-
strga|ti1 (-m) trgati schaben, kratzen, schrapen; (spraskati) abkratzen, herunterkratzen; samo tehnika abstreichen, abstreifen; v kuhinji: reiben, raspeln
-
strga|ti2 (-m) trgati obleko, papir ipd.: zerreißen, obleko: zerschleißen
strgati se obleka: reißen, einen Riss/ein Loch bekommen
-
strga|ti3 (-m) trgati s česa: hinunterreißen, herunterreißen; reißen (se sich)
strgati se z verige sich von der Kette reißen
strgati s sebe sich (etwas) vom Leib reißen
-
stŕgati to scrape; to grate; (raztrgati) to tear, to rend
stŕgati na dvoje to tear in two
stŕgati na kose to tear to pieces; to tear apart (ali in pieces, arhaično asunder)
stŕgati si obleko na žeblju to tear one's dress on a nail
stŕgati si srajco to tear one's shirt
ta nit se ne bo strgala this thread will not break
stŕgati dol objavo (z deske ipd.) to tear down a notice
stŕgati komu krinko z obraza to unmask someone
-
stŕgati (praskati) gratter, racler, ratisser ; (sir) râper ; (raztrgati) déchirer , (na kosce) mettre en lambeaux (ali en pièces) , lacérer, dilacérer
-
stŕgati1 (-am) imperf.
1. raschiare; grattare; grattugiare; obrt. scuffinare:
strgati rjo raschiare la ruggine
gastr. strgati sir grattugiare, grattare il formaggio
2. stridere; scricchiolare:
pren. strgati korenček fare marameo, fare sberleffi
metal. strgati zarobke sbavare
strgati živalsko kožo scorticare
-
stŕgati2 (-am) imperf.
1. strappare:
strgati masko z obraza smascherare qcn.
2. stracciare
3. logorare, consumare, rompere (di abiti, calzature)
-
stŕgati -am i -žem
1. strugati, ribati; strgati krompir, redkev
2. rašpati: strgati rjo z železa
3. strugati: strgati z žlico po skledi
4. trti: kobilice stržejo
5. strgati komu korenček trti komu hrena pod nos, veseliti se tuđoj nesreći
-
stŕgati raspar; rascar ; (sir) rallar ; (raztrgati) rasgar, desgarrar
-
stŕgati1 -am dov., розірва́ти -зірву́ док., пошматува́ти -ту́ю док.
-
stŕgati2 -am nedov., скребти́ -бу́ недок., шкребти́ -бу́ недок., зішкря́бувати -бую недок.
-
stŕgati -am
I. nedov.
1. a răzui; a rade
2. a raşcheta
II. dov. a rupe (stofă)
-
stŕgatí -am i -žem
1. pocijepati, pocepati, iscijepati, iscepati: strgati papir na drobne kose
2. strgati, strgnuti, silom skinuti: strgati obleko s sebe, krinko z obraza; strgati se z verige
-
abkratzen
1. strgati, postrgati, odpraskati, spraskati
2. (sterben) škripniti, krepniti, stegniti se
-
abstreifen
1. einen Rucksack, ein Kleidungsstück: odložiti, das Geweih: odvreči, eine Gewohnheit: opustiti, otresti se (navade), die Haut: osmukati si, odsmukati
2. Schmutz, Schnee: strgati, ostrgati, očistiti, die Füße: obrisati
3. Technik strgati, posnemati, eine Kokille: slačiti, stripati, Textilmaschinen: snemati, smukati
-
cōnscindō -ere -scidī -scissum raztrga(va)ti, strgati, (raz)cefrati: pallulam Pl., vestem Ter., aliquam capillo (= alicuius capillum) Ter. razkuštrati ji lase, epistulam Ci. ep., vela Dig.; pren. hudo zdel(ov)ati koga: conscindi ab optimatibus Ci. ep., conscindi sibilis Ci. ep. izžvižgan biti.
