cōnītor, slabše connītor, -nītī -nīsus in -nīxus sum
1. z vso silo opreti (opirati) se s čim, na kaj: Pl., Lucr., Icti., valido conixus corpore Taurus Ci. poet., conixus corpore, dextrā, umeris V., adversis hastis conixi V., conixi resistunt L., totis conisus viribus Val. Fl., conisus in hastam Sil.; occ.
a) (opirajoč) povzpe(nja)ti se, pokonci postaviti se, pob(i)rati se, vzdigniti (vzdigovati) se: prolapsa iumenta … in conitendo ungulis … perfringebant (glaciem) L., postquam ad conitendum nihil supererat virium Cu.
b) povzpe(nja)ti se, navzgor truditi se, (s)plezati: equitatus autem noster … in summum iugum virtute conititur C., ferunt Vettium Valentem lasciviā in praealtam arborem conisum T.
c) (napenjajoč se, naprezajoč se) (po)roditi, (s)kotiti: (capella) gemellos silice in nuda conixa reliquit V.
2. pren. nape(nja)ti se, naprezati se, (po)truditi se, upirati se = ubadati se, prizadevati si: Val. Max., omnibus mihi nervis conitendum est Ci. vse žile napeti, quantum coniti animo potes Ci. kolikor moreš svoje duševne moči napeti, undique omnes conisi hostem avertunt L., omnibus copiis conisus Ancus acie primum vincit L. tako, da je uporabil vse sile, omni multitudine in unum locum conixi L. tako, da je bila vsa množica osredotočena na eno mesto, omnibus imperii nervis c. ad revocandam pristinae disciplinam militiae Val. Max., ad convincendum eum conisi T. ki so se trudili, da bi ga premagali; z inf.: Dig., cornibus conitier (= coniti) in me arietare Acc. ap. Ci., coniterentur modo uno animo omnes invadere hostem L., primores classiariorum Misenensium labefacere … conisa est T.; z ut: (infantes) conituntur, sese ut erigant Ci.
Zadetki iskanja
- coniūcundor -ārī s kom razveseljevati se, veseliti se, radostiti se; z dat.: amico Vulg.
- coniugium -iī, n (coniūx: coniungere)
1. zveza, združitev: Val. Max., corporis atque animae Lucr.
2. (poseb.) zakonska zveza, zakon (le kot telesna zveza; prim.: coniugium est dictum a iugo, quo in nuptiis copulantur Isid.): Ter., Col., Plin. idr., prima societas in coniugio est Ci., tota domus coniugio et stirpe coniungitur Ci., coniugii dos, coniugium hoc petere O., in eodem coniugio manere T., coniugio accipere alicuius filiam T., nova nobis in fratrum filias (z bratičnami) coniugia T.; z objektnim gen.: huius coniugii cupidus N. želeč si zakona z njo; (o golobih): coniugii fidem non violant Plin.
3. evfem.
a) ljubezenska zveza: sororis (s sestro) O., coniugio, quod fecit, adest dea O., c. ferum Tib. divji zakon.
b) (o živalih) spoj, sparitev: iuvenca coniugii rudis O., illae saepe sine ullis coniugiis vento gravidae V. (o kobilah).
4. met. soprog, mož, soproga, žena, zakonec: (Helena) coniugiumque domumque, patres natosque videbit V. soproga (Menelajeva), Helenum Graias regnare per urbes coniugio … Pyrrhi … potitum V. Pirove soproge (= Andromahe), coniugium optatum V.; pl. coniugia =
a) soproge, zakonske žene: Aur.
b) zakonske dvojice, zakonski pari: Cod. Th.; (o živalih) skupaj živeče dvojice, pari: vagantur fer(m)e coniugia Plin. po dva in dva, po parih, bina coniugia Plin. po dve dvojici. - coniugō -āre -āvī -ātum (redko) = coniungō
1. v en jarem vpreči (vpregati); pren. s proleptičnim obj. (s)pariti, zvez(ov)ati: estque ea iucundissima amicitia, quam similitudo morum coniugavit Ci. ki ga je sklenila podobnost značajev.
