Franja

Zadetki iskanja

  • zamisli|ti si (-m si) zamišljati si entwerfen, konzipieren
  • zamísliti si (-im si) | zamíšljati si (-am si)

    A) perf., imperf. refl.

    1. concepire, immaginare:
    stvar poteka drugače, kot so si jo zamislili la cosa procede diversamente da come era stata concepita

    2. immaginare, immaginarsi:
    zamislimo si črto med dvema točkama si immagini una retta tra due punti

    B) zamísliti se (-im se) | zamíšljati se (-am se) perf., imperf. refl. essere assorti in pensieri (abs.);
    zamislil se je nad njihovo trditvijo le loro affermazioni lo facevano pensare
    nad dejstvom bi se morali zamisliti il fatto ci dovrebbe preoccupare, merita seria considerazione
  • zamísliti si -im si dov., заду́мати -маю док., заті́яти -ті́ю док.
  • concépe concép

    I. vt. zamisliti si, zamišljati si, predstavljati si; zasnovati

    II. vi. spočeti, zanositi
  • generō -āre -āvī -ātum (genus)

    I.

    1. roditi, poroditi, razploditi, ustvariti: pium ex se Anchisen generat ENN., quoniam hominem ... generavit et ornavit deus CI., homines hominum causā esse generatos CI., neque enim ita generati a natura sumus, ut ad lutum et iocum facti esse videamur CI., quem (Oebalum) generasse Telon Sebethyde nympha fertur V., unde nil maius generatur ipso (Iove) H., quale portentum ... nec Iubae tellus generat H., semina generantia ranas O., quae (asina) non primo initu generare coeperit PLIN., terra animalia generat IUST.

    2. v pass. = kakega rodu biti, izhajati, izvirati: qui esset Herculis stirpe generatus CI., a quo (deo) populum Rom. generatum accepimus CI., ab origine ultima stirpis Rom. generatus N., Troiā generatus Acestes V., fuit Argolico generatus Alemone quidam Myscelos O., generari et nasci a principibus T. bitje in žitje imeti od plemstva; pren. nastati, postati: mundus ... nullo generatus ortu V., arbor ex sua radice generata CU. (v)zraslo. –

    II. metaf.

    1. storiti, ustvariti, napraviti, narediti, iznajti: generandi gloria mellis V., g. litem Q., cetera forsitan tenuis quoque ... ingenii vena generare ... queat Q., g. ignem IUST., nihil ex hoc praeiudicii generari DIG.

    2. (o ustvarjalni nadarjenosti kakega pesnika, govornika) ustvariti, izumiti, izmisliti si, zamisliti si: g. poëma Q., quae (aetates) nihildum ipsae ex se generare queunt Q., ut facile appareret (versus) ... plane quasi a cogitante atque generante (Nerone) exaratos SUET.
  • imaginá -éz vt. predstavljati si, zamišljati si, zamisliti si
  • ižìnjati -ām (srvn. sinnen) dial. izmisliti, zamisliti si: tako sam ja to ižinjao i uredio
  • nàdrijeti nȁdrēm (ijek.), nàdrēti nȁdrēm (ek.)
    I.
    1. spustiti se v beg: nadrli smo kao mahniti; zašto su seljaci nadrli u bijeg, ne opalivši ni metka
    2. prasniti: djed nadre u smijeh
    3. zamisliti si: kad nešto nadre i obeća, mora tako biti
    4. natakniti: da ovo odijelo nadreš na hrastovo kolje
    II. nadrijeti se natrgati se, načeti se: jedna cedulja joj se malo nadrla; skup je sada nadrt, jer su neki učesnici otišli
  • prō-pōnō -ere -posuī -positum

    1. javno, spredaj, pred koga, kaj postaviti (postavljati), izpostaviti (izpostavljati), predložiti (predlagati): vexillum C., signum pugnae L., pugnae honorem V., praemium Ci. idr., decem tabulas L., sacra in album elata in publico L., ora oculis Ci. (po)kazati; occ.
    a) javno nabiti, objaviti (objavljati), razglasiti (razglašati), proglasiti (proglašati): fastos populo, legem in publicum Ci., edictum C., L., Suet., libellum Suet., auctionem Suet. napovedati, napraviti, epistulam Ci.
    b) naprodaj (v prodajo) postaviti (postavljati), naprodaj imeti, prodajati: Iuv. idr., aliquid venale Ci., Suet., libellos Ci., neque proponi cereus (kot voščeno doprsje, kot voščen doprsni kip) opto H.; od tod: mulier omnibus proposita Ci. vsem naprodaj, vsem ponujena; abs.: proponere in nundinis Vulg.

