agitātīvus 3 (agitāre) v dejavnosti, dejaven: Boet.
agitato [ədžitá:tou] prislov
glasba agitato
agitato
A) agg.
1. razburkan:
mare agitato razburkano morje
2. nemiren, vznemirjen, razburjen
3. glasba agitato, živahno, strastno:
allegro agitato ○
B) m med. psihiatrični bolnik (v izrazito agitiranem stanju):
reparto agitati zaprti oddelek
agitator [ǽdžiteitə] samostalnik
hujskač, agitator
tehnično mešalnik
agitator moški spol (-ja …) der Agitator
Agitator, der, (-s, Agitatoren) agitator
agitatór -i
I. m agitator
II. n mešalnik, agitator
agitátor agitator; propagandist; (volilni) canvasser
agitátor propagandiste moški spol ; strojništvo agitateur moški spol
agitátor (-ja) m
1. f agitátorka (-e) polit. agitatore (-trice)
2. teh. agitatore
agitátor -ja m., агіта́тор -а ч.
agitátor -ja m (-ka -e ž) agitator (-oare)
agitātor -ōris, m (agitāre) gonilec, gonjač: aselli V., Col., equorum V., ali abs. agitator Vulg. voznik konjske vprege, vozar; včasih auriga, voznik pri cirkuških igrah: Ci. idr.
agitatore m (f -trice)
1. agitator
2. kem. mešalnik, agitator
agitātōrius 3 (agitātor) vozniški, konjevodski: subst. Agitatoria -ae f (sc. fabula ali comoedia), naslov Naevijeve komedije, ki jo omenja: Char.