Franja

Zadetki iskanja

  • dúri door

    zapreti komu dúri pred nosom to shut (ali to slam) the door in someone's face
  • dúri porte ženski spol
  • dúri (-i) f pl. star. porta:
    pren. trkati na duri bussare alla porta
    pren. biti pred durmi essere imminente
  • dúri -i ž mn. vrata: kuhinjske, vežne, vrtne; na stežaj odpreti duri; lakota trka na duri; volitve so pred durmi
  • dúri puerta f ; glej vrata
  • foris1 -is, f (prim. gr. θύρα dveri, duri, lat. forās, forīs, forum, forus, gr. θυρῶν veža, preddurje; foris je pretvorba subst. *forae -ārum (gl. forās), analogna po aedis, aedes, -ium)

    1. durnica, vratnica, vrata z eno vratnico: aperuit forem scalarum Ci., claudere forem cubiculi Ci. ali thalami O., rasilis f. Cat., obseratā fore Ap., f. ferrata Amm.

    2. pogosteje pl. forēs -ium, f dveri, duri, vrata z dvema vratnicama, dvokrilna vrata: Val. Fl., Iuv., Suet., Iust. idr. fores frangere Pl., fores crepuerunt (tudi foris crepuit) Pl. vrata so zaškripala = nekdo prihaja ven, hae mihi patent semper fores Ter., fores aperire Ter., Ci., Cu., f. carceris Ci., foris aedis effringunt Ci., ad fores adsistere Ci. ali stare Cu., fores aedificii circumire N., f. portarum, fores obicere L., fores reserare O., patuere fores O., claudere fores O., Tib., clausis foribus, foribus reclusis Lucr., f. acernae, caelatae O., moliri fores T.; pren.: quasi amicitiae fores aperire Ci. ep., artis fores aperire Plin., f. rapinarum Amm.; pl. v edninskem pomenu: signaque sex foribus dextris totidemque sinistris O. na desni … na levi vratnici.

    3. metaf. v pl. = dohod, vhod, odprtina: cuius (equi aënei) in lateribus fores essent Ci., pro foribus sunt lumina nostra Lucr., f. antri O., labyrinthi, nassarum Plin.
  • iānua -ae, f

    1. hišna vrata, vrata, duri (dveri): Pl., Val. Max., Vell., Ap., Dig., caedere ianuam saxis Ci., ianuam claudere Ci., cum … eum a ianua quaereret Ci. ko je pri vratih po njem povprašal, ianua patens L., ianuam frangere H., ianuam aperire, reserare O., cunctis ianua nostra patet Tib.

    2. metaf. vrata = vhod v kaj, dohod: eam urbem sibi Asiae ianuam fore putavit Ci., inferni ian. regis, astra ian. Ditis V., ian. maris gemini (= Bosporus) O.; pren.: qua nolui ianuā sum ingressus in causam Ci., non ianuā receptis, sed pseudothyro intromissis voluptatibus Ci., ianua animi frons est Ci., ian. sepulcri O., leti O., Val. Fl., illa actio mihi aures hominum, illa ianuam famae patefecit Plin. iun., claudenda est ianua belli Sil.
  • ōstium -iī, n (ōs, ōris)

    1. (hišna) vrata, duri: ostium crepuit Kom., Petr., pernoctabant ad ostium carceris Ci., ab ostio quaerere Ci., aperto ostio dormire Ci., patuere ingentia ostia domūs V., o. rectum Pl. sprednja vrata (naspr. posticum o. zadnja vrata), concrepuit ostium Ter., ostium aperire (naspr. operire) Ter., obdere pessulum ostio Ter., obserare ostium intus Ter., ab ostio omnia istaec auscultavisse Pl.

