Franja

Zadetki iskanja

  • concinerātus 3 (cum in cinis) s pepelom potresen: Tert.
  • concutiō -ere -cussī -cussum (cum in quatere)

    1. tresniti (treskati) s čim, skupaj (drugo ob drugo) udariti (udarjati): concussā manu O., c. manūs Sen. ph., frameas T.

    2. hkrati (obenem) stres(a)ti, (za)vihteti, (za)degati: concutiens … caput O. z glavo stresajoč, zmajajoč, (manu) concutit arma O., concutiensque suis vibrantia tela lacertis O.

    3. (z oslabljenim pomenom predloga) močno stres(a)ti, pretres(a)ti: tonitru concussa repente terra … concutit omnia motu Lucr., terra ingenti concussa motu est L., c. cantu freta O., oraque singultu concutiente sonant O., aries ballistave concutit arces O., c. arietibus munimenta Cu., concussae fores N., c. quercum V., concute pectus V. predrami, te ipsum concute H. pretresaj = preskušaj samega sebe, c. plebem Petr. poet. vzdramiti, tako tudi: c. se Iuv., Fl.

    4. pren.
    a) pretres(a)ti = omajati, (o)slabiti, izpodkopa(va)ti: rem publicam Ci., opes Lacedaemoniorum N., imperium L., senatūs consultum T., concussi orbis motus T., fides concussa T. omajana zvestoba.
    b) pretres(a)ti = (pre)plašiti, (pre)strašiti, (z)ganiti, vznemiriti (vznemirjati): terrorem metum concutientem definiunt Ci., id factum primo populares coniurationis concusserat S., ingensque barbaros pavor … concusserat Cu., casu concussus acerbo V., concussa Caecinae mens T.; z grškim acc.: casuque animum concussus amici V. globoko ganjen, hoc concussa metu mentem Iuturna V., quone malo mentem concussa? H. — Od tod adj. pt. pf. concussus 3 vznemirjen, nemiren: Pallas aliquanto concussior M.
    c) occ. (pre)plašiti koga s pretnjami, da bi izsilil denar: Icti.
    č) strastno razburiti (razburjati), vzburiti (vzburjati), razvne(ma)ti, od tod pass. concuti razvne(ma)ti se: Sen. ph.
  • condescendance [kɔ̃dɛsɑ̃dɑ̃s] féminin blagohotna, s prezirom pomešana zvišenost; ustrežljivost, ugodljivost
  • condiciōnābilis -e (condiciō) s pogojem zvezan, pogoju zavezan: Tert.
  • condiciōnālis -e (condiciō) nanašajoč se na pogoj, pogojno sprejet, pogojen, nadomeščen: Icti.; subst. masc. fem. namestnik, podstav, namestnica, podstavka: Tert., Aug. Adv. condiciōnāliter pogojno, pod pogojem, s pogojem: Icti.
  • condūcō -ere -dūxī -ductum

    A. trans.

    I.

    1. spelj(ev)ati, zb(i)rati, zgrniti (zgrinjati): Varr. fr., conducendorum testium causā Larini est commoratus Ci., c. omnes clientes obaeratosque eodem C., exercitum in unum locum C., eo copias omnes auxiliaque C., ad conducenda viginti milia peditum C., dispersas per urbem cohortes in una castra c. T.

    2. occ.
    a) združiti (združevati), povez(ov)ati, spojiti (spajati): propositionem et assumptionem in unum Ci., partes in unum L., Peneus … nubila conducit O., velut si quis conducat cortice ramos O., plures puteos per specus in unum c. Vitr.
    b) skrčiti (skrčevati), stisniti (stiskati): coria et carnem trahit et conducit in unum Lucr., interiores (nervi) conducunt membra, superiores revocant Plin. —

    II. z zakupom ali najemom pridobi(va)ti si kaj =

    1. naje(ma)ti: coquum Pl., conductae operae Ci., in me impetus conductorum hominum parabatur Ci., qui ab eis conducebantur, ut aliquem occiderent Ci., conducta multitudo Ci., S., homo mercede conductus Cu., mercede diurna conductum pavit H. za dnino najetega, qui conducti plorant in funere H. (posploševalni „qui“ zajema tudi najete žalovalke = praeficae); z ad: consulem conducere ad caedem faciendam Ci. ali s sup.: coctum, non vapulatum conductum esse Pl.

