drúžen (-žna -o) adj.
1. (skupen) comune
2. (združen, složen) concorde; solidale
3. socievole
4. zool.
družni tkalec passero repubblicano (Philetairus socius)
Zadetki iskanja
- edínost, edínstvo concorde ženski spol , accord moški spol , harmonie ženski spol , unicité ženski spol , unanimité ženski spol
- kongruénten (-tna -o) adj. knjiž.
1. congruente
2. lingv. concorde, che concorda - konkordánten (-tna -o) adj.
1. concorde
2. geol. concordante - skláden1 (-dna -o) adj.
1. armonico, armonioso, concorde:
skladna celota un insieme armonico
2. armonioso, bene assortito:
skladen par una coppia bene assortita
3. concorde, conforme, consentaneo, proporzionato, consono:
dejanja, skladna z govorjenjem azioni consone alle dichiarazioni
4. mat. congruente - slóga concorde ženski spol , harmonie ženski spol , bonne intelligence, union ženski spol , accord moški spol
v slogi je moč l'union fait la force - slóžen (-žna -o) adj. solidale, unito, concorde
- slóžen concorde; unánime; unido
složno en armonía
biti složen z estar de acuerdo (ali conforme) con - slóžnost concorde ženski spol , union ženski spol , accord moški spol , harmonie ženski spol
- soglásen (-sna -o) adj.
1. concorde, consenziente, consensuale:
soglasna ločitev separazione consensuale
niso bili soglasni z njegovim načrtom non erano d'accordo con il suo piano
2. unanime, ekst. corale:
soglasna izvolitev elezione unanime
soglasen protest protesta corale
3. armonico; proporzionato - solidáren (-rna -o) adj.
1. solidale; sostenitore
2. concorde;
solidarni upnik creditore solidale
solidarna obveznost debito solidale - sporazúmen (-mna -o) adj. concordato, concorde, convenuto; d'accordo:
sporazumna rešitev vprašanja soluzione concordata della questione
biti sporazumen s čim essere d'accordo con qcs. - uglašèn (-êna -o) adj.
1. muz. accordato; armonioso
2. pren. concorde; intonato; sintonizzato, in sintonia:
dobro uglašena ekipa un'equipe perfettamente intonata
biti uglašen na temo kultura essere in sintonia con la tematica culturale - ujemajóč (se) (-a -e (se))
A) adj. concordante, concorde, che concorda
B) ujemajóč (se) (v adv. rabi) concordandosi - ujémati (-am)
A) imperf. catturare; ekst. avvertire
B) ujémati se (-am se) imperf. refl.
1. accordarsi, armonizzarsi, concordare:
barve se ujemajo i colori si accordano
2. concordare, essere concorde, conforme:
prepis se ujema z izvirnikom (la) copia (è) conforme all'originale
3. andare d'accordo, essere concorde:
ujemati se v mnenju essere di parere concorde
4. lingv. concordare:
pridevnik se ujema s samostalnikom v spolu, sklonu in številu l'aggettivo concorda col sostantivo nel genere, nel caso e nel numero
/ 1
Število zadetkov: 15