    2. metaf.
    a) ustje = dohod, vhod: ostia aperiunt muribus Varr., insula in portūs ostium aditumque proiecta Ci., pleno subit ostia velo V.
    b) ustje = izliv: L., V., C., Lucr., Mel., Iust. idr., fluminis Cydni Ci., Tiberinum Ci., Oceani Ci. Gibraltar, gibraltarski preliv, gibraltarska morska ožina.

    3. sinekdoha dom(ovanje), stanovanje: alta ostia Ditis V.
  • porte [pɔrt] féminin vrata, duri; vhod; mestna vrata; (histoire)

    la Porte, la Sublime Porte vlada turških sultanov
    (pluriel) géogr ozek prelaz, soteska
    à la porte pri vratih, pred vratmi
    à la porte! ven (z njim)!
    à la porte, aux portes de blizu, tik ob, tik pri
    porte à porte čisto v bližini
    à porte close skrivaj, tajno
    de porte à porte (čisto) odkrito, v obraz, commerce od hiše do hiše
    faire du porte à porte prodajati kaj, nabirati prispevke od stanovanja do stanovanja
    de porte en porte od hiše do hiše (iti)
    sur le pas, sur le seuil de la porte na pragu, pred vratmi
    porte en accordéon, à soufflet vrata na harmoniko
    porte basculante sklopna vrata
    porte à deux battants dvokrilna vrata
    porte blindée, cuirassée oklepna vrata
    porte à claire-voie vrata iz lat, lesa
    porte cochère vozna, široka vežna vrata
    porte à coulisse, coulissante, à glissière, glissante drsna vrata
    porte de grille mrežasta vrata
    porte de derrière (tudi figuré) zadajšnja vrata
    porte descendante spustne duri
    porte d'entrée, vitrée vhodna, steklena vrata
    porte tournante, pivotante vrtljiva vrata
    porte triomphale slavolok
    battant masculin, poignée féminin, seuil masculin de porte krilo, kljuka, prag pri vratih
    régime masculin de la porte ouverte politika odprtih vrat trgovini z drugimi državami
    condamner une porte zazidati vrata
    entrer par la petite porte (figuré) priti do česa po protekciji
    entrer par la grande porte priti do česa po natečaju, po svojih sposobnostih, zaslugah
    enfoncer une porte vdreti vrata
    enfoncer une porte ouverte (figuré) po nepotrebnem se truditi
    être aux portes de la mort biti tik pred smrtjo
    je n'ai fait que lui parler entre deux portes le na hitro, kar pred vratmi sem govoril z njim
    cette porte ferme mal ta vrata se slabo zapirajo
    fermer la porte sur quelqu'un zapreti vrata za kom
    fermer à quelqu'un la porte au, sur le nez zapreti komu vrata pred nosom
    fermer, (faire) refuser, défendre sa porte à quelqu'un prepovedati komu vstop v hišo
    forcer la porte de quelqu'un priti h komu brez njegovega dovoljenja
    frapper à la porte de quelqu'un (figuré) potrkati pri kom
    gagner, prendre la porte oditi skozi vrata, iti ven
    mettre, flanquer, jeter quelqu'un à la porte vreči skozi vrata koga; izključiti (učenca)
    mettre la clef sous la porte skrivaj (ne da bi plačali najemnino) se izseliti, izginiti
    se présenter à la porte de quelqu'un priti h komu, oglasiti se pri kom
    trouver porte close (figuré) ne dobiti nikogar doma, ne biti sprejet
  • postis -is, m (morda iz *por [prim. indoev. *pr̥- naprej, spredaj ter porticus in per] + *st-i [iz kor. staH- stati] = (ne)kaj molečega, štrlečega; prim. gr. παστάς = *παρστάς [poleg παραστάς] podboj, steber, sl. prst)

    1. vratni podboj: Veianius armis Herculis ad postem fixis latet abditus agro H., rapta de dextro posti (sicer abl. poste) repagula O., et clipeum efferri iussit … Neptuni sacro Danais de poste refixum V., caput in curiae poste figere Ci. ep., postem tenere Ci., Val. Max. držati podboj (pri posvetitvi kakega poslopja je posvečevalec prijel in držal podboj), tenens postem precationem peragit L.