    2. occ.
    a) vojsko, vojake naje(ma)ti, nab(i)rati za plačilo: milites Gallos mercede c. L., c. militem Cu., pedites mercede conducti Cu.; met.: bella conducta Sil. z najetimi četami; subst. masc.: ex Graecia conductorum tria milia Cu. 3000 najetih vojakov.
    b) priležnico, cipo naje(ma)ti si: scortum vidua mercede conducta N.; met.: torum c. O.
    c) denar izposoditi (izposojati) si: omnia conductis coëmens obsonia nummis H., pecuniam c. Iuv.

    3. v najem (zakup) vzeti (jemati), naje(ma)ti: domum non magno conduxit in Palatio Ci., hortum c. Ci., arabat agrum conductum in Segestano Ci., magnas arationes conductas habet Ci., c. portorium Ci. ali publica vectigalia L.; subst. conductum -ī, n v zakup vzeto posestvo: solebat extra portam aliquid conducti habere Ci.; poseb. najeta hiša, najeto stanovanje: in conductum accurrere Petr., manere biennio toto in suo conducto Vulg.

    4. za stalno ceno kako delo prevze(ma)ti, na zakup prevze(ma)ti: ad conducendum tres societates aderant L., praebenda c., quae ad exercitum Hispaniensem opus sunt L. dobave za vojsko, (Simonides) … laudem (hvalnico) ut scriberet, certo conduxit (po drugih: condixit) pretio Ph.

    5. s kupovanjem pridobi(va)ti (si) kaj, (po)kupiti: agnum caedendum (za zakol) Pl., pretio magno librum Gell.

    B. intr., nav. le kot v. impers. condūcit zaleže, koristi, v prid je, v korist je, učinkuje (prim. gr. συμφέρει): ea maxime conducunt, quae sunt rectissima Ci., conducit nihil Aur.; z dat.: H., Col., Q., T., huic aetati conducit latebrosus locus Pl., et virtute (star. dat.) tuae et caris conducere chartis Luc. fr., id quod minime conducit ipsis Ci., vinum maxime conducit alvo citae Plin.; z ad ali in in acc.: quae ad ventris victum conducunt Pl., conducat id necne ad vitae commoditatem Ci., quod in commune conducat loco sententiae proferre T., alia ad rem conducentia Gell.; z inf.: patriae conducit pios habere cives Ci.; z ACI: quod hoc maxime rei publicae conducit Syriam Macedoniamque decerni Ci. — Od tod adv. pt. pr. condūcenter pristojno, spodobno, prikladno: Gell.
  • confect1 [kənfékt] prehodni glagol
    vkuhavati s sladkorjem; osladiti; narediti; (z)mešati
  • confettare v. tr. (pres. confētto) kulin. kandirati, prevleči s sladkorjem
  • confinare

    A) v. intr. (pres. confino) mejiti, soseden biti (tudi pren.)

    B) v. tr.

    1. konfinirati, kaznovati s konfinacijo, pregnati (v kak kraj)

    2. pren. pregnati; zapreti, zapirati

    C) ➞ confinarsi v. rifl. (pres. mi confino) zapreti, zapirati se
  • confiserie [kɔ̃fizri] féminin tovarna bonbonov ali slaščic; trgovina s slaščicami; slaščičarstvo; slaščičarna; slaščica

    se gaver de confiseries basati se s slaščicami
  • confitar kandirati, s sladkorjem potresti, osladiti; omiliti
  • congest [kəndžést]

    1. neprehodni glagol
    nakopičiti, nabrati se

    2. prehodni glagol
    nakopičiti, nabrati
    medicina s krvjo prenapolniti, zamašiti; natrpati; (promet) ustavljati, ovirati; preobljuditi
  • congested [kəndžéstid] pridevnik
    preobljuden
    medicina s krvjo prenapolnjen; zamašen
  • congestion [-žɛstjɔ̃] féminin, médecine kongestija; prenapolnjenost s krvjo; pritisk, zastajanje krvi v kakem organu ali delu telesa

    congestion cérébrale možganska kap
    congestion pneumonaire (lažja) pljučnica
  • coniūngō -ere -iūnxī -iūnctum

    I. skupno v en jarem vpreči (vpregati): boves Ca., et biiungum prius est, quam bis coniungere binos Lucr. dvovprega je starejša od štirivprege.

    — II. pren.