    2. metaf.
    a) pripovedovati, predavati, opis(ov)ati, razložiti (razlagati), (na)povedati: rem gestam, sua merita, consilia C., de Galliae moribus C., viros notissimos Ci. omeniti, navesti, id, quod constat, nudum proponere L., quod antea tacuerat C., quae proposueram Ci.; z odvisnim vprašalnim stavkom: quae ipse intelligat, quae civitas queratur C., proponat, quid dicturus sit Ci.; z ACI = trditi: Cels.
    b) naznaniti (naznanjati), obljubiti (obljubljati), obetati, določiti (določati), ponuditi (ponujati), (za)pretiti: praemia (alicui) Ci., C., N., munus Suet., millies sestertium gratuitum in trienii tempus Suet. na posodo ponuditi, mortem natura omnibus proposuit Ci., poenam improbis, iniurias Ci.; v pass. = biti na (v) dogledu: proposita invidia, morte Ci.; occ. α) predložiti (predlagati) kako snov v odgovor ali razpravo, zastaviti (zastavljati), da(ja)ti (npr. kako nalogo), poveriti (poverjati), naložiti (nalagati): nihil erat propositum ad scribendum Ci. ep. od tebe nisem dobil snovi, da bi o njej pisal, nisem imel (ni bilo) kaj pisati, sic est propositum, de quo disputaremus Ci., proponere quaestionem N., aenigma Vulg., his quasi themata Lamp. β) dati na voljo, dati na izbiro: cum ex altera parte proposita haec sint Ci., si condicio proponitur C. γ) (na)svetovati, predpisati, zapisati (o zdravniku): remedia morbo N.
    c) (v duhu) predstaviti (predstavljati) si, postaviti (postavljati) si pred oči, predočiti (predočati) si, domisliti se, domišljati si, zamisliti (zamišljati) si: sibi reges, metum Ci., vitam Sullae ante oculos vestros proponite Ci., vim fortunae animo L. motriti, premišljati, immanes beluas Sen. rh., sibi spem C. nadejati se, upati, neque sibi ullam spem victoriae propositam habere Auct. b. Alx. niti se ne kakor koli zanašati na zmago, hoc sibi solacii, quod … C. se tolažiti s tem, da … , tali condicione propositā C. ob takih razmerah, v takem položaju; tudi = postaviti (postavljati) pred oči, predočiti (predočati) komu drugemu: utile proposuit nobis exemplar Ulixen H., exemplar tam mihi quam tibi ad imitandum propositum Ci. je pred očmi; pass. proponi pogosto = čakati koga: Ci.
    d) zavzeti se, vtepsti (vtepati) si v glavo, vbi(ja)ti si v glavo, (na)kaniti (se), nameniti (namenjati) se, skleniti, odločiti se: erat iter a proposito (od nakanjene, od nameravane) diversum C., quod animo proposueram Ci. kar sem si bil prihranil za konec, quem de propositā sententiā nulla contumelia possit depellere Ci. od mnenja, ki si ga je bil ustvaril (vtepel v glavo, ki si ga je bil zastavil), etsi seiunctum est re propositā N. ni v skladu z zamišljenim; s finalnim stavkom: cum mihi initio proposuissem, ut animos … iudicum commoverem Ci., his idem propositum fuit quod regibus, ut ne quā re egerent, ne cui parerent, libertate uterentur Ci.; z inf.: Vell., Suet., nisi proposuissem omnes angulos tecum epistola circumire Plin. iun.; poseb. alicui propositum est ali samo propositum est z inf. zavzeti se za kaj, zamisliti si kaj, skleniti, odločiti se, nameniti se, (na)kaniti (se), nakana (namera, namen, smoter) koga biti: mihi propositum est ostendere consilia Sestii Ci., nec mihi causas aequare propositum est L., est enim propositum colligere eos, qui … Ci., si tamquam inimicum et hostem insectari propositum est L.; tako tudi: unum illud propositum habebat, continere in amicitia civitates Hirt. zatrdno je bil sklenil samo to, je bil težil samo za tem edinim smotrom (ciljem) = imel je samo en cilj: …
    e) predpostaviti (predpostavljati), postaviti (postavljati) za (kot) premiso (starejše nadrek, prorek) v silogizmu: cum proponimus Ci. Od tod

    I. adj. pt. pf. prōpositus 3

    1. izpostavljen, priložen: bello L., telis fortunae Ci., oppida Romanis proposita ad copiam commeatus praedamque tollendam C.

