Franja

Zadetki iskanja

  • sevērus 3, adv.

    1. (v blagem pomenu) resnoben, resen, umirjen, zastáven, vesten, strog, nepopustljiv, natančen (naspr. blandus, clemens, comis, indulgens, iocosus); PL., TER., LUCR., PLIN. idr., fortis, iustus, severus, gravis; hae sunt regiae laudes CI., homo et sapiens et sanctus et severus CI., Tubero vitā severus CI., neque (sc. potest) severus esse in iudicando, qui alios in se severos esse iudices non vult CI., familia cum ad ceteras res tum ad iudicandum severissima CI., eius legis severi custodes CI., severus consul L., eques O., Cures severae V., haec severus te palam laudaveram H., severi patres H., iuvenes Q., senes severiores CAT., severe aestimare lites, non satis severe decernere, severe secernere voluptatem a bono CI., severe seducere aliquem (naspr. familiariter atque hilare amplexari) CI. EP., severe vindicare mortem alicuius S., diligenter severeque domesticam disciplinam regere SUET., severe vetare, severe uti iudicio Q., severius adhibere aliquem CI. EP., severius scribere ad aliquem C., severius agere T., severius coërcere matrimonia IUST., severius increpare GELL., severissime contemnere voluptates CI., severissime exacta aetas CI., nihil umquam nisi severissime fecit CI., severissime dicere ius SUET.; subst. m.: nimiumque severus (sc. in se ipsum) assidet insano H.; v pl. = resnobneži, resnobniki, filístri: adimam cantare severis H., at vos hinc abite, lymphae vini pernicies, et ad severos migrate CAT.; metaf. (o stvareh): frons PL., O., supercilium O., vultūs O., STAT., qui vultus quo severior est ... hoc ... CI., pectoris esse severi O. srca, ki ne pozna ljubezni, vita O., quod ego dixi per iocum, id eventum esse et severum et serium PL., iudicia severa CI., iudicia severiora Q., sententiae graves et severae CI., imperia severiora CI., imperii severissimi vir L., lex severa O., VELL., res N., res severissima CI.; subst. sevēra -ōrum, n resne reči (zadeve, stvari): linque severa! H.; toda: austera illa severaque PLIN. IUN. oni resnobno in strogo govorjeni govori (naspr. haec dulcia blandaque); acc. n. sg. adv. (= sevērē): nunc severum vivitur PRUD.

    2. occ. (v negativnem pomenu) oster, trd, trdosrčen, neusmiljen, krut, divji, hud, strašen, osoren, silovit, ljut: Neptunus saevus severusque PL., qui perindulgens in patrem, idem acerbe severus in filium CI., Eumenidum turba PR., in socios severe ac vehementer est vindicatum CI.; pesn. metaf. = grozen: voluisti istuc severum facere? PL., Furias amnem severum Cocyti metuet V., uncus H., severae Musa tragoediae H., fidibus voces crevere severis H., voltis severi me quoque sumere partem Falerni? H. trpkega, hiemis PS.-Q. (Decl.), severa silentia nocti LUCR. Kot nom. propr.

    I. Sevērus -ī, m Sevêr, rimski priimek, npr.

    1. Cornelius Severus Kornelij Sever, Ovidijev prijatelj, epik iz Avgustovega obdobja: O., Q., SEN. RH.

    2. T. Cassius Severus Tit Kasij Sever, rimski retor; živel je v času Avgusta in Tiberija: SEN. RH., Q., PLIN., T.

    3. Septimius Sever Septimij Sever, po rodu iz Afrike, retor, Kvintilijanov sodobnik: Q., STAT.

    4. Lucius Septimius Sever Lucij Septimij Sever, rimski cesar v letih 193–211 po Kr.: EUTR.

    5. Aurelius Alexander Severus Avrelij Aleksander Sever, rimski cesar v letih 222–234 po Kr.: EUTR., LAMP.

    II. Sevērus mōns Sevêrska gora na Sabinskem vzhodno od Nurzije: V.
  • sgomentoso agg. knjižno

    1. strašen, strah vzbujajoč

    2. prestrašen
  • shocking [šɔ́kiŋ]

    1. pridevnik (shockingly prislov)
    spotikljiv, škandalozen, žaljiv, nespodoben, nezaslišan, strašen, grozen
    pogovorno ostuden, ogaben, gnusen

    a shocking sight strašen (grozen) prizor
    shocking weather pošastno (grdo) vreme

    2. prislov
    domačno grozno, strašno; zeló

    a shocking big town strašno veliko mesto
  • shuddering [šʌ́dəriŋ] pridevnik (shudderingly prislov)
    drhteč, drgetajoč; zgražajoč se; strašen, grozen
  • spaventevole agg. strašen
  • spaventoso agg.

    1. strašen

    2. ekst. pog. strašen, neverjeten
  • stráşnic -ă (-i, -e) adj.