    1. (krajevno) strniti (strinjati), (z)vezati, (z)družiti, skleniti (sklepati), spojiti (spajati): Tib., coniungere dextras ardebant V. desnice si podati, naves c. Cu.; z abl. instrumenti: Cels., Suet., Pan primus calamos cerā coniungere plures instituit V., columellas capreolis inter se c. C., turres pontibus c. C. med seboj povezati z mostički. S kom ali s čim?
    a) z dat.: Vitr., Cu., Dig., navi onerariae alteram c. C. sklopiti, dextrae c. dextram V. roke si podati, v roke si seči, victricemque petunt dextrae coniungere dextram O., c. pauca huic commentario Hirt. malo pridejati = knjigo nadaljevati, castra castris L. tik tabora tabor postaviti, castra oppido C., aedifica moenibus L. tik zraven zidovja zgraditi, Commius equum coniungit equo Quadrati Hirt. postavi konja ob bok konju (Kvadrata).
    b) s cum: Lucr., epistulam cum altera Ci. ep., hunc montem murus circumdatus … cum oppido coniungit C., Uxiorum gentem cum Susianorum satrapea c. Cu. V pass. biti v zvezi, stikati se s čim, držati se česa: qui (portus) in exitu coniunguntur C., haec insula … ponte cum oppido coniungitur C. ta otok je z mostom povezan z mestom.

    2. (časovno) (z)vezati, spojiti (spajati): noctem diei C. noč dnevu pridati = pozno v noč marširati; podobno: tristibus dictis atrocia facta c. T. doda(ja)ti, nox eadem necem Britannici et rogum coniunxit T., abstinentiam cibi c. T. še naprej gladovati, consulatus c. Suet. brez prestanka konzulsko čast imeti.

    3. (v razmerah in položajih) združiti (združevati), zediniti (zedinjati), priklopiti (priklapljati); predvsem
    a) o vojaškem združevanju: coniuncto exercitu Caesar Gomphos venit C. s skupno (združeno) vojsko; s cum: eas cohortes cum exercitu suo coniunxit C.; z dat.: oppidanos sibi c. Hirt., arma Sidicinis finitimis c. L.; refl.: ut paulatim sese legiones coniungerent C., cum se cum Bibulo coniunxisset C., se Hannibali c. L.; med.: ne tantae nationes coniungantur C., cum aeque coniungi possent L.; potem
    b) o kakršni koli osebni zvezi: dedecus est nostrum … te coniungens Ci., inter nos naturā coniuncti et consociati sumus Ci., non dubito, quin … res publica nos inter nos conciliatura coniuncturaque sit Ci. ep., Milonem sibi c. C., socium fallere, qui se in negotio coniunxit Ci. ki je stopil v kupčijsko zvezo, coniungi foedere Teucris V.; poseb. o prijateljski, ljubezenski ali sorodstveni zvezi: Cat., Pr., optimum quemque hospitio atque amicitiā c. Ci. ep., me tibi studia communia coniunxerant Ci. ep., se tecum affinitate coniungi cupit N., multos sibi familiari amicitia c. S.; tudi zakonsko zvezati, v zakon združiti, poročiti: filias suas alicuius filiis matrimonio L., feminam sibi matrimonio L., aliquem matrimonio secum Cu., aliquam sibi iusto matrimonio Suet., nec te c. curas O., c. se cum aliquo O. (o nevesti), exin Poppaeae coniungitur T.
    c) o abstr.: c. cum probro privato imperii dedecus Ci., eius salutem cum communi salute Ci., quem ego cum deorum laude coniungo Ci. privzemam v slavo, c. prioribus sequentia Q., omnia vota in unum Petr.

    4. (s proleptičnim obj.) iz dveh delov združiti, sestaviti: quod (Epicurus) e duplici genere voluptatis coniunctus est Ci. ker je (Epikur = najvišje dobro) sestavljeno iz dveh vrst slasti; pren. z združevanjem skleniti (sklepati): c. Sabinorum coniugia Ci., conubia L., nuptiae non genere ac nobilitate coniunctae Cu., c. amicitiam Ci., societatem amicitiamque S., necessitudinem Ci., bellum …, quod coniungant reges potentissimi Ci. ki jo skupno vojujejo, cum amicis … c. iniuriam Ci. združiti se s prijatelji v krivične namene. — Od tod adj. pt. pf. coniūnctus 3, adv. -ē,