    2. preteč, grozeč: vitae periculum Ci.

    II. subst. pt. pf. prōpositum -ī, n

    1. nakana, namen, namera, smoter, cilj, sklep: Ph., Sen. ph. idr., habere C., tenere C., N. držati se, assequi Ci., peragere H., destituere, mutare O., a proposito deterreri Ci. ali averti L., victor propositi H., vir proposito sanctissimus Vell. najčistejših namenov, quo proposito Vell. ali hoc proposito, ut … Sen. rh. s tem namenom.

    2. occ.
    a) načelo, načrt, vodilo (osnova) življenja: Iust., Iuv., Sen. ph., Vell. idr., tenax propositi vir H., mutare propositum Ph.
    b) predmet (govora, razprave), stav, glavna misel (stvar, tema(tika)), osnovni (glavni, osrednji) predmet, rek: ad propositum venire N., ad propositum reverti Ci. ali redire Ci., Cels., proposito haerere H., a proposito aberrare, declinare, egredi Ci., testatur haec fabella propositum meum Ph.
    c) splošna razprava, splošno premišljevanje, splošno razmišljanje o kakem predmetu (= gr. ϑέσις, naspr. causa, gr. υπόϑεσις): Ci.
    d) (glavna, prva) premisa (starejše nadrek, prorek) v silogizmu: Ci., Sen. ph., Cass.
  • stȁviti -īm
    I.
    1. dati: staviti što na svoje mjesto, svoj potpis na što; staviti koga na muke; staviti što na glasanje, koga pod policijski nadzor; staviti što izvan zakona, na dnevni red; staviti što na papir, na hartiju; staviti što na sito, na rešeto
    2. postaviti: staviti zarez; staviti jelo na sto, što na ugled
    3. naložiti: staviti komu što u zadatak
    4. položiti: staviti sve na kocku; staviti nekome nešto na srce, na dušu
    5. zamisliti si: stavimo da ti nisi došla, šta bi onda bilo
    6. razveljaviti: staviti zakon izvan snage; staviti do znanja na znanje dati; staviti u novine objaviti v časniku; staviti na raspolaganje dati na voljo; staviti u pogon pognati (stroj)
    II. staviti se
    1. postaviti se: staviti se na čelo pobune; staviti se na čiju stranu, na čije gledište; staviti se na svoje noge; staviti se s kim na istu nogu izenačiti se s kom, zavzeti isto stališče
    2. spomniti se: ne mogu se staviti šta je to bilo
  • think* [ɵiŋk]

    1. prehodni glagol
    misliti (kaj); premišljati; izmisliti; predstavljati si, zamisliti si (kaj); snovati, naklepati, nameravati, kaniti; pomisliti; smatrati, soditi, ceniti, pretehtati, verjeti; imeti za; imeti pred očmi

    2. neprehodni glagol
    misliti, umovati, razmišljati, premišljevati, mozgati; pomisliti, predstavljati si; verjeti, biti mišljenja, biti mnenja; priti do zaključkov, soditi

