ednin|a ženski spol (-e …) die Einzahl, der Singular
ednína gramatika singular
v edníni in the singular
ednína gramatikalno singulier moški spol
ednína (-e) f lingv. (numero) singolare
ednína ž jednina: v slovenskem jeziku ločimo -o, dvojino in množino
ednína -e ž., однина́ -и́ ж.
ednína -e ž (număr) singular
jednìna ž lingv. ednina, singular
singolare
A) agg.
1. knjižno posamezen; edninski:
numero singolare jezik ednina
venire a singolar tenzone pren. šalj. spopasti se
2. edinstven, poseben; redek, nenavaden, izreden; ekst. čudaški:
donna di singolare bellezza nenavadno lepa ženska
uomo di singolare ingegno človek izjemnega duha
un tipo singolare posebnež
B) m
1. jezik ednina
2. šport single, igra posameznikov
singular [síŋgjulə]
1. samostalnik
slovnica ednina
2. pridevnik (singularly prislov)
poedin, posamezen, individualen; edinstven, redek, izreden, presenetljiv; čuden, čudaški, nenavaden
slovnica edninski
all and singular vsak posamezen
singular man posebnež, čudak
a singular success edinstven, izreden uspeh
sȉngulār m (lat. singularis) lingv. singular, ednina
Singular, der, (-s, -e) ednina; (Singularform) edninska oblika
singulár
I. -ă (-i, -e) adj. edinstven, izreden
II. n lingv. ednina
singulāris -e, adv. singulāriter (singulī)
1. posamezen, poedin, posamičen: singularis homo privatus Ci., ne singulari quidem umquam homini eo tempore anni semitae patuerant C., hostes … ubi ex litore aliquos singulares ex navi egredientes conspexerant C., hircus, qui singularis natus sit (= gr. μονογενής) Plin. edinorojen, singularis deus Lact. edinoustvarjeni, edini, herba singularis Plin. (naspr. fruticosa), ratis Sen. tr., syllabae Gell., inter se singilariter apta Lucr., a iuventa singilariter sedens Paul. Nol. posebej, ločeno, stran.
2. enega samega se tičoč, enemu samemu pripadajoč, poseben (naspr. communis): sunt quaedam in te singularia (le tebi lastne stvari) … quaedam tibi cum multis communia Ci., singulare imperium Ci. ali singularis potentia N. samovlada(nje), samodrštvo, odium Ci. zasebno sovraštvo (naspr. communis invidia), beneficium Ci. ep. (naspr. commune officium civium) Ci., proelium Aus., certamen Eutr. ali pugna Macr. posamični boj, boj (enega) moža proti (enemu) možu = dvoboj.
3. (o krajih) ločen, posebej, osamljen, izoliran: locus Suet.
4. occ.
a) kot gram. t.t. edninski, singularen, na ednino (singular) se nanašajoč: res singularis Varr. ednina (naspr. multitudo množina), casus singularis Varr., singularis nominativus, genetivus Q., numerus Q. ednina, singulariter dicere Gell., Ambr. edninsko, v ednini (naspr. pluraliter), pluralia singulariter efferuntur Q., singulariter scriptum sit Dig. Subst. singulāris -is, m (sc. numerus) ednina, singular: alii dicunt in singulari „hac ovi“, alii „hac ove“ Varr.; v istem pomenu tudi singulāre -is, n: pleraque, quae ex multitudine cum transeunt in singulare, difficulter efferuntur ore Varr., cum dico „vultūs hominis“ pro vultu, dico pluraliter, quod singulare est Q.
b) subst. singulārēs -ium, m „posamezni konjeniki“ = konjeniška vojaška elita, telesni stražarji na konjih, tudi jezdeči vojaški sli (odposlanci), jezdeče ordonance, tudi vojaška policija na konjih α) v cesarskem spremstvu: ala singularium T. β) v uradu prefektov za pošiljanje v province: Cod. I.
5. pren.
a) poseben = vsebujoč izjemo od splošnih pravnih načel: ius Icti.
b) poseben = tak, ki mu ni enakega, značilen, karakterističen, tipičen, nenavaden, izreden, izjemen, odličen, izbran, izboren, izvrsten: ingenio atque animo singulares Q., Cato summus et singularis vir Ci., vir singularis perfectusque undique Q., s. adulescens Plin. iun.; o neživih subj.: opera, studium Ci., dicendum est enim de Pompei singulari eximiaque virtute Ci., Caesari honores singulares et immortales decrevistis Ci., quid tam singulare quam ut ex senatus consulto legibus solutus consul ante fieret, quam ullum alium magistratum capere licuisset? Ci., quarum virtutis opinio est singularis C., singularis fides N., Iust., prudentia N., singulari fuit industriā N.; adv.: quem ego singulariter dilexissem Ci., singulariter et miror et diligo Plin. iun., singulariter amo Plin. iun.; occ. (v negativnem pomenu) brezprimeren, zelo velik, hud, nezaslišan, izjemen, nečúven: singularis et nefaria crudelitas C., crudelitas, impudentia, nequitia Ci., homo singulari cupiditate, audacia, scelere praeditus Ci.
singulāritās -ātis, f (singulāris)
1. samost, samščina, poseb. samskost, samstvo, samski stan, nezakonsko življenje, življenje brez zakonske zveze: Eccl.
2. enica, enka, število ena: M.
3. kot gram. t.t. ednina, singular (naspr. pluralitas množina, plural): Char., Serv.
singulier [sɛ̃gülje] masculin, grammaire ednina, singular; nenavadnost
однина́ -и́ ж., ednína -e ž.
número moški spol število; številka
número arábigo, número de guarismo arabska številka
número dígito, número simple enoštevilčno število
número dominical nedeljska številka (časopisa ipd.)
número dual dvojina
número impar liho (neparno) število
número par sodo (parno) število
número de orden zaporedna (tekoča) številka
número ordinal vrstilni števnik
número plural množina
número de policía številčna tablica (avtomobila)
número quebrado, número fraccionario ulomek
número singular ednina
número uno (hum) jaz
académico de número redni (pravi) član akademije
en número de namesto
en número cien sto po številu
números nones neparna (liha) števila