pomol [ô] moški spol (-a …) ob vodi: die Mole, der Pier, der Steg (kopališki Badesteg, za pristajanje trajekta Fährsteg); geografija der Vorsprung, Felsvorsprung; gradbeništvo, arhitektura der Erker (soba s pomolom das Erkerzimmer), der Überbau, zgodovina izlivni: die Pechnase; tehnika metalurško: (izpust) die Ausladung; tehnika pri žerjavu: der Ausleger
anatomija vidni pomol der Sehhügel
| ➞ → vidik
Zadetki iskanja
- pȍmōl -ola m
1. dogled, vidik: doći na pomol gradu; biti na -u dvora; kad je bio na -u dvora
2. videz: ne povoditi se za prvom impresijom, za vanjskim -om stvari - pomól (pristaniški) pier; (balkon) balcony; (štrlina) prominence
- pomòl (arhitektura) saillie ženski spol , encorbellement moški spol ; (ob morju) jetée ženski spol , môle moški spol
odskočni pomol (pri skakalnici) plate-forme ženski spol de tremplin - pomòl (-ôla) m
1. navt. molo:
pomol za pristajanje čezmorskih ladij molo di attracco dei transatlantici
2. geogr. promontorio; alp. sporgenza, rialzo
3. arhit. sbalzo, aggetto; mensola
4. teh. braccio (della gru)
FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
pomol pred cerkvijo sagrato
šport. odskočni pomol pedana; trampolino
anat. vidni pomol talamo ottico - pomòl -ôla (ol) m mol, gat, lučki nasip
- pomòl arhit salidizo m ; (ob morju) muelle m
- pomòl -ôla m., прича́л -у ч., мол -у ч.
- pomòl -ôla m mol; dig
- помoл m mletje
- pristajalni pomol trajekta moški spol der Fährsteg
- aggētto m
1. arhit. pomol, napušč, izboklina
2. alpin. previs, pomol - Ausbau
1. demontaža
2. gradnja, im Ausbau v gradnji
3. (Vergrößerung) izgradnja, razširitev, (Umbau) preureditev, figurativ razvoj
4. Bergbau oporje, podporje
5. Baukunst, Architektur pomol; Bei Schiffen: balkon
6. beim Wein: razvijanje - Ausladung, die, razkladanje; Technik Metallurgie pomol, izpust; Technik beim Kran: doseg, pomolek; Typographie nastavek, serif
- Ausleger, der, (-s, -)
1. interpret, razlagalec
2. Baukunst, Architektur previsni nosilec
3. Eisenbahn vilice; Elektrizität konzola, prečnik (napeljave), bei Maschinen: konzola; beim Kran: pomol, ročica; bei Booten: držalo za vilice, bei Schiffen: deblo - balzo2 m
1. pomol; strmina
2. obšiv - chei -uri n
1. pomol
2. nabrežje, obrežje - crepīdō -inis, f (gr. κρηπίς, prim. crepida)
1. zidana podloga, podzidek, podnožje, podstavek, temelj: aeterna Stat., crepidines obelisci Plin.; pren.: omnia tamquam crepidine quadam comprehensione longiore sustinentur Ci. vse sloni na daljši periodi kot na svoji osnovi.
2.
a) rob, obroba ali obkrajec kot zaščita ali okras, zidan pomol, napušč, izbuh: Varr., Sen. rh., cr. vastae altitudinis Sen. ph., semitae Petr. tlak ob strani, altaris Vulg., crepidines marginum Plin. pomoli robov.
b) α) arhit. napušč, izstop, pristrešek, strešica: Vitr. β) obzidan obrežni nasip, nabrežje, obrežina; abs.: Val. Max., altera cr. L., nulla cr. vacat? Iuv.; z gen.: piraticus myoparo … ad omnīs crepidines urbis accessit Ci., cr. ripae Stat., crepidinibus stagni lupanaria astabant T.; z gen. snovi: cr. saxi V., Val. Fl., magnae mollis Cu. - dòksat m (t. doksat) prostor, ki je pomaknjen čez temeljni zid na ulico, pomol, vrsta balkona v muslimanski arhitekturi
- ēiciō -ere -iēcī -iectum (ē in iacĕre)
I.
1. ven vreči, vreči iz česa: foras aedibus me eieci Pl., eicere aliquem hinc Ter. eicere domo Pl. ali domu sua Ci., P. Clodii cruentum cadaver eiecisti domo Ci., od tod: ne corpus eiciatur Ci. da se vrže ven in ne pusti vnemar, nepokopano, tako tudi: cadaver eiectum Ci.; eicere navigantem in alto de navi Ci., vestimenta in ignem N., cadavera cellis H.