    I think so mislim, da (odgovor na vprašanje)
    I think it best to go now smatram, da je najbolje, če (da) grem zdaj
    I should think so mislim, da; rekel bi (da je) tako; vsekakor, (to je) jasno
    I could not bear to think what might happen misel, kaj bi se moglo zgoditi, mi je bila neznosna
    I think him (he is thought) to be a poet imam ga (imajo ga) za pesnika
    he thinks the lecture interesting predavanje smatra za zanimivo
    he talks and thinks airplanes samó letala mu gredo (rojé) po glavi
    he will think himself silly od samega premišljevanja se mu bo zmešalo
    only think! samo pomisli! samo predstavljaj si!
    you are a model of tact, I don't think! sleng (ironično) ti si pa res vzor obzirnosti!
    to think aloud, to think out loud glasno misliti
    to think to o.s. misliti pri sebi
    to think better of premisliti si; imeti ugodnejše mnenje o
    to think o.s. clever imeti se za pametnega
    to think fit (good) to smatrati za primerno (ustrezno), dobro za
    to think littie of ne mnogo ceniti, ne spoštovati
    to think much of zelo ceniti, spoštovati
    to think no harm nič hudega ne misliti, ne imeti slabih namenov
    to think no small beer of zelo ceniti, imeti zelo visoko (ugodno) mnenje o
    to think nothing of podcenjevati, prezirati
    to think scorn of prezirati
    to think twice dvakrat (dobro prej) premisliti
    to think of his not guessing that! komaj bi človek verjel, da on tega ni slutil!
    think away prehodni glagol odmisliti
  • ùmisliti -īm
    I. zamisliti si, zasnovati: umisliti neko krivično djelo
    II. umisliti se zamisliti si, vtepsti si v glavo: u ljude ušao neki čudan ponos, sve se nekako umislili da bi i sami mogli sjesti na pašino mjesto
  • uobráziti uòbrāzīm, uòbraziti -īm (rus.) sebi predstaviti si, zamisliti si
  • visualize [vízjuəlaiz] prehodni glagol
    napraviti vidno; predočiti, predstavljati si, zamisliti si (v duhu), ustvariti si sliko (česa)
    neprehodni glagol
    postati viden; delati si predstave
  • воображать, вообразить zamišljati si, zamisliti si, predstavljati si;
    в. о себе domišljevati si;
    вообразите! pomislite!;
  • заду́мати -маю док., zamísliti si -im si dov.
  • заті́яти -ті́ю док., zasnováti -snújem dov., začéti -čnèm dov., zamísliti si -im si dov.
  • concipiō -ere -cēpī -cēptum (cum in capere)

    I.

    1. skupaj vzeti (jemati), obseči (obsegati), zaje(ma)ti, povze(ma)ti, zavze(ma)ti, spreje(ma)ti, poprije(ma)ti, kako tekočino v posodo prestreči (prestrezati): nuces vix sesquimodio, aquam trulleo Varr., multum ignem trullis ferreis L., auras (sc. ex tibiis) O., decidit in terram non concipientibus auras infirmis pennis O., in quibus aura illa concipitur Q., c. ingrediendo ventum veste Q., quorum nomina nostro ore concipi nequeant Mel. = se ne dajo izgovoriti; occ. Alsietinam aquam c. Front. zajeti v cev; — od tod subst. neutr. pl. pt. pf. concepta commentariorum Front. v komentarjih zaznamovane zajetne mere. Pass. concipi
    a) (o tekočinah) nab(i)rati se: ut quisque (humor) ibi (v hlevih) conceptus fuerit, quam celerrime dilabatur Col.
    b) (o rekah) izvirati: torrens velut ex alio fonte conceptus Cu. izvirajoč, Ganges multis fontibus conceptus Mel., torrens imbribus conceptus Col.
    c) nabirajoč se nasta(ja)ti, delati se: in ea parte nivem concipi Sen. ph., is morbus aestate plerumque concipitur Col., ex calore et aestu concepta pestis Col.

    2. pren. besede v kak obrazec sestaviti (sestavljati), besedilo spisa(va)ti: ius iurandum L., T., verbis (sc. iurisiurandi) conceptis iurare Pl., L. po predpisanem besedilu, verbis conceptissimis iurare Petr. kar najbolj slovesno, quod EX ANIMI SENTENTIA iuraris, sicut concipitur more nostro Ci. kakor se glasi v prisežnem, pri nas običajnem besedilu, verbis conceptis perierare Ci. ali deierare N. fr. po predpisanem besedilu krivo priseči (prisegati), verbis conceptis affirmare (z ACI) Sen. ph., c. vadimonium Ci. ep., edictum, obligationem Icti.; occ.
    a) slovesno ali po določenem besedilu (obrazcu) izgovoriti (izgovarjati), izreči (izrekati), govoriti za kom, ponavljati besede: sic verba concipito Ca. izgovori tole molitveno besedilo, c. preces O., Marcio Philippo praeeunte (po besedah Marcija Filipa) in foro votum L., dum vota sacerdos concipit O., cum cetera iurisiurandi verba conciperent, Vespasiani nomen transmittebant T., verba iurationis c. (z ACI) Macr. priseči.
    b) slovesno kaj napoved(ov)ati, oznaniti (oznanj[ev]ati), naznaniti (naznanj[ev]ati), oklicati, odrediti (odrejati): Latinas ferias … non rite concepisse L., nova atque integra auspicia c. L., fer sacra, pater, et concipe foedus V. oznani, skleni.
    c) kako vsoto številčno povedati, določiti (določati): audet tamen Antias Valerius concipere summas (sc. eorum, qui ceciderunt) L.

