Franja

Zadetki iskanja

  • где-нибудь kjer koli, kje že
  • идёт dobro, bo že, to gre, soglašam
  • как-нибудь nekako; kakor že; nekoč, kdaj
  • тю-тю je že (so že) proč
  • a veznik

    1. vendar, ampak: doch sogar (a še strokovnjak komaj ve za to doch sogar ein Fachmann kennt das kaum); doch nur (berem že, a le kriminalke ich lese schon, doch nur Krimis)
    a ne X doch kein X (besede, a ne dejanja Worte, doch keine Taten)

    2. a zdaj und nun (prej so ga slavili, a zdaj … früher wurde er gefeiert, und nun …)

    3. ampak: aber (majhen, a dober klein, aber fein; kratek, a strupen govor eine kurze, aber giftige Rede)
    a (le) zakaj aber warum (denn)
  • abeō -īre -iī -itūrus

    1. oditi, iti od kod, odhajati, odpotovati: abeam an maneam Pl., abiit, excessit, evasit, erupit Ci.; pogosto imp.: abi, nuntia Romanis L. pojdi in naznani; (ljubeznivo zavračajoč): abi, ludis me, credo Ter. pojdi, ti me menda zasmehuješ , abi, virum te iudico Ter. pojdi, ti si možak; (zmerjaje odganjajoč): abito, quo lubet ali abito, quo voles Pl. poberi se, abi in malam rem ali in malam crucem Pl. vrag te nesi, bes te plentaj, abin' (gl. v opombi) hinc in malam rem? Ter. se ne pobereš = poberi se, pojdi zlodejem gost, quin tu abis in malam pestem malumque cruciatum? Ci. da bi te kuga pobrala in vse zlo, abi cum ... rogationibus tuis L. pojdi se solit s ...; (rahlo odpravljajoč): non es avarus, abi H. odpuščen si. Izhodišče: abire hinc Pl., L., illinc, inde Ci., unde abii? V., ut unde abissent, eodem statim redirent Ci., v abl.: urbe, domo Pl., comitio L., montibus his V., sedibus, Suriā T., toda abire fugā (abl. modi) V. bežeč, equis (abl. instrumenti) L. odjezditi; pren.: abire magistratu Ci., L., T. ali consulatu Ci. ep. ali flaminio L., Val. Max. ali sacerdotio Gell. ali honore Suet. ali tutelā Icti. odstopiti (odstopati) od ...; večinoma s praep.: ab urbe L., ab his locis Pl., a subselliis Ci.; ex concilio, ex regno L., ex agris atque urbibus Ci., ex Africā S.; de Siciliā, de provincia Ci.; poseb. ab oculis Pl., Sen. ph. ali ex oculis L. ali e(x) conspectu Pl., C., S. izpred oči izginiti; res abit ab aliquo Ci. uhaja komu, ne dobi je (na dražbi). Smer: huc Ter., quo, aliquo Pl., quorsum H., Val. Max., pretium retro abit Plin. iun. niža se; z acc.: foras Ter., rus Pl., domum Ter., L., suas domos L., abi tuam viam Pl.; s praep.: in aliquas terras Ci., in nubes O. vzplavati, in Tuscos in exsilium, in Volscos exsulatum L.; ad Pompeium Vell., per angiportum ad herum Pl.; sub iugum L.; trans mare Amm.; abis periturus (v smrt) V.; z inf.: abi quaerere Pl.; s predik. določilom: (na kak način) oditi, odhajati, odnesti jo, (poseb. o vojakih in vojnah) bojišče zapustiti (zapuščati): Ca. fr., Val. Max., Arn., sublimis abiit L., pauci integri abeunt S., omnia malle quam victi abire S., ne hostes inultos abire sinat S., bellis victor abibat omnibus V., nemo non donatus (prazen) abibit V., tu missus abibis H., boš (sodno) oproščen, Hector abit violatus vulnere nullo O., inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis L. kakor že zmagovalci, kakor že premaganci; z adv.: honeste abire Ter., ne impune abeat Varr., impune abeuntem hostem sequi Cu.; od tod abs.: neque eum, si illo accessisset, abiturum Ci.; pren.: (o dejanju samem) osta(ja)ti brez posledic: Ter., Sen. ph. et tr., non posse istaec sic abire Ci. kar tako ostati, non hoc tibi sic abibit Cat. kazen za to ti ne uide.

