Franja

Zadetki iskanja

  • zaskočiti (zaskóčim) žival: bespringen; figurativno koga (presenetiti) überrumpeln; tehnika (se) einrücken, einklinken, einschnappen
  • zaskòčiti zàskočīm
    1. obiti, obkoliti: Koprivnicu hoće Turci da zaskoče svom silom; našao čovjek goveda na jednom proplanku, zaskočio ih i potjerao kući
    2. presenetiti: nevrijeme me zaskočilo
    3. skočiti, poskočiti: nogama napipljem tvrdinu, zaskočim uvis
    4. zaskočiti kome u riječ seči komu v besedo
  • zaskočíti (kravo, kobilo) to cover

    zaskočíti komu pot to intercept someone
    vrata so se zaskočila the door has stuck
  • zaskočíti (sovražnika) surprendre, prendre à l' improviste, attaquer à l'improviste (ali par surprise)

    pot komu zaskočiti barrer le chemin à quelqu'un; (kobilo, kravo) couvrir, saillir
    zaskočiti se (ključavnica) se coincer, se bloquer, s'enclencher, s'encliqueter
  • zaskočíti (-skóčim) perf. glej zaskakovati | zaskočiti
  • zaskočíti -skočim, zaskoči -ite, zaskočil -ila
    I.
    1. iznenada napasti, učiniti prepad: zaskočiti sovražnika
    2. presjeći (-se-) kome put: zaskočiti komu pot, beg
    3. opasati: bik zaskoči kravo
    4. uganuti, iščašiti: zaskočiti si nogo
    II. zaskočiti se zaskočiti se: puška se zaskoči, ključavnica se zaskoči; plezalec se je pri plezanju zaskočil
  • zaskočíti (kobilo) cubrir

    zaskočiti se (vrata) cerrarse de golpe
  • zaskočíti -skóčim dov., заско́чити -чу док.
  • заско́чити -чу док., zaskočíti -skóčim dov.
  • zaskočíti se -skóčim se dov. a se bloca
  • bespringen* zaskočiti
  • couvrir* [kuvrir] verbe transitif pokriti, prikriti, pokrivati, zakrivati; pogrniti; odeti; zaviti v, prevleči; pooblačiti; obsuti; kriti, varovati (de pred); opravičiti, zagovarjati; prehoditi (prevoziti, preleteti itd) razdaljo; staviti višjo ponudbo (na dražbi); zaskočiti

    se couvrir po-, zakriti se; ščititi se (de z); izgovarjati se; (po)oblačiti se (nebo)
    couvrir 50 kilomètres prevoziti 50 km
    couvrir de ses ailes (figuré) vzeti pod svoje okrilje
    couvrir de boue, de fange (figuré) oblatiti
    couvrir d'éloges, de fleurs obsuti s pohvalami, s cvetjem
    ce chef couvre toujours ses subordonnés ta šef vedno krije svoje podrejene
    couvrir une enchère staviti višjo ponudbo pri dražbi
    couvrir quelqu'un de frais komu kriti, povrniti stroške
    couvrir les frais de production kriti produkcijske stroške
    couvrir son jeu ne si pustiti gledati v karte
    couvrir d'or odtehtati z zlatom
    (se) couvrir de ridicule, de honte osmešiti (se), osramotiti (se)
    se couvrir de sang omadeževati se s krvjo
    couvrir les yeux à quelqu'un (figuré) slepiti koga, metati mu pesek v oči
    le taureau couvre la vache bik zaskoči kravo
  • decken

    1. den Bedarf, die Kosten; geometrisch: pokrivati, pokriti, Dach, Farbe, Anforderungen: prekrivati (sich se), prekriti

    2. jemanden, den Rückzug: kriti (sich se)

    3. den Tisch: pogrniti, pregrniti

    4. sich decken ujemati se, skladati se

    5. Tiere: spariti (se), Hunde: zaskočiti, Hengst: kriti
  • einklinken Technik transitiv zatakniti, vložiti (tako, da se sliši zaskočenje); intransitiv zaskočiti (se)
  • einrücken Truppen: vkorakati; zum Militär gehen: iti v vojsko; eine Anzeige: dati, oddati; Typographie eine Zeile: umakniti; Technik vklopiti (se), zaskočiti (se)
  • in-eo -īre -iī (redko -īvī) -ītum

    I. intr.

    1. iti v kaj, vstopiti, vniti: quia in urbem non inierat L., ut ovans iniret T., neque iniit hāc Pl., ad alterum Gell.; impers.: inibitur tecum Pl. s teboj bodo vstopili.

