senč|en [é] (-na, -no) (podoben senci) schattenhaft; (senčnat) schattig, sonnenarm
senčén temporal
senčna kost, senčnica (os moški spol) temporal moški spol
senčèn -čna -o sljepoočni (sle-): -a kost
sljepoočna kost, sljepoočnjača
sénčen sénčnat shady; shadowy
sénčno drevo a shady tree
sénčna pot avenue, tree-lined walk, path shaded by trees
sénčna igra shadow play
sénčna stran shady (ali dark) side, (figurativno) drawback, seamy side
le ena sénčna stran je pri tem (figurativno) there's only one fly in the ointment
sénčen (ki daje senco) qui donne de l'ombre, ombreux ; (obsenčen) ombragé
senčen gozd bois ombreux, forêt ombreuse
senčna stran côté moški spol de l'ombre, figurativno mauvais côté, ombre ženski spol au tableau
sénčen (-čna -o) adj.
1. ombroso, ombreggiato, d'ombra, dell'ombra; opaco:
senčen gozd, park un bosco, un giardino ombroso
2. bot. ombrofita
3. pren. sgradevole, spiacevole
FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
gled. senčno gledališče teatro delle ombre
um. senčna slika silhouette
igre senčna igra ombra cinese
obrt. senčni vbod punto ombra
sénčen -čna -o sjenovit, hladovit: -o drevje; -a stran
osoje, osojna strana
sénčen sombrío ; (ki daje senco) sombroso, umbroso, umbrátil ; (kraj, mesto) umbrío, sombreado
sénčen, sénčni prid., тіньови́й прикм., тіни́стий прикм.
bacio
A) agg. (m pl. -ii) toskansko osojen, senčen
B) m osoja:
a bacio proti severu
bosky [bɔ́ski] pridevnik (boskily prislov)
gozdnat; košat; senčen
bowery1 [báuəri] pridevnik
listnat, senčen, hladen; poln utic
dusky [dʌ́ski] pridevnik (duskily prislov)
senčen, mračen, temen, črn (koža), zagorel
figurativno otožen
hladòvit -a -o senčen, hladen
hlȁđan -a -o hlȁđahan -hna -o vznes. hladen, senčen: hlađan lug; -a voda; -o vrelo hladen studenček
obscūrus 3, adv. -ē (indoev. kor. *(s)qeu-, *(s)qeu̯ā- pokri(va)ti; prim. skr. skunā́ti, skunṓti, skāuti pokriva, gr. σκυλόω zagrinjam, σκῦλον sveta bojna oprava ali koža, σκῦτος koža, lit. skūrà koža, stvnem. scur na(d)strešek, lat. scūtum, cutis, cūdō, cūstōs)
1. tem(ot)en, temačen, mračen, mrk(el), brez svetlobe, senčen, senčnat: umbra, nubes V., obscuro deterget nubila caelo notus H. z oblačnega neba, o. luna V. bledeča v zori, obscūrā nocte V., iam obscurā luce L. ko se je bilo že zmračilo, že ob mraku (naspr. luce clarā), obscuro etiam tum lumine S. ko se je že svitalo, že o svitu (zoru), sub obscuro mane Col., o. cubiculum Sen. ph., Suet. (naspr. lucidum), lucus V., aquae o. kalne, obscure cernere Ci. fr. ap. Non.; pesn. predik. (prim. gr. νύχιος ἦλϑε): ibant obscuri V. po temi; adv. acc. n.: obscurum dissilit aër Lucan.; subst. obscūrum -ī, n tema, tem(n)ína: noctis V., obscuro coeptae lucis T. v temi porajajočega se dne (zaznavajočega se svita), in obscuro contineri (o ptičih) Sen. ph.; pren.: si in tantā scriptorum turbā mea fama in obscuro est L., veritas in obscuro latere adhuc existimatur Lact.
2. skriven (skrit), neviden, neopažen: locus L., antrum O., tabernae H. zakotne krčme, obscurus in ulvā delitui V., o. Pallas O. v starko preoblečena, v podobi starke, mamma Val. Fl. zmerno se dvigajoče, simultates partim obscurae, partim apertae Ci., o. odium T., vitam transmittere per obscurum Sen. ph. na tihem, obscure perire, ferre egestatem Ci., non obscure gerere simultatem Suet. ne prikrivati sovraštva; occ. po značaju skrit, molčeč, zadržan, miren, vase zaprt (naspr. apertus): homo versutus, obscurus, astutus Ci., obscurior natura (čud) T., Tiberius obscurus adversus alios, ei uni intectus T.
3. metaf.
a) po glasu nerazločen, zamolkel: vox Q., cantus obscurior Ci., Q.
b) razumu temen = nejasen, nerazumljiv, negotov (naspr. perspicuus): oracula Ci., Heraclitus valde obscurus Ci., utilitatis ratio aut perspicua nobis aut obscura Ci., cur hoc tam obscurum est et caecum? Ci., quasi res dubia aut obscura sit Ci., non est obscurum (jasno, očitno je), ad quem suspicio maleficii pertineat Ci., neque est obscurum, quin in contrariis contraria sumenda sint Ci., vera obscuris involvo V., brevis esse laboro, obscurus fio H., nolo plebem Romanum obscurā spe et caecā exspectatione haerere Ci.; subst.: si potes id quoque docere, quod in obscuro est (v temi = nejasno), an didiceris Plin. iun.
c) po veljavi temen = neznan, neslaven, nesloveč, neugleden, nizek (naspr. clarus): humili atque obscure loco natus Ci., L., obscuris orti maioribus Ci., natus obscurissimis initiis Vell., obscuriora sunt eius gesta N. manj znana, hominibus litteratis et historicis est notior, populo et suffragatoribus obscurior Ci. manj znan, o. fama V. neslavnost, nomen C., non obscurus fuit Ci. brez slave.
ombragé, e [ɔ̃braže] adjectif senčnat, senčen
ombreux, euse [ɔ̃brö, z] adjectif senčnat, senčen
forêt féminin ombreuse senčnat gozd