Franja

brezpriziv|en [è] (-na, -no) figurativno endgültig, unumstößlich, unwiderruflich

brezprizíven (-vna -o) adj. inappellabile:
brezprizivna razsodba, sodba sentenza, giudizio inappellabile

brezprizíven -vna -o besprizivan

brezprizíven sin apelación

besprízivan -vna -o brezpriziven, brez priziva: -a presuda

inapelable pravo brezpriziven; neizogiben

inappellabile agg. pravo neizpodbiten, brezpriziven (tudi pren.):
sentenza inappellabile neizpodbitna sodba

inappellable [inəpí:ləbl] pridevnik
pravno brezpriziven, nepreklicen

insindacabile agg. nepreverljiv; brezpriziven:
giudizio insindacabile della giuria brezpriziven sklep žirije

безапелляционный brezpriziven

ukase m invar.

1. hist. carski dekret

2. ekst. pren. brezpriziven odlok