2. occ.
a) zakonsko (z)vezati, v zakon združiti, poročiti: aliquam sibi nuptiis Ap. oženiti se, iam coniugatus Aug. že oženjen.
b) ret.: coniugata verba Ci. debelsko (etimološko) sorodne besede, argumenta coniugata Ci. spojene utemeljitve = utemeljitve, ki slonijo na spajanju debelsko sorodnih izrazov; od tod subst. pt. pf. coniugātum -ī, n debelska (etimološka) sorodnost besed: Q. - coniūnctiō -ōnis, f (coniungere)
1. krajevna zveza, združitev, stik: Cels., coniunctione portuum insula (urbi) adiungitur Ci., c. tectorum Ci. skupek, skupina.
2. pren.
a) zveza, spoj: Varr., coniunctio confusioque naturae Ci., ad coniunctionem hominum nati sumus Ci. druženje z ljudmi, c. mentis cum externis mentibus Ci. soglasnost, simpatija, c. secundae dubiaeque fortunae Ci., nostra municipia coniunctione vicinitatis moventur Ci. kot najbližji sosedje, c. sortis Ci., criminum Cu., litterarum inter se c. Q.
b) occ. α) zveza po rojstvu ali poroki, sorodnost, svaštvo: Varr., c. sanguinis Ci., coniunctiones fratrum Ci., pro paterna necessitudine et coniunctione Ci., c. adfinitatis Ci., quae coniunctio necessitudinem eorum sanxit N., coniunctione Caesaris (s Cezarjem) dignum credi T. β) prijateljstvo: me Cn. Pompeius semper sua coniunctione dignum putavit Ci., c. benevolentiae, gratiae Ci., novae coniunctiones Ci. γ) politična zveza, stranka: vestram equitumque Romanorum coniunctionem confringere Ci., Pompeium a Caesaris coniunctione avocare Ci.
c) α) log. pojmovna zveza, spajanje pojmov, zveza (združevanje) misli: quae coniunctio, quae diiunctio vera est Ci., haec quoque c. est ex repugnantibus Ci., deinde addunt coniunctionum negantiam Ci., c. syllogismi Gell. β) ret. zveza v govoru: suave autem erit genus dicendi … coniunctione, quae neque asperos habet concursus neque diiunctos atque hiantīs Ci.; govorna podoba = zevgma: Corn. γ) gram. veznik, konjunkcija: Corn., Sen. ph., Serv., cum demptis coniunctionibus plura dissolute dicuntur Ci., sequitur c. Q., quae (figura) quia coniunctionibus caret, dissolutio vocatur Q., neque coniunctiones saepe iterare dubitavit Suet. - conjointement [-təmɑ̃] adverbe skupno (avec s)
agir conjointement avec quelqu'un delati skupno s kom - conjunction [kəndžʌ́ŋkšən] samostalnik
zveza, združitev, spajanje, (s)parjenje; kombinacija; sovpad; križišče, razpotje
slovnica veznik
in conjunction with skupaj s - connaissance [kɔnɛsɑ̃s] féminin spoznanje; znanje; zavest; (po)znanstvo; znanec, -nka; familier prijatelj, -ica, razmerje; juridique pristojnost; (lov) sled, znamenje, znak
à ma connaissance kolikor vem
en connaissance de cause dobro vedoč, za kaj gre; s polno zavestjo, kaj delamo; strokovno, z izvedenostjo
en pays de connaissance (kot) med znanci, kot doma
sans connaissance brez zavesti, nezavesten
âge masculin de connaissance (juridique) razsodnost, prištevnosti sposobna starost
gens masculin pluriel de connaissance znanci
figure féminin, visage masculin de connaissance znan obraz
une persanne de ma connaissance, une de mes connaissances neki moj znanec, neka moja znanka
connaissance professionnelle strokovno znanje
c'est une vieille connaissance (familier) to je že star (moj) znanec
avoir toute sa connaissance biti pri polni zavesti
donner connaissance de quelque chose à quelqu'un, porter quelque chose à la connaissance de quelqu'un komu kaj sporočiti, koga o čem obvestiti
faire connaissance seznaniti se
faire étalage de ses connaissances razkazovati svoje znanje
faire de nouvelles connaissances dobiti si novih znancev
faire, lier connaissance avec quelqu'un, faire la connaissance de quelqu'un seznaniti se, spoznati se s kom
j'ai fait connaissance avec lui, j'ai fait sa connaissance seznanil sem se z njim
faire quelqu'un faire la connaissance de quelqu'un seznaniti koga s kom
perdre connaissance izgubiti zavest, onesvestiti se
porter à la connaissance du public javno objaviti, razglasiti
prendre connaissance de quelque chose vzeti kaj na znanje
renouer connaissance obnoviti poznanstvo
reprendre connaissance priti spet k zavesti, k sebi
venir à la connaissance de quelqu'un komu na ušesa priti - connect [kənékt]
1. prehodni glagol (with, to)
zvezati, združiti, povezati
2. neprehodni glagol
biti v zvezi, povezovati se
to be connected with imeti zvezo s; biti zapleten v