    2. pl. meton. vrata, duri: H., V., Sen. tr., Lucan., Val. Fl. idr., postes pulsat O., viduarum postes et orborum limina deterere Amm.; pesn. metaf.: postquam Discordia taetra belli ferratos postes portasque refregit Enn. fr., non, ut si solvas „postquam Discordia taetra belli ferratos postis portasque refregit“ H., videtur cernere res animus sublatis postibus (= oči) Lucr.

    3. vsaka štrlina, steber: Vitr.

    Opomba: Abl. posti nam. poste: O.
  • puerta ženski spol vrata, duri; izhod, dohod

    puerta accesoria stranska vrata
    puerta caediza samozaklopna vrata, loputnica
    puerta cochera široka vežna vrata (za vozove)
    puerta corrediza smična vrata
    puerta de escape zadnja vrata
    puerta excusada tajna vrata
    puerta falsa slepa vrata
    puerta franca prost vstop; trg oprostitev carine
    la Puerta Otomana, la Sublime Puerta (turška) Visoka porta
    puerta secreta tajna ali slepa vrata
    puerta de socorro zasilni izhod
    la Puerta del Sol glavni trg v Madridu
    puerta trasera zadnja vrata
    puerta ventana balkonska vrata
    puerta vidriera steklena vrata
    a puerta cerrada tajno, za zaprtimi vratmi
    juicio a puerta cerrada sodna razprava za zaprtimi vratmi
    a la puerta pred vratmi
    de puerta en puerta od hiše do hiše
    en puerta (pop) zelo kmalu, bližnji, preteč (nevarnost)
    por la puerta de los carros brezobzirno, surovo
    andar de puerta en puerta (od vrat do vrat) beračiti
    cerrar la puerta (fig) komu pot zapreti
    coger, tomar la puerta oditi
    dar a uno con la puerta en la cara (ali en las narices, en los hocicos, en los ojos) komu vrata pred nosom zapreti
    enseñarle a uno la puerta de la calle (fig) komu vrata pokazati
    pasar por la puerta oditi skozi vrata
    poner a uno en la puerta (de la calle) koga skozi vrata (na cesto) vreči
    puertas pl vratarina
    a puertas abiertas javno
    las Puertas de Hierro Železna vrata
    coger entre puertas a uno koga v zadrego spraviti, v kozji rog ugnati
    dejar por puertas koga pred vrata postaviti, iz službe vreči
    echar las puertas abajo krepko potrkati na vrata
    llamar a las puertas (de) na vrata potrkati, za pomoč prositi
    esto es poner puertas al campo (fig) to se pravi doseči nekaj nemogočega
    quedar(se) por puertas priti na beraško palico
    tener todas las puertas abiertas (fig) biti povsod sprejet z odprtimi rokami
    ver ya la muerte en puertas (fig) boriti se s smrtjo
  • šóbica ž
    1. usnica, čubica, labrnjica
    2. srda, djevojka (de-) koja se rado duri
  • trdéti (-ím) imperf. ➞ otrdeti | otrdevati

    1. diventare duri; indurire, indurirsi

    2. anchilosarsi; diventare meno flessibili; pren. irrigidirsi:
    trdeti od strahu irrigidirsi dallo spavento

    3. pren. (postajati brezčuten) indurire, irruvidirsi, diventare insensibili
  • valvae -ārum, f (volvere) vratnici, durnici, vratni krili, duri na vratnice, dvojna vrata, dvokrilna vrata, poklopna vrata: Pac. ap. Non., Pac. ap. Fest., Acc. ap. Prisc., Varr. ap. Isid., H., Pr., Val. Max., Plin. iun., Iuv. idr., argenti bifores radiabant valvae O., aedis N., templi C., Concordiae Ci.; sg. valva vratnica, durnica, vratno krilo: Pomp. fr., Sen. tr., Petr.
  • coglione m

