casa ženski spol hiša, poslopje, dom, bivališče; služinčad; gospodarstvo, gospodinjstvo; trgovska hiša, tvrdka, podjetje, firma; družina, rod(ovina); šahovsko polje
casa bancaria banka
casa de beneficencia, casa de caridad ubožnica
Casa Blanca Bela hiša (v Washingtonu)
casa de campo dvorec na deželi, vila
casa de comercio trgovska hiša
casa de comidas gostišče, gostilna
casa de comisiones komisijska trgovina
casa de cita(s) prenočišče, hotel
casa consistorial, casas consistoriales mestni urad, rotovž
casa de corrección poboljševalnica
casa de correos poštno poslopje, pošta
casa cuna hospicio ubožnica
casa del cura župnišče
casa editorial založba
casa de empeños zastavljalnica
casa expedidora razpošiljalnica
casa exportadora, casa de exportación izvozno podjetje
casa de (niños) expósitos najdenišnica
casa de fieras zverinjak, živalski vrt
casa de huéspedes penzion, gostišče
casa importadora uvozno podjetje
casa de juego igralnica
casa de labor, casa de labranza pristava, posestvo na kmetih
casa de locos blaznica
casa de maternidad porodnišnica
casa de moneda kovnica denarja
casa del montero lovska koča
casa de orates blaznica
casa particular zasebna hiša
casa de préstamos posojilnica
la Casa del Pueblo občinska hiša, občina, rotovž
casa real kraljeva palača, kraljev dvor
casa de salud zdravilišče
casa de socorso postaja prve pomoči
casa de tía (fam) ječa, zapor
casa de trueno razvpita hiša
casa de vecindad majhna meščanska, stanovanjska hiša
gente de casa sosedje, znanci
a casa domov
ir a casa de alg. iti h komu (na dom)
de casa en casa od hiše do hiše
los de casa domači (ljudje)
en (su) casa doma
asentar casa nov dom si ustvariti
no caber en toda la casa ves razburjen biti, razburiti se
echar la casa por la ventana denar skoz okno metati, zapravljivo živeti
estar de casa biti v domači obleki; domač biti
guardar la casa (morati) ostati doma
¡pase V. por mi casa! oglasite se pri meni!
poner casa dom si ustvariti, nastaniti se, naseliti se
ya sabe V. su casa, ahí tiene V. su casa obiščite me spet kmalu (vljudnostna formula)
en casa del gaitero todos son danzantes kot so stari peli, tako mladi žvrgolijo
cada uno manda en su casa vsak je gospodar v svoji hiši
Zadetki iskanja
- cēnseō -ēre, cēnsuī, cēnsum (prim. osk. censaum = lat. censere, osk. censamur = lat. censetor, osk. keenzstur = lat. censor)
I.
1. šteti, prešteti (preštevati): capite censi S., Gell. „po glavah šteti“, razred najrevnejših rim. državljanov, ki jih niso cenili po imetju, ampak le šteli po glavah.
2. drž. pr. imetje rim. državljana ceniti, popis(ov)ati: censores populi aevitates, suboles, familias pecuniasque censento Lex ap. Ci. naj štejejo in cenijo, quinto quoque anno Sicilia tota censetur Ci., censebantur ducena quinquagena milia capitum L., undecim milibus haec classis censebatur L. državljani tega razreda so morali imeti vsak po 11000 asov, censum censere L. uradno ceniti, imetje popisati, legem censui censendo dicere L. zakonito določiti način ali obrazec cenitve = censendi formula L., censendo (sc. censui) finem facere L.
3. v pass.: svoje imetje dati ceniti, popisati, zaradi popisa prijaviti, z acc. vsote imetja = ceniti se na..., imeti toliko; najprej med.: Gell., voluisti magnum agri modum censeri;... census es numeratae pecuniae CXXX Ci. cenil si se, dal si se ceniti na..., illud quaero, sitne ista praedia censui censendo Ci. ali se naj navedejo pri cenitvi, se naj vzamejo v cenzorski zapis, census equestrem summam nummorum H.; act.: in qua tribu ista praedia censuisti? Ci. — Subst. pt. pf. cēnsum -ī, n (= cēnsus 3. b): Ci. Poet. ap. Non.