to be connected by marriage biti v svaštvu
to think connectedly logično misliti
distantly connected v daljnem sorodstvu
connected to earth uzemljen
well connected iz dobre družine - connection [kənékšən] samostalnik (with)
zveza, stik, priključek; sorodstvo, poznanstvo; spolni stik
pravno izvenzakonska zveza; povezovanje, spojitev; odjemalci
množina (dobre) zveze
to enter into connection navezati stik
to cut the connection pretrgati stike
criminal connection izvenzakonski stik
hot water connections napeljava tople vode
in this connection v tej zvezi, glede na to
to establish a connection navezati stik
železnica to run in connection with imeti zvezo s - connivence [kɔnivɑ̃s] féminin, vieilli (kazniv) spregled; popustljivost; tajen sporazum
être de connivence avec quelqu'un sporazumno s kom delati, biti zmenjen s kom; vieilli gledati komu skozi prste, zatisniti oko - conocido moški spol znanec, prijatelj
conocido de viaje znanec s potovanja - conocimiento moški spol spozna(va)nje; uvidevnost, vednost; prepričanje; zavest; poznanstvo; presoja, ugotovitev; sodna preiskava
conocimiento (de embarque) pomorski tovorni list
sin nuestro conocimiento brez naše vednosti
dar conocimiento de a/c seznaniti z
hacer (trabar) conocimiento con alg. seznaniti se s kom, spoznati koga
ha llegado a mi conocimiento que... zvedel sem, da ...
poner en conocimiento (de) obvestiti (o)
recobrar el conocimiento k zavesti priti
venir en conocimiento de doznati, zvedeti
tener conocimiento (de) vedeti za, biti poučen o
venir en conocimiento de a/c nekaj spoznati, zvedeti
conocimientos pl znanje, vednost - cōnor -ārī -ātus sum
1. zagnati (zaganjati) se, telesno truditi se, ubadati se, upirati se: dum (mulieres) moliuntur, dum conantur, annus est Ter., conari manibus pedibus noctes diesque Ter., c. alicui obviam Ter. komu nasproti iti hoteti; preg.: c. contra fluminis tractum ali contra ictum fluvii Aug., Vulg. proti toku reke plavati = zaman truditi se.
2. pren. (pogumno in samozavestno) kaj zače(nja)ti, poskusiti (poskušati), drzniti (upati) si kaj storiti; abs.: qui … prius cogitare quam conari consuesset N., conantibus, priusquam id effici posset, adesse Romanos nuntiatur C., Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum L.; z obj.: Ter., Vell., magnum opus omnino et arduum … conamur Ci., desperent se id, quod conantur (svoje namere), consequi posse Ci., quo facilius ea, quae conabatur, efficeret Ci., vides profecto illum (Demosthenem) multa perficere, nos multa conari Ci., Dumnorigi Aeduo, … ut idem conaretur, persuadet C., quem etsi multa stulte conari videbat, tamen nulla deseruit in re N., id ne fieret, omnia et conanda et audenda Magnetibus esse L., rapit … conantem plurima frustra V.; z inf.: Lucr., V., Cat., quod planum facere non modo non possis, verum ne coneris quidem Ci., Helvetii id, quod constituerant, facere conantur C., cum Lacedaemonii quererentur … eum in ea re conari fallere N., mihi res, non me rebus subiungere conor H.; z odvisnim vprašanjem: saepius noctu, si (ali) perrumpere possent, conati C. — Od tod subst. pt. pf.: (s pass. pomenom) cōnātum -ī, n početje, podjetje, poskus, drzno dejanje: cuius ego non modo factum, sed inceptum ullum conatumve contra patriam deprehendero Ci., conatum simulare Q., conatum efficere Auct. b. Hisp.; pogosteje v pl.: Pl., Lucr., Q., Iuv., Suet. idr., conata efficere Ci. ali perficere C., N., Carthaginiensium conata exposuit L., Persei conatis obviam ire L. - conoscēnza f
1. znanje, poznavanje, vednost:
ha una buona conoscenza della fisica dobro pozna fiziko, dobro je podkovan v fiziki
le sue conoscenze tecniche sono superate njegovo tehnično znanje je zastarelo
prender conoscenza di qcs. poučiti se o čem, seznaniti se s čim
a conoscenza kolikor se ve, kolikor je znano
a conoscenza di tutti vsi vedo
per conoscenza admin. v vednost
2. spoznanje
3. zavest:
perdere (la) conoscenza onesvestiti se
esser privo di conoscenza biti nezavesten
riprendere la conoscenza ovesti se, zbuditi se iz nezavesti
4. ekst. znanec:
una vecchia conoscenza della polizia star znanec policije - conoscere*
A) v. tr. (pres. conosco) spoznati; znati; vedeti:
conoscere una lingua znati jezik
conoscere a fondo dobro znati
conoscere per filo e per segno podrobno poznati
come se non ti conoscessi iron. če te ne bi poznal!
