-
слабосилие n onemoglost
-
colapso moški spol medicina kolaps; nenadna onemoglost
-
senectus1 3 (senex) star, prileten, matór: aetas PL., S. FR., LUCR. visoka starost, senecto corpore S. FR., senecta membra LUCR. Od tod subst. senecta -ae, f (le pesn. in poklas.)
1. starost, visoka starost, siva starost, priletnost, ostarelost, starostna o(b)nemoglost, matórost: PL., VARR., S., CAT., TIB., PR., LUCR., IUST. idr., in senecta TER., SUET., invalidus, viris ultra sortemque senectae V., annosa senecta O., tempora maturae ... senectae O., Tibur ... sit meae sedes utinam senectae H., extrema, vergens senecta T., inopi metuens formica senectae V., mustela senecta debilis PH., senecta cervi, ulmorum, amygdalae et piri PLIN.
2. metaf.
a) o osebah α) starec: hac spirante senecta SIL. β) starka: AUG.
b) stara kačja koža, kačji lev: senectam exuere PLIN. (o)leviti se.
-
senectūs2 -ūtis, f (iz senex kakor virtus iz vir)
1. starost, visoka starost, siva starost, ostarelost, priletnost, starostna o(b)nemoglost, oslabelost, matórost: CU., LUCAN., SEN. TR., STAT., PLIN. IUN., IUST. idr., domus, quae eius adulescentiae prima fuit eadem erat familiarissima senectuti CI., iuventutis memoriam senectutis dedecore foedare CI., vivere ad summam senectutem CI., ad extremam senectutem non minus dignitate quam gratiā ... crevisse N., senectute diem obiit supremum N. zaradi ostarelosti, zaradi onemoglosti, plerosque senectus dissolvit S., cruda deo viridisque senectus V., cruda ac viridis senectus T., aegra senectus O., longa, tarda, placida, vetus senectus H.; o živalski starosti: O. idr., senectus in equis et ceteris veterinis intellegitur PLIN.; pren. (o govoru): cum ipsa oratio ... canesceret haberetque suam quandam maturitatem et quasi senectutem CI., plena litteratae senectutis oratio CI.; pooseb. Senectūs -ūtis, f Senektúta = Stárost, hči Ereba in boginje Noči: CI., V.
2. meton.
a) abstr. α) starostna resnobnost (resnoba), starostna čemernost, čemerna resnobnost, starostna mrkost (mračnost), klavrnost: obductā solvatur fronte senectus H. β) lenoba, lenobnost, lenost, lenivost, lenuštvo: quae vos tam foeda senectus corripuit? VAL. FL.
b) konkr. α) starost = stari lasje: temporibus (ob sencih) ... canebat sparsa senectus V. β) starost = stari (ostareli) ljudje, starci: senectus semper agens aliquid CI. γ) nesnažnost, nečedna (nelepa, grda) podoba: bello discussa senectus CL. δ) stara koža kač idr. živali, (kačji) lev: senectutem exuere PLIN. (o)leviti se.
3. metaf. starost, dolgotrajnost, dolgo trajanje, dolgodobnost kake reči: cariosa (sc. tabellarum) senectus O., vini IUV.
-
sénilité [senilite] féminin ostarelost, senilnost, starostna onemoglost
sénilité précoce prezgodnja senilnost
-
senium -iī, n (senes)
1. starost, visoka starost, siva starost, priletnost, ostarelost, starostna o(b)nemoglost, oslabelost, matórost: senio confectus quiescit (sc. equus) ENN., senio debilem frustra adiuvare PH., senium et orbitas principis, senium Galbae et iuventa Othonis, curvata senio membra, fluxa senio mens, fessus senio T., senio confecti SUET., anus ... curvata gravi senio AP.
2. metaf. slabenje, (o)slabitev, oslabevanje, omagovanje, hiranje, pešanje, pojemanje, ginevanje, propadanje, izgubljanje moči: omni morbo seniove carere CI., lentae velut tabis senio victa pertinacia L., senio proficiens vini eius vita PLIN., senium lunae PLIN., senium defendere famae STAT., passus enim est leges istas ... situ atque senio emori GELL.
3. meton.
a) abstr. α) starostna resnobnost (resnoba), starostna čemernost, čemerna resnobnost, starostna mrkost (mračnost), klavrnost: surge et inhumanae senium depone Camenae H., triste morum senium SEN. TR., en pallor seniumque PERS., loci senium SEN. PH. žalosten vtis, neprijeten vtis. β) jeza, nejevolja, sitnost, neprijetnost, žalost, jad: id illi senio est PL., mihi senio sunt PL., mors amici mihi est senium multo acerrimum ACC. AP. NON., tota civitas confecta senio est CI., senio et maerore consumptus L.; v pl.: quot pestes, senia et iurgia emigrarunt TIT. AP. NON. γ) lenoba, lenobnost, lenost, lenivost, lenuštvo: torpor mentis ac senium SEN. PH., senio torpescere rerum SIL.
b) konkr. α) starec, staruh (kot psovka): te senium atque insulse sophista LUC. AP. DON.; s pron. masc.: ut illum di deaeque senium perdant TER.; brez zaničlj. pomena: corde sagaci aequabat senium SIL. β) stara nesnaga: senium repellere templis SIL.
-
exinānītiō -ōnis, f (exinānīre) izpraznjenje: alvi Plin. izčiščevanje, driska, florescendi Plin. onemoglost dreves zaradi prisilnega cvetenja.
-
pâmoison [pɑmwazɔ̃] féminin omedlevica, nezavest; (familier)
tomber en pâmoison omedleti, onesvestiti se; slabost, onemoglost
-
sénile [senil] adjectif starčevski, senilen; figuré otročji
débilité féminin sénile starostna onemoglost
-
ἀσθένεια, ἡ, ion. -είη in -ίη, (ἀ-σθενής) slabost, bolehavost, onemoglost, bolezen; τοῦ βίου uboštvo, revščina.
-
ἔκλυσις, εως, ἡ (ἐκ-λύω) 1. osvoboditev, (od)rešitev τινός. 2. onemoglost, slabost.
-
ταπεινότης, ητος, ἡ 1. nizkost, nizka lega. 2. a) neznatnost, onemoglost, slabost, siromašne razmere, siromašnost; b) pobitost, klavrnost, malodušnost; c) ponižnost; d) poniževanje.
-
истощение n izčrpanje; (pren:) oslabitev, izčrpanost;
старческое и. onemoglost zaradi starosti