4. pren.
a) ceniti, imeti za..., šteti za...: expensa Pl., in anulo censendum nil nisi dantis amor O., rem censere atque aestimare Ci.; od tod tudi: de quo censeris O. za čigar pripadnika te imajo; med.: (hanc dilectam) est inter comites Marcia censa suas O. je prištevala kot miljenko svojim spremljevalkam, hos est dea censa parentes O. je imela za starše.
b) α) censeri aliquo ali aliquā re ceniti se, svojo vrednost dobivati po kom ali čem: Sen. ph., Plin., Mart., Ap., Aristides, quo totius Graeciae iustitia censetur Val. Max., Democritus cum divitiis censeri posset Val. Max., hic te commilitone censetur Plin. iun., Eratosthenes multiplici variāque doctrinā censebatur Suet. β) censeri nomine, cognomine imenovan biti z imenom, priimkom, quo cognomine censeretur, interrogatus Val. Max., nomen, quo tu censeris, aiebat Ap.
c) meniti, misliti, biti mnenja, izreči (izrekati) se za...: haud aliter censeo Ter., quid censetis? Ci. kaj mislite?, de ea re ita censeo Ci.; z dvojnim acc.: quom aspicias tristem, frugi censeas Pl., quid censes munera terrae? H.; z ACI: non vidisse undas me maiores censeo pl., ego amplius deliberandum censeo Ter., maiores nostri censuerunt causam mortis esse quaerendam Ci. quibus argumentis accusatorem censes uti oportere? Ci.; s finalnim stavkom: magno opere censeo: desistas! Ci.; pogosto vrinjeno: sed tu, Acci, consideres — censeo — diligenter Ci.; z inf.: censeo ergo in propinquum agrum mercari Col., cum alii in Palatium redire, alii Capitolium petere censerent T.; occ. α) (o senatorju) meniti = glasovati (za kaj), izjaviti (izjavljati) se, predlagati, svetovati: ceterum censeo Carthaginem esse delendam Ca., Servilio adsentior et hoc amplius censeo Pompeium fecisse Ci., captivos redendos (esse) in senatu non censuit Ci., de ea re ita censeo, uti consules dent operam Ci. s samim acc.: pars deditionem, pars eruptionem censebant C. so glasovali za... β) (o senatu) skleniti, odločiti, odrediti, ukreniti: hi sunt homines, quos nuper senatus in hostium numero habendos censuit Ci., patres conscripti mihi pecuniā publicā aedificandam domum censuerunt Ci., senatus censuit, uti (praetor) Aeduos defenderet C., bellum Samnitibus patres censuerunt L.; poklas. in redko z dat.: aram Clementiae censuere T. so sklenili posvetiti, so prisodili.
— II. cēnseō -ēre = succēnseō, jeziti se na koga ali nad kom: ne vobis censeam, si ad me referretis Varr. ap. Non.
Opomba: Pf. cēnsiit in inf. pr. pass. cēnsīrī: stari zemljemerci; pt. pf. cēnsītus: stari zemljemerci in Cod. I. - cēterus (caeterus) 3, sg. le pri abstr. in zbornih imenih, sicer pl. cēterī (caeterī) -ae -a drugi, (pre)ostali (vselej kot naspr. k posebno poudarjenemu delu celote). V sg.: Ca., Pl., Val. Max., Suet., mihi pro cetera eius audacia ne hoc quidem mirandum videtur Ci. argentum ceterum purum..., duo pocula cum emblemate Ci., cetera Graecia N. preostali del Grčije, imperatori ceteroque exercitui L., ceterum exercitum, c. multitudo S., classis, praeda, c. populus L., c. turba H., aetas O., pars, silva V.; de cetero = sicer, drugače: Ci., Plin. = za naprej, v bodoče: Cu.; in ceterum za prihodnost: Sen. ph. V pl.: inter Siciliam ceterasque provincias hoc interest Ci., Haeduos ceterosque amicos populi Romani defenderet C. Pogosto subst.: et tu et ceteri, qui defugiunt Ci., vina ceteraque, quae in Asia comparantur Ci. vino in vse drugo; ad cetera za drugo, sicer: L. Na koncu naštevanja ali asindeton: videmus Athenis Rhodios, Lacedaemonios, ceteros ascribi Ci., ali sindeton: naves, nautas, pecuniam ceteraque Ci.; poseb. neutr. pl.: cetera ali et cetera = itd. (in tako dalje): vnde vi detrvsvs est, ceteraō ex formulā Ci., illud Scipionis...: agas asellum et cetera Ci. — Kot adv.