ma chi ti conosce! kdo pa si ti!
conoscere qcn. di vista, di persona,, di fama koga poznati navidez, osebno, po slovesu
conoscere per sentito dire vedeti kaj po pripovedovanju
mai visto né conosciuto nikoli ga nismo ne videli ne slišali zanj
conoscere i propri polli pren. vedeti, s kom imamo opraviti
conoscere alla voce, dal modo di camminare prepoznati po glasu, po hoji
conosce il suo mestiere zna svoj posel, razume se na svoj posel
B) ➞ conoscersi v. rifl. (pres. mi conosco) poznati se
PREGOVORI: nelle sventure si conoscono gli amici preg. v nesreči spoznaš prijatelja
ai calci si conosce il mulo preg. po šapah spoznaš leva - conquadrō -āre -āvī -ātum
1. trans. kaj čisto štirioglato napraviti (napravljati) ali narediti (narejati): Varr. ap. Non., Aug., aurum, later quod conquadravit regius Col., perticae conquadratae Col.
2. intr. s čim popolnoma sorazmeren biti, s čim ujemati se (v pravem in prenesenem pomenu): Eccl. - conqueror -querī -questus sum tožiti o čem, zaradi česa, jadikovati, tarnati, potožiti komu kaj, pritožiti (pritoževati) se nad čim, zaradi česa; abs.: cum conqueri coeperit Ci., conquerar an sileam? O.; z dopolnili: his de rebus satis graviter c. Ci., nihil de aliqua re cum aliquo (proti komu) c. Ci. ep., de eadem re apud aliquem per epistulam c. Suet., apud aliquem de collegarum suorum iudicio c. Aug., c. in senatu Suet., sed quid ego ignaris nequiquam conqueror auris? Cat., c. alicui Sil.; z obj. v acc.: Corn., Tib., T. idr., conqueri fortunam adversam, non lamentari decet Pac. ap. Ci., c. fortunas suas cum aliquo Pl., si … ad saxa et ad scopulos haec conqueri … vellem Ci., nihil ab eo praetermissum est, quod pro re publica conquerendum fuit Ci., c. patris in se saevitiam intolerabilem L., apud patres vim atque iniuriam dictatoris L.; z ACI: se deseri c. Suet., pretia in immensum exarsisse conquestus Suet.; s cur ali quod: ut viseret conquereturque, cur Pisonem aditu arceret T., Seneca missum ad se Natalem conquestumque nomine Pisonis, quod ab eo visendo prohiberetur, … respondit T.
- conquiēscō -ere -quiēvī -quiētūrus
I.
1. umiriti se, upokojiti se: videmus, ut conquiescere ne infantes quidem possint Ci., oportet conquiescere, cubare molliter Cels.
