Franja

Zadetki iskanja

  • zmeša|ti [é] (-m) mešati

    1. sestavine: zusammenmischen, vermischen, s čim: versetzen mit

    2. (pomešati) [durcheinanderbringen] durcheinander bringen, aus der Ordnung bringen; [durcheinanderwerfen] durcheinander werfen
    |
    figurativno zmešati glavo komu (jemandem) den Kopf verdrehen
  • zméšati to mix (z with); to mingle (with); (spraviti v nered) to disorder, to disarrange, to muddle (up); (zbegati) to confuse, to confound, to puzzle

    zméšati komu glavo (figurativno) to perplex, to baffle, to turn someone's head
    zméšati se to mix, to mingle
    zmešalo se mu je (figurativno) he's gone out of his mind, he's gone mad; he (has) lost his reason, he is mentally deranged
    zmešalo se mu je od preobilnega dela his brain is fuddled (ali befuddled) with overwork
    se ti je zmešalo? are you out of your senses?
    od samega premišljevanja (tuhtanja) se mu bo zmešalo all this brooding (ali thinking, rumination) will drive him mad
  • zméšati mélanger, embrouiller, emmêler, enchevêtrer; déranger, confondre

    zmešati komu glavo (figurativno) tourner la tête à quelqu'un
    zmešalo se mu je il est devenu fou, il a perdu la raison, sa raison s'est obscurcie
  • zméšati (-am) perf.

    1. mescolare; mischiare:
    zmešati malto mescolare la malta
    zmešati karte mescolare le carte

    2. ekst. confondere; disorientare:
    zmešati ljudstvo confondere la gente
    zmešati komu pamet (dekle) far innamorare qcn., far perdere la testa a qcn.
    pog. računalnik mu je zmešal glavo il computer lo ha completamente avvinto
    zmešati komu korak far perdere il passo
    pog. zmešati komu nit, načrte, štrene sventare i piani di qcn.
    zmešati komu sled depistare qcn.
  • zméšati -am
    1. pomiješati, pomešati, smiješati, smešati: zmešati vino z vodo, pšenico in rž
    2. zamrsiti: zmešati prejo, niti
    3. zmešati komu pamet zavrtjeti (-te-) komu mozak; zmešalo se mu je
    sišao je s uma, poremetio je pameću
  • zméšati mezclar; mixturar ; (karte) barajar

    zmešati koga (fig) traer (ali volver) loco a alg
    zmešati komu glavo (fig) tener sorbido el seso a alg, hacer perder la cabeza a alg
    zmešalo se mu je fam se ha vuelto loco; ha perdido el juicio
  • zméšati -am dov., зміша́ти -ша́ю док., заплу́тати -таю док., переплу́тати -таю док.
  • zméšati -am dov. a amesteca, a încurca; a confunda
  • zmeša|ti se [é] (- se mi) komu: verrückt werden (jemand wird verrückt)
  • abbaruffare

    A) v. tr. (pres. abbaruffo) razmršiti, zmešati, razmetati

    B) ➞ abbaruffarsi v. rifl. (pres. mi abbaruffo) spričkati se, skočiti si v lase
  • accozzare

    A) v. tr. (pres. accōzzo) združiti, zmešati:
    accozzare insieme gente di ogni risma zbrati skupaj ljudi vseh vrst

    B) ➞ accozzarsi v. rifl. (pres. mi accōzzo)

    1. knjižno srečati se, zbrati se

    2. star. ujemati se

    3. spoprijeti se, ruvati se
  • admix [ədmíks] prehodni glagol & neprehodni glagol
    primešati, zmešati, pomešati, dodati
  • aliēnō -āre -āvi -ātum (aliēnus) „odtujiti“, od tod

    1. stran da(ja)ti, odpraviti (odpravljati), odstraniti (odstranjevati), odtujiti (odtujevati), odda(ja)ti, v tuje roke da(ja)ti, v pass. tudi = v tuje roke priti, pod tujo oblast priti (prihajati): Icti, alienare vectigalia Varr., Ci., vēnīre vestras res proprias et perpetuum a vobis alienari Ci., mulier alienata est abs te Pl. ti je oddana, je zate izgubljena (ker jo je oče prodal), reiculae sunt alienandae Varr., urbs alienata S., pars insulae prodita atque alienata L., cum velut occisos alienasset Iust. je bil odstranil (skril); occ.
    a) s silo vzeti (jemati): usus fructus... iam mihi harum aedium... alienatus est Pl.
    b) (otroka, sužnja) zavreči, dati od sebe, pahniti iz družine, dati v tujo družino: ita nos alienavit Ter., ne quis quem civitatis mutandae causā suum faceret (posinovil) neve alienaret L., an pro non natis sint habendi, qui a familia sunt alienati? Q.; od tod šalj.: tu me alienabis numquam, quin noster sim Pl. nikoli me ne storiš tujca v naši hiši.
    c) izpodriniti, zapostaviti: me falsa suspicione alienatum S.

