Franja

Zadetki iskanja

  • odmev [è] moški spol (-a …)

    1. das Echo, der Nachhall, der Hall, der Widerhall; (izzvenevanje) der Nachklang; efekt: der Echoeffekt
    dolg odmev ein langhin rollendes Echo
    kot odmev echoartig
    brez odmeva echolos
    tehnika dodajanje odmeva die Verhallung

    2. (odziv) das Echo, der Widerhall; pri občinstvu: der Anklang
    imeti odmev Anklang finden, teze: Widerhall finden, (biti zapažen) Beachtung finden
    dober/slab odmev v tisku eine gute/schlechte Presse

    3. (reminiscenca) der Anklang (an)
  • odmév echo, pl echoes

    odmév odmeva a reecho
    naleteti na velik odmév to meet with a wide response, to have wide repercussions
    ponoviti kot odmév to reecho
  • odmév écho moški spol , répercussion ženski spol (du son), retentissement moški spol ; figurativno résonance ženski spol ; fizika retour moški spol
  • odmèv (-éva) m

    1. eco

    2. pren. eco, risonanza; rispondenza; rimbombo:
    dogodek je imel, vzbudil velik odmev l'avvenimento ha destato una vasta eco

    3. publ. (uspeh, učinek) seguito, effetto
  • odmèv -eva m odjek: odmev od sten; odmev korakov; odmev na zadnji predsednikov govor; razpis brez -a
  • odmèv eco m ; resonancia f ; fig repercusión f

    imeti odmev tener eco, fig repercutir
  • odmèv -éva m., ві́дгук ч., відлу́ння с., ві́дгомін -мону ч., луна́ -и́ ж., резона́нс ч.
  • odmèv -èva m
    1. ecou, răsunet
    2. rezonanţă
  • Anklang, der, (-s, Anklänge) odzven, odmev; odmevnost; Anklang finden imeti uspeh, biti uspešen/odmeven, naleteti na odobravanje
  • antiphon [ǽntifən] samostalnik
    glasba antifona, odpev, izmenično petje dveh pevskih zborov, predglasnica
    figurativno odmev, odgovor
  • assēnsus (adsēnsus) -ūs, m (as-, adsentīrī)

    1. pritrditev, odobravanje, pohvalna beseda, pohvala: quod ego magno cum adsensu omnium dixi Ci., vulgi adsensu et populari approbatione iudicari solet Ci., cum omnium adsensu conprobata oratio esset L., vario fremebant adsensu V., assensu excipere vocem Cu., magno adsensu celebrata sententia T., brevi adsensu... adulationes transmittere T.; v pl.: alii partes assensibus implent O.; fil. pritrditev = vera v čutne prikazni: sapientem concedo retenturum assensum Ci., se ab assensu retinere Ci., assensūs lubricos sustinere Ci.

    2. pesn. pren. odmev, jek: Cl., adsensu conspirant cornua rauco V., vox adsensu nemorum ingeminata remugit V.
  • aura -ae (pesn. tudi v st.lat. obliki aurāī V.), f (gr. αὔρα; prim. ventus)

    1. sapa, sapica, pih: ventus et aura O., venti et aurae cient (mare) L., me nunc omnes terrent aurae V., aurarum et silvae metus H., aura fluminis L. ali maris Cu. ugoden vetrič z reke, z morja.

    2. occ.
    a) (ugoden ali hud) veter: nocturna C., aspirant aurae in noctem V., facilis, levis, secunda, rapida, tumens, grandior aura, ventosae aurae O., nivales aurae H., ventosi ceciderunt murmuris aurae V., aurae vela vocant ali vocat iam carbasus auras V., colligere auras velis Lucan.
    b) duh, vonj, hlap: quae (naturae) mittat naribus auram Lucr., dulcis compositis spiravit crinibus aura V., notas odor attulit auras V.
    c) (b)lesk, sij(aj): auri per ramos aura refulsit (aliteracija!) V., quae se tollunt in luminis auras V.
    č) tok toplote: simul ac longuido corpori solis calidior visa est aura Varr. ap. Non.
    d) (od)jek, odmev: illi nomen ab extremis fontibus aura refert Pr., si modo damnatum revocaverit aura puellae Pr.

    3. sinekdoha vzduh, zrak, v pl. vzdušje, ozračje: aura mixta vapore Lucr., follibus auras accipiunt redduntque V., in auras aëraque humor abit V.; pogosto aëris aurae Lucr. ali aëriae aurae Lucr., O., Tib., aërias telum contorsit in auras V. v nebesno ozračje. Poseb. zrak, ki ga dihamo: aetherias vitales suscipere auras, vesci vitalibus auris, reducere naribus auras Lucr., captare naribus auras V. sopihati, auras vitales carpis V. dihaš življenjski zrak = živiš, si vescitur aurā aetheriā nec occubat umbris V., trahere auras Sen. tr., haurire auram communem Q.