    2. pren.
    a) preteči, miniti, (iz)giniti, izgubiti (izgubljati) se: Ca. fr., Val. Fl., Mel., abiit hora Ter., abiit ille annus, illud tempus Ci., fides, timor, terror L., pestilentia Ci., abit somnus, abibit amor O., abeunt pallorque situsque O., abeuntia vela O., abit sucus in aëra, spiritus in auras O., sol abit Pl. zahaja, abeunt in nubila montes Sil.: evfem.: oditi (o smrti): Luc. ap. Non., e medio Ter., in communem locum Pl., e vitā Ci., ad deos Ci., ad plures Petr., abiturus illuc, quo priores abierunt Ph.
    b) prodreti (prodirati): cornus sub pectus abit V., vis mali abit per artus O., longius nefas abiit O. se je razpasla.
    c) oddaljiti (oddaljevati) se, odstopiti (odstopati) od česa, zaiti (zahajati) vstran (v govoru): Naev. fr., non longe abieris Ci. ni ti treba daleč iskati zgledov, nec nunc incepto longius abierim T., vide, quo iudicium meum abeat Sen. ph. kam meri, quid ad istas ineptias abis? Ci., abeo a sensibus Ci., ne longius abeam Ci., etiam tu hinc abis? Ci. tudi ti se izneverjaš moji stvari? illuc, unde abii, redeo H., ab. a iure Ci. pravico kršiti, ab emptione Icti. razdreti kupčijo.
    č) preiti, prehajati na koga: Sen. rh., ad sanos abeat tutela propinquos H., abit res a consilio (ducis) ad vires ... pugnantium N., abire in avi mores L. privaditi se jim, in ora hominum pro ludibrio L. priti ljudem v zobe in posmeh; occ. preiti, prehajati, spremeniti (spreminjati) se v kaj: Luc. ap. Varr., abire in radices Ca. ali in semen Plin., vestes in villos abeunt O., deus in flammas abiit O., in auras aëraque umor abit O., abire in ventos O., abeunt studia in mores O. se spremene v načela; gram. e in u abiit Varr. je prešel.
    d) porabiti (porabljati) se, (po)trošiti se: in quos sumptus abeunt fructus praediorium? Ci.

    Opomba: Abin' = abisne: Kom.; impers.: abire me vis; abibitur Pl. pojdem, ne irrito incepto abiretur L.; pf. abī: Stat., abit: Pl., Ter. in poklas. pesn., abīvit Aug., ábiĕrunt Ph.; inf. pf. skoraj redno abisse, le pesn. abiise.
  • abolicionizem samostalnik
    1. (gibanje) ▸ abolicionizmus [rendszer vagy gyakorlat eltörlését célzó mozgalom]
    Moderni abolicionizem ima korenine že v Beccarijevem zavzemanju zoper smrtno kazen. ▸ A modern abolicionizmus Beccariának a halálbüntetés elleni törekvéseiben gyökeredzik.

    2. zgodovina (o odpravi suženjstva v ZDA) ▸ abolicionizmus [a rabszolgaság eltörlését célzó mozgalom az USA-ban]
    Veličastna stara stranka (Grand Old Party) trdno temelji na izročilu ameriškega abolicionizma - odprave suženjstva. ▸ A régi nagy párt (Grand Old Party) szilárd alapja az amerikai abolicionizmus – a rabszolgaság megszüntetése.
  • abonné, e [abɔne] adjectif aboniran, naročen, vnaprej plačan; masculin naročnik, predplačnik, abonent

    liste féminin des abonnés du téléphone seznam telefonskih naročnikov
    être abonné à quelque chose biti naročen na kaj, familier biti navajen na kaj
    il a subi de nouveaux échecs; il y est abonné! doživel je nove neuspehe; jih je že navajen!
  • aborigin samostalnik
    (avstralski staroselec) ▸ aborigin [ausztrál őslakos]
    avstralski aborigini ▸ ausztrál aboriginek, ausztrál őslakosok
    Že aborigini, prvotni prebivalci Avstralije, so evkaliptusovo olje uporabljali kot zdravilo. ▸ Már Ausztrália őslakosai, az aboriginok is orvosságként használták az eukaliptusz olajat.
  • about2 [əbáut] predlog
    okoli, okrog, o, pri

    to beat about the bush ne priti z besedo na dan
    go about your business! skrbi za svoje stvari!
    to go the wrong way about s.th. lotiti se stvari z napačnega konca
    she is about the house je nekje v hiši
    to have no money about one ne imeti pri sebi denarja
    I looked round about me pogledal sem naokrog
    I'll see about it poskrbel bom za to
    it's about time čas je že
    be quick about it! podvizaj se!, pohiti!
    what about it? kaj bi bilo s tem?
    to have one's wits about one jasno misliti
  • abschießen*

