Franja

Zadetki iskanja

  • žilav (-a, -o) zäh, zählebig; meso: sehnig
  • žȉlav -a -o
    1. žilav, žilnat: -o meso
    2. žilav, trdoživ: žilav kao mačka
  • žílav (oseba) sinewy, strong, tough; arhaično nervous, nervy; (meso) tough, stringy; (odporen) tenacious

    postati žílav to toughen
  • žílav (roka, človek) nerveux ; (tudi figurativno) tenace, opiniâtre, coriace, endurant ; (meso) filandreux, tendineux, coriace, vital
  • žílav (-a -o) adj.

    1. nerboruto, muscoloso; coriaceo, alido (di carne); pieno di vene, venato

    2. duro

    3. pren. (suh, z močno razvitimi kitami) nervoso

    4. pren. (vzdržljiv, odporen; vztrajen, nepopustljiv) resistente; accanito, tenace
  • žílav -a -o
    1. žilav, uporan, izdržljiv, jak: žilav človek, narod, boj; žilav les
    žilavo drvo
    2. žilav, končav, vlaknast, tvrd: -o meso
  • žílav tendinoso ; (oseba) nervudo, correoso , fig tenaz
  • žílav -a -o prid.
    1. vânos
    2. dur
    3. ekspr. tenace
  • accrocheur, euse [-šœr, öz] adjectif vztrajen, žilav, trdovraten; masculin, minéralogie, mines rudar, ki daje signale v jašku
  • acharné, e [ašarne] adjectif zagrizen, ogorčen; trdovraten, žilav; ves obseden, nor (à na), zagrizen (à v)

    adversaire masculin, ennemi masculin, combat masculin zagrizen, ogorčen nasprotnik, sovražnik, boj
  • alido agg. toskansko suh; žilav, trd:
    terra alida suha zemlja
    carne alida žilavo meso
  • coriace [kɔrjas] adjectif trd kot podplat, žilav (tudi figuré)

    viande féminin coriace žilavo meso
    adversaire masculin coriace žilav nasprotnik
  • coriaceo agg.

    1. usnjast; žilav, trd:
    carne coriacea žilavo meso

    2. pren. grobijanski
  • coriaceous [kɔriéišəs] pridevnik
    kožnat; žilav
  • correoso žilav (meso); raztegljiv; upogljiv; gobast (kruh)
  • cunctor (v rokopisih in izdajah tudi v slabši obl. contor) -ārī -ātus sum (iz *concitor, frequ. glag. *concō omahujem, dvomim) obotavljati se, oprez(ov)ati, zamujati se, pomišljati (si), omahovati, zavlačevati, mečkati; najprej
    a) v gibanju: c. diutius in vita Ci., c. in vita et haerere Lucr., reginam thalamo cunctantem … primi Poenorum exspectant V., huic quoque „vade procul“ ait vimque minis addit manibusque expellere tentat cunctantem O., ad medium cunctamur iter Val. Fl.; pesn.: aper partes cunctatur in omnes V. stoji in se obrača na vse strani V.; (o stvareh): tardum cunctatur olivum Lucr. kaplja le počasi, cunctatur et amnis … Tiberinus V.
    b) v delovanju: Lucr., H., O., Cu. idr., unus homo (sc. Fabius) nobis cunctando restituit rem Enn. ap. Ci., assequor omnia, si propero; si cunctor, amitto Ci., an cuncter an tergiverser? Ci., nostris militibus cunctantibus C., ceterum dolo an vere cunctatus (sit), parum comperimus S., sedendo et cunctando bellum gerebat L., nihil cunctatus Suet. ne da bi se obotavljal; s praep.: cunctante ad ea (ob tem, pri tem) Mithridate T., ut ad laborem capessendum nihil cunctentur Gell. da bi se nemudoma lotili kakega dela; inter metum et iram cunctatus ali inter pudorem et iram cunctatus T. omahujoč med … ; cunctarer in proferendo ex his remedio, ni … Plin.; cunctans super tanta re Flavius Sabinus T. neodločen (omahljiv) v tako pomembni zadevi; z inf.: non est cunctandum profiteri hunc mundum animal esse Ci. brez pomisleka lahko priznamo, da … , ne cunctetur ipse propius accedere S., cunctantes arma capere increpabat, quid cessarent L.; z odvisnim vprašanjem: vos cunctamini etiam nunc et dubitatis, quid … deprehensis hostibus (z zasačenimi sovražniki) faciatis? S. vi mečkate še zdaj … ? cunctatus paulo, an retro flecteret Plin. iun.; za zanikanim glag. stoji quin: (Crassus) non cunctandum existimavit, quin pugnā decertaret C., consuli nihil cunctandum visum, quin primas praefecturas corripiat T. V pf. s pass. pomenom (brezos.): nec cunctatum apud latera T. tudi na krilih se niso obotavljali. Act. soobl. cunctō (contō) -āre -āvī: cunctant Acc. ap. Non., cunctas? Pl., ut ipsi cunctent Enn. ap. Non., neque de luna neque de sole quisquam Graecus aut barbarus facile contaverit deos esse Ap. — Od tod

