Franja

Zadetki iskanja

  • entkoppeln Technik ločiti
  • escindir (raz)deliti, (raz)klati; ločiti
  • excernō -ere -crēvī -crētum

    1. (iz)ločiti, prerešeta(va)ti, presejati: caementa contunduntur cribrisque excernuntur Vitr.; subst. excrēta -ōrum, n izločki, pleve: Col.

    2. (iz)ločiti, odločiti, odbrati: frumenta, furfures a farina Col.; pren.: ex captorum numero excretos Saguntinos in patriam remisit L., omnem forensem turbam excretam in quattuor tribus coniecit L., excretos prohibent a matribus haedos V.

    3. medic. (iz sebe) izločiti (izločati): venter excernit mollia Cels., inferiores partes vel semen vel urinam vel etiam stercus excernunt Cels.
  • exclūdō -ere -clūsī -clūsum (ex in claudere)

    I.

    1.
    a) komu (pred kom) hišo ali vrata zapreti (zapirati), zakleniti (zaklepati), ne pustiti (puščati) koga v hišo (v mesto) ali predse, izključiti (izključevati) koga: mulierem foras Pl., me non excludet ab se, sed apud se occludet domi Pl., ego excludor, ille recipitur Ter., exclusi eos Ci., eicere nos magnum fuit, excludere facile Ci. pregnati … vrnitev preprečiti, amator exclusus H., audiat exclusi verba receptus amans O., si excluderetur (če ne bi bil puščen pred senat), … si admitteretur L. epit., nulla exclusura dolentes ianua Tib.; šalj.: abiit intro, occlusit aedes; nunc ego sum exclusissimus Pl. Od kod? z abl.: armis populum foro excludere Ci., eos … moenibus excluserunt Ci., moenibus exclusus V., poenas dedit exclusus fore (= stoječ pred vrati), cum Longarenus fuit intus H., excludit sanos Helicone poëtas Democritus H.; z a(b): eam a domo sua Ci.
    b) kak kraj ločiti, (ločevati): locum L., Euphrates Armeniae regiones a Cappadocia excludens Plin., Aventinus mons extra pomerium exclusus Gell.

    2. pren.
    a) izključiti (izključevati) = braniti komu kam, ne (pri)pustiti ([pri]puščati) ga kam, odvrniti (odvračati), ovirati, preprečiti, odstraniti, ukiniti: petitorem Ci., tres legatos decernit nec excludit Pompeium Ci. ep., ne exceptione excluderetur Ci. da ne bi bil zavrnjen, excludere actiones, cupiditatem Ci., vitia culpamque Ci. onemogočiti (onemogočevati), qui curiosos oculos excludit Ci., temporibus (abl. instrumenti) excluduntur omnes Ci., spissa ramis laurea fervidos excludet ictus H. bo pekoče sončne žarke odvračala, excludat iurgia finis H., omne discrimen victi et victoris excludere Cu. ukiniti. Od kod? z abl.: qui honore decemviratūs excluditur Ci., excludere aliquem praemiis et honoribus Ci., excludere auribus suavitatem Ci., aliquem colloquio L., aliquem paternis opibus Vell.; z a(b): excludere aliquem ab hereditate paterna, illum a re publica, oratorem ab omni doctrina Ci., matres ab extremo conspectu liberûm exclusae Ci., aliquem a navigatione excludere C.
    b) voj. vojski zvezo razdreti, zajeti, zadrž(ev)ati, preprečiti ji kaj, ustaviti, onemogočiti ji kaj: qui nostros exercitus saepe excluserant Ci., excludere maritimā orā hostem C., Romanos ab re frumentaria C. Rimljanom zapreti dovoz žita, diei tempore exclusus C. zadržan, spatiis exclusus iniquis V., ut reditu in Asiam excluderetur N. da bi se mu preprečila vrnitev v Azijo.

    — II.

    1. izleči, izvaliti: pullos suos in nido Ci., ovum Hyg., fetūs Q., ali samo excludere Col.; od tod excludi izleči se: Col., quoad pullus … cristatus exclusus est Suet.

    2. moleti dati čemu, (po)moliti kaj iz česa: ut pallio velaretur caput exclusis utrimque auribus Sen. ph. tako, da sta bili le ušesi goli, pallio coccineo adrasum excluserat caput Petr. je bil pomolil iz … = je bil zagrnil z …

    — III. zaključiti (zaključevati): excludit (ali claudit) volumen Stat. (Epist. praefixa Silvarum lib. II.)

