Franja

Zadetki iskanja

  • prō-portiō -ōnis, f (iz prō portiōne) sorazmerje (sorazmernost), somerje (somernost), proporcionálnost, propórčnost, kot prevod gr. ἀναλογία nalíka, analogíja: Ci., Varr., Q., Vitr., Gell., M.
  • propos [prɔpo] masculin téma, predmet (pogovora); sklep; namen, namera; (večinoma) (pluriel) pogovor, besede, izjave; govoričenje

    à propos ob pravi, prikladni priložnosti; o pravem času, ob pravi priliki
    à propos de gledé
    à ce propos v tej zvezi
    à propos de rien, (familier) de bottes za prazen nič
    à quel propos, à propos de quoi? iz kakšnega razloga?
    à tout propos ob vsaki (prikladni) priložnosti
    de propos délibéré namerno, namenoma
    hors de propos, mal à propos neprilično, neumestno; ob nepravem času
    arriver, venir à propos ravno prav, kot poklican priti
    changer de propos spremeniti témo (pogovora)
    juger à propos de ... smatrati za umestno, da ...
    vous tombez mal à propos prihajate v nepravem, slabem trenutku
    rire à propos de tout et de rien smejati se pri vsaki stvari, brez (pravega) razloga
    propos pluriel injurieux psovanje, zmerjanje
    propos pluriel malveillants obrekovanje
    à propos! prišlo mi je na misel ...; da ne pozabim ...; kaj sem hotel reči ...; o tej stvari, o tem ...; ker ravno govorimo o tem
  • propósito moški spol namera, načrt, naklep, cilj; zadeva

    a propósito o pravem času, na pravem mestu; sposoben
    a propósito (de esto)... ker ravno o tem govorimo ...; v tem pogledu
    ¿a propósito de qué? iz katerega razloga?
    de propósito namenoma, nalašč
    fuera de propósito o nepravem času
    sin propósito brez cilja, brez načrta; o nepravem času
    hacer propósito de skleniti, da ...
    no soy a propósito para ello nisem sposoben za to
    tener el propósito de nameravati
    viene muy a propósito to pride kot nalašč (ravno prav)
  • prō-praetor -ōris, m (iz abl. prō praetōre; prim. prō1) próprétor = bivši (nekdanji) pretor, namestnik, po končani pretorski službi poslan v provinco brez vojaškega poveljstva: res a propraetore gesta Ci., bella a propraetoribus administrantur Ci.; v prvotni obl.: Aulo fratre in castris pro praetore relicto S., idem pro praetore Lusitanos aggressus est L., Latinius Pandus pro praetore Moesiae T.
  • Prōrēūs -eī, m (Πρῳρεύς iz gr. πρῷρα) Prorêj, tirenski brodnik: O.
  • prōriga -ae, m (pro in ōrīga iz regere) žrebčar, konjski hlapec, konjar: aequa ex causa in Reatino agro laceratum prorigam invenimus Plin.; prim.: admittere oportet, cum tempus anni venerit, bis die, mane et vespere, per origam: sic appellatur quiqui admittit Varr.
  • prōrsum, star. prōsum, adv. (iz prō-vorsus) = adv. prōrsus: Pl., Ter., Lucr., Gell.
  • prōrsus in (star.) prōsus 3 (iz *prō-vorsus, adj. pt. pf. glag. *prō-vortō) naravnost, naprej obrnjen (naspr. transvorsus): prorsi limites Fest., P.F. potekajoče od zahoda proti vzhodu (naspr. transvorsi limites potekajoče od severa proti jugu); subst. Prōrsa -ae, f Prórza, boginja pravilnih porodov (tj. z glavo naprej; naspr. Postvorta oz. Postverta): Agrippas a partus aegri et improsperi vitio appellatos; deque his deabus, quae vocantur „Prorsa“ et „Postverta“ Gell., huius periculi deprecandi gratia arae statutae sunt Romae duabus Carmentibus, quarum altera „Postverta“ cognominatast, „Prorsa“ altera Varr. ap. Gell.