-
convellō -ere -vellī (-vulsī Sen. ph.) -vulsum (-volsum)
1. izruti (izruvati), izdreti (izdirati), podreti (podirati), odtrgati, iztrgati, raztrgati, strgati, potrgati s česa, porušiti, razvaliti: Ca., Lucr., Lucan., Stat., caudam equi Val. Max., claustra ianuae, carceris Val. Max., convulsis repagulis Ci., tu gradus Castoris convellisti Ci., c. pedem mensae O., nullam partem munitionum convellere posse Hirt., c. alterius (arboris) lentum vimen V., non hiemes illam (aesculam), non flabra neque imbres convellunt V., ne torrens fundamenta (villae) convellat Col., c. spolia hostium affixa templis Val. Max.; redk. z živimi obj.: teneros convellere fetus O. iz telesa iztrgati, splaviti (splavljati), convulsi laniatique centuriones T. S čim? z abl. instrumenti: vectibus infima saxa turris C., glebam vomere Cat., arboris fetus duro ferro V. odrezati, radices aratro, sarculo Plin., dapes avido c. dente O. razmle(va)ti; v pass.: convolsum remis rostrisque tridentibus aequor V. razrvano, septem (naves) convulsae undis Euroque V. razbite, razpokane, Iuppiter (Jupitrov kip) nullis convellitur procellis Plin. Od kod? s samim abl.: c. suā robora terrā O., turrim altis sedibus V., Roma prope convulsa sedibus suis Ci., mihi domus ipsa nutare convulsaque suis sedibus ruitura supra videtur Plin. iun.; s praep.: Herculem ex suis sedibus Ci., simulacrum Cereris e sacrario Ci., viridem ab humo silvam V. zeleno grmovje iz prsti izruvati, ab terra funem V. odvezati; pren.: aliquem ex suis paene hortulis convellere deducereque in Academiam Ci.; occ.
a) voj. c. signum, aquilam Val. Max. ali (nav.) signa Ci., L., Val. Max., Suet. ali vexilla T. vojaško znamenje, orla, vojaška znamenja, zastave iz zemlje izdreti (izdirati) = dvigniti (dvigati), odpraviti (odpravljati) se (na pot), odriniti.
b) ude raztegniti (raztegovati) α) pri padcu kak ud (člen) izpahniti si, izviniti si: artūs Lucr., armos Col. Od tod subst. pt. pf. convulsī -ōrum, m ki so si kak ud izpahnili (izvinili): Plin.; convulsa -ōrum, n izpahi, izvini: Plin. β) na natezalnici izviniti, izpahniti (izpahovati), nategniti (nategovati): omnia (membra) laniata, omnes partes convulsae sunt Sen. rh., convolsis laceratisque membris Sen. Rh.
c) convellī od krča držan biti, krč drži (trga, zvija) koga, kaj, komu kaj: convulso latere Suet., fauces convulsae Q. krču podvrženo.
č) besede nategniti (nategovati): verba Sen. ph.
2. pren. tako rekoč iz stikov iztrgati, koga ali kaj z njegove poti (iz njegovega tira) spraviti (spravljati), od tod stres(a)ti, pretres(a)ti, spodkopa(va)ti, omaj(ev)ati, razmajati, razdrmati, pogubiti (pogubljati), upropastiti, zatreti (zatirati), uničiti (uničevati): desine molle … verbis convellere pectus O. pretresati (trgati) mi čuteče srce, c. acta Dolabellae, statum civitatis Ci., cuncta auxilia rei publicae labefactare convellereque Ci., si eam opinionem ratio convellet Ci., c. Caesaris gratiam Hirt., vires aegri Cels., priscae consuetudinis auctoritatem Val. Max., fidem legionum, castrorum decus (čast) T. Od kod? z de: quae (epistulae) me convellerunt de pristino statu Ci. ep. so me spravila iz … V pass.: quo iudicio convolsam penitus scimus esse rem publicam Ci., caede Messalinae convulsa principis domus T., domus eorum convulsa T. spodmaknjena, discordiā nepotes suos convelli T. da se umaknejo … z mirne poti složnosti, cum Tiberius … vi dominationis convulsus … sit T. s svoje poti spravljen.