    I. adj. pt. pr. cunctāns -antis, adv. cunctanter,

    1. v gibanju obotavljajoč se, oklevajoč, kasen, počasen: cunctantes ministri V., foventque alternos aegro cunctantem poplite gressus Val. Max., tum illum (Attum Navium) haud cunctanter discidisse cotem ferunt L. brez obotavljanja, nemudoma, manum cunctanter et pigre proferre Plin. iun., genituram suam vix et cunctanter edere Suet.; pren. (o stvareh)
    a) počasen: Arar Sil.
    b) ne takoj vdajajoč se, zategel, čvrst, žilav, trd: glebae, ilex V., refringit (ramum) cunctantem V., cunctantior actus Lucr.

    2. v delovanju mudljiv, oprezen, neodločen, omahljiv: familia cunctans ad opera Col., T. Ampius Flavianus, naturā ac senectā cunctantior (drugi berejo: cunctatior) T., cunctantior et cautior ali cunctantior cautiorque Plin. iun., ad dimicandum cunctantior (drugi berejo: cunctatior) factus est Suet., cunctantius confirmare acta Caesaris Suet.; pren. (o abstr.): cunctantia corda viri Val. Fl., cunctans ira Stat. —

    II. adj. pt. pf. cunctātus (contātus) 3 počasen, oprezen: ubi cunctatis … plantis contigit aegra toros Val. Fl.; včasih le drugo branje nam. cunctans (prim. zgoraj cunctāns 2.).
  • dur, e [dür] adjectif trd; trden; težaven (problem); težak (delo); figuré trdosrčen, strog, neprijazen, osoren; brezčuten; žilav, vztrajen, odporen, utrjen (à proti); zelo mrzel (vreme); trpek (vino); močan (žganje); trdo kuhan (jajce); globok (spanje); uporen (otrok); kričeč (barva); viharen, razburkan (morje); adverbe trdó, močnó

    à la dure surovo, grobó
    dur à cuire žilav, odporen; figuré, familier otopel; uporen
    dur à digérer, de digestion težko prebavljiv; komaj verjeten
    dur à la fatigue, à la souffrance utrjen, odporen
    dur à la vente težkó prodajen
    il est dur à la fatigue on gara ko črna živina
    col masculin dur trd ovratnik
    coup masculin dur težak, hud udarec
    construit en dur masivno, s trdnim materialom zgrajen
    le temps est dur vreme je zelo mrzlo
    les temps sont durs časi so težki, slabi
    avoir le cœur dur biti trdosrčen
    avoir l'intelligence dure biti trde glave
    avoir l'oreille dure, être dur d'oreille slabo slišati, biti naglušen
    avoir la peau dure (figuré) imeti debelo kožo
    avoir la tête dure imeti trdo butico; biti zelo trmast
    avoir la vie dure biti trdoživ, upirati se bolezni
    croire dur comme fer trdno verjeti
    entendre dur biti naglušen
    être à dure école biti v trdi šoli
    être dur pour quelqu'un strogo s kom ravnati
    il m'est dur d'accepter cela težko, mučno mi je to sprejeti
    être dur à la détente težko se ločiti od denarja, nerad plačati
    frapper, cogner dur krepko biti, tolči, udariti
    rendre, faire la vie dure à quelqu'un komu greniti življenje
    répondre sur un ton dur osorno, rezko odgovoriti
    travailler dur trdo, težko delati, garati
    le soleil tape dur sonce močnó pripeka
    ça va chauffer dur (populaire) vroče bo, pripekalo bo
  • dȕrāšan -šna -o (it. durare)
    1. odporen, žilav: durašan čovjek, radnik; -o kljuse
    2. trajen: djela -e vrijednosti
  • duro trd, žilav; težaven; trdovraten, strog; skop

    duro de oído naglušen; neposlušen
    duro de pelar težko izvedljiv, trd oreh
    huevo duro trdo kuhano jajce
    dar en duro na težkoče naleteti
    a duras penas komaj
    tomar las duras con las maduras ne biti izbirčen
  • estropajoso razcapan; jecljav; žilav (meso)