1. cēterum (adv. acc. neutr. sg.) kar se drugega tiče, sicer pa, za drugo, drugače, sicer: per luxum et ignaviam aetatem agunt, ceterum ingenium incultum atque socordiā torpescere sinunt S., quarum (viarum) brevior per loca deserta,... ceterum dierum erat fere decem N., foedera alia aliis legibus, ceterum omnia eodem modo fiunt L.; pogosto le prehodna členica = sicer, poleg tega, toda, vendar: qui vostram amicitiam diligenter colerent, eos multum labore suscipere, ceterum ex omnibus maxime tutos esse S., id bellum serius fuit, ceterum prope libertas amissa est L., bellum nondum erat, ceterum belli causa certamina serebantur L. Pesn. v istih pomenih adv. acc. pl. cētera = gr. τἆλλα, τὰ λοιπά: multum dissimiles, at cetera paene gemelli H., cetera Graius V.; tudi z glag.: cetera parce! V., ceu cetera nusquam bella forent V. sicer nikjer drugje; včasih tudi v prozi: vir cetera egragius L. sicer.
2. ceterō (abl. neutr. sg.) sicer pa, sicer (tudi o času): Plin. - commeātālis -e (commeātus) na dopust nanašajoč se, dopusten: formula Cass., commeatales viri Cod. I. dopustniki; kot subst. commeātālis -is, m dopustnik: Cod. I.
- conventionnel, le [-nɛl] adjectif pogodben, dogovorjen; običajen; konvencionalen, péjoratif malo iskren; (histoire), masculin član francoskega konventa
armement masculin conventionnel neatomska oborožitev
formule féminin conventionnelle de politesse konvencionalna vljudnostna formula - čarob|en [ô] (-na, -no)
1. (čarovniški) zauberkräftig, Zauber- (napoj der Zaubertrunk, prstan der Zauberring, formula die Zauberformel, koreninica die Zauberwurzel, moč die Zauberkraft, paličica der Zauberstab, piščal die Zauberflöte, sredstvo das Zaubermittel)
2. (očarljiv ipd.) zauberhaft; (kot vila) feenhaft
|
odpreti s čarobo močjo aufzaubern - čaroben pridevnik
1. (ki ima nadnaravno moč) ▸ bűvös, varázsčarobna moč ▸ varázserőčarobna paličica ▸ varázspálcačarobna palica ▸ varázspálcačarobna formula ▸ varázsformulačarobna krogla ▸ varázsgömbčarobna preproga ▸ varázsszőnyegčarobni napoj ▸ varázsfőzetčarobni napitek ▸ varázsital, bájitalčarobni prstan ▸ varázsgyűrűčarobni urok ▸ bűbájčarobni izrek ▸ igézetčarobne besede ▸ varázsigeV ljudskem verovanju ima spominčica čarobno moč. ▸ A népi hiedelem szerint az árvácska varázserővel bír.
2. (ki ima velik učinek) ▸ bűvös, varázslatosčarobni prsti ▸ varázslatos ujjakNe obstaja namreč čarobna tabletka, ki bi vse takoj izboljšala. ▸ Ugyanis nem létezik olyan varázspirula, amely azonnal helyrehozna mindent.