-
dērādō -ere -rāsī -rāsum (o)strgati, (o)drgniti, (z)gladiti: Cels., de virga lauri Ca., humorem Plin., ceram Gell., poëta nomen urbis … ex carmine suo derasit Gell., cunctis margo derasus Plin. iun. gol.; d. capillum ex capite Gell. ali samo caput d. Plin., Gell. lase ostriči.
-
dīripiō -ere -ripuī -reptum (dis in rapere)
1.
a) raztrga(va)ti, trgati, razkosa(va)ti: Lucr., Val. Fl., Pentheum Pl., artūs O., membra viri (= Penthei) manibus direpta nafandis O., Hippolyte infelix, … cum consternatis diripereris equis O., diripiunt dapes (Harpyiae) V.; pesn.: diripiunt fretum Stat.
b) koga sem in tja trgati, vleči, vlačiti: differor, distrahor, diripior Pl.
2. razdejati, uničiti: diripuere aras V., duo praecipua oppida … direpta sunt Suet.
3. pren.
a) odtrgati, iztrgati, strgati, (o meču) izdreti (izdirati): arma militibus sine caede … direpta H., d. vexillum Amm.; z abl.: funem litore, vaginā ensem V.; s praep.: a pectore vestem O., ex capite regni insigne Cu., ferrum a latere T.
b) razgrabiti, (o)pleniti, upleniti, (o)ropati: domum, villas, patriam, patrimonium, fanum, portum, provincias Ci., civitates, impedimenta C., oppidum … ad diripiendum militibus concessit C., d. castra hostiliter, urbes L.; met.: d. Eburones C., Lusitanos N., socios T.; occ. ropajoč odvleči, proč zvleči, ugrabiti, nagrabiti: hereditatis diripiendae participes Ci., quas (res pulcherrimas) … ex tota Asia direptas in suum regnum congesserat Ci., ex horreis direptum frumentum Ci., d. magnum numerum frumenti commeatusque C., bona C., praedas bellicas S., aureum vellus Amm., aliquid ex illo naufragio Paul. (dig.).
c) za kaj, za koga trgati se, puliti se: talos … , quos illi diripere coeperunt Q., d. Timagenem Sen. ph., te diripiunt potentiores per convivia Mart., Maeoniden … urbes diripiunt, matrem … ambo diripiunt flentes Stat.; v pass.: diripitur ille toto foro patronus Sen. ph.
-
dīrumpō in disrumpō -ere -rūpī -ruptum
1. raztrga(va)ti, strga(va)ti, razlomiti (razlamljati), zlomiti (zlamljati), razbi(ja)ti: tenuissimam quamque partem (nubis) disr. Ci., homo diruptus Ci. počen, kilav, paedagogo tabulā caput disr. Pl., dir. imagines Galbae T.; med. di(s)rumpi raztrgati se, strgati se, pretrgati se, (raz)počiti se: nil metuo nisi ne medium disrumpar miser Pl., disrupta corrigia Varr. fr., dirupto solo Sen. ph., vetus funis disrumpitur Ap., lagoenae grandes … disrumpuntur Hier., disruptis ianuis Vop.
2. pren.
a) z osebnim obj.: dirupi me paene in iudicio Galli Caninii Ci. ep. skoraj bi bil grlo razkričal; med. = v jezi, nejevolji, zavisti (raz)počiti (se), razpočiti (se) hoteti: fratris tui plausu dirumpitur Ci. ep. počil bi od jeze … , dirumpi dolore Ci. ali stomacho (od jeze) Sen. ph.; abs.: disrumpor Ter., dirumpatur licet ista furia Ci., dirumpuntur ii, qui … doluerunt Ci. ep.; redk. = od smeha počiti, počiti hoteti: nemo … qui non risu dirumperetur aderat Ap.
b) z abstraktnim obj. razdreti (razdirati), razdružiti (razdruževati): amicitiam, humani generis societatem Ci.
Opomba: Star. pt. pf. disrumptum: Pl.