Franja

Zadetki iskanja

  • zastaja|ti (-m) zastati tekočin: sich stauen (tudi medicina); delo: stocken
  • zàstajati -jèm
    1. naletavati, pogosto naleteti na koga: zastajati koga
    2. ustavljati se: zastajati usred govora, usred rada
  • zastàjati -stòjīm (se) zamuditi se, zadržati se: nemoj mene radi zastajati na putu; nemoj mi se mnogo zastajati
  • zastájati (voda) to stagnate (tudi figurativno); to be at a standstill (ali at a deadlock)

    zastajajoč (voda) stagnant (tudi figurativno)
    zastajajoč ribnik stagnant pond
    zastajajoče tržišče, trg stagnant market
  • zastájati (na poti) rester en arrière , (za drugimi) rester derrière les autres, être distancé par les autres; s'arrêter ; (promet) se ralentir, s'interrompre, être paralysé (ali interrompu, arrêté, immobilisé, stoppé) , s'embouteiller, s'engorger ; (trgovina) être stagnant, aller au ralenti, se ralentir, languir ; (pogovor) tarir, s'interrompre, être interrompu ; (pulz, srce) s'arrêter, cesser de battre ; (kri) se congestionner, se coaguler , figurativno se figer

    ura zastaja la montre (ali l'horloge) retarde
  • zastájati (-am) | zastáti (-stánem) imperf., perf.

    1. fermarsi; rimanere indietro, ristagnare:
    grižljaj mu je zastal v grlu il boccone gli si fermò in gola

    2. arrestarsi, andare a rilento; ristagnare:
    zaradi splošne krize trgovina zastaja il commercio ristagna a causa della crisi generale

    3. indolenzirsi, intorpidirsi:
    od sedenja so mu noge zastale le gambe gli si indolenzirono dallo stare seduto
    FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
    dih mu zastaja od groze il fiato gli si mozza in gola dallo spavento
    pren. pripovedovati tako, da poslušalcem zastaja dih raccontare così suggestivamente da lasciare gli ascoltatori col fiato sospeso
    pren. kri mu je zastala v žilah il sangue gli si gelò nelle vene
    pren. samo toliko dela, da mu sklepi ne zastanejo lavora il meno possibile
    pren. v njegovem žepu zastane marsikateri bankovec nelle sua tasche finiscono tanti bigliettoni
  • zastájati -am i -em
    1. zaostajati, zapinjati: zastajati za drugimi; zastajati na poti; zastajati z delom
    zaostajati poslom, posao zapinje: zastajati s plačilom
    zaostajati s plaćanjem; zastajati v rasti; kupčija zastaja
    trgovina zapinje
    2. zaostajati: ura zastaja
    3. zastajati: voda, blago zastaja
  • zastá(ja)ti retardarse ; (voda) estancarse; remansarse; represarse ; (pogovor) languidecer ; (cestni promet) congestionarse, paralizarse, atascarse ; (pogajanja) llegar a un punto muerto ; (kri) no circular; congestionarse
  • zastájati -am nedov., застрява́ти -ряю́ і -рява́ю недок., застряга́ти -га́ю недок.
  • zastájati -am nedov.
    1. a stagna
    2. a se opri
    3. a încetini
    4. a stagna
  • croupir [krupir] verbe intransitif kvariti se, usmraditi se od stanja (voda); zastajati, stagnirati; trohneti, prhneti, gniti

    croupir dans la paresse gniti v lenobi
    eau qui croupit voda, ki stagnira, zastaja, se kvari
  • iaceō -ēre, iacuī, (iacitūrus Stat.) (intr. k trans. iacĕre, prim. pendēre in pendĕre)

    I. (tja) vržen biti, v ležečem položaju biti, ležati (naspr. stare): plerique ut fusi sine mente iacebant Ci. Kje?: iacere humi … ad facinus abendum Ci.; pesn. s samim abl.: saxo iacens O., silvis agrisque viisque corpora iacent O.; sicer nav. s praep.: patres hi … iacebant in limine Ci., mater mihi ad pedes iacuit Ci., iacere sub arbore V., in antro Silenum somno videre iacentem V., sub alta platano iacentem potare H., iacere super corpus alicuius, per vias O., in carcere Sen. rh.; supina iacendi positio Cael. ležanje vznak; o živalih: vacca iacet et … ruminat herbas O., pisces iacentes (namreč v globini vodovja) Col.; (o stvareh): pernam … facito in aqua iaceat Pl., iacent sub arbore poma V., raro umquam nix minus quattuor pedes alta iacuit L., lora iacentia O. viseči, nenategnjeni, odpadli, iz rok padli, iacere collo, in collo, per colla O.; (o laseh): capilli naturā vel arte iacentes Sen. ph., iacere in litore Sen. rh. (o ladji) stati, venti, quidquid sabuli in campis iacet, converrunt Cu.; pesn.: iacentes vix oculos tollens O. zaspane oči, ki lezejo skupaj, vultus attolle iacentes O. povešen obraz; pren.: iacerent in tenebris omnia, nisi litterarum lumen accederet Ci., cur tam diu iacet hoc nomen in adversariis? Ci. ostaja v priročniku? ne pride v glavno knjigo? iacet res in controversiis Ci. je med spornimi rečmi, invidia infra tuam magnitudinem iacet T. je pod tvojo velikostjo.