    II.

    1. skupaj zb(i)rati in vase vzeti (jemati), spreje(ma)ti: alias aliasque vires flumina concipiunt O., patĕre medicamentum concipi venis Cu. da se žile navzamejo zdravila. occ.
    a) tekočine vsesa(va)ti, vpi(ja)ti, vsrka(va)ti: concipiunt (nubes) multum marinum humorem Lucr., concipit Iris aquas O., madefacta terra caducas concepit lacrimas O., ne (frumentum) concepto humore vitietur Sen. ph., vinea omnes imbres … concipit Col., huius flore concipiunt (caprae) noxium virus Plin.
    b) concipere ignem ali flammam vne(ma)ti se, vž(i)gati se: Lucr., Plin., Sen. tr., Vulg., uti … testudo, turris, tormenta flammam conciperent C., turris concipit ignem Cu., timuit, ne forte sacer tot ab ignibus aether conciperet flammas O., silices … concipiunt ignem liquidarum aspergine aquarum O. apno se vžge pri gašenju; pren. (o ognju ljubezni): quem mens mea concipit ignem? O. kakšen ogenj se poprijema moje duše? concipit interea validos Aëtias ignes O. silni plamen ljubezni razvname …, excute virgineo conceptas pectore flammas O. ki se je vnel v tvojem deviškem srcu, cuncto concepit pectore flammam Cat.
    c) zrak, sapo vase spreje(ma)ti, vleči, vdih(av)ati: pars (animae) concipitur cordis parte Ci., buccina concepit aëra O., cum magnam vim venti vela quoque concepissent Cu. ko so se bila tudi jadra napela od silnega vetra.
    č) seme vase spreje(ma)ti, vase vzeti (jemati): omnia quae terra concipiat semina Ci., conceptum semen Ci., inde occultas vires et pabula terrae pinguia concipiant V.; — od tod pren. (o ženskah in samicah) spoče(nja)ti, zanositi, (o)brejiti se: Varr., Lucr. idr., Persea, quem pluvio Danaë conceperat auro O., puer furto conceptus O. skrivoma spočet, concepta crimina portat O. grešni sad, phoenix se ipsa concipit ali phoenix non coitu concipitur Mel.; s praep.: quod erat ex fratre conceptus Ci., Tiberius ut ex adulterio conceptus Suet., conceptus a captiva servus O., de lupo concepta Nape O.; (o živali): cum concepit mula Ci., feminae (canes) concipiunt usque in annos novem Col.; pren.: hoc, quod conceptum res publica periculum parturit Ci. nevarnost, ki jo je država tako rekoč spočela in jo zdaj rojeva; met. = omožiti se: concipe! mater eris iuvenis O. — Od tod subst. pt. pf. α) conceptum -ī, n zarodek, telesni plod (sad): conceptum a se abigere Suet. β) conceptus -ī, m (sc. pullus) mladič: timeo, ne (ova) iam concepti sint Petr.
    d) sad, korenine idr. pognati (poganjati), poroditi (porajati): spicam Plin. vklasiti se, radicem Icti.
    e) α) česa navze(ma)ti se: c. acorem Col. (s)kisati se, amaritudinem Col. zagreneti. β) z očmi zazna(va)ti: haec tanta oculis bona (toliko lepega) concipio Pl. zrem.

    2. jur. kaj pri kom zajeti: penes quem res concepta et inventa est Paul.; poseb. c. furtum Gell., G. tatvino zaslediti.