    1. (krajevno) zvezan, spojen, združen, neločljiv, skupaj držeč se, skupaj (skupno): passibus coniunctis spatiari O. z združenimi koraki = skupaj, drug z drugim, c. bubilia Vitr., supercilia Suet. skupaj zrasle, coniunctis digitis nasci Icti., c. possessiones Icti., coniuncte de confirmatione … dicere Corn., si quando risus coniuncte re verboque moveatur Ci., coniuncte ferre ab aliquo promulgatas rogationes L.; pren.: si et sapere expetendum sit et valere, coniunctum utrumque magis expetendum est, quam sapere solum …, sapere separatum Ci. Adv. coniuncte (ret.) = v medsebojni zvezi, pogojno: c. videre rationem verborum Ci., c. efferre aliquid Ci. — Skladi: s cum: vita rustica disiuncta a cupiditate et cum officio coniuncta Ci., ea, quae coniuncta cum illis rebus sunt Ci. kar spada k temu, sublicae cum omni opere coniunctae C.; redk. s samim abl.: mendacitas aviditate coniuncta Ci., ratis coniuncta crepidine saxi V.; z dat.: officii praecepta coniuncta naturae Ci., simulatio vanitati est coniunctior quam honestati Ci.

    2. occ. meječ s čim, držeč se česa, seseden; nav. z dat.: Dig., occupat coniunctam Cappadociae Paphlagoniam N., Macedonia Thraciae coniuncta Cu., theatrum coniunctum domui C., loca Caesaris castris coniuncta C., Vari castra muro oppidoque coniuncta C. naslanjajoč se na zid, regio coniuncta Oceano Hirt., balnearia coniuncta culinae Vitr., coniuncta tecta muro portisque L.; pren. (časovno) spojen, bližnji, naslednji: quae proelio apud Arbela coniuncta sunt Cu. kar je neposredno sledilo bitki; (o osebah): coniunctus … Sulpicii aetati P. Antistius fuit Ci. je bil Sulpicijev sodobnik, cui (Hortensio) eram aetate coniunctior Ci.

    3. po sorodstvu, zakonu, prijateljstvu, mišljenju zvezan, prijateljski, veren, zaupen, bližnji: ubi tecum coniunctus siem Pl., quoniam in re publica coniuncti sumus Ci. ker smo somišljeniki v politiki, qui cum reo criminum societate coniunctus est Ci., cum eo … adeo coniuncte vixit, ut … N., hunc adeo dilexi, nullo ut cum homine coniunctius viverem Ci. ep., quocum coniunctissime et amantissime vixerat Ci., cum quo a condiscipulatu vivebat coniunctissime N.; animum atque animam dico coniuncta teneri inter se Lucr., ut nosmet ipsi inter nos coniunctiores simus Ci., tum et cum iis et inter se coniunctissimos fuisse M. Curium, Ti. Coruncanium memoriae proditum est Ci.; z abl.: Segestani non solum perpetua societate atque amicitia, verum etiam cognatione se cum populo Romano coniunctos esse arbitrantur Ci., propinqua cognatione coniunctus N., propinquitatibus adfinitatibusque coniuncti C., sanguine coniuncti S., coniunctissimus sanguine Vell., propinquitate, sanguine coniunctus Cu., homo coniunctissimus officiis, usu, consuetudine Ci.; z dat.: homo mihi coniunctus fidissimā gratiā Ci., quis mihi in re publica potest aut debet esse coniunctior? Ci., intima familiaritate coniunctus Caesari N., tam coniuncta populo Romano civitas C. tako tesno povezana z rimskim ljudstvom, coniuncti sontibus, ei familiaritate coniunctus Cu., coniunctior illo nemo mihi est O.; redk. abs.: ipsum Pompeium coniunctum non offendit N., coniunctus an alienus Q.; pren. o prijateljstvu, sorodstvu idr.: quae fuit umquam amicitia consularium in nostra civitate coniunctior Ci. ep. zaupnejše (prim.: quod enim par amicitiae consularis fuit umquam in hac civitate coniunctius, quam fuimus inter nos ego et Cn. Pompeius? Ci.), civium Romanorum omnium sanguis coniunctus existimandus est Ci. vsi rimski državljani se morajo imeti za krvne sorodnike; pesn. (fem.) = zakonsko zvezana, omožena, poročena: dandaque opera, ut habeant (servi) … coniunctas conservas, e quibus habeant filios. Eo enim fiunt firmiores ac coniunctiores fundo Varr., o digna coniuncta viro O.; pren. (o vinski trti): si forte eadem est ulmo coniuncta marito Cat. — Od tod subst. coniūnctum -ī, n

    1. kot govorna podoba = zveza, zevgma: et coniuncta quaeremus et genera et … Ci.