    2. metaf. prozáiški, prozáičen, prózen, nevezan, preprost: prorsa et vorsa facundia Ap. v nevezanem in vezanem govoru (v prozi in verzih), prosa oratio Q., Plin., Col., Sen. ph. ap. Gell. ali samo prōsa -ae, f: Q., Gell., Aus.; tudi modi prosi Aus. nevezan govor, proza, prosā incipit, versu labitur, pedestri sermone finitur H., prosa eloquentia Vell. v nevezanem govoru. — Od tod adv. prōrsus (star. prōs(s)us)

    1. naravnost: ne ille huc prorsus se irruat Ter., cum Romam veniebant, prorsus devertebantur pro hospitibus ad amicos suos Ca. ap. Fest.

    2. naprej, navzpred (naspr. rūrsus, rūsus nazaj): rursus prorsus reciprocat fluctus ferum Enn. ap. Non., mortales multi rursus ac prorsus meant Varr., non prorsus, sed transvorsus cedit, quasi cancer solet Pl.; pren.: prorsus ibat res Ci. ep.

    3. metaf.
    a) popolnoma, povsem, kar, docela, dočista, čisto, prav, gotovo zelo: Ter., Iust. idr., venies exspectatus prorsus omnibus Ci., nihil umquam prorsus audivimus Ci., prorsus tacere nequeo Ci. nikakor ne morem, ea prorsus opportuna Catilinae S., tu poëta es prossus ad eam rem unicus Pl.; iron.: grati prorsus coniugibus, quas iuvenes duximus, revertemur! Cu. gotovo prav dobrodošli; non prorsus, nullo modo prorsus nikakor ne, celo ne, kratko (in) malo ne: non prorsus (sc. video) inquit Ci., nullo modo prorsus assentior Ci., nullo modo potest fieri prorsus, quia … Pl.; prorsus quasi prav tako, kakor če (ko) bi: Iust.; prorsus ut tako da na vsak način, tako da vsekakor, tako da gotovo: Iust., Plin., Fl., Gell.
    b) (časovno) naprej: naturas prorsus ac retro aeviternas Ap.
    c) za naprej, nadalje, v prihodnje, v bodoče: qui invident, numquam eorum quisquam invideat prorsus commodis Pl.
    d) kratko govoreč, skratka, na kratko, sploh: prorsus intentus cuncta parare S., colos ei exsanguis, foedi oculi, citus modo, modo tardus incessus, prorsus in facie voltuque vaecordia inerat S.
  • prō-rumpō -ere -rūpī -ruptum (prō in rumpere)

    1. intr. prodreti (prodirati), udreti (jo) kam, bruhniti, planiti kam, v koga, iz česa, bukniti, zagnati (zaganjati) se, (z)drveti, zadreviti (se), pognati (poganjati) se: Hirt., T., Col., Sil., Sen. tr. idr., per medios audacissime C., (sc. Pallas) medius densos prorumpit in hostes V., prorumpit Tiberinus in mare V. d(e)re; metaf.: illa pestis prorumpet, qua poterit Ci. bo buknila, bo bruhnila na dan, vis morbi in imum intestinum prorupit N. je udarila na … , nisi in hac causa, qui vester animus sit, ostendetis, eo prorumpere (tako daleč zaide) hominum cupiditatem et scelus et audaciam Ci., lacrimae prorumpunt Plin. iun. se ud(e)rejo, se ulijejo, incendium aedibus proruperat T. ogenj je nastal pri hiši, ogenj je izbruhnil na hiši, nihil prorupit (nič se ni pojavilo), quo coniuratio intelligeretur T., prorumpere in bellum Iust. pognati se (spustiti se, podati se) v vojno, in necem militum, in scelera T. podati se v kaj, ad minas T. preteč bruhniti, ad quod victo silentio prorupit reus T. je bruhnil, izpregovoril; v istem pomenu tudi: prorumpere in vocem Ap. ali in verba Lamp.

