-
boril|ec moški spol (-ca …) šport der Ringer
-
borílec (mečevalec, sabljač) fencer
-
borílec combattant moški spol , lutteur moški spol , athlète moški spol , escrimeur moški spol
-
borílec (-lca) m šport. atleta, lottatore (boxe, lotta libera)
-
borílec -lca (u̯c i lc)
1. borac: borilec za narod
2. rvač: borilec v ringu
3. mačevalac
-
bòrilac -ioca m borilec
-
escrimeur, euse [-mœr, öz] masculin, féminin borilec, -lka, mečevalec
escrimeur à l'épée borilec z mečem
-
esgrimidor moški spol sabljač, borilec
-
gladiador, -tor moški spol gladiator; pretepač; borilec
-
gladiateur [-djatœr] masculin, histoire gladiator, borilec, borec
-
gladiātor -ōris, m (* gladiārī iz gladius, prim. dī-gladiārī)
I.
1. z mečem oboroženi, borilec v krvavih bojnih igrah v Rimu, ki so potekale sprva pri pogrebih in pojedinah, potem kot javne, v zabavo ljudstva prirejene igre, gladiator. Gladiatorji so bili sužnji, vojni ujetniki ali zločinci, včasih tudi možje svobodnega rodu, ki so se dali v najem za plačilo (auctoramentum, od tod imenovani auctorati). Razdeljeni so bili v družbe (familiae), ki so jim načelovali učitelji (magistri, lanistae): CI. idr.; metaf. (kot psovka) pretepač, razbojnik: alter nobilis gladiator habetur CI., qui ... a scurris semper potius gladiator quam scurra appellatus est CI., scelerati gladiatoris amentia CI., quem gladiatorem non ita appellavi, ut interdum etiam M. Antonius gladiator appellari solet CI.
2. meton. pl. gladiatores = gladiatorske borbe, gladiatorske igre: gladiatores dare TER., CI., SUET. ali ēdere T., SUET. gladadiatorske igre prirejati (prirediti, organizirati), gladiatoribus (abl.) CI. pri gladiatorskih igrah (borbah). –
II. izdelovalec mečev, mečar: DIG.
-
Kämpfer1, der, (-s, -) bojevnik, borec; borilec, vojščak; Kämpfer, pl , Sport nasprotnika; Kämpfer und Waffen, pl , Heerwesen, Militär živa sila in tehnika
-
lidiador moški spol borilec; bikoborec
-
lottatore m (f -trice) borec, borka; borilec, borilka
-
luchador moški spol rokoborec, borilec; borec; siromak
-
lutteur, euse [-tœr, öz] masculin, féminin borilec, rokoborec, borec
-
palaestrīta -ae, m (gr. παλαιστρίτης) borilec, rokoborec, tudi učitelj rokoborbe, upravnik (vodja) rokoborske šole: qui (sc. oratores) eatenus valuerunt, sani et sicci dumtaxat habeantur, sed ita ut palaestritae Ci., Heraclius cum advocatis adit et postulat ut sibi cum palaestritis, hoc est cum populo Syracusano, aequo iure disceptare liceat Ci., quinque palaestritae licet haec plantaria vellant Pers., intraverunt palaestritae complures et nos legitimo perfusos oleo refecerunt Petr., nec perdit oleum lubricus palaestrita Mart., at ipse retro flexus ad pedum turbam inter catellas anserum exta lambentis partitur apri glandulas palaestritis Mart., sicut etiam quos palaestritas esse nolumus, tamen esse nolumus eos, qui dicuntur ἀπάλαιστροι Q., an ignoras, inepte, nudum nec a decem palaestritis despoliari posse? Ap., ut in colluctationibus callere nimis quidam solent artifices palaestritae Amm., ut hi, quos suspectati sunt, ilico rapti compingerentur in vincula, organarius Sericus et Asbolius palaestrita et haruspex Campensis Amm.
-
r̀vāč -áča m borilec, rokoborec
-
agōnista -ae, m (gr. ἀγωνιστής) tekmovalni borilec pri bojnih igrah: Aug.
-
bestiario1 m (pl. -ri)
1. hist. borilec z zvermi (v starorimskem cirkusu)
2. ekst. čuvaj zveri (v cirkusu)