    4. met.
    a) višina, nebo: cursum per auras dirigere, Fama se attollit in auras V., assurgere in auras, se agere ad auras, tendere ad auras V., fluctus sub auras erigere V. kvišku, proti nebu, stat ferrea turris ad auras V. kipi proti nebu, fugere in auras Sen. tr.
    b) (gornji) svet: superas venire (evadere) ad auras V., superas educere ad auras O., ut dolor increvit seque ipsum pondus in auras expulit O. in je prisililo breme (materinega telesa) samo na svet.
    c) svet = javnost, (beli) dan: illos (Danaos) patefactus ad auras reddit equus V. da iz sebe na plano, auras aegra fugit V. se izogne belemu dnevu, fas omnia ferre sub auras V. na dan (na svetlo) spraviti.

    5. pren. lahna, begljiva, begotna, (zares ali le na videz) ugodna, vabljiva sapa, sapica; v podobah, vzetih iz mornarskega življenja: neque periculi tempestas neque honoris aura potuit eum de suo cursu demovere Ci. vihra... lahno vejanje, dum flavit velis aura secunda meis O.; parva aura rumoris Ci., tenuis famae aura V., levis aura spei obicitur L. iskrica, libertatis auram captare L. gnati se za vsako sapico (= upanjem) svobode, aura favoris popularis L.; poseb. pogosto populāris aura nezanesljiva ljudska naklonjenost (blagovoljnost): Q., aurae popularis captator Ci., aurae popularis homo L., arbitrio popularis aurae H.; v istem pomenu tudi pl.: gaudere popularibus auris V., popularibus auris inpelli Lucan.; tudi samo aura: iam aura, non consilio ferri L. dati se unesti sapi ljudske naklonjenosti; pesn. o ljubezni: tua ne retardet aura maritos H. tvoja ljubeznivost, nescius aurae fallacis H. varljive naklonjenosti; prim.: incerta Cupidinis aura O.
  • rimbombe, -bo moški spol odmev
  • clāmor -ōris, m (clāmāre)

    1. glasno klicanje, kričanje, vpitje: clamor ingens V., Cu., varius ac dissonus Cu., clamores dissoni, incerti L., cl. mulierum T., fit clamor tota domo Ci., clamor a vigilibus tollitur Ci. stražniki zaženejo krik, cl. oritur, exoritur S., caelestis clamor Ci. glas z neba, erant convivia non illo silentio praetorum, sed cum maximo clamore Ci., resonat clamoribus aether V. odmeva, clamor implet valles Cu.

    2. occ.
    a) pohvalno klicanje, radosten krik, vrisk(anje): clamor gratulantium L., laudantium Q., militum gaudentium T., clamore et plausu Ci., T., illi viri magno illud clamore approbaverunt Ci., primus clamore secundo exit locus Hippocoontis V.
    b) divje, zoprno vpitje, razgrajanje (kot izraz nezadovoljstva): Fufium clamoribus et conviciis et sibilis consectantur Ci. ep., clamore populi infesto atque inimico excitatus Ci., cl. utrimque, undique concursus H.
    c) bojni krik, bojno vpitje: Val. Max., Sen. ph., saepe clamore ipso militum magnas copias pulsas esse Ci., exoritur clamorque virûm clangorque tubarum V., rursusque Latini clamorem tollunt V. zaženejo bojni krik, clamore sublato procurrere L., clamor hostium subitus Ph.
    č) jok(anje), javk(anje), tarnanje: aegri Cels., supremus (umirajočega) O., lugubris Cu., pavidus clamor fugientium L., cl. paventium L., lacrimas effudit et locum clamore implevit V., matres femineum clamorem ad sidera tollunt V.
    d) (večinoma pesn.) krik (vpitje, vrišč) živali: gruum Lucr. krikanje žerjavov, mergi clamorem ferunt ad litora V., clamores (drugi berejo clangores) laetissimos edere Suet. (o orlu).

    3. pren. (o stvareh) odmev, jek, šum, hrušč: ter scopuli clamorem dedere V., montium clamor H. Star. soobl. clāmōs -ōris, m: Q.
  • dejo moški spol odreka; nemarnost; konec; (pre)ostanek; pookus; spomin; odmev; nadih
  • echo1 [ékou] samostalnik
    odmev; ponovitev, posnemanje

    to cheer s.o. to the echo navdušeno koga pozdravljati
  • Echo, das, (-s, -s) odmev (tudi Physik); figurativ ein (gutes) Echo finden bei Zuschauern: naleteti na (dober) sprejem/odziv
  • écho [eko] masculin odmev, jek; odziv; govorica, novica; informacija; pluriel (časopis) lokalne novice

    à tous les échos v vse smeri, figuré za široko javnost
    écho simple, multiple enkraten, večkraten odmev
    faire écho odmevati
    se faire l'écho d'un bruit, d'une nouvelle širiti (naprej) govorico, novico
    ma protestation est restée sans écho moj protest ni naletel na ugoden sprejem
    trouver (de l')écho naleteti na odziv, ugajati, biti ugodno sprejet
  • ēchō -ūs, f (gr. ἠχώ) odmev, jek: Acc. fr., Pers., Plin., Stat., Aus., assonat echo O.; kot oznaka dobesedno ponovljenega govora: Sen. rh. Poseb. Ēchō Eho, Jeka, gozdna vila, ki je okamnela, ker ji Narcis ni vračal ljubezni: Ap., Aus., resonabilis Echo O., corpus adhuc Echo, non vox erat O.
  • Echoeffekt, der, odmev