2. occ.
a) ležé počivati, mirno ležati: Varr., c. in lecto Cels., necessarium autem est, donec cicatrix sit, conquiescere Cels.
b) spati in tako počivati, (za)spati, (za)dremati: ut meridie conquieverat C., interdiu vigilare, noctu conquiescere Cels., post cibum meridianum paulisper c. Suet.; preg.: de hac re in oculum utrumvis conquiescito Pl. spi, bodi čisto brez skrbi.
c) voj. odpoči(va)ti se, počiti, počivati, imeti dan počitka: haec (impedimenta) conquiescere ante iter confectum vetuit C., ibi sub armis proxima nocte conquiescit C., consul respirare et conquiescere paulisper milites iubet L. —
II. pren.
1. umiriti se, upokojiti se, odpoči(va)ti si, počivati: pergunt turbare usque ut ne quid possit conquiescere Pl., ita postremo eiciuntur, ut ne ad saxa quidem mortui conquiescant Ci.; s praep.: si … urbs ab armis sine clade Milonis numquam esset conquietura Ci., c. a continuis bellis et victoriis Ci., a diuturnis dissensionibus conquiescamus Ci., nullum esse tempus, quo funestorum principum manes a posterorum exsecrationibus conquiescant Plin. iun., nos ex omnibus molestiis et labo-ribus uno illo in loco conquiescimus Ci. ep., quoniam tu nisi perfectā re de me non conquiesti (gl. opombo) Ci. ep.; ubi … aures convicio fessae conquiescant Ci., postquam satiatus caede animus conquevit Iust.; negativno non (nec) conquiescere ne (in ne) mirovati, ne (in ne) pri miru biti, tudi ne (in ne) miru (pokoja) najti: nec conquiescere ipsa (Tullia) potest L., non manes, non stirpem eius conquiescere viri L., numquam conquiescam … ante, quam illorum ancipites vias … percepero Ci., nec conquiescere socios posse, quoad regia Pergami sit L., nec illam furiam pestemque conquiesse (gl. opombo), donec ipsa manibus suis nefaria sibi arma adversus hospitem atque amicum induceret L.
2. occ.
a) α) duševno umiriti (umirjati) se, utešiti se, negativno = ne najti utehe in miru: habebam, quo confugerem, ubi conquiescerem Ci. ep., in nostris studiis libentissime conquiescimus Ci. ep., qui potest esse vita vitalis, ut ait Ennius, quae non in amici mutua benevolentia conquiescat Ci., nec nocte nec interdiu virum conquiescere pati L. pri miru pustiti. β) s čim zadovoljiti (zadovoljevati) se, zadovoljen biti: ambitio non patitur quemquam in eadem mensura honorum conquiescere, quā … Sen. ph.
b) (o stvareh) umiriti se, mirovati, poneha(va)ti, preneha(va)ti, odleči (odlegati), zasta(ja)ti, izosta(ja)ti: ne umquam possit conquiescere fletus bonorum Ci., conquiescent litterae (dopisovanje), nisi quid novi exstiterit Ci. ep., mercatorum navigatio conquiescit Ci., quando illius postea sica illa … conquievit? Ci., imbre conquiescente L., ubi febris conquieverit, antequam sudor et calor domi conquierint (gl. opombo), ubi bene sanguis conquievit, cum iam bene venae conquieverunt Cels., plurimis dolor cito conquiescit Cael. poneha, fluctūs … conquiescere iussit Lact. poleči se.
Opomba: Sinkop. obl. iz perfektove osnove: conquiēstī (= conquievisti) Ci., conquiēsse (= conquievisse) L., conquiērint (= conquieverint) Cels. - cōnsalūtō -āre -āvī -ātum hkrati (skupaj, s kom vred) glasno pozdraviti (pozdravljati): laeti ergo et manantibus gaudio lacrimis consalutant eum Cu., cur sternuentīs consalutamus Plin., aliqui nomine quoque consalutare religiosius putant Plin.; qui cum inter se, ut ipsorum usus ferebat, amicissime consalutassent Ci.; z dvojnim acc.: quam … municipales … Volumniam consalutabant Ci. ki so jo vsi mun. pozdravljali kot Volumnijo, dictatorem eum legati consalutant L., c. uxorem ut Augustam Suet.; v pass. z dvojnim nom.: Pompeius Magnus e tota contione consalutatus est L. epit., cum deus undique consalutabor Sen. ph., Nero … imperator consalutatur T.; abs.: exercitus consalutant (sc. se) Fl.; (o eni osebi, ki pozdravlja): c. aliquem Petr., (Tiberius) populo consalutato circum templa deductus est Suet.; (o pticah): oscines corvi … aurorae facem consalutantes Sid.