    2. vstopiti = priče(nja)ti, zače(nja)ti se: decus hoc aevi te consule inibit V.; tako pogosto kot pt. pr.: bellum ineunte vere susceptum est Ci. v (ob) začetku pomladi, iniens aetas Ci. mladeniška leta, ineunte anno Suet. s pričetkom leta, ab ineunte adulescentiā ali aetate Ci. od mladih nog, ineunte aestate Ci. v (ob) začetku poletja, iniens adulescentia N., T., vita Gell., aevo ex ineunte Lucr.; tudi pt. pf. v act. pomenu: inita aestate, hieme C. po začetku poletja, zime.

    — II. trans.

    1. iti, stopiti kam, vstopiti, vniti: tu illius domum inire voluisti Ci., inire proscaenia V., thalamos, tectum, templa, Athenas O., cubile, castra Ci., convivia Ci., O., T., Val. Fl. ali dapes Stat. iti (hoditi) v goste, zahajati na gostije, obiskovati pojedine, coetūs hominum Ci. pohajati = udeleževati se, agrum Romanum L., tentoria Plin. iun., curiam T., Iust., sedes H., stationem T., fretum O. voziti se po ..., iter Cu. ali viam Val. Fl. nastopiti, somnum V. zaspati, fugam inire Val. Max. v beg se spustiti, cursūs V. pridirjati; pass.: nemus initur equis O., Hispania prima Romanis inita L.; pren.: viam inire L., Ci. kreniti po poti, slediti poti (načinu, sredstvu), formam vitae T. slediti načinu življenja, rationem Ter., Cat., N., Ci., Plin. iun. jeti postopati, poprijeti se poravnave (računanja), preračuna(va)ti, premet narediti (delati), preudariti (preudarjati), premisliti (premišljevati), de agro Campano separatim inirent rationem L., inita subductaque ratione Ci. zelo premišljeno preračunavši, inire horum aestimationem Sen. ph. ali mensuram agrorum Col. lotiti se, v roke vzeti, začeti, vršiti, numerum C. šteti, prešte(va)ti, pogosto: consilium inire skleniti (sklepati), sklep storiti, naklep(e) snovati, naklepati, posvetovati se, odločiti se, inire consilium multae crudelitatis O., consilia occulta L., consilia de bello C., consilium de morte ac de bonis alicuius Ci., consilium contra aliquem ali contra alicuius vitam Ci., occidendi te consilium inivimus Cu., in. consilium senatus interficiendi Ci., inire cum aliquo consilia interficiendi Caesaris Vell., pa tudi: iniit consilia reges Lacedaemoniorum tollere N., consilia inibat, quemadmodum discederet C.; occ. (o živalih) oploditi, zaskočiti (zaskakovati), naskočiti (naskakovati), obrejiti: Col., caper init pecudes O., Pasiphaën Suet. (o biku), matrem Varr. samico; pass.: vaccam initam L., ineuntur canes a partu sexto mense Plin.; v žalilnem pomenu tudi o človeku = telesno (polteno) se (z)družiti ((z)druževati) s kako žensko: Pl., ineas quam libet ante O., in. reginam Marcus Antonius ap. Suet.