    3. pren.
    a) z dušo ujeti = doume(va)ti, razume(va)ti, razb(i)rati, pojmiti, spozna(va)ti: Plin., rerum omnium … intellegentias animo et mente c. Ci., nec … concipit ullum mente nefas O. ne sluti, si … auguria humanā mente concipi possent Cu., quantum ex vultu concipi poterat Cu.; occ. predočiti (predočevati) si, zamisliti (zamišljati) si, domisliti (domišljati) si: Mart., Plin. iun., agedum inaugura, fierine possit, quod nunc ego mente concipio L., forsitan et lucos illic urbesque deorum concipias animo esse O., opulentia, quantam animis concipere non possunt Cu.; zažele(va)ti si česa, nadejati se česa, stremeti za čim: hoc spe concipere audacis animi esse L., c. aethera mente, thalamos O.
    b) kakemu čustvu v sebi prostora da(ja)ti, kaj (za)čutiti, kako čustvo v sebi nositi, gojiti: odium in omnes bonos conceptum Ci., c. iram intimo animo et corde Ci., animo ingentes iras O., furores mente O., pectore robur V. začutiti moč v prsih, pectora concipiunt alios motus V. srce prevzamejo druga čustva, conscia mens ut cuique sua est, ita concipit intra pectora pro facto spemque metumque suo O. (prim.: sem dolgo upal in se bal, F. Prešeren), c. spem de filio, spem ex vobis, metum ex aliquo Cu., Agrippam ferre ad exercitūs … animo concepit T. je trdno sklenil.
    c) kako zlo nakopa(va)ti si, naprtiti si, izkupiti kaj: dolor a se ipso conceptus Ci., dedecus c. Ci., aliquot iam per annos concepta huic ordini turpitudo atque infamia Ci. prizadejana, illa macula Mithridatico bello concepta Ci. dobljen v vojni, maculam ex paterno sanguine c. Ci., furore ex maleficiis concepto Ci.; occ. kaj kaznivega zasnovati, storiti, zakriviti, zagrešiti: quodnam ego concepi tantum scelus? Ci., quod flagitium Lentulus non cum Autronio concepit? Ci., fraudes inexpiabiles c. Ci., quod prava mente conceperat Cu.
  • ideate [aidí:eit]

    1. prehodni glagol
    predstavljati si kaj, zamisliti si kaj

    2. neprehodni glagol
    misliti, imeti ideje
  • opīnor -ārī -ātus sum (najbrž denominativ iz *opiō(n)- ōnis mnenje, pričakovanje, soobl. k optiō -ōnis [prim. optiō in optō], prim. lat. in-opīnus, nec-opīnus) domnevati, domišljati si, dozdevati se komu, meniti, misliti, soditi, imeti v mislih, ocenjevati, predstavljati si (naspr. compertum habeo, affirmo, pro certo habeo, scio): se non opinari, sed scire dicit Ci., loquor, ut opinor Ci., parva opinatu Plin.; z acc.: sapientem saepe aliquid opinari, quod nesciat Ci., quod ego non magis somniabam neque opinabar Pl.; z ACI: deos esse naturā opinamur Ci.; z de = zamisliti si kaj in to (zamisel) izreči, izreči (izrekati) svoje mnenje (svojo sodbo), soditi o kom, čem: Gell., de vobis hic ordo opinatur non secus ac de acerrimis hostibus Ci., durius de rege Iust., de aliquo male Suet.; pogosto kot vrinjeni stavek ut opinor Kom., cum vidisset monile, ut opinor, et auro Ci., verum, ut opinor Ci. ali seveda, tudi samo opinor: H., illa, opinor, tu quoque concedis levia Ci. menim, menda; v vprašanju tudi = kaj ne? Kom., Ci. Pt. pf. opīnātus 3 s pass. pomenom (od star. act. soobl. opīnāre)

    1. domišljen, namišljen, dozdeven, navidezen: opinata bona, mala Ci., vestra sunt irreligiose opinata Arn.

    2. imeniten, sloveč, slaven: certamen Amm., opinatissima civitas Vulg., Cass. Toda: nova spe id ausos opinatus Suet. (od dep. opīnārī) pod pretvezo trdeč. — Ixpt. nec opīnāns, nec opīnātus, gl. necopīnāns, necopīnātus.