contentiō -ōnis, f (contendere) „spenjanje“, od tod
A. opremljanje (oprema) metalnic z vrvmi za natezanje; v pl.: Vitr.
B. pren.
I.
1. vzporejanje, vzporedba, primerjanje, primerjava, primera: quoniam fortunarum contentionem facere coepimus Ci. ker smo že začeli vzporejati, in quā (causā) quaedam hominum ipsorum videtur facienda esse contentio Ci. se zdi nekako primerjanje … potrebno, si contentio quaedam et comparatio fiat, quibus plurimum tribuendum sit officii Ci., temporis spatium in contentionem vocare Ci., facti cum ipso scripto contentio Ci., ad studiorum atque artium contentionem reverti Ci., magis ex aliorum (z drugimi) contentione quam ipsum per sese cognosci posse Ci.; occ.
a) ret. protistava nasprotnih si misli, protislovje, protistavek, antiteza: Corn., Q.
b) gram. stopnjevanje, komparacija: Varr.
2. spor, nasprotje, borba, boj, večinoma besedni = prepiranje, prepir, prerekanje, pričkanje, kreg in boj: cum in contentionem certamenque venerint Ci., ut res minime dubitanda in contentione ponatur Ci. da se … stvar izpodbija, da se … stvari oporeka, c. forensis Ci. razgovor (debata) pred sodiščem, meae illae vehementes contentiones Ci. tisti moji nasršeni govori (= filipski govori zoper Antonija), estne haec vera c.? Ci. ali je to pošten boj? tamquam mihi cum M. Crasso contentio esset, quocum multae et magnae fuerunt Ci., magnae contentiones inter Habitum et Oppianicum excitabantur Ci., contentionem pro salute alicuius non defugere Ci., est inter eos non de terminis, sed de tota possessione contentio Ci., nulla in re pecuniaria c. Ci., contentionem (contentiones) excitare L., Plin. iun., iniectā contentione, iteratā contentione L., hac sedatā contentione alia subinde … exorta est L., contentionem de plebeis consulibus totam deponere L. sporno vprašanje o …, contentio adversus procuratores T. prepirljivost, inimicitiae, contentiones, aemulationes Aug.; s subjektnim gen.: verborum contentiones armis finiuntur Ps.-Q.; z objektnim gen.: contentio rei privatae L. v zasebni zadevi, libertatis dignitatisque L. za svobodo in čast; z odvisnim vprašanjem: tanta erat … c., qui potissimum ex magno numero conscenderent C., inter quos magna fuit c., utrum moenibus se defenderent an obviam irent hostibus N.; contentio včasih tudi = prepir, poganjanje za prvenstvo, tekmovanje, tekma, tekmovalnost, rivalstvo: c. de principatu C., de regno cum aliquo contentionem habere N., inter duces illa c. Q., secreta c. Plin. iun., fraterna (namreč za prestol) Iust.; z objektnim gen. (za kaj): cum honoris amplissimi contentio subesset Ci., inter quem et Caesarem dignitatis fuerit c. Q., ingens palmae c. Q., c. dicendi Ci., Plin. iun. tekmovanje v govorništvu, an decertare mecum voluit contentione dicendi? Ci.; redk. boj, borba z orožjem: equos propter crebras contentiones proeliorum exsultantes domitoribus tradere Ci. zaradi pogostega bojnega hrupa (meteža), contentione et armis superior erat Ci. v boju z orožjem (ἕν διὰ δυοῖν), sic fortuna in contentione et certamine utrumque versavit C. v ostrem tekmovalnem boju, in his contentionibus, quas Aedui secum et cum Sequanis habuissent C., cotidiana proelia … fiebant; qua contentione Germani … refugerunt Hirt. v teh bojih pa …, sine contentione oppido potitur C. brez boja, brez prelivanja krvi.
II.
1. napenjanje, napor, trud: equum submersum maximā contentione non potuit extrahere Ci., ut enim membra nullā contentione moveantur, sic … Ci., tanta adhibebatur a nobis c. Ci. toliko sem si prizadeval, napel sem vse moči, omni contentione pugnatum est ali pugna summā contentione pugnata Ci., Antiochum Magnum magnā belli contentione superatum Ci. v naporni vojni, summā contentione dimicare Hirt., superioris temporis contentionem omnem remittere C.; s subjektnim gen.: c. totius corporis, laterum, vocis Ci., vocis et lateris contentiones Plin., contentio (naspr. relaxatio) animi Ci., Cu.; z objektnim gen.: ab hac contentione disputationis animos nostros relaxemus Ci., senior iam et infirmior, quam ut contentionem dicendi sustineret L. že prestar …, da bi zdržal naporno govorjenje; met.
a) dvig glasu do najmočnejšega tona (= ἄρσις, naspr. remissio = ϑέσις spust): vocis Ci., contentiones vocis et remissiones Ci. (De orat. I, 61, 261).
b) silnost, ognjevitost govorjenja ali silovit, ognjevit, iskren ton govorjenja (naspr. remissio, summissio): vocis Ci. (De officiis I, 41, 146), animi magna, vocis parva contentio Ci.; tudi silen (goreč, iskren, strasten, živ, slovesen, zanosen ali patetičen) govor (= τρόπος παϑητικός, naspr. sermo umirjena govorica): Corn. (III, 23), quoniam magna vis orationis est, eaque duplex, altera contentionis, altera sermonis Ci. (De officiis I, 37, 132).
c) teženje navzdol: c. gravitatis et ponderum Ci. težnost.
2. teženje za čim, prizadevanje, poganjanje, vnema (vnetost) za kaj: maximā … contentione petere honorem L., summā contentione impetrare aliquid Plin. iun.; z objektnim gen.: c. honorum, rei publicae Ci.; occ. strast, strastnost, silno ogorčenje, kljubovalnost: animi pravā contentione provectus Cu., brevis altercatio … in contentionem animorum exarsit L., positā contentione, quā paulo ante egisti L., contentione animorum depositā concordes revertebantur Val. Max.