priteč|i1 [ê] (-em) gelaufen kommen, angerannt kommen, herbeilaufen, zelo hitro: angestürzt kommen; nasproti: entgegenlaufen; (prihiteti) herbeieilen; šport na cilj, na igrišče: einlaufen
priteč|i2 [ê] (-em) tekočina: fließen (ven herausfließen, noter hereinfließen, na dan hervorfließen), rinnen (ven herausrinnen)
pritêči to come (ali to arrive) running
pritêči k to run up to
pritêči v, iz to flow into, from
pritêči komu na pomoč to run to someone's assistance (ali aid), to succour, to lend a helping hand
pritêči accourir, venir en courant; affluer
pritêči (-têčem) | pritékati (-am) perf., imperf.
1. affluire, confluire; sgorgare; venire; riversarsi, accumularsi:
iz vrtine je pritekla nafta dal foro di trivellazione sgorgò il petrolio
med letom je priteklo v sklad veliko denarja durante l'anno si è accumulato nel fondo molto denaro
2. giungere, accorrere; precipitarsi; nareč. scapicollarsi:
na cilj je pritekel prvi giunse primo al traguardo, tagliò per primo il traguardo
pritêči -têčem, priteci -ite, pritekel -tekla
1. dotrčati, pritrčati: priteči komu na pomoč
dotrčati komu u pomoć; veselo priteči komu nasproti
veselo dotrčati komu u susret, istrčati pred koga
2. doteći, priteći: iz vrtine je pritekla voda; med letom je priteklo veliko denarja
pritêči acudir (ali venir) corriendo; afluir
priteči komu na pomoč acudir en auxilio (ali en socorro) de alg
pritêči -têčem dov., добі́гти -біжу́ док., прибі́гти -біжу́ док.; вбі́гти |десь| вбіжу́ док.
pritêči -têčem dov.
1. a curge, a se scurge
2. a veni în fugă
accourir* [akurir] verbe intransitif priteči, prihiteti; zgrinjati se (množica)
je suis vite accouru hitro sem pritekel
acorrer podpirati, na pomoč komu hiteti; priteči, prihiteti
affluō (adfluō) -ere -flūxī (-)
1. priteči (pritekati): Rhenus ad Gallicam ripam adfluens T.; z dat.: Eurotas prope adfluit moenibus L., Aufidus amnis utrisque castris adfluens L.; abs.: cibo affluente (namreč v želodec) Suet.
2. pren.
a) dotekati, priteči (pritekati), privreti, prispeti, priti, prihajati, dohajati; večinoma o množicah ljudi: comitum adfluxisse numerum V., adfluente cotidie multitudine L., adfluentium undique auxilium S. fr., adfluunt auxilia T., multitudo adfluentium T.; o abstr.: nihil... ne rumoris quidem adfluxit Ci., si ea sola voluptas esset, quae quasi titillaret sensus et ad eos... adflueret Ci. ki pritekajoče obhaja čute, adfluentes anni H., adfluit incautis amor O. se prikrade; fil. (epikurejsko) dotekaje prehajati: ad deos adfluere Ci., imaginum series ad nos adfluat Ci.; pesn. s samim acc.: convenit, ut sensu corpus... adfluat omne Lucr. da s čutom nadahne vse telo (tudi arceat).
b) v (iz)obilju dotekati, pritekati, v (iz)obilju biti: cum domi otium atque divitiae adfluerent (populo Rom.) S., effuse adfluunt opes L., ex eo, quod adfluit opibus vestris, sustinendo necessitates aliorum L. s tem, da ob svojem izobilju lajšate revščino drugih, affluunt subito, repente dilabuntur (vires atque opes humanae) Val. Max., pro cerebri ubertate vel affluit capillago vel deserit Tert. rastejo lasje čedalje bolj ali izpadajo; od tod affluere (adfluere) aliqua re v (iz)obilju imeti česa: ut adfluam frumento Pl., miser, si in... vitiosā vitā adflueret voluptatibus Ci., adf. divitiis, honore, laude Lucr. — Od tod adj. pt. pr. affluēns (adfluēns) -entis, adv. affluenter (adfluenter)
1. obilno dotekajoč, pritekajoč: sub radicibus montis affluentiores aquae sunt Vitr.; pren. obilen, bogat, potraten: Hier., omnium rerum affluentibus copiis Ci., affluens copia voluptatium L., senatorum numerus Suet., divitior... et affluentior... vera amicitia Ci., bonorum omnium affluentissimus largitor Aug.; subst. neutr.: ex adfluenti T. v izobilju; adv.: vinum calicibus affluenter immissum Ap. obilno; pred Ap. le komp.: affluentius vivere N. potratneje, affluentius voluptates haurire Ci. prenasladno živeti, affluentius solito convivium inire T.
2. mazajoč se s čim: alter unguentis affluens Ci.; pren. v izobilju preskrbljen, bogato obdarjen, bogat s čim, česa, prekipevajoč od česa: Gell., pauci (homines) opibus et copiis adfluentes Ci., urbs eruditissimis hominibus liberalissimisque studiis affluens Ci., domus scelere omni adfluens Ci., illo Asiatico ornatu affluens L. Andr. ap. Prisc. odičena, olepšana z..., homo vestitu affluens Ph. v dolgi, valovito spuščajoči se obleki.
anlaufen*
1. Motor, Maschine, Produktion: steči, Lokomotive: odlepiti se
2. (Anlauf nehmen) vzeti zalet
3. (angelaufen kommen) priteči
4. gegen zaleteti se v, figurativ zaletavati se v, zaganjati se v, boriti se proti
5. einen Hafen: obrniti/usmeriti se v, pristati v
6. zu einer Summe: znesti, kopičiti/nakopičiti se
7. rot/blau/schwarz/dunkel anlaufen pordeti/pomodreti/počrneti/potemneti; Glas, Brille: orositi se
8. (anschwellen) oteči
anpreschen pridrveti, prigalopirati, priteči
anrennen*
1. (angerannt kommen) priteči
2. an, gegen etwas: zaleteti se v, figurativ zaletavati se v, napadati (kaj)
3. sich ... anrennen an udariti z ... ob
antanzen priskakljati, priteči
antraben Pferd: priteči, Reiter: prijahati
confluer [kɔ̃flüe] verbe intransitif stekati se, zlivati se; priteči, vreti skupaj
la Save conflue avec le Danube Sava se izteka v Donavo
confluire v. intr. (pres. confluisco) stekati se; priteči, pritekati; združiti, združevati se