    2. metaf.
    a) (kako delo) zače(nja)ti, priče(nja)ti, lotiti se česa, (službo) nastopiti, prevze(ma)ti, vršiti, izvrševati, postea quam Verres magistratum iniit Ci., consulatum L., C., post sacerdotium initum Ci., munera tua pro te inibo V., imperium Suet., imperia Stat., honorem T., Suet., interregnum L., proelium (bellum) Pl., Ter., Ci., L., Sil., pugnas V., non iter, sed proelium Cu., certamina disci in. O. spuščati se v ..., Martem Sil., pugnam certaminum forensium Q., suffragium (suffragia) Ci., L. glasovanje pričeti, glasovati začeti, beneficium Ter., connubia O. v zakon stopiti, concubitum Iust., flagitium Amm.; z inf. = nameniti se, imeti namen: qua ratione vitam vivere inierit, considerandum est Ap.
    b) (zvezo, pogodbo) skleniti (sklepati): videtur societatem cum illo initam confiteri Ci. (prim. εἰσιέναι εἰς σπονδάς), societatem inire L., Iust., Vell., foedus Prop., Isid., Veneris foedus V. ljubezensko zvezo skleniti, indutias Plin. iun., nexum L. zavezati se (kot dolžnik).
    c) (o bolezni) popasti, lotiti se: init te numquam febris? Pl. ap. P. F.; slednjič spada sem tudi reklo inire gratiam pridobi(va)ti si naklonjenost koga, prikupiti se komu, (za)hvalo si prislužiti (zadobiti): apud regem inire gratiam volebant L., qua re permagnam initis a nobis gratiam Ci., summam ab aliquo gratiam in. C., gratiam alicuius in. Cu., quia plures ineuntur gratiae Ci. naklonjenost pri mnogih.

    Opomba: Pf. init = iniit: Lucr., Stat.
  • in-scendō -ere -scendī -scēnsum (in [praep.], scandere) iti (hoditi), stopiti (stopati) v (na) kaj, nastopiti (nastopati), vstopiti (vstopati), (z)lesti kam: inscendere in rogum ardentem Ci., in currum, in lectum, in lembum, in arborem Pl.; trans.: scaenam T., quadrigas, navem Pl., equum Suet. zasesti (zajahati) konja, inscenso equo Suet., pisces Ap. stopiti na … , grabatulo inscenso Ap., tribunali erecto i. Amm.; abs.: inscendere (sc. navem) Pl. stopiti v (na) ladjo.

    2. zaskočiti (o oslu): mulierem Ap.
  • īn-siliō -īre (stlat. īnsuliō) -siluī (in [praep.], suliō)

    1. intr. skočiti (skakati) v (na) kaj: superque tignum turba (ranarum) insilit Ph., in equum L., Cu., milites in phalanges insiliebant C., huc i. O., in scapham Pl., palmes in iugum insilit Plin.; pesn. z dat.: insiluit arboris ramis O., (unda) puppi insilit O., tergo i. O.; metaf.: metuo, ne hodie maximum in malum cruciatumque insuliamus Pl. da priplešemo (pridemo) v največo nesrečo in muko, in nostram religionem protervissime i. Aug. „naskakovati“ = napadati, zaganjati se v …

    2. trans. skočiti (skakati) v (na) kaj: (Empedocles) Aetnam insiluit H., i. undas O., equum S. fr., equos Ap., tauros Suet., puppim Lucan., quinqueremem Iust.; abs.: leo insilit saltu Plin. napada v skoku, insilibat (gl. spodaj opombo), obturbabat Gell., canes circumfusi insiliunt Ap.; occ. zaskočiti (zaskakovati) z namenom plemenitve, naskočiti (naskakovati) ob parjenju: admitti ad tigres bestias, a quibus insiliri et nasci … canes acerrimos Isid.

    Opomba: Pf. īnsilīvī: L., Vulg.; sinkop. impf. īnsilībat: Gell.
  • inter-cipiō -ere -cēpī -ceptum (inter, capere)

    1. na sredi pota ujeti, uloviti, zajeti, prestreči (prestrezati): Pl., Iust., Suet., Amm., pila intercepta remittere C., bracchium Cu. roko pri udarcu, litteras Darei Ci., epistulam Cu., commeatūs Hirt., L., magnum numerum iumentorum C. na poti prestreči, hostes in fuga Hirt., T., Dareum Cu., ipsum ab suis L. daleč od svojcev, aliquid sago, ne tellurem attingat Plin., naves C., classem Aur., complures hostium C., hostes laqueis Mel., columbae ab accipitre interceptae Varr.; pesn.: Rhoeteus hastam intercipit V. prestreže sulico = zadene ga sulica (ki je bila drugemu namenjena), venenum i. Ci. izpiti strup (ki je bil pripravljen za drugega).