    2. trans. (iz)bruhniti, (iz)bruhati: (sc. Aetna) atram prorumpit ad aethera nubem V.; med. prodreti (prodirati): Lucr., Sil., Stat., Val. Fl. idr., proruptus corpore sudor V., unde it mare proruptum V. od koder se morje prodirajoče vali; refl. se prorumpere planiti, pognati se, (pri)dreti: sese in fugam Gell.
  • prōruptiō -ōnis, f (prōrumpere) udar, izpad, izbruh, (iz)skok, juriš, zagon iz česa: simulata proruptione hostium Aur., verum illa proruptio interfluentis Oceani laeva Europam facit Libyamque dextra M., ut quamplures alios conisos cohibere risum hoc maxime in petulantis proruptionis sonitum effusique cachinni libentiam provocarint M.
  • prōruptor -ōris, m (prōrumpere) napadalec, napadnik (iz mesta, trdnjave), izpadnik: proruptores alii ex contraria fluminis ripa iumenta nos sequentia cum pabulatoribus paucis licenter palantibus intercipiunt et obtruncant Amm.
  • prō-sequor -sequī -secūtus sum (prō in sequī)

    I.

    1. komu slediti, za kom dreviti se, koga poditi, goniti, gnati, preganjati: fugientes longius C., ad repellendum et prosequendum hostem procurrebant C., prosequi aliquem lapidibus Petr.; pren.: fortuna Euphranorem prosequebatur Auct. b. Alx.

    2. (po)spremiti (spremljati), sprevajati, poseb. iz spoštovanja ali vljudnosti: Pl., Cu., H., Sen. ph., Gell. idr., quem discedentem universa civitas prosecuta est N., prosequi reginam in freta O., aliquem usque ad agri fines Ci., aliquem officii causā L., legiones ad prosequendos commilitones processerant L., eum milites electi sunt prosecuti C., longe prosequitur euntem V., prosequi exsequias Ci. iti za pogrebom, udeležiti se pogreba, defunctum questu T. ali samo defunctum Petr. mrtveca (umrlega) spremljati (pospremiti) (s tarnanjem, tarnaje), ventus prosequitur euntīs V.; pren.: eos (sc. mortuos) … desiderium prosequitur amicorum Ci., nec delictum venia prosequebatur T. prestopku ni sledilo odpuščanje, Chattos saltus Hercynius prosequitur simul atque deponit T. Hercinski (Herkinski) gozd se razteza ob hatskem ozemlju in se tudi končuje z njim.

    3. metaf. koga (po)spremiti (spremljati) s čim (pri odhodu), da(ja)ti komu kaj za na pot, obdariti (obdarovati, obdarjati), (po)častiti koga s čim, podariti (podarjati), nakloniti (naklanjati), pokloniti (poklanjati), izkaz(ov)ati komu kaj, besede (za)kričati za kom, (za)klicati komu: legatos et excipere et prosequi cum donis L., proficiscentem magnis donis L., aliquem veniā V. odpustiti komu, aliquem beneficiis Ci., Cu. izkazovati, aliquem misericordia Ci., virtutem alicuius gratā memoriā Ci., aliquem testimonio Plin. iun., aliquem legato (volilo) Suet., linquentem terram eam votis, ominibus lacrimisque Ci. odhajajočega iz te dežele v solzah pospremiti s prijaznimi voščili, aliquem verbis honorificis Ci. s častnimi besedami ogovoriti (nagovoriti) koga, liberaliter eos oratione C. prijazno jim prigovarjati, prijazno jih nagovarjati, aliquem laudibus L. hvaliti koga, hvalo peti komu, povzdigovati koga, aliquem verbis vehementioribus Ci. klicati komu (za kom) … besede, aliquem contumeliosis vocibus C. kričati za kom sramotilne besede, pospremiti koga z zmerljivkami (psovkami), egredientem verbis Ci. odhajajočemu želeti „srečno pot“ (iron. = „vrag te nesi!“, „vrag te pocitraj!“), sic prosecutus Ph. tako za njim kličoč, te besede za njim govoreč; (o stvareh): illius mortis opportunitatem benevolentiā potius quam misericordiā Ci., lacrimis non minus quam laudibus debitis tam memorabilem mortem L., cum laude … facta atque famam nominis T., non admiratione istā, sed memoriā Val. Max.