    Opomba: Sinkop.pf. act.: exclūstī = exclusisti: Ter.
  • insulate [ínsjuleit] prehodni glagol
    ločiti, osamiti, izolirati
    elektrika izolirati
  • inter-clūdō -ere -clūsī -clūsum (inter, claudere)

    1. z acc. rei: zapreti (zapirati), preprečiti (preprečevati), preslediti, prestreči (prestrezati), zaskočiti, zavreti (zavirati), ovreti (ovirati), vzeti (jemati), odvze(ma)ti: cum sibi omnes aditūs interclusos viderent Ci., alicui iter, viam, exitum, perfugia i. Ci., L., C., aditūs (in Ciliciam) parvis praesidiis Ci., alicui fugam, C., Ci. ep., commeatūs Pl., Suet.; pren.: meum reditum flumine sanguinis i. Ci., bonorum civium est intercludere omnes seditionis vias Ci., dolor intercludit vocem L., Iust., i. animam, spiritum L., T., Cu. dušiti, pristinae vitae consuetudo interclusa Ci., defensio interclusa respirat Ci., alicui aditum ad causam i. Ci., creditum Iust., anima interclusa ab dulcedine aquai Lucr. skoraj zadušena zaradi prenaglega zauživanja.

    2. z acc. personae: koga prestreči, zajeti: a tergo hostem interclusum reliquit Ci., intercludi in insidiis Ci., Caesarem duobus exercitibus et locorum angustiis facile intercludi posse C., metuo, ne iam intercludamini ut, cum velitis exire, non liceat Ci., intercluso Constantio trans Euphratem Amm.; pren.: itaque intercludor dolore (bolečina me ovira, mi brani), quo minus ad te plura scribam Ci. ep.; intercludere aliquem aliquā re ali ab aliquā re koga ločiti, odtrgati od česa, ne dati mu priti do česa; pogosto lahko slovenimo ta sklad enako kakor sklad i. alicui aliquid: nostros commeatibus intercludere coeperunt C., hostes commeatibus Iust., re frumentariā, itinere, Dyrrachio intercludi C., Caesarem frumento i. C., Ibero L., ab oppido intercludere adversarios C., legiones ab impedimentis interclusae C., aliquem ab exercitu C., a suis L., a castris L., exercitum ab auxilio L., a praesidio C.
  • inter-nōscō -ere -nōvī (raz)ločiti, razlikovati: Fl., Pac. fr., Prud., mater geminos internoscit consuetudine oculorum Ci., blandus amicus a vero internosci potest Ci., fures internoscere non possum Ci., quae internosci a falsis non possunt Ci., ut internoscat, visa vera sint anne falsa Ci.
  • inter-rumpō -ere -rūpī -ruptum

    1. (pre)trgati, odtrgati, raztrgati: pontem (pontes) C., L., Ci. ep., T., Iust. razdreti, podreti (podirati), aciem hostium L., interrupta itinera T., interruptae venae T. prerezane; v tmezi: radios inter quasi rumpere lucis Lucr., nec loca lux inter quasi rupta relinquit Lucr.

    2. metaf.
    a) (govor, pripoved) (pre)trgati, prekiniti (prekinjati), (z)motiti: orationem C., ea interpellatione interrupta est oratio mea Ci., sermonem i. Pl., singultu querellas O., colloquia militum C., contextum Q., mediam dictionem fletu eius interrumpi Sen. rh., ni medici adventus nos interrupisset Varr. (v govorjenju motiti), me intuens flentem significabat interruptis vocibus Ci.; tudi o spisih: res Cu., rerum tenorem L., rerum … gestarum ordinem T.; pt. pf. subst.: neque tam facile interrupta contexo quam absolvo instituta Ci.
    b) (dejanja ali stanja) (pre)trgati, prekiniti (prekinjati), (z)motiti: interruptus tumultus T., amicitiae interrupta consuetudo Ci., interruptum officium Ci., pendent opera interrupta V., iter amoris mei i. Ci., somnum Suet., somnos Plin.
    c) (kaj konkr.) ločiti: interrupti ignes V. sem in tja kak ogenj, posamezni ognji (ne nepretrgana vrsta). — Od tod adv. pt. pf. interruptē pretrgoma, prekinjeno: non interrupte narrare Ci. nepretrgoma, v pravi zvezi, prav povezano.
  • inter-scindō -ere -scidī -scissum

    1. (v sredi) (raz)trgati, pretrgati, podreti (podirati), razdreti (razdirati): a tergo pontem interscindi iubet C., i. aggerem C., opera Hirt., venas Torquatus interscidit T. si je prerezal žile.