    1. ein [Geschoß] Geschoss: izstreliti, eine [Schußwaffe] Schusswaffe: ustreliti iz, (wegschießen) odstreliti, ustreliti, ein Flugzeug: sestreliti, einen Panzer: uničiti;

    2. (weglaufen) oddrveti; beim Weben: lučati

    3. (verbleichen) zbledeti, obledeti; den Vogel abschießen biti višek, biti že preveč - (das schießt den Vogel ab to je že preveč)
  • abscīdō -ere -cīdī -cīsum (abs in caedere)

    1. odrez(ov)ati, odsek(ov)ati: truncis arborum abscisis C., absc. lignum sagittae Cu., funes abscisi T., absc. caput Ci., Lucr., V., L. idr.; pren.: rebus caput absc. Sil., absc. membra Lucr., bracchium L., iugulo (abl.) pectus O., dentibus linguam Val. Max. odgrizniti, alicui aures nasumque Sen. ph., virilia Petr., comas alicui Lucan., crines T.; od tod abscidere aliquem Eccl. skopiti koga, Attis abscisus Arn., homo abscisus Arn., skopljenec; subst.
    a) abscīsī -ōrum, m skopljenci: Arn.
    b) abscīsa -ōrum, n odrezana spolovila: Arn.

    2. pren.
    a) odrezati = ločiti: hostis pars parti abscisa erat L., abscisus in duas partes exercitus C.
    b) nekaj že začetega prerezati, t.j. pretrgati, prekiniti, onemiti (o glasu): quarum (orationum) alteram non libebat scribere, quia abscideram Ci. ep., vox absciditur per ἀποσώπησιν Q., abscisa ... vox publica est Vell., sic fata querellas abscidit Val. Fl.
    c) odvze(ma)ti, vzeti, jemati, odtegniti (odtegovati): aquam L. odpeljati, regibus spem auxilii sui L., spe undique abscisa L., absc. latera montium Sen. ph. odkopavati, abscisis omnibus praesidiis T. Od tod adj. pt. pf. abscīsus 3, adv.

    1. strm, prepaden: rupes, saxum L. (gl. saxum), petra Cu.

    2. (o govoru) ostro pretrgan, kratek in jedrnat, določen, osoren, oster (naspr. plenus, latus): responsum, sententia, abscisior iustitia Val. Max., si verba numeres, breviter et abscise Val. Max.
  • absum -esse, āfuī, āfutūrus (redkeje abfuī, abfutūrus); pesn. in ret. cj. impf. āforem, inf. fut. āfore; pravzaprav „odsostvovati“ (naspr. adesse prisostvovati)

    I.

    1. odsoten biti, ne biti kje, izost(ja)ti od kod; abs.: Dareus, dum ipse abesset, custodes reliquit N., vellem abesset O.; abese longe, longe gentium, procul, propius Ci.; litota: nec (Iuno) usquam aberit V. bo vselej prisotna. Izhodišče: non longe hinc Pl.; s samim abl.: domo et foro Ci. ep., Athenis N., et poteras nuptā lentus abesse tuā O.; večinoma s praep.: ab domo Pl., L., a foro, ab urbe, ex urbe Ci.; evfem. = pregnan biti: afui simul cum re publ. Ci., qui nulla lege (nezakonito) abessem Ci., Scythicique in finibus Histri ille ... lusor Amoris abest (= vivit absens) O.; occ. ne udeležiti (udeleževati) se česa, ne biti pri (v) čem, ne priti (prihajati) k čemu; z abl.: publicis consiliis L., clades, quibus afui, unus omnium maxime sensi Ci., ea fuit causa, quare toto bello abessent C.; s praep.: a periculis S., ab hoc concilio, ab his studiis Ci., a consilio, a bello C.; afuisse me in altercationibus fero non moleste Ci.