    1. vulg. modo:
    rompere i coglioni a qcn. nadlegovati koga
    avere i coglioni duri pren. biti energičen, vztrajen
    avere i coglioni pieni di qcn., di qcs. pren. biti koga, česa do grla sit; pog. imeti koga, česa čez glavo
    levarsi dai coglioni pren. spraviti se izpod nog

    2. (minchione) pren. (f -na) bedak, tepec
  • cōnferō -ferre, contulī, collātum (conlātum)

    I.

    1. znositi (znašati), nanositi (nanašati), zložiti (zlagati), nakopičiti (nakopičevati): Vell., Col., Petr., Q., noctu ligna contulerunt circa casam N., c. frumentum ex agris C., sarcinas in unum locum C. ali in medium Cu., signis in unum locum collatis C., undique collatis membris H.; pren. približ(ev)ati: consules velut deliberabundi capita conferunt L. stikata glave, conferrent viri boni capita Ci., dentes in corpore c. O. (o psih), gradum c. Pl., V. = pedem c. Pl. (pri)bližati se, c. membra Lucr. (pri objemu), ora Ap., palma cum palma collata plausum facit Sen. ph.; pren. zb(i)rati, zediniti (zedinjati), združiti (združevati), spojiti (spajati), povze(ma)ti: vires in unum c. L., collatis viribus proelium capessere Iust., post hoc proelium collatum est omne bellum circa Corinthum N. se je vsa vojna osredotočila okoli Korinta, signa ad eum contulit L. združil se je z njim, aquae collatae Cu. združene vode, in versus verba sua duos c. O. strniti v dve vrstici, conferamus igitur in pauca Ci. povejmo kar na kratko, ut in pauca conferam: testamento facto mulier moritur Ci. da v nekaj besedah povem, quam potero, in verba conferam paucissima Pl.

    2. occ.
    a) denarne prispevke zb(i)rati, nab(i)rati, nabaviti (nabavljati), zložiti (zlagati), prispevati: Val. Max., Sen. ph., Aur., CCCCLX talenta Delum quotannis sunt collata N., tributa quotannis ex censu c. Ci., c. pecuniam ad redimendam civitatem L., pecuniam in statuas Ci. za kipe, pecunias Ci., Suet., stipem Apollini L., aurum argentumque in publicum L. za državo, v javne namene, toda: conferre sextantes in capita L. na glavo = na osebo po en sekstant; od tod pren. v korist, v prid biti, koristiti, pripomoči, pomagati, nav. le v 3. osebi sg. in pl. (prim. (gr. συμφέρει): Cels., Plin., Suet., Gracchorum eloquentiae multum contulisse matrem Ci., non plus contulerunt lecti Cicero aut Demosthenes? Q., rursus in alia plus prior (exercitatio) confert Q.
    b) sovražno (poseb. voj.) približ(ev)ati, primakniti (primikati), orožje nesti (nositi) drug proti drugemu, do spopada privesti: non enim cum quoquam arma contuli, quin is mihi succubuerit N. nisem se meril z orožjem = nisem se spopadel, arma inter se conferunt C. spoprimejo se, contulimus manūs V. spopadli smo se; v prozi: manum cum hoste conferre L. ali samo: manum conferre L. spopasti se, spoprijeti se, stat conferre manum Aeneae V. z Enejem boriti se; tako tudi: conferre signa Ci., L. napasti, signa in laevum cornu c. L. na levem krilu napasti, signis collatis Ca. fr., Ci., V., L. v pravi bitki; pren.: vires conferre L. svojo moč preskušati; od tod pogosto nepovratno: seque viro vir contulit V. mož se je spoprijel z možem, c. pedem cum pede L. pritiskati drug na drugega, tudi samo: c. pedem L.; preg. o nasprotnih strankah na sodišču: non possum magis pedem conferre, ut aiunt Ci.; pogosto: collato pede L., Cu. z nogo ob nogi = tesno drug ob drugem = collato gradu T.; et iam contulerant arto luctantia nexu pectora pectoribus O. že sta pritisnila prsi ob prsi; enako nepovratno razmerje tudi v stavku: Caesar castra castris hostium confert C. se s svojim taborom približa sovražnemu taboru, se utabori sovražniku nasproti, castra cum hoste conferre L. (met. = cum hostium castris) ali samo: castra conferre propius L. svoj tabor bliže pomakniti, tako tudi: c. castra in propinquum ali castra oppido Auct. b. Alx. tabor pomakniti bliže, k mestu; abs.: mecum confer! ait O. z menoj se (po)meri! pesn. (s proleptičnim obj.): illi inter sese duri certamina belli contulerant V. so se bili spoprijeli v boju; prim.: collato Marte O. v prijemu, uterque contulerit lites H. sta se sprla (med seboj.)

