Franja

pùter m gl. putar putra

puter -tris -tre in putris -tre (pūs)

1. trhel (trohel), trohneč, trohnoben, strohnel, gnil(ast), gnijoč, nagnil, nagnit, plesniv, plesnjav, plesnoben, zatohel, zaduhel, smrdeč, pereč, ožolgel, žarek, žaltav: Varr., Cu., Pr., Iuv., Sen. ph., Mart., Sil. idr., navis putris iam et vetustate dilabens H., fanum H. razpadajoče, poma O., putri de bove O., ulcus Cels. prisadna gnojna razjeda, prisadno ulje.

2. metaf.
a) rahel, prhek, krhek, trhel, uvel, ovenel: Col., Plin., Plin. iun., Lucan. idr., Zephyro putris se glaeba resolvit V., sulci, solum campus, tela, fungi V., tellus Pr. v prah spremenjena, sprhnela, prhla.
b) (u)vel, medel, mlahav, ohlapel, ohlapen: mammae H., oculi H. medleče, anima Pr. veneča, stara, ille in Venerem putris Pr.

Puter, der, (-s, -) Tierkunde puran

púter (-tra) m pog. (surovo maslo) burro

púter -tra m (nj. Butter) nisko razg. maslac, puter

puran moški spol (-a …) živalstvo, zoologija das Truthuhn (divji Wild-Truthuhn); samec: der Truthahn, der Puter
pavji puran živalstvo, zoologija das Pfauentruthuhn

purman moški spol (-a …) der Puter, der Truthahn
rdeč kot purman puterrot

putris -e, gl. puter.

pūs, pūris, n (iz *puu̯os ali *peu̯os; indoev. kor. *pū- gniti, smrdeti; prim. skr. pū́tyati (on) smrdi, pū́tiḥ gnil, smrdeč, gr. πύϑειν storiti, da kaj gnije, πύϑεσϑαι gniti, πῦον in πύον gnoj (v rani), got. fūls = stvnem. fūl = nem. faul, lat. pūteō, pūtidus, puter) gnoj (v rani), starejše strenina, čemer: Cels., Plin.; v pl.: Plin.; metaf.: in numero quorum nunc primus Trebellius multost Lucius, narce, saeva i febris, senium, vomitum, pus Luc. ap. Non., Regis Rupili pus atque venenum H. strupeni gnoj = pikro (nenasitno) govorjenje.

putrāmen -inis, n (puter) gniloba, gnitje, gnilost: Cypr.

putre-faciō -ere -fēcī -factum (puter in facere)

1. povzročiti (storiti), da kaj (se)gnije, (s)trohni, preperi (prepereva), (s)peri, (s)prhni; pass. putre-fīō -fierī -factus sum (se)gniti, zgniti, (s)trohneti, (s)pereti, prepere(va)ti, (s)prhneti: Varr., T., Plin., Val. Max., Macr. idr., imber venit imber, lavit parietes: perpluont: tigna put[r]efacit, per[dit] operam fabri Pl., quarum nil rerum in lignis glaebisque videmus; et tamen haec, cum sunt quasi putrefacta per imbres, vermiculos pariunt Lucr., sunt qui, cum clauso putrefacta est spina sepulcro, mutari credant humanas angue medullas O., detractum culmen templo, nudatum tectum patere imbribus putrefaciendum L., umorem terrae iusto maiorem putrefacere deposita semina Col., unde formicis aliisque animalibus, quae putrefaciunt crura vitium, latebrae praebentur Col., vipera in oleo putrefacta Plin., ulcera manantia in capite sanant in urina putrefactae Plin., inveniuntur ossa inserta catenis et implicita, quae corpus aevo terraque putrefactum nuda et exesa reliquerat vinculis Plin. iun., curatorem munerum ac venationum … verberatum non prius occidit quam offensus putrefacti cerebri odore Suet., Thermarum in solio si quis Polygitona vidit ulcera membrorum scabie putrefacta foventem Aus.

2. metaf. narediti (delati) prhko (krhko, mehko), (z)mehčati, omehča(va)ti: ardentia saxa infuso aceto putrefaciunt L.

putreō -ēre, putruī (puter) nagníti, biti gnil, trhel, medel, mlahav: annis corpus putret Acc. ap. Non., annis et aetate hoc corpus putret Pac. ap. Non.

putribilis -e (puter) = putrescibilis: ligna Aug., tabulae Paul. Nol.

putrilāgō -inis, f (puter) gniloba: caries est vetustas vel putrilago Non.