    2. ne pomoči (pomagati) komu, zapustiti (zapuščati) ga (naspr. adesse, defendere; prim. deesse = na cedilu puščati); abs.: nusquam abero (sc. tibi) et tutum patrio te limine sistam V., facile etiam absentibus nobis (brez nas) veritas se ipsa defendet Ci.; večinoma z dat.: longe iis fraternum nomen populi Rom. afuturum C. da jim ne bo nič pomagalo (koristilo), ut mirari Torquatus desinat, me, qui Autronio afuerim, Sullam defendere Ci., nec deus dextrae erranti afuit V.

    3. pren. manjkati, ni, manjka česa (prim. deesse); abs.: studium semper adsit, cunctatio absit Ci., mecum leges, mecum libertas afuit Ci., cum omnia subsidia vitae abessent L., quidquid abesse poterat Cu. kar se je lahko utrpelo; z dat.: abest historia litteris nostris Ci., hoc unum illi, si nihil utilitatis habebat, afuit (ni bilo), si opus erat, defuit (se je pogrešalo) Ci., fraudem et sermoni et rei abesse L.; pesn.: remo ut luctamen abesset V. da bi se veslalo brez težave, curtae nescio quid semper abest rei H.; z a(b): memoria a meo sensu afutura Ci., (tua virtus) aberat a me Ci., quae libido ab oculis, quod facinus a manibus tuis afuit? Ci., et quo plus intererat, eo plus aberas a me, cum te non videbam Ci. ep. tem občutneje sem te pogrešal, neque animus neque corpus a vobis aberit S.

    II.

    1. daleč, stran, oddaljen, ločen biti: ii, qui longissime absunt C. najbolj oddaljeni, hostium copiae non longe absunt Ci.; tudi: prope, propius, proxime, procul, alte abesse Ci., L. idr.; z a(b): cum domus patris a foro longe abesset Ci., non longe a Tolosatium finibus absunt C. Razdalja z acc.: Teanum a Larino abest XVIII milia pasuum Ci., quot milia fundus abesset ab urbe Ci., abesse aliquot dierum viam Ci., quinque dierum iter a Carthagine L.; z izpuščenim subst.: quadridui (sc. viam) ab Autronio abesse Ci., bidui aberam Ci.; redkeje z abl.: abesse bidui spatio ab eo Ci., aequo ferre spatio ab castris abesse C., abesse VII milium intervallo C.

    2. pren. daleč, oddaljen biti, nič ne imeti opraviti s čim, ne biti (v časovnem pomenu in o abstr. pojmih): cuius aetas a senatorio gradu longe abesset Ci., appropinquatio mortis, quae certe a senectute non potest longe abesse Ci., tantum afuit ab insolentia gloriae N., abesse a carcere et a vinculis Ci., nisi me animus fallit, haud multum a me aberit infortunium Ci., neque abest suspicio C. in človek bi sumil, suspicere ..., quod abest longissime Ci. na kar ni misliti, paulum abesse a capienda urbe Iust. skoraj (malodane) osvojiti si mesto; kot izraz želje v opt.: vis absit, ferrum ac lapides removeantur Ci. nasilja naj ni, carnifex ... absit non modo a corpore civium, sed etiam a cogitatione Ci., absit publica fraus L. naj se ne omeni; z abl.: absint inani funere neniae H. naj se opuste pri ..., absit invidia verbo ali absit verbo invidia L. ali le absit invidia Cu. ne bodi samohvalno rečeno, bog ne daj predrzne besede; tako se lahko absit sloveni tudi, kadar je njegov subjekt stavek z ut ali inf.: bibere aut etiam ēsse inter agendum ... ab oratore meo procul absit Q. bog ne daj, da bi pil ... = piti ... nikakor ne sme, absit, ... ut Milonem hospitem ... deseram Ap. bog ne daj, da bi ..., nočem ...

