vriska|ti (-m) zavriskati jauchzen; jubeln, frohlocken
vrískati vrîskām gl. vrištati
vrískati to shout; (v gorah) to yodel
vrískati od veselja to shout for (ali with) joy; to exult (ob, nad at, over)
vriskajoč shouting (with joy), jubilant
vrískati pousser des cris de joie (ali d'allégresse) , exulter, jubiler
vrískati (-am) | vrísniti (-em) imperf., perf.
1. gridare, strillare:
vriskati od veselja, bolečine, strahu gridare dalla gioia, dal dolore, dallo spavento
2. pren. esultare, gioire:
njegovo srce vriska in poje il suo cuore esulta
vrískati -am, vriskal -a i -ala klicati, podvikivati, kliktati: vriskati od veselja; srce mi vriska od sreče; na vas gredoč fantje vriskajo
vrískati lanzar gritos de júbilo (ali de alegría)
vrískati -am nedov. a chioti, a striga
chiotí -ésc vi. vriskati, zavriskati
crow*1 [krou] neprehodni glagol
peti, kikirikati; vriskati; gruliti
figurativno triumfirati
to crow over s.o. ponašati se, bahati se pred kom, triumfirati
exsultō (exultō) -āre -āvī -ātum (frequ in intens. glag. ex[s]ilīre)
1. poskakovati, skakati: exsultantes lolligines Ci., equi ferocitate exultantes Ci., verberibus equos cogebant exsultare N. vzpenjati se, in numerum exultant Lucr. plešejo, hic exsultantīs Salios … extuderat V. plešoče, gens umida ponti exsultans V. iz vode poskakujoč, Tarquitius exsultans contra V., (taurus) viridi exultat in herba O., pecora exultantia Plin.; o stvareh: sanguis emicat exultans alte Lucr., exsultantia corda V. utripajoča, mons exsultat solo V. skala odskoči od tal, exultant pampini Plin. zrastejo, exultant glebae Plin. štrle (kvišku), quae (syllabae breves) … si continuantur, exultant Q. skakljajo; occ. (o vodovju, tekočinah) vzkipe(va)ti, zavreti, razburkati se: exsultant vada, exsultant aestu latices V., exultat medicamen O. se peni (če se kuha).
2. prešerno (svobodno, po volji) gibati se, poditi se: medias inter caedes exsultat Amazon V., exsultat fidens V., Britannorum copiae per catervas et turmas exsultabant T.; klas. le
3. pren.
a) (o govorniku in govoru) svobodno gibati se, vda(ja)ti se svojemu zanosu: (Demosthenes) in reliquis exultavit audacius Ci., campus, in quo exsultare possit oratio Ci., oratio philosophorum exsultat in laude virtutum Ci., verborum audaciā exsultans Ci., assurgendi exultandique licentia Q.; tako tudi: hic (= in pectore) exultat … pavor ac metus Lucr.
b) od zmagoslavja poskakovati, prešerno (zmagoslavno) veseliti se, (za)vriskati: exsultare laetitiā Ci., L., gaudio Ci., quibus gaudiis exsultabis Ci., exultare victoriā Ci., in ruinis alterius Ci., luctu vestro palam exsultavit Ci., eius furorem exsultantem continui Ci., Graeci exsultant, quod … Ci., in quo exsultat et triumphat oratio mea Ci., exsultat animus Ci., plerumque noctis barbari exsultare S., vanā spe exultare Q.
c) bahati se, ponašati se, prevzeten biti, prešeren biti: fregi exsultantis praedonis audaciam Ci., Hannibal iuveniliter exsultans Ci., hic successu exsultans animisque Coroebus V., nec Agricola umquam in suam famam (rebus) gestis exsultavit T. — Od tod adj. pt. pr. ex(s)ultāns -antis,
1. skakljajoč (o besedah, sestavljenih iz samih kratkih zlogov): (verbum) exultantissimum Q.
2. (o govoru in govorniku) prešeren: fiunt pro compositis exultantes Q., et arcessita et exultantia Q. Adv. exsultanter
1. prešerno, s prešerno radostjo: aliquid exsultanter accipere ali excipere Cypr.
2. komp. exsultantius prešerneje: quae … quasi exsultantius scripsi Plin. iun.
exultar vriskati, radovati se
frohlocken veseliti se, glasno se veseliti, ukati, vriskati
gigìjati -àm dial. vriskati
huzza [huzá:]
1. medmet
hura!
2. samostalnik
vriskanje
3. neprehodni glagol & prehodni glagol
vriskati, pozdravljati
ijujúkati ijùjūčēm vriskati: djeca za razbibrigu vrište i ijujuču
iūbilō -āre -āvī (iūbilum)
I. intr.
1. divje vpiti, kričati, razgrajati: Varr.
2. vriskati, ukati, jodlati, norčije uganjati, veseliti se, veselje uganjati, radovati se: Vulg., Aug.; z dat.: deo Vulg. —
II. trans. (za)vpiti na koga: quis me iubilat? Acc. ap. Varr., laudem Vulg. zapeti.
jauchzen vriskati, zavriskati
jubeln vriskati, glasno se veseliti; jemandem Beifall jubeln vzklikati ovacije (komu)