    2. naravoslovno s čim zvezana lastnost: coniunctum est id, quod nusquam sine perniciali discidio potis est seiungi seque gregari Lucr.
  • coniūrō -āre -āvī -ātum

    I.

    1. skupaj (z drugim, z drugimi) priseči (prisegati): quae iurat mens est, nil coniuravimus illā O.

    2. voj. (skupaj) na zastavo priseči (prisegati), prisego da(ja)ti: ut omnes Italiae iuniores coniurarent Ci.; od tod pt. pf. masc.: ut consul, quos coniuratos haberet, dimitteret L. na zastavo zaprisežene = vso sklicano vojsko.

    — II.

    1. v kak namen s prisego zavez(ov)ati se, zapriseči (zaprisegati) se k čemu, zarotiti se: barbari coniurare … coeperunt C., simul omne tumultu coniurat trepido Latium V.; cum tota Italia c. pro partibus alicuius Suet.; c. in (zoper) Troiam Mel., si ab omnibus in (k) legem dei coniuraretur Lact. ko bi se vsi iskreno zavezali, da se bodo držali božje zapovedi; z ACI fut.: per suos principes inter se coniurant nihil nisi communi consilio acturos C., pedites coniurabant sese non abituros esse L.; s finalnim stavkom: inter nos coniuravimus, … neuter stupri causā caput limaret Pl., equites Romanos coniurasse omnes, ut transitionem facerent Auct. b. Hisp.; pesn. pren.: alterius sic altera poscit opem res et coniurat amice H. se prijateljsko ujema, arena coniurans Cl.

    2. occ. v zle namene zarotiti se, skleniti (sklepati) tajno zvezo: me scito tantum habere aeris alieni, ut cupiam coniurare Ci. ep., coniurasse supra septem milia virorum ac mulierum L.; principes inter se coniurant S., servos Milonis se interficiendo Pompeio coniurasse Ci., ii, quibuscum coniurasti Ci. tvoji sozarotniki, Catilina contra rem publicam coniuravit Ci., c. adversus rem publicam, adversus patriam L., adversus cives suos patriamque Lact., in Philippi caedem Cu., in mortem patris Q., cum aliquo ad delendam patriam Eutr.; brezos.: spes Campanae defectionis, in quam coniuratum est L., nondum sic contra virtutes coniurabitur Sen. ph., coniuratum est in eum (Caesarem) a sexaginta … senatoribus equitibusque Romanis Eutr.; z inf.: coniuravere nobilissumi cives patriam incendere S., haec (tecta) … omnia incendere centum septuaginta Campani … coniuraverunt L.; s finalnim stavkom: servitia urbem et incenderent … coniurarunt L.; z odvisnim vprašanjem: qui coierint coniurarintve, quo stuprum flagitiumve inferretur L. — Od tod pt. pf. coniurātus 3

    1. s prisego zavezan, zavezen, zaprisežen: coniuratae mille rates V. ladjevje zaveznih Grkov, c. Hister V., c. agmina O., coniurati veniunt ad classem venti Cl.; pesn. z inf.: Graecia …, coniurata tuas rumpere nuptias H.

    2. zarotivši se (= potem ko se je kdo zarotil, zavezal): exsules, testes c. Ci., homines coniuratos deduci a Catilina sciebam Ci., in proditionem urbium suarum coniurati L. da izdajo svoja mesta, tum partu Terra … creat … coniuratos caelum rescindere fratres V.; pesn.: arma coniurata O. orožje zarotnikov. Pogosto subst. coniurātus -ī, m zarotnik; residebit in re publica reliqua coniuratorum manus Ci., cum consul bellum gesserim cum coniuratis Ci., de omnibus coniuratis decernere S., consilia coniuratorum detegere Suet., duos de coniuratis interficere Iust.
  • conjure out prehodni glagol
    s čarovnijami napraviti
  • conkers [kɔ́ŋkəz] samostalnik
    množina igra s kostanji
  • conllevar pomagati nositi, nositi s kom; prenašati, trpeti
  • cōnōpēum -ēī, pozneje cōnōpium, -iī, n (gr. κωνωπεῖον iz κώνωψ komar) komarnica, gosto pletena mreža, s katero so se poseb. Egipčani branili pred komarji in mušicami: conopia tendere Pr.; met. s komarnico zastrta postelja (v pozni lat. canapēum, od tod fr. canapé, nem. Kanapee): Varr., sol adspicit conopium H., ut testudineo tibi … conopeo nobilis Euryalum … exprimat infans Iuv.