    II. occ.

    1. v postelji ležati: Curio maerens iacebat in lecto Ci.; pesn.: iacere lecto, viduo cubili O.; pogosto abs.: ad quartam iaceo H. do desetih ležim, pransus iaceo Cat.

    2. ob mizi (za mizo) ležati, obedovati: Sen. ph., Sid., tu in litore conviviisque iacuisti Ci., tametsi in acta cum mulierculis iacebat ebrius Ci., Tyrio iaceat sublimis in ostro O.

    3. bolan ležati: cura, ut valeas, ne ego te iacente bona tua comedim Ci. ep., cum tristi morbo defessa iaceres Tib., hic cum iaceret morbo confectus gravi rex Ph., sine spe iacere Sen. ph., tamquam in eodem valetudinario iacere Sen. ph. tako rekoč v isti bolnišnici ležati = za isto boleznijo bolehati, graviter iacere Plin. iun.

    4. mrtev ležati: quicumque nefas ausi morte iacent merita O., rana rupto iacuit corpore Ph., et causa litis regibus Chryse iacet Sen. tr., vetito nudus iaciture sepulcro Stat., tu nisi caves, iacebis Q. fr. bo po tebi, boš izgubljen; poseb. o takih, ki so padli v boju: neminem iacentem veste spoliavit N., ut … proximi iacentibus insisterent C. na padle, tot fortissimi viri, qui circa eum cumulati iacent L., qui (fratres) bene pro patria … iacent O.; o udih mrličev: artus morte iacent Lucr. ležijo iztegnjeni v smrti.

    5. o mrličih = brezbrižno (vnemar) puščen (nepokopan) ležati: istic nunc, metuende, iace! V., tu iaces et in cadaveris similitudinem usque resoluta es Ps.-Q.

    6. premagan (ranjen, onemogel, nezavesten) na tleh ležati: cum illi nihilo minus iacenti latera tunderent Ci., Aeacidae telo iacet Hector V., per me iacet inclitus Hector O., Arge, iaces O.; pren.: adversarium extollere iacentem Ci., mihi primus adflicto et iacenti … dextram porrexit Ci., urgere iacentīs aut praecipitantīs impellere inhumanum est Ci., victa iacet pietas O.

    7. (o zgradbah in mestih) v razvalinah (v prahu) ležati: cui … arae … fractae et disiectae iacent Enn. fr., iacens regia H., iacet Ilion ingens O.; klas. le pren.: domus iacens Ci. fr.

    8. (o obleki) na tleh ležati, vleči se po tleh: praeverrunt latas veste iacente vias O., nimium demissa iacent tibi pallia terrae O.

    9. (o potnikih) kje osta(ja)ti, — (po)muditi se: senator populi Romani … in vestro oppido iacuit et pernoctavit in publico Ci., Brundisii iacere in omnes partes molestum est Ci. ep.

    III.

    1. (o krajih) ležati, v sl. pogosto bolje stati (poseb. o mestih, gorah), tudi biti, razprostirati se, raztezati se, meton. (o narodih) kje (pre)bivati: Pl., Plin., Sen. ph., Iust., Asia iacet ad meridiem et austrum Varr., ea pars Asiae, quae iacet inter Taurum atque Hellespontum N., quae gens iacet supra Ciliciam N., tristior ista terra sub ambobus non iacet ulla polis O.

    2. occ.
    a) plosko ležati: iacet inter eos (saltūs) campus L., in vertice montis planities ignota iacet V., aethere summo despiciens mare velivolum terrasque iacentīs V., ut … summo despexit ab aethere terras … penitus penitusque iacentes O.
    b) nizko (globoko) ležati, — stati: loca iacentia (naspr. loca edita) Sen. ph., iacentia et plana urbis loca T.; pren.: pretia praediorum iacent Ci. so nizke, so se znižale, omnia iacere puto propter nummorum caritatem Ci. da vse izgublja ceno, da se vse cení, agri iacent Petr. so poceni.
    c) (o vodovju) mirno —, tiho ležati (stati): iacet sine murmure pontus Lucan., stagna iacentis aquae Lucan., stagna iacentia Sil.