3. (zelo lep) ▸ varázslatos, elbűvölőčarobna dežela ▸ varázslatos országčarobna pokrajina ▸ elbűvölő vidékčarobna noč ▸ varázslatos éjszakačaroben pogled ▸ elbűvölő tekintetčarobno vzdušje ▸ varázslatos hangulatčarobna privlačnost ▸ elbűvölő vonzerőčarobna lepota ▸ elbűvölő szépségDobro se oblecite in uživajte v čarobni zimski pokrajini. ▸ Öltözzenek melegen, és élvezzék a varázslatos téli tájat! - čarodejn|i (-a, -o) Zauber- (formula die Zauberformel, napoj der Zaubertrunk)
- čaróven, čaróvniški mágico
čarovna beseda palabra f mágica
čarovna formula fórmula f mágica
čarovna moč poder m mágico; virtud f mágica
čarovna pijača filtro m; bebedizo m
čarovna paličica, piščal varita f, flauta f mágica - dēditiō -ōnis, f (dēdere)
1. act. predaja, izročitev: d. ipsius corporis (sužnja samega) G. (Dig.), periculum deditionis Aur., in deditionem petere aliquem Aur. zahtevati izročitev koga.
2. med. vdaja, predaja, pogojna predaja, pogodba o predaji, kapitulacija: Vell., necessaria C., voluntaria L., deditionis condicio C., L., Cu. ali formula L., Cretensibus spem deditionis non ademit Ci., huius deditionis suasorem et auctorem esse Ci., deditionem facere C., S. ali in deditionem venire L. vdati se, predati se, deditionem omittere S., in deditionem aliquem (aliquid) accipere C., S., L., Iust. ali recipere C., L., Suet. sprejeti vdajo koga (česa), recipere urbem per deditionem L. ali urbe potiri per deditionem L. ali exercitum … Cyro per deditionem tradere Iust. = brez boja (naspr. per vim), legatos de deditione mittere ad aliquem C., mittere deditionem suam ad aliquem Fl. naznaniti komu, da se hoče kdo predati, significare deditionem C., simulare deditionem, deterreri a deditione N., compellere in deditionem L. ali ad deditionem Cu., Suet., ad (in) deditionem subigere L., Cu., in deditionem vocare L.; s subjektnim gen.: d. sui Cu., deditiones cohortium T.; z dat. ali nav. z ad (komu): deditionem vivorum hosti facere L., levissimum malorum deditio ad Romanos visa est L., fit ad Poenos deditio L. vdajo se Puncem, si obsessi de facienda ad hostem deditione deliberent Q. - despedir [-i-] vreči, zalučati; odsloviti, odpustiti (služabnika); odbiti od sebe
despedir el espíritu izdihniti dušo
despedirse posloviti se
se despide (krajšava s. d.) se posavlja (poslovilna formula na vizitki) - empíričen (-čna -o) adj. (izkustven) empirico:
empirična metoda metodo empirico
empirična filozofija filosofia empirica
kem. empirična formula formula empirica
lingv. empirični sedanjik presente atemporale - envoûtement [ɑ̃vutmɑ̃] masculin začaranje, uročenje; uročenost, začaranost, čar
formule féminin d'envoûtement čarodejen obrazec (formula) - erreur [ɛrœr] féminin zmota, pomota, pogrešek, napaka; pluriel, figuré zablode
par erreur pomotoma
sauf erreur če se ne motim
erreur de calcul računska napaka
erreur de date napačno datiranje
erreur d'écriture, de plume pismena pomota
erreur de justice justična, sodna pomota
erreur de nom, sur la personne zamenjava, pomota v imenu, v osebi
erreur typographique, d'impression tiskovna pomota
liste féminin d'erreurs seznam napak, pomot
commettre, faire une erreur zmotiti se
vous faites erreur motite se
être dans l'erreur biti v zmoti, imeti napačen vtis
l'homme est sujet à l'erreur motiti se je človeško
faire erreur sur quelque chose (z)motiti se o čem
faire une erreur napraviti napako
induire quelqu'un en erreur zavesti koga v smoto
rectifier, relever une erreur popraviti pomoto, pogrešek, napako
revenir de son erreur uvideti, spoznati svojo zmoto
tirer quelqu'un d'erreur poučiti koga o zmoti, pojasniti mu zmoto
il n'y a pas d'erreur (familier) čisto gotovo
erreur n'est pus compfe (formula) računska napaka ni (bila) namerna - etan samostalnik
1. (plin) ▸ etán
2. kemija (kemijska spojina) ▸ etánmolekula etana ▸ etánmolekulaformula etana ▸ etán képletevrelišče etana ▸ etán forráspontja - Eulerjev [oj-] (-a, -o) matematika Eulersch
Eulerjev obrazec/Eulerjeva formula Eulersche Formel
Eulerjeva funkcija Eulersche Funktion
Eulerjevo število Eulersche Zahl
Eulerjeva konstanta Eulersche Konstante
Eulerjevi koti Eulersche Winkel množina
Eulerjev izrek o poliedrih Eulerscher Polyedersatz - exceptiō -ōnis, f (excipere)
1. izjema, omejitev: sunt in tota lege exceptiones duae Ci., quod si exceptio facit, ne liceat, ubi non sit exceptum, ibi necesse est licere Ci., exceptionem alicui dare Ci. izvzeti koga; pogosto: cum exceptione z izjemo, sine exceptione brez izjeme: Ci., Q., Plin. iun., Fl. idr.; v pl.: nullis exceptionibus T. brez kakršne koli izjeme.