    3. occ.
    a) prost biti česa: abesse a vitiis, a molestiis Ci., a qua suspicione ille aberat plurimum Ci., quamquam abest a culpa, suspicione tamen non caret Ci., afuit a societate sceleris N., abesse a cupiditate pecuniae N., a poena Cod. Th.; pesn. z dat.: abfuimus dolori O. pozabili smo bolečino.
    b) razločevati se, razlikovati se, različen biti: abesse plurimum a saltatore debet orator Ci., nulla re longius absumus a natura ferarum Ci., longissime Plancius a te afuit Ci. = te je prekosil; tudi o abstr.: id autem tantum abest ab officio, ut nihil magis officio possit esse contrarium Ci., a schemate procul abest communicatio Q.; tudi = zaosta(ja)ti za kom, ne dosegati koga (v čem): consultus iuris ... abest virtute diserti Messalae H., a Zeuxide abest discipulus Q.
    c) ne strinjati se s čim: a sententia, a consilio fugiendi Ci., sed ab eo plurimum absum Ci. to mi niti na kraj pameti ne pride.
    č) (o stvareh) ne spodobiti se, ne prikladati se, ne ujemati se, ne pristajati: musice abest ab principis persona N., haec etsi ficta sunt a poëta, non absunt tamen a consuetudine somniorum Ci. se čisto dobro ujema.

    4. pogosto abest brezos. v nekaterih reklih,
    a) v nikalnih izrazih haud multum, haud (non) procul, non longe abest, quin ... ni mnogo (malo je) oddaljeno od tega, da ne bi ... = malodane ..., skoraj bi: Ci., L. idr., neque multum afuit, quin etiam castris expellerentur C. malo, da niso bili ... = skoraj bi bili izgnani tudi iz tabora, minimum afuit, quin periret V., nihil afore credunt, quin V. že mislijo; paulum (= non multum) abest, quin ... C., Suet.; quid abest quin ...? L., včasih z dodanim ab eo: neque multum abnesse ab eo, quin ... C.; osebno: Ap., haud multum afuere, quin opera perrumperent L. ap. Prisc.; osebno in pozitivno: ille longissime aberit, ut credat Ci.
    b) v pozitivnem reklu tantum abest, ut ... ut ... toliko je oddaljeno od tega, da (bi) ..., da ... = ne le da ne ..., ampak ali še (celo) ...: tantum abest, ut gratiam quaesisse videar, ut multas susceperim simultates Ci. ne le da nisem iskal hvale, še celo mnogo sovraštva sem si nakopal, tantum afuit, ut exercitum periculosum putaret, ut in eo praesidium rei publicae poneret Ci. ne samo da se mu vojska ni zdela nevarna, še celo varnost države je polagal vanjo; v drugem ut stavku pogosto etiam, quoque: Ci. ep., Suet., redkeje contra: L., potius: le Ap. = marveč, še celo, nasproti; namesto drugega ut stavka samostojen stavek z etiam idr.: tantum abest, ut se indicet, perficiet etiam ... Ci., tantum aberat, ut binos scriberent, vix singulos confecerant Ci. Drugi ut stavek je konsekutivni stavek besedi tantum, prvi kaže v želelni obliki to, od česar je kaj oddaljeno, zato stoji pred njim včasih še ab eo: L., tantum autem abest ab eo, ut malum mors sit, ut verear Ci. Redko osebno: Lucr., milites tantum afuerunt, ut perturbarentur, ut potius accessiones fecerint Auct. b. Alx. Od tod adj. pt. pr. absēns -sentis

    1. odsoten, nepričujoč, nenavzoč (naspr. praesens, coram)
    a) predikativno: semper absenti adfui Deiotaro Ci., a quo vivo nec praesens nec absens rex quicquam impetravit Ci., Appium fratrem absentem (za njegove odsotnosti) de fundo deiecit Ci., absens mecum in gratiam rediit Ci. kot pregnanec; o umrlih: Vitr., absentes (poëtae) sunt pro praesentibus Pl.; o takih, ki ne nastopajo kot sokandidati za častne službe, čeprav so v Rimu: Ci. (De re publ. VI, 11), plebs tribunos plebi absentes Sex. Tempanium, A. Sellium, Sex. Antistium ... fecit L.; o nekom, ki ni prišel pred sodnika, čeprav je bil poklican: de absente iudicare Ci.; pogosto kot predikat v absolutnem abl.: me absente Ci. med mojo odsotnostjo, te praesente absente Ter. bodi prisoten ali odsoten; v starejšem jeziku stoji včasih absente nam. pl. absentibus: nescio quid absente nobis turbatumst domi Ter.; pren.: z duhom neprisoten: cum milite isto praesens absens ut sies Ter., mente ac sensu absentissimus Aug.
    b) atributivno: amicorum colloquia absentium Ci.