    II. (v govoru) nadaljevati, nadalje razlagati, svoje misli razkri(va)ti glede česa, pripovedovati, opis(ov)ati: Corn., Q., Plin. iun., Sen. ph. idr., prosequitur pavitans et fatur V., quod non longius prosequar Ci., quid pascua versu prosequar? V.
  • prō-serō2 -ere -sēvī -satum (prō in sero2)

    1. iz setve s setvijo (sejanjem) razmnožiti (razmnoževati), proizvesti (proizvajati), ustvariti (ustvarjati): non proserit ullam flava Ceres segetem Lucan.

    2. metaf. (po)roditi (porajati), proizvesti (proizvajati), ustvariti (ustvarjati): Prud., Plato augustiore conceptu prosatus Ap., venti ex aëre prosati Ap.
  • Prō̆serpina -ae, f (iz gr. Πορσεφόνη, Περσεφόνη po etr. posredovanju; lat. beseda menda po ljudski etim. izhaja iz glag. prōserpere) Prozêrpina, hči Jupitra in Cerere, Plutonova soproga, kraljica podzemlja: Ci., O., V., H., Sil. idr.
  • prō-serpō -ere (prō in serpere)

    1. (pri)lesti iz česa, izlesti, naprej lesti, naprej se plaziti: de proximo specu vastum attollens caput funesta proserpit ursa Ap., in lucem Ap., sata in lucem proserpunt Arn., bestia proserpens Pl., Pl. ap. Varr. kača; metaf.: malum proserpens Amm. izhajajoče, clades illa … ab usque ferventi Aethiopiae plaga paulatim proserpens Atticam occupavit Amm., fontes proserpunt cotibus cavatis Ap. privrevajo, sata in lucem proserpunt Arn. lezejo (prihajajo) na dan.
  • prōspectus -ūs, m (prōspicere)

    1. razgled, pogled v daljavo: Enn. ap. Non., Acc. ap. Non., Pl., S., Cu., Sil. idr., maris Plin. na morje, unde longe et late prospectus erat L., prospectum praebere ad urbem L., prospectum adimere L., C., impedire C., prohibere, eripere V. jemati, zaslanjati, prospectum petere pelago (dat.) V. gledati na odprto morje, gledati po odprtem morju, opazovati odprto morje, prospectu delectari Ci.

    2. doglednost, doglèd, vidnost, vidljivost, videž, vidno polje: cum iam extremi essent in prospectu C., Aquila cum classe se longius a prospectu removit Auct. b. Afr. se je v daljavi umaknil pogledu, je v daljavi izginil iz dogleda.

    3. meton. pogled, vid: lugubris T., porticus pulcherrimo prospectu Ci. prekrasno videti, prekrasno na pogled, aequora prospectu metior alta meo O., animum pascit prospectus V., ex omni prospectu (da so mogli vsi videti) locum spectaculo capere Auct. b. Alx.