    IV. (v kakem stanju) biti, v kaj pogreznjen —, utopljen (raztopljen) biti: iacere in maerore Ci. ep., in oblivione Ci., quod tu in sordibus, lamentis luctuque iacuisti Ci., hic … helluo … iacebat in suorum Graecorum foetore et caeno Ci., in eodem silentio multa alia oratorum officia iacuerunt Ci. so ležale pokopane, iacere in amore Lucr., vita in tenebris et maerore iacet Lucr.

    V. metaf.

    1. na tleh ležati, premagan biti (prim. zgoraj II. 6.): qui tamen, ut opinor, iacent victi Ci., iacent suis testibus (= suorum testium dictis), qui Clodium negant … fuisse rediturum Ci., me civem non modo stantem non defenderunt, sed ne iacentem quidem protexerunt Ci.; o rečeh = podreti (podirati) se, uničen —, na tleh biti, neha(va)ti, zastajati: iacet igitur tota conclusio Ci., iacet omnis ratio Peripateticorum Ci., iudicia iacebant, omnis hic delectus iacet, virtutem iacere Ci., philosophia iacuit usque ad hanc aetatem Ci., ars tua, Phoebe, iacet O., iacebit opera fabrilis Sen. ph.; occ. pobit —, potrt —, malosrčen —, brez upa biti: amici est … efficere, ut amici iacentem animum excitet Ci., videsne tu illum tristem (sc. candidatum)? iacet, diffidit, abiecit hastas Ci., Marius cum iam septimum annum post praeturam iaceret Ci., militum iacere animos L.

    2. brezmočen —, brez moči —, brez vpliva biti: in pace iacere quam in bello vigere maluit Ci., iacere Caesarem offensione populari Ci., iustitia vacillat vel iacet potius Ci., (invidia) dominetur in contionibus, iaceat in iudiciis Ci., ille potens, alii, sordida turba, iacent O., dat census honores, census amicitias, pauper ubique iacet O. je povsod zaničevan, si magnus vir cecīdit, magnus iacuit Sen. ph.; occ.:
    a) brezbrižno puščen —, zanemarjen —, neupoštevan —, ne(upo)rabljen biti, (o denarju) mrtev (brezobresten) ležati (biti): vestrum studium totum iacet Ci., quo modo tibi tanta pecunia extraordinaria iacet? Ci., pecuniae vereor ne otiosae iaceant Plin. iun.
    b) (o besedah) v prosti uporabi (pri rokah) biti: ea (verba) nos … iacentia sustulimus e medio Ci.
    c) brez lastnika —, nikogaršnji biti: hereditas iacet Icti., ne bona iaceant Icti.

    3. medel —, mlahav —, zaspan biti: probus (puer) ab illo segni et iacente plurimum aberit Q., nervorum sine sensu iacentium torpor Sen. ph. brezčutnih in omrtvičenih živcev, iacens auris Gell., demissa iacensque oratio Gell. slabotni in razvlečeni govorni naglas.
  • languir [lɑ̃gir] verbe intransitif medleti, hirati, slabeti, pešati, zastajati, vleči se; hrepeneti, koprneti; giniti, familier zaman čakati

    languir d'ennui umirati od dolgega časa
    languir d'amour pour quelqu'un umirati od ljubezni do koga
    la conversation languit pogovor zastaja
    les affaires languissent posli (kupčija) pešajo, hirajo
    ne me fais pas languir ne pusti me čakati zaman
    je ne languirai pas longtemps ici ne bom dolgo zastonj čakal tu
    faire languir quelqu'un (figuré) koga na natezalnici imeti
  • of-fēnsō -āre (frequ. k offendere)

    1. zadevati, udarjati s čim ob kaj, udarjati se v kaj, butati s čim ob (v) kaj: pueri in aedibus saepius pedibus offensant Varr., o. capita L. butati z glavo v zid, cogitur offensare pulsareque fluctu ferrea texta suo Lucr.

    2. v govoru spotikati se, zastajati, jezik se komu spotikati (zapletati): si non intersistentes offensantesque brevia illa … singultantium modo eiecturi sumus Q., offensans lingua Min.
  • podrepljívati se podrèpljujēm se zastajati, počasi napredovati
  • remansarse zastajati (reka), ustavljati se
  • ristagnare1 v. intr. (pres. ristagno)

    1. zastati; ustaviti, ustavljati se (tekoče vode)

    2. pren. zastajati, stagnirati
  • stagná *-eáză vi. zastajati, stagnirati
  • stagnare2

    A) v. tr. (pres. stagno) zaustaviti (tekočino, kri)

    B) v. intr. zastajati; stagnirati (tudi pren.)

    C) ➞ stagnare, stagnarsi v. intr., v. rifl. (pres. /mi/ stagno) ustaviti se (tekočina, kri)
  • stagnate [stǽgneit] neprehodni glagol
    zastajati, mirovati, ne se odtekati (o vodi)
    figurativno biti v zastoju, v mrtvilu; stagnirati