    2. iz srede proč vzeti, odvze(ma)ti: terga caput tangunt, colla intercepta videntur O.; metaf.
    a) odvze(ma)ti, odtegniti (odtegovati), iztrgati, ugrabiti, upleniti: Plin., Suet., Aur., Amm., honos ad meum diem petitus ad … occasionem interceptus esse videtur Ci., agrum ab aliquo i. L., pecuniae e publico interceptae T. izmaknjen, poneverjen, interceptarum pecuniarum reus Suet.; z raznimi stranskimi pomeni: veneno interceptus T. (medtem) umrl zaradi zastrupitve, Myrrha intercepta neci O. za sedaj (začasno) oteta (rešena) smrti, te interceptum fortuna servavit Cu., solem, usum aurium i. Cu. odvzeti, gloriam Cu. prevzeti, izpred nosu vzeti, arca dives laudem intercipit Ph. si prisvaja, spem anni (Cererem) O. uničiti, alicui urbem O., urbs intercepta Ap. ki se je pogreznilo, spiritum Sen. rh. ne pustiti dihati, rex mortalitate interceptus Plin. iun., interceptus repentinā morte Iust., si me fata intercepissent Q., interceptus (ki ga je presenetila smrt) quoque magnum sibi vindicat locum Q., exitio i. Aur., viribus exesis intercipi Aur.
    b) prekiniti, pretrgati, ustaviti, ovreti (ovirati), zavreti (zavirati), preprečiti (preprečevati), zaskočiti, zapreti (zapirati), zagraditi (zagrajevati), zaskočiti (zaskakovati): iter interceperat L., Cu., loca opportuna L., hostium ingressum praesidiis T., caelum intercipit umbra (Alpium) Sil., sermones medios Q.
  • inter-clūdō -ere -clūsī -clūsum (inter, claudere)

    1. z acc. rei: zapreti (zapirati), preprečiti (preprečevati), preslediti, prestreči (prestrezati), zaskočiti, zavreti (zavirati), ovreti (ovirati), vzeti (jemati), odvze(ma)ti: cum sibi omnes aditūs interclusos viderent Ci., alicui iter, viam, exitum, perfugia i. Ci., L., C., aditūs (in Ciliciam) parvis praesidiis Ci., alicui fugam, C., Ci. ep., commeatūs Pl., Suet.; pren.: meum reditum flumine sanguinis i. Ci., bonorum civium est intercludere omnes seditionis vias Ci., dolor intercludit vocem L., Iust., i. animam, spiritum L., T., Cu. dušiti, pristinae vitae consuetudo interclusa Ci., defensio interclusa respirat Ci., alicui aditum ad causam i. Ci., creditum Iust., anima interclusa ab dulcedine aquai Lucr. skoraj zadušena zaradi prenaglega zauživanja.

    2. z acc. personae: koga prestreči, zajeti: a tergo hostem interclusum reliquit Ci., intercludi in insidiis Ci., Caesarem duobus exercitibus et locorum angustiis facile intercludi posse C., metuo, ne iam intercludamini ut, cum velitis exire, non liceat Ci., intercluso Constantio trans Euphratem Amm.; pren.: itaque intercludor dolore (bolečina me ovira, mi brani), quo minus ad te plura scribam Ci. ep.; intercludere aliquem aliquā re ali ab aliquā re koga ločiti, odtrgati od česa, ne dati mu priti do česa; pogosto lahko slovenimo ta sklad enako kakor sklad i. alicui aliquid: nostros commeatibus intercludere coeperunt C., hostes commeatibus Iust., re frumentariā, itinere, Dyrrachio intercludi C., Caesarem frumento i. C., Ibero L., ab oppido intercludere adversarios C., legiones ab impedimentis interclusae C., aliquem ab exercitu C., a suis L., a castris L., exercitum ab auxilio L., a praesidio C.