    2. (o krajih in rečeh) daljen, oddaljen: Rhodos H., Romae rus optas, absentem rusticus urbem tollis ad astra levis H., ventis absentibus Stat. če jih ni; abs. rogus Mart., absentes comae Mart. ki jih v resnici ni, versus absentes dicere Gell. ki jih človek nima napisanih pred seboj = verze na pamet (= iz glave) govoriti.
  • abuso moški spol zloraba; nespodobnost

    abuso de confianza zloraba zaupanja
    ¡es un abuso! tu se vse neha! sedaj je pa že dovolj!
  • acabar dokončati, dovršiti, izvesti, zaključiti, izgotoviti; mučiti, nadlegovati; izčrpati, porabiti; pokvariti (zdravje); doseči, dobiti; končati se, zaključiti se; umreti

    acabar a. con alg. od koga kaj doseči
    es cosa de nunca acabar temu ni ne konca ne kraja!
    antes que acabes, no te alabes ne hvali dneva pred nočjo
    acabar con alg. opraviti s kom
    ¡esto acabará conmigo! tega ne morem več zdržati! to bo moj konec!
    acabar con a/c uničiti, pogubiti
    acabar de entrar pravkar vstopiti
    acaba de llegar pravkar je prispel
    acabar de comer pojesti
    acabar de escribir do konca napisati; nehati s pisanjem
    acaba de publicarse pravkar izšlo
    ¡acaba de parir! izreci no že (kar misliš)!
    acabar en punta šiljast biti
    acabar en vocal na samoglasnik se končevati
    acabó por comprender končno je uvidel
    acabó diciendo que na koncu je dejal, da
  • accaparer [-re] verbe transitif kopičiti (blago) v oderuške, prekupčevalske namene, (po)grabiti, hrčkati; polastiti se; pritegniti (pozornost), zaposliti koga

    accaparer tous les stocks d'étain sur le marché pograbiti vse zaloge kositra na tržišču
    accaparer les pommes de terre pour les revendre au marché noir pokupiti krompir za preprodajo na črni borzi
    accaparer toutes les places d'un compartiment zasesti vse sedeže v kupeju
    ce client accapare la vendeuse depuis un quart d'heure ta kupec zadržuje, zaposluje prodajalko že četrt ure
    ce travail m'accapare tout entier to delo me popolnoma zaposluje
  • accomodare

    A) v. tr. (pres. accōmodo)

    1. popraviti:
    accomodare una strada, un vestito popraviti cesto, obleko

    2. zgladiti, poravnati:
    accomodare una lite poravnati spor

    3. dati na mesto, razporediti:
    accomodare i volumi in uno scaffale razporediti knjige na polici

    B) v. intr. ugajati, ustrezati:
    venga quando le accomoda pridite, kadar vam ustreza

    C) ➞ accomodarsi v. rifl. (pres. mi accōmodo)

    1. sesti:
    si accomodi! izvolite sesti!

    2. prilagoditi se, navaditi se:
    è un tipo che si accomoda facilmente to je človek, ki se z lahkoto prilagaja

    3. sporazumeti se:
    sul prezzo ci accomoderemo glede cene se bomo že sporazumeli
  • accōrgersi* v. rifl. (pres. mi accōrgo)

    1. opaziti, opažati; zapaziti:
    non si era accorto di me ni me opazil
    te ne accorgerai! boš že videl!

    2. pren. zavedeti se, sprevideti, doumeti:
    mi accorsi di aver sbagliato sprevidel sem, da sem se zmotil
    senza accorgermene nevede, nenamerno
  • accostumare

    A) v. tr. (pres. accostumo) navaditi, privaditi, vzgojiti:
    l'hanno accostumato fin da piccolo all'obbedienza že od malega so ga privadili na ubogljivost

    B) ➞ accostumarsi v. rifl. (pres. mi accostumo) navaditi se, privaditi se
  • accoucher [akuše] verbe transitif roditi; pomagati (ženski) pri porodu; populaire povedati, jasno se izraziti

    accoucher avant terme prezgodaj roditi
    elle accouchera dans 2 mois rodila bo čez dva meseca
    elle a accouché d'un garçon, de jumeaux rodila je dečka, dvojčka
    (familier) accoucher d'un roman policier napisati kriminalni roman
    accouche (donc enfin)! povej (že vendar)!