    3. pren.
    a) primerjajoč vzporediti (vzporejati), primerjati: c. rationes Ci. račune, faciem moresque duarum O., collatis utrorumque factis N., non ut hominem cum homine comparetis, sed ut pacem cum bello, leges cum vi conferatis Ci., vitam inter se utriusque conferte Ci., horum fortunam cum illorum casu c. C.; pass.: mecum confertur Ulixes! O.; tudi z dat.: parva magnis c. Ci., conferat his Rhesum O., nil ego contulerim iucundo sanus amico H.
    b) besede, mnenja izmenjavati = drug drugemu svoje misli razode(va)ti, priobčiti (priobčevati), pogovarjati se, pomenkovati se, meniti se, sermonem Pl., cum ullo aut sermones aut consilia contulit saepius? Ci. se je pogovarjal ali posvetoval? haec inter se conferunt Ci. izmenjujejo mnenja, consilia de Romano bello conferre L., c. omnia consilia T.; abs.: omnes sapientes decet conferre et fabulari Pl., tum conferemus Ci. se bomo posvetovali; z odvisnim vprašanjem: ibi conferentibus, quid … animorum Hispanis esset L.

    II. (z oslabljenim pomenom predloga in prevladujočim pomenom smeri)

    1. znositi (znašati), spraviti (spravljati), prinesti (prinašati) kam (v popolnem pomenu le v zvezi z množinskimi izrazi): Neviodunum Caesar omnes obsides Galliae, frumentum, pecuniam publicam, impedimenta contulerat C., pecunias ex fano Herculis in privatam domum c. C., lamentationes suas in testamentum c. T. obrniti na …, beneficia in eum c. Ci. obsipati ga z dobrotami, in quos tam magna contuli Cu., c. vota ad deos T. izreči, c. se suaque in naves C., N., Cu. ali se suaque in oppidum C. spraviti sebe in svoje imetje (zevgma = se ferre et sua conferre); od tod refl. se conferre kam napotiti se, podati se, zateči se, kreniti, oditi: se Rhodum contulit Ci., se ad Tissaphernem c. N., ad impedimenta se c. C., in fugam se c. Ci., L. spustiti se v beg, zbežati, urbs ipsa, quo se fusa contulerat acies L. kamor je bila zbežala, c. se in fanum Veneris Val. Max., se eo cubitum (tja spat) c. Suet.; od tod pren.: quo mortuo me ad pontificem Scaevolam contuli Ci. sem se zatekel k …, sem se mu pridružil, se ad (in) alicuius amicitiam, fidem, clientelam c. C. vdati se, izročiti se, se ad studia litterarum c. Ci. posvetiti se.

