duratíven (-vna -o) adj. lingv. (trajen) durativo
dúrativen -vna -o (lat. durare) durativan, trajan: -i glagoli
durative [djúərətiv]
1. pridevnik
trajen
slovnica durativen
2. samostalnik
durativni glagol
durativo agg. jezik durativen, trajen, nedovršen