ukoreninjen (-a, -o) verwurzelt, [festverwurzelt] fest verwurzelt (tudi figurativno)
ukorenínjen deep-rooted; inveterate
ukorenínjena bolezen deep-rooted disease
globoko ukorenínjena zmota a deepseated error
ukorenínjeno sovraštvo an ingrained hatred
ukorenínjen (-a -o) adj. radicato
ukorenínjen -a -o ukorijenjen, ukorenjen
ukorenínjen arraigado ; fig inveterado
biti ukoreninjen tener arraigo
añejo star; zastarel; ukoreninjen
anticuado zastarel; ukoreninjen
arraigado ukoreninjen; nepoboljšljiv, zakrknjen; trajen (veter)
besetting [bisétiŋ] pridevnik
neustavljiv; ukoreninjen
besetting sin greh iz navade
chronic [krɔ́nik] pridevnik (chronically prislov)
dolgotrajen, kroničen; ukoreninjen; običajen
pogovorno strašen, dolgočasen
chronic doubts večni dvomi
chronic complaints večne pritožbe
crónico kroničen; dolgotrajen; ukoreninjen
deep-set [dí:psét] pridevnik
ukoreninjen
engrained [ingréind] pridevnik
zakrknjen; zastarel; ukoreninjen; nepoboljšljiv
enraciné, e [ɑ̃rasine] adjectif ukoreninjen
préjugés masculin pluriel enracinés ukoreninjeni predsodki
envejecido postaran, ukoreninjen
envejecido en el oficio osivel v službi
établi, e [etabli] adjectif nastanjen; utemeljen; ugotovljen; stabilen, trden; obstoječ (zakon); ukoreninjen (navada); vpeljan, uveden
l'ordre établi obstoječi red
préjugé masculin établi ukoreninjen predsodek
il est établi que, c'est un faît établi que drži, da; dejstvo je, da
festverwurzelt, fest verwurzelt (dobro) ukoreninjen, figurativ trden, neomajen
ingrain1 [íngréin]
1. pridevnik
barvan (vlakno pred tkanjem)
figurativno prirojen, ukoreninjen; okorel
2. samostalnik
ameriško blago z vzorcem vtkanim na obeh straneh
ingrained [íngréind] pridevnik
figurativno ukoreninjen, okorel
it is deeply ingrained in him prešlo mu je v meso in kri
īn-serō1 -ere -sēvī -situm
1. vsejati, vsaditi (vsajati): frumentum Col., ramos terrae Cu., ramum insiturus eris Cat.; occ. vcepiti (vcepljati): inutilesque falce ramos amputans feliciores inserit H.
2. meton. cepiti: insere … piros V., inseritur arbutus nucis fetu V., māla insita fert pirus V. cepljena hruška, pirum bonam in pirum silvaticam Varr., ex arbore in arborem Varr., omne genus surculi omni generi arboris Col., sarmentum vitem, oleam Col.; subst. pt. pf. īnsitum -ī, n cep(ič): Varr., Col.
3. metaf. vsaditi (vsajati): quae vitia tibi insevit natura H., haec (eloquentia) inserit novas opiniones, evellit insitas Ci.; ret.: alter in Calatinos insitus Ci. pridružen, insitus (vrinjen) et adoptivus T.
4. zlasti pt. pf. īnsitus 3 (od narave) vsajen, vcepljen, ukoreninjen, prirojen: ita serpit illud insitum naturā malum Ci., odium (amor, opinio) penitus insitum Ci., insitus quidam animi furor Ci., militibus insitum est aut vincere aut emori Ci., virtus insita Ci., natura insita L. narodov značaj, huic populo ita fuerat libertas insita, ut … Ci., feritas L., oculis caedes T., deorum cognitiones Ci., natura mortalibus T., vis H., inimicitiae Ci., cupiditas omnibus Q., superbia genti Iust., horror mortalibus Lucr., odii quantum animis Val. Fl.