    2. pren.
    a) v kaj spremeniti (spreminjati), pretvoriti (pretvarjati), preobraziti (preobražati): ex homine se conferet in beluam Ci., aliquem c. in saxum O., corpus in albam volucrem O., (Lotis) vultūs versos contulerat in lotum O.
    b) komu kaj pripis(ov)ati, prisvojiti (prisvajati), (v slabem pomenu) očitati komu, (o)kriviti koga, zvrniti (zvračati) kaj na koga: permulta in Plancium conferuntur, quae ab eo dicta non sunt Ci., stomachor vero, cum aliorum non me digna in me conferuntur Ci., suum timorem in angustias itinerum c. C., culpam, causam, crimen, suspicionem in aliquem c. Ci., sua vitia in senectutem c. Ci.
    c) na kak drug čas odložiti, prenesti, odgoditi: omnia in mensem Martium Ci., quod in longiorem diem collaturus fuerat, repraesentavit C., Carthaginis expugnationem in hunc annum c. L. (kot zgodovinsko dejstvo) postaviti.
    č) sestaviti, zbrati, spisati: totam Academiam ex duobus libris contuli in quattuor Ci., ex immensa legum copia optima quaeque in paucissimos libros c. Suet.
    d) v kaj prenesti (prenašati), prevesti (prevajati): seditionem in tranquillum Pl., verba ad rem c. Ter.

    3. podeliti (podeljevati), izkaz(ov)ati, določiti (določati), uporabiti (uporabljati): cum maxima munera ei conferrentur N. so se ponujala, c. pecuniam florenti parti (stranki) N.; čemu? pecuniam ad liberalitatem c. Ci., praedas non in monumenta deorum c. Ci.; od tod pren.: c. alio animum suum Ter. ali omnes suas curas cogitationesque in rem publicam Ci. obrniti, omne reliquum tempus ad comparationem novi belli Ci., eam legem ad perniciem rei publicae N. zlorabiti v državno pogubo; occ. komu kaj prepustiti (prepuščati), v roke da(ja)ti, poveriti (poverjati): c. omnem spem salutis ad clementiam victoris Ci. milostnemu zmagovalcu prepustiti, de re publica disputationem in Africani personam c. Ci., curam restituendi Capitoli in L. Vestinum confert T.

    III. (zelo redko) hkrati (obenem) predlagati, predlog dati, svetovati: lege conubium tolli patrum ac plebis contumeliosum plebi est: cur non confertis, ne sit conubium divitibus ac pauperibus? L.

    Opomba: Pf. contulĕrunt: Pr.
  • dólg (-a -o) adj.

    1. lungo; oblungo:
    dolg hodnik un lungo corridoio
    dolga vrv una lunga fune
    dolga vrsta lunga fila
    imeti dolg obraz avere un viso oblungo
    biti dolg kakor prekla essere lungo come una pertica

    2. (ki traja veliko časa) lungo:
    dolgi zimski večeri le lunghe serate invernali
    dolga bolezen lunga malattia
    dolgo uro ga ni bilo è stato via un'ora intera
    od tedaj so pretekla dolga leta da allora sono passati tanti anni