    2. metaf.
    a) ločiti: Chalcis interscinditur freto L. je ločena (od Atike), ruina (terrae) interscindit cursum aquis Sen. ph., quorum regiones Choatres fluvius interscindit Amm., quam mediam navigabile flumen interscindit Amm., insula ab Italiā angusto interscissa freto Sen. ph., Illyrios et Thracas interscindunt (montes) Amm.
    b) pretrgati, prekiniti (prekinjati), motiti: vinculum illud coagulumque animi atque amoris Gell., imperfectis (dat.) adhuc interscinditur laetitia, sapientis vero contexitur (je neprestano) gaudium Sen. ph.
  • isolare

    A) v. tr. (pres. isolo)

    1. osamiti; ločiti, ločevati

    2. kem., fiz. izolirati

    B) ➞ isolarsi v. rifl. (pres. mi isolo) umakniti, umikati se (v samoto); osamiti, osamevati se
  • isoler [-le] verbe transitif izolirati, osamiti, ločiti (de od); figuré abstrahirati, posebej vzeti

    isoler un malade contagieux osamiti bolnika z nalezljivo boleznijo
    s'isoler ločiti se od drugih, izolirati se
  • izrazdvájati izràzdvājām ločiti: delovi sela su izrazdvajani krševitim bregovima, malenim uvalama
  • izrazdvòjiti -ràzdvojīm ločiti: tu je pravilo da su ovakve masline postale od starih izrazdvojenih maslina
  • kȉnuti -nēm, vel. kȉni, aor. kȉnuh kȉnū
    I.
    1. potegniti, izvleči: kinuti nož, sablju
    2. utrgati, ločiti: kinuti koga sa života
    II. kinuti se pobrati se: kini mi se s očiju; kini mi se s duše pusti me pri miru, daj mi mir
  • know*2 [nóu]

    1. prehodni glagol
    vedeti, poznati, znati prepoznati; razpoznati, ločiti (from)

    2. neprehodni glagol
    vedeti (of za, o)
    spoznati se (about na)

    to know one's bussiness; ali to know a thing or two about, to know all about it, to know what is what, to know the ropes dobro se na kaj spoznati, vedeti vse o čem, biti izkušen v čem
    to be known to biti komu znan
    to be known as biti znan po čem
    I know better than to nisem tako neumen, da bi
    to know by heart znati na pamet
    to know by sight poznati na videz
    to know one from the other razločiti med dvema, razpoznati
    to know a hawk from a handsaw biti dovolj bister
    don't know him from Adam nimam pojma, kdo je
    to get (ali come) to know spoznati, zvedeti
    to let s.o. know sporočiti komu
    to make known razglasiti, oznaniti
    to make o.s. known to predstaviti se komu, seznaniti se s kom
    to know one's own mind vedeti, kaj hočeš, ne omahovati
    not to know what to make of a thing ne razumeti česa, ne znati si česa razložiti
    not that I know ne da bi vedel, kolikor je meni znano ne
    to know one's place vedeti, kje je komu mesto, ne riniti se naprej
    to know one's way around znajti se, spoznati se
    to know which side one's bread is buttered vedeti kdo ti reže kruh, vedeti, kaj ti koristi
    to know from a bull's foot znati razlikovati, znati ločiti
    before you know where you are hipoma, preden se zaveš
    don't I know it! pa še kako to vem!
    he wouldn't know (that) težko, da bi vedel, ne more vedeti
    I would have you know that rad bi ti povedal, da; rad bi ti pojasnil
    I have never known him to lie kolikor jaz vem, ni nikoli lagal
    after I first knew him potem ko sem ga spoznal
    he has known better days doživel je že boljše čase
    I know of s.o. who vem za nekoga, ki
    pogovorno not that I know of ne da bi vedel
    pogovorno do (ali don't) you know? ali ni res?
  • lasciare

    A) v. tr. (pres. lascio)

