vzdihn|iti (-em) vzdihovati (einmal) seufzen, aufseufzen
vzdíhniti vzdihováti to sigh (out)
vzdíhniti, vzdihováti po minulih časih to sigh for past times; (ali pogovorno for the good old days)
globoko vzdíhniti, vzdihováti to heave (ali to fetch) a deep sigh
vzdihovaje preživljati svoje nedelje arhaično to sigh away one's Sundays
vzdíhniti soupirer, gémir, pousser un soupir (ali un gémissement)
vzdíhniti (-em) | vzdihováti (-újem) perf., imperf.
1. sospirare, mandare sospiri:
z olajšanjem vzdihniti mandare un sospiro di sollievo
2. (vzdihovati po, za kom) desiderare ardentemente; rimpiangere:
vzdihovati za nekdanjimi časi rimpiangere i vecchi bei tempi
3. pren. (tožiti, tarnati) lamentarsi, lagnarsi:
vzdihuje, da nima časa si lamenta di non aver tempo
vzdíhniti -em uzdahnuti: globoko vzdihniti
vzdíhniti suspirar; dar un suspiro
vzdíhniti -nem dov. a scoate un suspin/of
aggemō (adgemō) -ere vzdihniti (vzdihovati), tarnati zaradi česa, s kom: aggemit Alcides O.; z dat.: agg. loquenti Stat.; pren.: aggemit nostris malis carina O.
húknuti hûknēm
1. hukniti
2. vzdihniti, zastokati
3. zaskovikati
4. zabučati, zašumeti
ingemīscō (ingemēscō) -ere -gemuī (incoh. k ingemere)
1. intr. (za)ječati, vzdihniti (vzdihovati), (za)stokati; abs.: hoc nemo adspicit, quin ingemiscat Ci., puer ingemiscet ac pestem suam se dicet videre Ci., civitas ingemuit Ci., nemo ingemuit, nemo inclamavit Ci., Aeacus ingemuit O., ingemuit et ... V., O., pueri Spartiatae non ingemiscunt verberum dolore laniati Ci., hic cum exclamasset Laelius ingemuissentque vehementius ceteri, leniter arridens Scipio ... inquit Ci., ingemuistis modo voce huius audita L., accepto poculo media potione repente velut telo confixus ingemuit Iust.; pesn.: ingemuit solum, limen O., tantum ingemiscit ignis Sen. tr. prasketa; z abl.: morte eius i. Cu. ob smrti, nad smrtjo (toda reperta luce i. V. je abs. abl.); s praep. in: puto te in hoc (pri tem) ingemuisse Ci., in quo tu quoque ingemiscis Ci., unā illā in re servitutis oblita civitas ingemuit Ci.; z dat.: diceris exiliis ingemuisse meis O. (ob mojem pregnanstvu, nad mojim pregnanstvom), ingemuerunt condicioni suae L., morti eius Cu., quem vídit nemo ulli íngemescentém malo (pesn. pri) Ci., fletu nostro V., eius minis L., exitiis alicuius O., malis aeternis (naspr. bonis perpetuis frui) Val. Max., ingemiscamus illis, quae patiebamur Plin. iun.; s praep. ad: ad omnem eius mentionem ingemiscens Suet.; z relativnim stavkom: quando aliquid dignum nostro nomine emisimus, ingemiscamus O., quotiescumque me viderit, ingemiscet Ci., quantum ingemiscant patres nostri, si videant ... L., ingemuit nostra cohors, cum ... Ci.
2. trans. stokati, vzdihovati, žalovati zaradi česa ali nad čim, glasno pomilovati, obžalovati kaj; z acc.: leones tuum ingemuerunt interitum V., quid ingemiscis hostem Dolabellam? Ci., minus iacentem i. Stat., suos casus graviter Ap., longaevitatem peregrinationis Ambr., arrogantiam, suam vicem Amm., ingemiscenda clades Amm. obžalovanja vreden; z ACI: ingemiscendum est videri cariorem populo filium scurrae quam C. Caesarem Ci., iudicatum hoc tempore hostem Dolabellam ingemiscendum est Ci., ingemuit citro non satis esse suo Mart., tunc crassas transisse dies ingemuere Pers.
oftá -éz vi. vzdihovati, vzdihniti
othúknuti òthūknēm
1. odhuknem
2. vzdihniti: on othuknu i kao da mu se nešto svali s duše
pijèhnuti pȉjehnēm (ijek.), péhnuti pêhnēm (ek.) dial.
1. zasopihati
2. zahropsti, izdihniti: ona je već pijehnula
3. vzdihniti
re-gemō -ere (re in gemere) vzdihniti (vzdihovati): interius graviter regemere Ps.-V. (Culex); metaf.: abiunctis regemunt tabulata cavernis Stat., tunc regemunt pigrique lacus ustaeque paludes Stat., per bifores regemunt cava buxa cavernas Sid.
seufzen vzdihniti, vzdihovati; seufzen unter ječati pod
sigh [sái]
1. samostalnik
vzdih, vzdihljaj (of relief olajšanja)
to fetch (to heave) a deap sigh globoko vzdihniti
2. neprehodni glagol & prehodni glagol
vzdihniti, vzdihovati, (o vetru) stokati, ječati
to sigh for past times vzdihovati, koprneti po minulih časih
to sigh out vzdihniti, z vzdihom reči
to sigh out one's soul (existence) izdihniti dušo, umreti
to sigh away one's Sundays preživljati vzdihovaje svoje nedelje
to sigh over objokovati, žalovati za
sospirare
A) v. intr. (pres. sospiro) vzdihniti, vzdihovati
B) v. tr.
1. hrepeneti po; objokovati:
sospirare la patria lontana hrepeneti po daljni domovini
2. ekst. željno pričakovati:
farsi sospirare pustiti se čakati
soupirer [supire] verbe intransitif vzdihniti, vzdihovati; reči z vzdihom; koprneti, hrepeneti (après, pour po)
soupirer de douleur vzdihovati od bolečine
soupirer pour une femme biti zaljubljen v (neko) žensko
soupirer après les honneurs hrepeneti po časteh, biti častihlepen
après le bonheur po sreči
suspiná suspín vi.
1. vzdihovati, vzdihniti
2. ihteti