2. occ. (jur.) ugovor proti tožitelju: Corn., ut illi unde peteretur … exceptio daretur Ci., de exceptione et formula T. - excĭdō1 -ere -cĭdī (—) (ex in cadere)
I.
1. ven pasti (padati), iz česa pasti (padati), izpasti (izpadati), na tla pasti = zgruditi se: litteras excidisse in via Ci., quotiens (ista sica) excidit casu aliquo Ci., nullo cogente sagitta excidit V., excidit illa metu (omedlela od strahu) O., primo miser excidit aevo Pr., volvae excidunt Plin. izstopajo; z dat. personae: num qui nummi exciderunt … tibi? Pl., si qui nummi isti exciderant Ci., illi … dentes exciderunt Pl., Canidiae dentes excidere videres H., incautis pastoribus excidit ignis V., excidit tabella mihi O. Od kod? z abl.: excidere puppi V., lacertis H., excidit arce deus O., excidere equis Sen. tr.; s praep.: omnes illi nefarii gladii de manibus … exciderunt Ci., sol excidisse mihi e mundo videtur Ci. ep., sagittae excidunt e corpore Ci., a digitis excidit ansa meis O. Kam?: excidēre (sc. e navi) etiam saevientes quidam (elephanti) in flumen L., excidere inter manus Pr., excidat ante pedes lingua resecta tuos O., sagitta excidit in pedem Plin.
2. occ. vox horrenda per auras excidit V. je padel = je zadonel, quod primum sorte nomen excidit L. je prišlo iz žrebovnice, tako tudi: ut cuiusque sors exciderat L.
— II. pren.
1. uiti (iz ust), zdrkniti (z jezika), izmuzniti se: verbum ecquod umquam ex ore huius excidit, in quo quisquam posset offendi? Ci., quod verbum tibi non excidit … fortuito Ci., in libello, qui me imprudente et invito excidit Ci., tantumque (žaljive opombe) nefas patrio excidit ore? V., quod … excidit ore pio, coniunx, scelus? O., ne quis mihi putet temere excidisse Q.; pesn. (o osebi): (Proteus) vinclis excidet V. se bo izmuznil iz …
2. preiti, miniti, (iz)giniti, izgubiti (izgubljati) se, pogubiti se: nunc nobis omnia haec exciderunt Pl., neque verendum est, ne quid excidat Ci., vultus, oratio, mens denique excidit Ci., luctus, spes excidit O., nec vera virtus, cum semel excidit, curat reponi deterioribus H., non ingenio quaesitum nomen ab aevo excidet Pr., excidere sibi Sen. rh. nehati biti sam pri sebi, ne zavedati se; brahilogija: in vitium libertas excidit H. se je sprevrgla; occ. uiti, pasti iz glave: necdum causae irarum exciderant animo V. niso bili pozabljeni, exciderat pacis mentio ex omnium animis L., Carthaginem et Hannibalem excidisse de memoria L., exciderant animo foedera lecta tuo O., excidere haec credam pectore posse tuo O.; abs.: mihi ista exciderant Ci. tisto sem bil pozabil, excidit mihi nomen tuum O. tvoje ime sem pozabil, exciderant surdo tot mea vota Iovi Pr., paene excidit mihi Q. skoraj bi bil pozabil, Xenophon non excidit mihi Q.; z inf. ali ACI: si calore dicendi vitare id excidisset Q., non excidit mihi scripsisse me in libro priore Q. nisem pozabil, excidit vobis … Democritum invenisse, quemadmodum … Sen. ph.; s konsekutivnim stavkom: excidit, ut peterem iuvenes quoque … annos O. pozabil sem prositi … ; redko pren. (o osebi sami) = pozabivši, pozabljajoči: palam moneri excidentis est Q., etiam excidentes unius admonitionis verbi in memoriam reponuntur Q.
