-
škodi|ti (-m) schaden, abträglich sein für; (der Ehre) Abbruch tun
-
škȍditi -īm škoditi: rakija škodi zdravlju
-
škóditi to damage, to injure, to harm, arhaično to scathe; to be noxious; to prejudice; to hurt, to be harmful (ali injurious, detrimental)
škóditi samemu sebi to discredit oneself, (figurativno) to stand in one's own light, to cut one's own throat; to cut off one's nose to spite one's face
to vam ne more škóditi that cannot hurt you, that cannot do you any harm
škóditi svojemu dobremu slovesu to compromise one's reputation
ne bi škodilo, če bi (šli...) it wouldn't be a bad idea to (go...), there would be no harm in (going...)
ne bi ti škodovalo it wouldn't do you any harm
nič ne bi škodilo, če bi to poskusil there would be no harm in trying it
-
škóditi, škódovati nuire, préjudicier à, causer (ali porter) préjudice à, faire tort à
škoditi dobremu imenu koga compromettre la réputation de quelqu'un
škoditi zdravju koga nuire à la santé de quelqu'un
-
škóditi (-im) imperf.
1. nuocere, danneggiare, recar danno:
škoditi zdravju nuocere alla salute
škoditi slovesu, ugledu recar danno alla reputazione, al prestigio
2. impers. pren. far male, guastare:
ne bi ti škodilo, če bi se malo učil non ti farebbe male se studiassi un po'
-
škóditi -im škoditi, nanositi štetu, pričinjavati štetu: to ti ne bo škodilo
to ti neće škoditi, uditi: nič ne škodi, če ne prideš
nije šteta ako i ne dodeš
-
škóditi, škodováti dañar; perjudicar
škoditi komu, čemu causar (ali ocasionar) daño a alg, a a/c
to ne bi škodilo no estaría mal
to mu prav nič ne škodi le está bien empleado
-
škóditi -im nedov., dov., шко́дити -джу недок.
-
škóditi -im nedov./dov. a face rău; a dăuna, a aduce daune
-
шко́дити -джу недок., škóditi -im nedov., dov.
-
aduggiare
A) v. tr. (pres. aduggio) knjižno
1. škoditi s svojo senco; metati senco, zasenčiti
2. osušiti
3. pren. škoditi, škodovati:
l'invidia aduggia l'amicizia zavist škoduje prijateljstvu
B) ➞ aduggiarsi v. rifl. (pres. mi aduggio) knjižno osušiti se, shirati
-
contrārior -ārī (contrārius) nasprotovati, zoperstaviti (zoperstavljati) se, škoditi (škodovati): Th. Prisc.
-
danneggiare
A) v. tr. (pres. danneggio) poškodovati, škoditi; pokvariti; prizadeti (tudi pren.)
B) ➞ danneggiarsi v. rifl. (pres. mi danneggio) škoditi, škodovati si; utrpeti škodo
-
dăuná -éz vi. škoditi, poškodovati
-
disagree [disəgri:] neprehodni glagol (with s)
ne se strinjati; ne privoliti; škoditi, ne ustrezati (about, on o)
prepirati se
-
disservire v. tr., v. intr. (pres. dissērvo) knjižno narediti slabo uslugo; škoditi, škodovati
-
dòdijati -ām
I.
1. zamrzeti, presesti, naveličati se: ovakav postupak čovjeku s vremenom dodija; dodijao mu je život; odavno mi je već dodijao ovaj čovjek
2. škoditi, priti do živega: puške Marku ne mogahu lako dodijati jer je na njemu oklop od gvožda
II. dodijati se presesti: narodu se već dodijalo uludo ginuti
-
harm2 [ha:m] prehodni glagol
škoditi (to komu)
poškodovati, raniti
-
impair [impɛ́ə] prehodni glagol
poslabšati, oslabiti; oškodovati, škodovati; škoditi (zdravju)
-
injure [índžə] prehodni glagol
storiti krivico; škoditi, poškodovati
figurativno raniti (čustva), žaliti