Zadetki iskanja
- Bizantínec; bizantínski Byzantine
- Bizantínec, Bizantínka; bizantínski bizantino (m) , -na (f)
- bizantinsk|i (-a, -o) byzantinisch
- bizantinski pridevnik
v zgodovinskem kontekstu (o Bizancu in Bizantincih) ▸ bizáncibizantinski cesar ▸ bizánci császárbizantinski mozaiki ▸ bizánci mozaikokbizantinska ikona ▸ bizánci ikonbizantinska umetnost ▸ bizánci művészetbizantinski slog ▸ bizánci stílusbizantinska cerkev ▸ bizánci templombizantinski imperij ▸ bizánci birodalomPovezane iztočnice: Bizantinsko cesarstvo - bizantínski byzantin
- bizantínski (-a -o) adj.
1. geogr., hist. bizantino:
bizantinski novec bisante
bizantinsko cesarstvo impero bizantino
bizantinska umetnost arte bizantina
rel. bizantinski križ croce papale
2. pejor. servile - bizantínski -a -o
1. bizantinski, vizantinski, vizantijski: -o cesarstvo
2. puzavački, licemjerski (-mer-): zoprn tip -ega človeka - bizàntījskī -ā -ō, bizàntīnskī -a -o bizantinski: -a ikona, freska
- bizantín -ă (-i, -e) adj. bizantinski
- bizantínec -nca m
1. Bizantinac, Vizantinac
2. bizantinac, vizantinac, puzavac, dvoličnik, spletkar, lukavac
3. bizantinski, vizantinski zlatnik - bizantino
A) agg.
1. bizantinski
2. ekst. pretirano prefinjen, bogat:
eleganza bizantina pretirana eleganca
3. pren. subtilen; dlakocepski, pedanten:
mente bizantina dlakocepska pamet
B) m (f -na) Bizantinec, Bizantinka - bizantino bizantinski; postranski, nepomemben; nečimrn, puhel
- bìzantskī -ā -ō bizantski, bizantinski: -o carstvo; -a književnost
- byzantin, e [bizɑ̃tɛ̃, in] adjectif bizantinski
discussions féminin pluriel byzantines odvečne, neumestne diskusije - Byzantine [bizǽntain]
1. pridevnik
bizantinski
2. samostalnik
Bizantinec, -nka - byzantinisch bizantinski
- Bȳzantium -iī, n (Βυζάντιον) Bizantij, Bizanc (pozn. Konstantinopel, Carigrad, Istanbul): Ci., L., N., T. idr. Od tod adj.
1. Bȳzantīnus 3 bizantinski: Aus., Cl., Sid.
2. Bȳzantius 3 bizantinski: exsules Ci., litora (= traški Bospor, bosporska morska ožina), muria H., portus Plin.; subst. Bȳzantiī -ōrum, m Bizantinci, preb. Bizanca: Ci., C., L.
3. Bȳzantiacus 3 (Βυζαντιακός) bizantinski: Stat. - despót m (gr. despotes)
1. despot, bizantinski, vizantijski vladar
2. srpski vladar od 1402-1459
3. vladar s neograničenom vlašću: orientalski, birokratski despot - vizàntījskī -ā -ō, vizàntīnskī -ā -ō bizantinski
- besant [bəzɑ̃] masculin, histoire bizantinski zlatnik; architecture okrasek v obliki okrogle plošče