Franja

cíničen; cínik cínico (m)

cinik moški spol (-a …) der Zyniker

cìnik m (lat. cynicus, gr. kynikós) cinik

cínik cynic; cynical person; (filozof) Cynic

cínik cynique moški spol

cínik (-a) m

1. pren. cinico

2. filoz. cinico

cínik m (lat. cynicus, gr. kynikos)
1. cinik, pripadnik Antistenove filoz. škole
2. cinik, bezočnik, drznik

cínik -a m., ци́нік -а ч.

cínik -a m cinic

ци́нік -а ч., cínik -a m.

cínic -ă (-i, -e)

I. adj. ciničen

II. m/f cinik

cinico

A) agg. (m pl. -ci)

1. filoz. kiničen

2. pren. ciničen, prezirljiv, posmehljiv, porogljiv:
risata cinica ciničen porog

B) m

1. filoz. kinik

2. pren. cinik

cynic [sinik] samostalnik
cinik

Zyniker, der, (-s, -) cinik

cínico ciničen; nesramen, predrzen; umazan

cínico m cinik; nesramnež