    4. metaf.
    a) ozir(anje) na kaj, upoštevanje česa: prospectum officii deponere Val. Max., prospectum rei habere Gell.
    b) previdnost: humanus Tert.
  • prosper -era -erum in prosperus 3 (etim. različno razlagana beseda (razlage so nezadovoljive ali ovržene); morda iz indoev. kor. *spē(i)- uspevati, imeti uspeh, od koder lat. spēs, spatium, skr. sphiráḥ tolst, obilen, mnog ali pa izpos. iz gr. προσφερής)

    1. všečen, povoljen, pogoden, zažel(j)en, ugoden, srečen, dober, zadovoljiv: S. fr., Col., Iust., Sil., Cl. idr., fortuna Ci., H., res (pl.) Ci., successus L., eventus Cu., fama O., T., religio V. ugodno ptičegledje, verba O. ali nomina Plin. dobrega pomena, z dobrim pomenom, fatum prosperius O., prosperrima valetudo Suet.; subst. prospera -ōrum, n ugodne okoliščine (razmere), srečne okolnosti, sreča: Pac. ap. Non., Cu., Plin. iun., Sil. idr., Germani prosperis (v sreči) feroces T., versis ad prospera fatis O., prospera belli, rerum Lucan.

    2. pospešujoč, osrečujoč, naklonjen: Prud. idr., Iuno Val. Fl., Bellona Latio prospera C.; subst.: Noctiluca, prospera frugum H. pospeševalka. Adv.
    a) prosperē ugodno, povoljno, pogodu, srečno, všeč(no), dobro, zadovoljivo: Varr., Plin. iun. idr., omnia … prospere (dvozložno!) eveniunt Pl., prospere eveniunt res Ci., prospere cadere T., cadere alicui N., procedere Ci. ep., N., uti S., minus prospere gesta N., prosperius soluto (sc. solo) quam denso deponi Col., res eventura prosperius Gell., omnia geruntur prosperrime Vell., prosperrime pugnare Plin. ali dimicare Suet., satis prosperrime Amm.
    b) prosperiter = prosperē: Enn. ap. Prisc. (?).

    Opomba: Nom. prosperus: Ci., Sil., Val. Max.; gen. pl. prosperûm: Pac. fr., Amm.
  • prostóst freedom, liberty

    na prostósti at large
    pesniška prostóst poetic licence
    on je na prostósti he is at liberty (ali at large)
    (iz)pustiti na prostóst to set at liberty, to set free
  • prostypa -ōrum, n (gr. πρόστυπα) básreliéf, ploski relief, ploskorezba, ploskorez, nizki pridvig, delo nizkega pridviga (naspr. ectypa), relief, pri katerem liki le malo izstopajo iz osnovne ploskve: Butadis inventum est rubricam addere aut ex rubra creta fingere, primusque personas tegularum extremis imbricibus imposuit, quae inter initia prostypa vocavit; postea idem ectypa fecit Plin.
  • pròsuti prȍspēm
    I.
    1. razsuti, raztresti: prosuti pepeo pokojnika
    2. razliti, izliti, preliti: prosuti vodu, suze; prosu obilate suze i krvave
    3. zapraviti: prosuti novac, očevu kuću, imanje, zemlju
    4. prosuti vatru iz pušaka = prosuti puške, topove, ustreliti iz pušk, topov
    5. prosuti kome crijeva, drob, utrobu razparati komu trebuh; prosuti kome krv spustiti komu kri, zabosti koga; prosuti krv za koga preliti kri za koga
    6. smuti pa prospi preraešaj pa izlij (ker ni nič vredno)
    II. prosuti se
    1. razsuti se, raztresti se
    2. razliti se, izliti se: znoj mu se prosu po čelu; i najzad prosuše se tihe, krupne suze
    3. utrniti se: prosula se zvijezda na nebu
    4. razširiti se: prosuše se glasine po gradu
    5. raziti se: poslije službe božje narod se prosuo po groblju
    6. postati kilav, okilaveti: u boju na Dublju Sima se prosuo tako da je do smrti morao nositi utege od jelenje kože
    7. ekspr. prosula se žena peč se je podrla, žena je rodila
Število zadetkov: 10000