    1. pustiti, puščati

    2. zapustiti, zapuščati:
    lasciare il paese zapustiti deželo, oditi iz dežele
    lasciare il marito, la moglie ločiti se od moža, od žene
    lasciare qcn. in asso pustiti koga na cedilu, koga nenadoma zapustiti
    lasciare la pelle umreti
    lasciarci il pelo pren. utrpeti hudo škodo
    lasciarci una gamba izgubiti nogo

    3. imenovati:
    lasciare qcn. erede imenovati koga za dediča
    lasciare detto, scritto sporočiti ustno, pisno

    4. pustiti, puščati; pozabiti, pozabljati:
    ho lasciato le chiavi nell'auto pustil sem ključe v avtu
    lasciare la lingua a casa pren. molčati, držati jezik za zobmi

    5. opustiti, opuščati; odreči, odrekati se:
    lasciamo gli scherzi! šalo na stran!

    6. prepustiti, prepuščati

    7. dovoliti; pustiti, dopuščati:
    lasciare dire, fare dopustiti, da se kaj govori, dela, ne meniti se (za)
    lasciare perdere ne meniti se
    lasciare friggere qcs., qcn. nel proprio olio, lasciare bollire qcs., qcn. nel proprio brodo ne posegati v koga, kaj; koga ali kaj prepustiti njegovi usodi
    lasciare andare uno schiaffo primazati klofuto
    lasciamo stare! dovolj o tem
    lasciare a desiderare biti pomanjkljiv, nezadovoljiv; biti vse prej kot popoln

    B) ➞ lasciarsi v. rifl. (pres. mi lascio) ločiti, ločevati se
  • levantar dvigniti, povišati; ločiti; odvzeti; postaviti, ustanoviti, zgraditi; novačiti; ščuvati, hujskati; povzročiti; slaviti, poveličevati; razveljaviti (izgon ipd.)

    levantar acta napraviti zapisnik
    levantar cabeza dvigniti glavo; spet k moči priti, opomoči si
    levantar la cama postlati
    levantar el campo podreti tabor
    levantar la casa preseliti se
    levantar la cosecha pospraviti letino
    levantar una multa razveljaviti globo
    levantar el sitio opustiti obleganje
    levantar el espíritu poguma vliti
    levantar falso testimonio krivo pričati
    levantar un grito krik dvigniti
    levantar a uno hasta las nubes koga v nebo povzdigovati
    levantar el hervor začeti vreti
    levantar la mesa, levantar los manteles pospraviti mizo
    levantar un monumento postaviti spomenik
    levantar polvo prah dvigniti
    levantar la tapa de los sesos a alg. komu glavo razbiti (grožnja)
    levantar el vuelo odleteti; popihati jo
    levantar del suelo pobrati s tal
    levantarse vstati, dvigniti se; opomoči si; povzpeti se kvišku; upreti se
    levantarse con los fondos denar poneveriti
    levantarse a mayores odreči dolžno pokorščino nadrejenim
    levantarse temprano zgodaj vsta(ja)ti
  • lösen

    1. etwas Gebundenes: razvezati, (locker machen) razrahljati; Bremsen: odpustiti, popustiti, Schrauben: odvijati, odviti; figurativ eine Verlobung, einen Vertrag: razdreti

    2. von einer Unterlage: ločiti (od), den Blick: odtrgati, (sich [freimachen] frei machen) odtrgati se, ločiti se; aus einem Zusammenhang: iztrgati, vzeti, Erdmassen: izkopavati, izkopati

    3. [Schuß] Schuss, Lawine: sprožiti (intransitiv se)

    4. Rätsel, Aufgaben, Konflikte, Probleme, Schwierigkeiten: rešiti, reševati, razrešiti

    5. (frei machen) sproščati, sprostiti (auch für Spannung, Verwirrung)

    6. (kaufen) Fahrkarten: kupiti

    7. Chemie in Flüssigkeiten: raztapljati (sich se), raztopiti (sich se) sich lösen Schraube: razrahljati se, Haar: razpustiti se, Probleme: razrešiti se; ein Thrombus: odtrgati se; Heerwesen, Militär odtrgati se, umikati se; aus der Erstarrung: iztrgati se (otrplosti); Farbe, Putz: odstopati die Zunge lösen razvezati jezik
  • losmachen (sich se) (lockern) zrahljati; (abtrennen) odvezati, ločiti; ([freimachen] frei machen) sprostiti; sich aus einer Umarmung losmachen iztrgati se (objemu); einen losmachen pošteno se poveseliti
  • lostrennen ločiti (od), odtrgati