    1. strašen, strahovit

    2. izreden, izjemen
  • strášan -šna -o, dol. strâšnī -ā -ō strašen: strašan neprijatelj, čin; -a žena, zima, brzina, bijeda, glupost; -o je rnžan strašno je grd; strašni sud poslednja sodba, sodni dan; strašna molitva molitev ob umirajočem (pravosl.)
  • stràvičan -čna -o grozen, grozoten, strašen
  • Styx, Stygos, acc. Styga, v lat. obl. gen. Stygis, acc. Stygem, f (Στύξ: στυγεῖν sovražiti, črtiti, Στύξ torej = „predmet sovraštva”)

    1. Stíks, m, ali Stiga, f, mitološko podzemeljsko vodovje (reka ali jezero), na katero so prisegali bogovi: Sil., Stat., Ap. idr., ergo … et illi, qui fluere apud inferos dicuntur, Acheron, Cocytus, Styx … di putandi Ci., noviens Styx interfusa V., lucos Stygis … aspicies V., per Styga Iunoni falsum iurare solebat Iuppiter O., (pesn.) sinekdoha podzemeljski svet, podzemlje: Mart., illum sub pedibus Styx atra vides V., ad Styga Taenariā est ausus descendere portā O.

    2. studenec v Arkadiji s strupeno, jedko in kakor led mrzlo vodo: Sen. ph., Plin., Iust., Vitr. (ki piše gr. Στυγὸς ὕδωρ), Stygem appellant fontem, ex quo pestiferum virus emanat Cu.; pesn. meton. strup: miscuit undis Styga Sidoniis Sen. tr. Od tod adj.

    1. Stygiālis -e Stíksov, stígovski, stíški: sacra Ps.-V. (Ciris).

    2. Stygius 3 (Στύγιος) Stíksov, stígovski, stíški, podzemeljski: torrens O., unda, fluctus H., aquae V., Ap. ali palus V., Lact., cymba (cumba) ali carina V. Haronov čoln, umbrae O., manes Val. Fl., canes Lucan., Iuppiter ali frater ali rex (= Pluto) V., Iuno (= Proserpina) Stat.; od tod pesn. metaf.
    a) peklenski = grozen, grozovit, strašen, strahovit, smrten, smrtonosen, poguben, škodljiv, žalosten: nox O., os (sc. serpentis) O., vis V., bubo O. smrt naznanjajoč, color Sil. smrtna, mrtvaška, frigus Sil. smrtni mraz.
    b) čaroben, čaroven: carmen Lucan., religio Sil., preces Sen. tr., ars Val. Max.
  • Tartarus1 (tudi Tartaros) -ī, m (V., H., Lucr., Ap.), acc. -on (Stat.) in Tartara -ōrum, n (V., H., O., Lucr., Ap.) (Τάρταρος, Τάρταρα) Tártar, podzemeljsko kaznovališče; sinekdoha podzemlje, kraljestvo mrtvih: Tartarus ipse bis patet in praeceps tantum V., animas sub Tartara tristia mittit (sc. Mercurius) V.; pooseb. Tartarus pater Val. Fl. = Pluto. — Od tod adj.

    1. Tartareus 3 tártarski, podzemeljski, podzemski, podzemen: Ci. idr., deus O. ali Iuppiter Val. Fl. ali rex Cl. = Pluto, custos C. = Cerberus, sorores V., Stat. = Furiae, umbrae O., volucres Val. Fl. = Harpyae, Tartarei regina barathri Stat. = Tisiphone; pesn. tártarski = grozen, grozljiv, strašen, strašljiv, pošasten: specus Ph., nox Val. Fl., vox (Furij) V.

    2. Tartarinus 3 tártarski = grozen, grozljiv, strašen: corpus Enn. ap. Varr., Enn. ap. Fest.
  • temible sumljiv, nevaren, kogar (česar) se je treba bati; strašen; boječ, plašen
  • teríbil

    I. -ă (-i, -e) adj. strašen, grozen, strahoten

    II. adv.
    teribil de zelo, strašansko
  • terribile agg. strašen, grozen
  • terribilis -e (terrēre)

    1. strašen, strahovit, strahoten, strašljiv, grozen, grozovit, grozoten, grozljiv; o stvareh: Vell., Val. Max. idr., mors terribilis est iis … Ci., arma terribiliora L., clamor, sonus L.; subst.: terribiliora afferre L. strašnejše vesti; s sup.: formae visu terribiles V.; o osebah: Suet., Aug. idr., iam ipsi urbi terribilis erat L.; s sup.: terribilis aspectu Ci.

    2. metaf. = častitljiv, častit, častivreden, navdajajoč s (straho)spoštovanjem: scripturae Cod. I. Adv. terribiliter strašno, grozno, strahovito, grozovito: Arn., Vulg., Aug.
  • terrible [térəbl] pridevnik (terribly prislov)
    strašen; strašanski, grozen

    a terrible fool strašanski bedak
  • terrible [tɛribl] adjectif strašen, grozen, grozovit; zelo močan, hud, zelo neprijeten; familier izreden

    film masculin, fille féminin terrible izreden film, kolosalno dekle
    enfant masculin terrible nediscipliniran, jezikav, grozen otrok
    (familier) c'est terrible to je pretirano, to je (že) preveč
    il fait un froid terrible hud, strašen mraz je
    il est d'une humeur terrible zelo slabe volje je
  • terrible strašen, grozen; domače velikanski, silen, presenetljiv
  • terrifiant, e [tɛrifjɑ̃, t] adjectif strašen; ki zbuja strah

    film masculin terrifiant grozo zbujajoč, grozljiv, srhljiv film
    c'est terrifiant comme il a vieilli! strašno, kako se je postaral!
  • terrific [tərífik] pridevnik (terrifically prislov)
    strašen, strahovit, grozen
    pogovorno silen, ogromen, kolosalen

    a terrific bang silen pok