    3. (za izražanje razsežnosti v času):
    biti dolg durare
    predavanje je lahko dolgo največ 40 minut la conferenza duri al massimo 40 minuti
    FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
    pejor. imeti dolg jezik avere la lingua lunga
    imeti dolge prste avere le mani lunghe
    ostati z dolgim nosom restare con un palmo di naso
    oditi z dolgim nosom tornare con le pive nel sacco
    narediti dolg obraz mettere il muso, fare il muso lungo
    padel je, kakor je bil dolg in širok cadde lungo disteso
    lingv. dolg samoglasnik vocale lunga
    navt. ladja dolge plovbe nave di lungo corso
    rad. dolgi valovi onde lunghe
    šport. tek na dolge proge (gare di) fondo
    po dolgem iskanju dopo molto cercare
    dolga kava caffè lungo
    dolga večerna obleka abito lungo
    šport. dolg diagonalni predložek cross
    dolgi maraton randonnée
    dolga kolesarska etapa tappone
    dolga podaja allungo
    pog. dolga hoja sgambata, scarpinata
    hist., gled. dolg plašč sirma
    dolga biserna ogrlica cascata di perle
    dolga brada barbone
    obl. dolga halja zimarra, (v srednjem veku) cioppa
    dolga jopa sette ottavi
    dolga suknja giustacuore, (v srednjem veku) guarnacca
    ekst. dolga vrsta processione, teoria, carovana (di veicoli e sim.)
    dolgi (moški) lasje zazzera
    dolgi zalisci favoriti
    obrt. dolgi šiv basta
    dolgo hropenje rantolio
    dolgo zvonjenje scampanellio
    navt. dolgo veslo sensile
    PREGOVORI:
    dolgi lasje, kratka pamet chioma di femmina, cervello di gallina
    ni tako dolg dan, da ne bi bilo večera ogni cosa prima o poi finisce
    dolga bolezen, gotova smrt malattia lunga, morte sicura
  • dúrca (dúrc) n pl. dem. od duri porticina
  • dúrce (dúrc) f pl.

    1. dem. od duri porticina

    2. obl. (bavtara) brachetta, bottega
  • dūrus 3, adv. dūrē in (predklas. in pesn.) dūriter (osnovni pomen „močan ko drevo“, prim. gr. δόρυ les, drog, kopje,δρῦς drevo, hrast, δρῡμός gozd, hrastje, lat. larix [nam. darix], dūrāre, dūritia, sl. drevo, drva)

    — I. trd na otip in videz: corium attactu non asperum ac durum Varr., pellis Lucr., V., ferrum Lucr., H., silex, cautes V., aratrum, compes, bipennes, ligones H., alvus H., Cels. zaprtost, zapeka, cutis O. posušena, rubeta O., durior oris equus O. s trdim gobcem, ovum Cels. v trdo kuhano, gallina Cels. ne še mehko skuhana, aqua Cels. trda (= ki vsebuje mnogo trdih delcev), muria Col. razsol, s soljo prenasičen, lapis Plin., oculi duri trde (naspr. humidi): Plin., ali srepe, bolščave: Pl., cucullus Iuv. iz grobe tkanine, iuga premunt duriter colla Vitr., bracchia (catapultarum) … durius ducuntur Vitr. težje; subst. dūrum -ī, n
    a) otrdel les vinske trte, olesenela trta: Col.
    b) zapečeno blato: durum cacare Mart.

    — II. pren.

    1. trd
    a) za okus = trpek: vinum Ca., Pall., sapor Bacchi V.
    b) za sluh (o stvareh in osebah) = trdo zveneč, neskladen, grob, nespreten, surov: vocis genus … flexibile, durum Ci., durum verbum „beatitudo“ Ci., d. verba, d. compositio oratio Q., vox, consonantes, syllabae Q., cum mollia dure fiunt Q., dure inter se commissa Q., verba duriter aliunde translata Corn., quaedam alia ab illustribus poëtis ficta dure et rancide Gell.; (o pesniku): durus componere versūs H. nespreten, poëta durissimus Ci.
    c) na videz (o upodabljajočih umetnikih in njihovih umetninah) = neotesan, nespreten, nevšečen, neizklesan: pictor durus in coloribus Plin., Calamidis signa dura, sed tamen molliora quam Canachi Ci., duriora Callon atque Hegesias, … molliora … Myron fecit Q., quid fusum durius esset H.; (o umetniku samem): pictor durus in coloribus Plin.