3. (po gr. ἐκπίπτειν ἔκ τινος) kaj izgubiti, biti ob kaj: ex hac familia me plane excidisse intellego Pl., herus uxore excidit Ter., excidere de regno L. epit., iterum (se) excidisse regno Cu., excidere genere Q.; pesn.: quem (currum) si non tenuit, magnis tamen excidit ausis O. je bilo vendar veliko dejanje, pri katerem se je ponesrečil; occ. jur.: excidere formulā pravdo izgubiti: Sen. ph., Suet.
5. excidere ab aliquo od koga odpasti = ne ujemati (strinjati) se z njim: ego ab Archilocho excido Luc. ap. Non. - fīdūcia -ae, f (fīdere)
I.
1. zaup(anje), trdno upanje, zanašanje na;
a) abstr.: fiduciam in se collocare Ci., habere fiduciam N., Sen. ph., fiduciam commendationi tribuere S., humanis quae sit fiducia rebus V. kako malo se je zanašati na … , quae sit f. capto V., populis rector fiducia Sil., fiduciam reponere in re Plin. iun.; qui tuae mandatus est fidei et fiduciae Pl. izročen tvojemu nadzoru. Večinoma z objektnim gen. (do koga, česa, v (na) koga, kaj): f. benevolentiae Ci., habebat hominem potentem, cuius fiduciā provinciam spoliaret Ci. na katerega se zanašajoč, hoc colle se Galli fiduciā loci (na njega lego) continebant C., f. viriam C., L., Val. Fl., rerum suarum C., T. ali sui L. zaupanje v samega sebe, Antiochi spe fidaciāque N., f. belli, generis V., formae, pedum, futuri O., memoriae Q., mei Plin. iun., vestri Amm., f. regni potiundi (polastiti se) N. laudis (doseči jo) O.; nam. objektnega gen. svojilni zaimki: f. mea, tua (= mei, tui) Pl.
b) konkr.: tu quoque nostrarum quondam f. rerum O., spes et f. gentis Regulus Sil.
2. occ. zaupanje v samega sebe, pogum, srčnost, drznost: fiduciae pleni C., fiduciam afferre alicui C. vlivati komu zaupanje, (o)srčiti ga, nobiscum, si qua est f. vobis, certate! O. neve tuum animum fallax f. tangat, quod … O., audax f. Stat., prodiit tanta f. Suet., fiduciam capere ex re Suet. —
II.
1. zanesljivost: concreditum est fidei et fiduciae Pl., accensi, minimae fidaciae manus (četa) L.
2. occ.
a) kot jur. t. t. α) zastava, zastavitev, prepustitev lastnine komu drugemu na vero, s pridržkom, da jo prepustnik ob svojem času zopet vzame v svojo posest, pogodba o lastnini, dani v zastavo: formula fiduciae Ci., indicium fiduciae Ci. ep. ker zastavljena lastnina ni bila vrnjena, per fiduciae rationem Ci., fidei bonae nomen versatur in tutelis, societatibus, fiduciis Ci. β) meton. nepremična zastava, zaloga, hipoteka, hipotečna varščina: fiduciam accipere, fiducia accepta Ci.
b) meton. pesn. sploh varščina, jamstvo, poroštvo: crinis (sc. Nisi), magna fiducia regni O., haec vitae non est fiducia nostrae certa satis O. - formulae [fɔ́:mjuli:]
množina od formula