starč|ek moški spol (-ka …) der Greis
stárček stárec old man; (zelo star) aged man
stárček, stárec vieux moški spol , vieillard moški spol
stárček (-čka) m pren. hipok. od starec vecchietto. vecchio:
čili starček vecchietto arzillo
stárček, stárec viejo m ; anciano m
ádže ádžē m, ádžo ádža m (t. adže) dedek, starček, striček
ciabatta f
1. copata; ponošen čevelj, šveder:
essere nelle ciabatte di qcn. pren. biti na mestu, v koži nekoga
stare in ciabatte pren. biti neoblečen, ne nared za odhod z doma
trattare qcn. come una ciabatta pren. s kom grdo, poniževalno ravnati
2. pren. ničvredna, obrabljena stvar; ekst. starček, starka
3. (štruca kruha) ○
ihtìjār -ára m (t. ihtijar, ar.) dial.
1. starček: slabašan ihtijar muči se oko posla
2. izkušen, ugleden star mož: pogledaj onoga -a štono sjedi kao efendija
Mummelgreis, der, (brezzob) starček
seneciō1 -ōnis, m (senex) starec, starček: tu senecionem hunc satis est si servas, anus AFR. AP. PRISC. – Kot nom. propr. Seneciō -ōnis, m Senékio, Senécio (Senekión, Seneción) priimek več rimskih rodov, poseb. Herenijevega rodu, npr. Herennius Senecio Tit Herenij Senekio, Claudius Senecio Klavdij Senekio, samo Senecio: PLIN. IUN.
senex, senis, komp. senior (iz *seni-k-s ali seno-k-s; prim. skr. sánaṣ = gr. ἕνος (iz *σένος; ἕνη καὶ νέα (sc. σελήνη) dan pred mlajem, prvi dan začenjajočega se meseca) = got. sineigs star, skr. sanakáḥ (= lat. senex) nekdanji, star, lat. senium, senātus, senectūs, seneciō, seneō, senēscō, lit. sẽnas star, sẽnis starec, senȳste starost; prim. tudi imeni Seneca in gal. Seno-gnatus) star, ostarel, prileten, mator (klas. v poz. le o osebah): mulier TER., servum senem CA., admodum senex suasor legis Cinciae CI., turpe senex miles O., senem fieri CI., SEN. RH. ostare(va)ti, (po)starati se, Catone erat nemo fere senior temporibus illis CI., quarum studium senior arripuerat N. v starejših letih, senior Glauci chorus V., grandior hic vero si iam seniorque queratur LUCR., alius senior est, alius iuvenior SEN. PH., senior deus MART.; pesn. o živalih in stvareh: senex cervus O., latrans PH., sus PETR., senes muli AP., corpora seniora CELS., senibus saeclis PS.-V. (Ciris) v poznih vekih, senioribus annis O., quae vis senior est CI., senes autumni MART. staro (= zrelo) jesensko sadje; pren.: senior, ut ita dicam, oratio CI. zrelejši. Subst. senex, senis
1. m starec, starček (= 60 in več let star mož, naspr. puer, adulescens, iuvenis): te sene omnium senem neminem esse ignaviorem PL., petulantia magis est adulescentium quam senum CI., iam aetas senem in patriam revertentem, unde puer profectus sum, iam ... res ita fraudaverunt, ut ... L., mixta senum ac iuvenum corpora H., haec recinunt iuvenes dictata senesque H.; komp. senior včasih, poseb. pesn. = senex: vix ea fatus erat senior V., si quis forte coheredum senior male tussiet H., facilius sanescit puer vel adulescens quam senior CELS., sapienter, ut senior suaserat FL.; pl. seniores starejši, priletnejši (večinoma = možje od 45. do 60. leta, ki so dolžni opravljati vojaško službo, naspr. iuniores): seniores a iunioribus divisit CI., seniorum iuniorumque centuriae CI., omnium seniorum precibus C., curae fuit consulibus et senioribus patrum L., haec laeti audiere iuvenes, ingrata senioribus erant CU., Servium Tullium milites ab anno septimo decimo ad annum quadragesimum sextum iuniores supraque eum annum seniores appellasse GELL.; včasih tudi senex (kot hiperbola) zaznamuje moža od 45. do 60. leta: L., H.
2. f starka (= 60 ali več let stara žena): hanc ... commemorant merito tot mala ferre senem TIB., ille suo collapsam pectore matrem sustinuit magnaque senem cervice recepit VAL. FL., iuvenes senesque STAT. mlade in stare.
Opomba: Prvotni gen. sg. senicis: PL. AP. PRISC.
seniculus -ī, m (demin. senex) starček, star možiček: demonstro seniculum: in angulo sedebat AP., sufficit mihi, o Luci ... seniculi tanta haec contumelia AP.
senius -iī, m (senex) = senex starec, starček: saepe vel sine coniunctione verba novantur, ut ille „senius desertus“ CI. (De oratore 3, 154).
staràčac -čca m
1. starček
2. bot. navadni grinč, Senecio vulgaris
staríčak -čka m, mn. staríčci starček
stàrkelja m starček, star možiček
vecchierēllo m (f -la)
1. pomanjš. od ➞ vecchio starček
2. dobrodušen, miren starček
vecchietto m (f -ta)
1. pomanjš. od ➞ vecchio starček
2. čil, živahen starček