    2.
    a) utrjen, trden, neobčutljiv, močen, vztrajen: fortes et duri Spartiatae Ci., Atlas d., durum a stirpe genus, haec (extulit) … Scipiadas duros bello V., d. Hannibal, vindemiator, d. Iberia, o dura messorum ilia H., sine pascat durus aretque H., durum in armis genus L., d. iuvenci O., durissimus bos Varr., d. aliquis et agrestis Plin. iun.
    b) neolikan, neomikan, neizobražen, neotesan, grob, robat, zarobljen, surov: ut vitā, sic oratione durus, incultus, horridus Ci., et moribus et ipso dicendi genere durior Ci., Stoici duriore et oratione et moribus Ci., doctrina (šola) paulo asperior et durior Ci., ne quid durum et rusticum sit Ci., duri tibi videor ingenii Sen. ph., membra moventes duriter Lucr., durius incedit? fac inambulet O.; pesn.: ducunt duras choreas O.; poseb. o epskem pesniku in epskem pesništvu: d. poëta, versus Pr., cothurnus (epsko pesništvo v naspr. z lirskim) O., pleraque dure dicere H.
    c) nesramen, (pre)drzen: os Ter., duri puer oris et audax O., mihi videtur ore durissimo esse Ci., caput d., durae buccae fuit Petr., populi frons durior huius Iuv.
    č) varčen, stiskaški: durus … nimis attentusque videris esse mihi H. (po nekaterih durus = duri laboris patiens).
    d) trdega življenja vajen, trdoživ, trd do sebe: homo durus ac priscus Ci., durique severa Catonis frons Mart., duriter se habere, duriter vitam agere Ter.; v slabem pomenu = nedovzeten za kaj: C. Marius, qui durior ad haec studia videbatur Ci.
    e) trd do drugih, trdosrčen, strog, neuklonljiv, brezčuten, krut, neusmiljen: satis pater durus fui Ter., durus in (do) plebem ordo Ci., durum agrestemque se praebere Ci., Varius est habitus iudex durior Ci., ipsis (creditoribus) durior inventus est C., d. genus V., d. miles, Ulixes O., educare aliquem duriter atque aspere Caecil. fr., duriter dicta Enn. fr., duriter facere Ter., durius aliquid appellare, durius accipere Ci., durius vitae suae consulere C. sam se usmrtiti, samomor napraviti, durius in deditos consulere L., durissime aliquem punire Hadrian. in Ulp. (Dig.); enalaga: animus Ci., ingenium H., durius ferro pectus O., d. mentes Val. Fl., vultus, supercilia O., duro perdere ferro O. neusmiljeno z „železom“ usmrtiti; durum est z inf. trdosrčno je, neprijazno je: durum est admittere O., durum estnegare Plin. iun.

    3.
    a) (o letnem času in vremenu) neprijeten, neugoden, hud: durius tempus, durissimo tempore anni, durae tempestates C., durissima hiems Ci., durum frigus Plin.
    b) (o zemlji) težko obdelovalna: glaebae V., haec omnis dura cultu et aspera plaga est L.
    c) trd = težaven, težak, nadležen: provincia Ter., durum hoc fortasse videatur Ci., si quid erat durius C. če je kaj težko šlo, si nihil sit durius C. ko bi sicer ne bilo nobenih težav, durum est contendere cum victore H. trdo delo je, durae subvectiones C., d. labor Lucr., V., venatus, munera belli O., ferri in duras vias O., d. iter Lucan.; occ. težeč, mučen, hud, neugoden, nevaren: lex, morbus Pl., servitus Pl., Ci., vita Ter., Fortuna Ci., fortunā duriore conflictari Ci., durior condicio, durior locus dicendi Ci., durissima rei publicae tempora Ci., durum initium adulescentiae N., d. curae, d. dolores V., res dura V. neugoden položaj, res durae O. nesreča, d. fames, paupertas H., valetudo H. bolezen, durius cadentibus rebus Suet.; (o izrazih) trd, žaljiv: nomen d. Ci., fortasse posset durum videri dicere „quaere quod agas“, molle et humanum est „habes quod agas“ Plin. iun. Subst. dūra -ōrum, n α) trdo ravnanje: dura timere Pr. β) težave, nadloge: siccis omnia dura deus proposuit (je naložil) H.