Franja

Zadetki iskanja

  • Bizantínec; bizantínski Byzantine
  • Bizantínec, Bizantínka; bizantínski bizantino (m) , -na (f)
  • bizantinsk|i (-a, -o) byzantinisch
  • bizantinski pridevnik
    v zgodovinskem kontekstu (o Bizancu in Bizantincih) ▸ bizánci
    bizantinski cesar ▸ bizánci császár
    bizantinski mozaiki ▸ bizánci mozaikok
    bizantinska ikona ▸ bizánci ikon
    bizantinska umetnost ▸ bizánci művészet
    bizantinski slog ▸ bizánci stílus
    bizantinska cerkev ▸ bizánci templom
    bizantinski imperij ▸ bizánci birodalom
    Povezane iztočnice: Bizantinsko cesarstvo
  • bizantínski byzantin
  • bizantínski (-a -o) adj.

    1. geogr., hist. bizantino:
    bizantinski novec bisante
    bizantinsko cesarstvo impero bizantino
    bizantinska umetnost arte bizantina
    rel. bizantinski križ croce papale

    2. pejor. servile
  • bizantínski -a -o
    1. bizantinski, vizantinski, vizantijski: -o cesarstvo
    2. puzavački, licemjerski (-mer-): zoprn tip -ega človeka
  • bizàntījskī -ā -ō, bizàntīnskī -a -o bizantinski: -a ikona, freska
  • bizantín -ă (-i, -e) adj. bizantinski
  • bizantínec -nca m
    1. Bizantinac, Vizantinac
    2. bizantinac, vizantinac, puzavac, dvoličnik, spletkar, lukavac
    3. bizantinski, vizantinski zlatnik
  • bizantino

    A) agg.

    1. bizantinski

    2. ekst. pretirano prefinjen, bogat:
    eleganza bizantina pretirana eleganca

    3. pren. subtilen; dlakocepski, pedanten:
    mente bizantina dlakocepska pamet

    B) m (f -na) Bizantinec, Bizantinka
  • bizantino bizantinski; postranski, nepomemben; nečimrn, puhel
  • bìzantskī -ā -ō bizantski, bizantinski: -o carstvo; -a književnost
  • byzantin, e [bizɑ̃tɛ̃, in] adjectif bizantinski

    discussions féminin pluriel byzantines odvečne, neumestne diskusije
  • Byzantine [bizǽntain]

    1. pridevnik
    bizantinski

    2. samostalnik
    Bizantinec, -nka
  • byzantinisch bizantinski
  • Bȳzantium -iī, n (Βυζάντιον) Bizantij, Bizanc (pozn. Konstantinopel, Carigrad, Istanbul): Ci., L., N., T. idr. Od tod adj.

    1. Bȳzantīnus 3 bizantinski: Aus., Cl., Sid.

    2. Bȳzantius 3 bizantinski: exsules Ci., litora (= traški Bospor, bosporska morska ožina), muria H., portus Plin.; subst. Bȳzantiī -ōrum, m Bizantinci, preb. Bizanca: Ci., C., L.

    3. Bȳzantiacus 3 (Βυζαντιακός) bizantinski: Stat.
  • despót m (gr. despotes)
    1. despot, bizantinski, vizantijski vladar
    2. srpski vladar od 1402-1459
    3. vladar s neograničenom vlašću: orientalski, birokratski despot
  • vizàntījskī -ā -ō, vizàntīnskī -ā -ō bizantinski
  • besant [bəzɑ̃] masculin, histoire bizantinski zlatnik; architecture okrasek v obliki okrogle plošče