    2. pren.
    a) (animum) alienare odvrniti (odvračati): noli animos eorum alienare a causa Ci., alienatis a memoria periculi animis L., alienatus ab sensu animus L. neobčutljiv za bolečino.
    b) (mentem alicuius) alienare zmotiti, zmešati: vulgo Iunonis iram... alienasse mentem ferebant L. da mu je vzela pamet; abs.: odor sulphuris saepius haustus alienat Sen. ph. spravi (človeka) ob pamet; večinoma pass.: quorum alienatur mens Plin. ki izgubijo pamet, ki zblaznijo, alienatā paene mente C. skoraj iz uma, alienatae discordiā mentes L. zaslepljeni duhovi, signum alienatae mentis Suet. odsotnosti duha, nezavednosti, alienari mente Plin., Cael. priti ob pamet, zblazneti, alienatus mente Plin. = alienatus sensibus L. iz uma, alienatus ad libidinem animo L. iz uma od divje strasti.
    c) medic. alienari (o telesu in njegovih delih) odmreti (odmirati): Cels., ubi in corpore alienato (na odmrlem) dolorem tactus expressit Sen. ph.; subst. pt. pr. aliēnāta -ōrum, n odmrli udje: Plin.
    č) (aliquem) odtujiti (odtujevati), narediti sovražnega, razdvojiti (razdvajati), izneveriti (izneverjati), k odpadu pregovoriti (naspr. conciliare, reconciliare, allicere); v pass. tudi zasovražiti se, izneveriti se, odpasti: quibus eum eadem res publ. reconciliavit, quae alienarat Ci.; z a(b): omnes a se bonos Ci. ep., omnium suorum voluntatem (sc. a se) C., Cn. Pompei voluntatem a me alienabat oratio mea Ci. s svojim govorom sem se odkupil Gneju Pompeju, neque vero his rebus tam amici Alcibiadi sunt facti quam ab eo alienati N., plane alienari a senatu Ci. izneveriti se senatu, odpasti od njega, alienatus ab senatu Aemilius L.; z dat.: eadem avaritia Gentium regem sibi alienavit L., quae regem socium nobis alienasse... dicatur L., alienati Romanis L.; insulas bene animatas confirmavit, alienatas (odpadle, verolomne) ad officium redire coëgit N., voluntate alienati S., alienato erga Vespasianum animo T. sovražnega duha; non vultu alienatus T. ki na obrazu ne kaže nobenega sovraštva do njega; alienari ab aliqua re sovražiti kaj, (iz)ogibati se česa, čemu: a falsa assensione, ab interitu Ci.
  • allier [alje] verbe transitif združiti, združevati, zvezati; (s)kombinirati; zliti, spojiti; v sklad spraviti; technique legirati, zmešati

    s'allier združiti se, zvezati se (à, avec z); ujemati se, skladati se, kombinirati se
    s'allier à une famille stopiti v svaštvo s kako družino, priženiti se, primožiti se
    allier le fer et le cuivre, l'or avec l'argent zliti železo z bakrom, zlato s srebrom
    ces deux couleurs s'allient très mal ensemble ti barvi se zelo slabo ujemata
  • amalgamare

    A) v. tr. (pres. amalgamo)

    1. kem. amalgamirati

    2. mešati, zmešati, pomešati

    B) ➞ amalgamarsi v. rifl. (pres. mi amalgamo) zliti se, združiti, združevati se (tudi pren.)
  • amalgamer [-me] verbe transitif spojiti (z živim srebrom); zmešati, kombinirati
  • amestecá améstec vt./vr. mešati (se), zmešati (se); vmešavati (se), vmešati (se)
  • amylicō -āre (amylum) s škrobovino mešati, zmešati, pomešati: Th. Prisc.
  • anmachen

    1. (befestigen) pritrditi

    2. (anknipsen, einschalten) das Licht, einen Ofen: prižgati, eine Heizung: priklopiti

    3. Mörtel, Speisen: umešati, zamešati, Salat: narediti, zmešati

    4. (anreden) ogovarjati; (Streit suchen) iskati prepir (z)

    5. jemanden anmachen biti všeč (komu)
  • arruffare v. tr. (pres. arruffo)

    1. razmršiti, skuštrati:
    il vento mi ha arruffato i capelli veter mi je skuštral lase
    arruffare la matassa zaplesti niti v klobčiču; pren. zamešati štrene, zamotati, zakomplicirati stvari

    2. pren. zaplesti, zapletati; zmesti, zmešati:
    arruffare le idee zmesti ideje
Število zadetkov: 232