2. occ.
a) izvreči, izmetati: magnos fluctus Lucr., undam O., spumas aëno O. (o ognju), eiectum Polydori in litore corpus O., eicere χολήν Ci. ali sanguinem Plin. (iz)pljuvati, semen suis sedibus Lucr., elleboro accepto quidquid in visceribus haerebit eiecturum deiecturumque se Sen. ph., eicere calculos per urinam Suet., partum Suet. splaviti, v tem pomenu tudi samo eicere: Ulp. (Dig.); pren.: o fortunatam rem publicam, si quidem hanc sentinam huius urbis eiecerit Ci.
b) navem (naves) eicere (hitro) pristati, (hitro) pritisniti k bregu: naves eo C., navem eicere in terram C., naves ad Chium L.; pogosto v pass. = ob breg trčiti, na plitvem obtičati, na peščini obsedeti, nasesti: eici in litore C., O., navis expulsa atque eiecta fluctu Ci., classis in litus eiecta C. na obalo vrženo, eiecta ratis O.; od tod naufragorum eiecta manus Ci. in subst. masc.: commune est litus eiectis Ci. potopljencem, eiectum … excepi V.
c) (ude) izviniti, izpahniti: (equus) eiecto incumbit cernuus armo V., eicere coxas Hyg., cervicem, membrum P. Veg.; od tod subst. pt. pf. eiecta -ōrum, n izpahi: P. Veg.
— II. pren.
1. izgnati, pregnati, zagnati, iztirati, spoditi, prepoditi, zapoditi, pahniti, odriniti, izpodriniti: filium eius Ci., sororem tuam eiecisti Ci., damnato et eiecto (Sex. Roscio) Ci. ko bi bil obsojen in pregnan s svojega posestva, eicere cohortes C., uxorem Ci. zavreči, odsloviti. Od kod? s samim abl.: aliquem domo Pl., Ci., C., uxorem domo Ci., te domu sua eiecit Ci., C., Mevulanum … Capuā praecipitem eiecit Ci., eicere multos sedibus ac fortunis Ci., sessores veteres urbe insulāque N., aliquem civitate, finibus S., senatu Plin. iun. pahniti, izključiti; s praep.: Heracliensem de civitate eiciemus? Ci., eicere aliquem a suis diis penatibus Ci., Hannibale ex Africa eiecto Ci., L. Opimius eiectus e patria Ci., eicere aliquem e senatu Ci., L. ali de senata L., aliquem de collegio Ci., aliquem e civitate, e re publica N., aliquem de balneo Petr., hominem de paradiso Lact.; pren.: eicere ex animo curam Pl., mollitiem animi Ter., amorem ex corde Ter. ali ex animo Ci., horum memoriam ex animis suis L.; eicere superstitiones omnes Ci. iztrebiti, izkoreniniti; pesn.: eiectus die Stat. rešen vida, ob vid spravljen. Kam?: a me in exsilium eiectum esse Catilinam Ci. pregnan, partem interfecerant, alios in exsilium eiecerant N.
2. occ.
a) glas od sebe dati, oglasiti se: vocem Ci., vocem pectore ab imo Lucr.
b) igralca ali gledalca v gledališču izžvižga(va)ti, izsika(va)ti: derisus … eicitur citharoedus Corn., a multitudine … ipsi singuli (actores) discrepantes eiciuntur Ci., cantorum ipsorum vocibus ecicebatur Ci., eicere et actorem et carmen Sen. ph.; pren. = zavreči: quod tamen non eicio Ci., eoque magis id (ta podatek) eiectum est, quod … Ci., Cynicorum ratio tota est eicienda Ci., quod tum explosum et eiectum est Ci.
c) medic. izdreti (izdirati): dentes, totum os Cels., quo facilius eiciatur infans (mortuus) Cels.
č) iztegniti, pomoliti (pomaljati): eiecta lingua Ci., Stat.; subst. pt. pf. ēiectum -ī, n pomol: Plin. iun.
d) pognati (poganjati): vitem ex se eic. Varr.
3. refl. zagnati se iz … , prodreti (prodirati), na dan udariti, planiti, hiteti: eicere sese in terram e navi Ci., se ex oppido C., subito se ex silvis eiciunt C., armis abiectis se ex castris eiecerunt C., eicere se in agros L., se foras.
Opomba: Eicit dvozložno: Lucr.