Franja

Zadetki iskanja

  • dēflexiō -ōnis, f (dēflectere) odklon, odstop: Macr.
  • dejación ženski spol, dejamiento moški spol prepustitev, odstop
  • dejada ženski spol odstop
  • délaissement [-lɛsmɑ̃] masculin zapuščenost, zapustitev; juridique prepustitev, odstop

    délaissement d'un héritage odstop dediščine
  • demísie -i f odstop
  • demìsija ž (lat. demissio) demisija, odstop, ostavka: podnijeti predsjedniku -u vlade; demisija je prihvaćena
  • Demission, die, demisija, odstop
  • démission [demisjɔ̃] féminin ostavka, demisija, odstop; odpust (iz službe); figuré odpoved

    donner sa démission podati ostavko, demisionirati, odložiti službeno mesto
    accepter, recevoir la démission de quelqu'un sprejeti ostavko kake osebe
  • dēscēnsus -ūs, m (dēscendere)

    1. hoja navzdol, spuščanje, sestop(anje): d. facilis L., difficilis L., sub ipsis radicibus montis consedit, qua illi descensus erat S. koder mu je bilo priti dol, d. dei de caelo Lact., eius d. de caelo in carnem Tert.; pesn. z dat. (k čemu, v kaj): facilis d. Averno V.; occ. odstop(itev) plemenskega bika od krave po parjenju: Varr.; (o stvareh) (u)padanje: cum levibus semper ascensus et gravibus descensus sit Macr.

    2. met. pot navzdol: d. ripae utriusque … (po obeh obrežjih) trecentorum ferme passuum L., erat oppidanis difficilis … eo descensus Hirt., labyrinthus unum in se descensum habet Mel.
  • désistement [dezistmɑ̃] masculin odpoved; juridique odstop, umik kandidature
  • desistencia ženski spol, -timiento moški spol odpoved, odstop(itev)
  • desistēnza f redko odstop, odpoved
  • dessaisissement [-zismɑ̃] masculin odstop(itev), izročitev; juridique izjava o nepristojnosti
  • dēverticulum (star. dēvorticulum) -ī, n (dēvertere, dēvortere)

    I.

    1. stranpot, stranska pot: Ter., Plin., Suet., Front., Dig., quae deverticula flexionesque quaesisti? Ci., nota deverticula petere Cu.

    2. pren.
    a) skrenitev (od pravega predmeta), zavoj, prestanek: Val. Max., Iuv., ab rerum natura declinare et legentibus deverticula amoena quaerere L.
    b) odstop(anje) (od običajnega opisovanja, nauka): d. eloquendi Q. nenavaden način, deverticula et anfractus Q., per varia sectarum deverticula Arn.
    c) „odstop“ besede od običajnega pomena, sprememba v pomenu, preobrat: d. significationis (pomena) Gell.
    č) „odstop“ od običajnega zdravljenja = neobičajen način zdravljenja: aquarum calidarum deverticula Plin.

    — II.

    1. postajališče, počivališče, prenočišče: cum gladii abditi ex omnibus locis deverticuli protraherentur L.; v slabem pomenu slaba krčma: Nero … lupanaria et deverticula … pererrabat T.

    2. pren. skrivališče, zakotje, zavetišče: Plin., Q. (XII, 3, 11), nec devorticulum dolis (est) Pl., fraudis et insidiarum d. Ci.
  • digrèsija ž (lat. digressio) digresija, odmik, odstop: nadam se da ova mala digresija slušaocima neće smetati
  • dimissione f odstop, odpoved, ostavka, demisija:
    dare, presentare, rassegnare le dimissioni dati odpoved
    dimissioni del governo odstop vlade
  • excēssus -ūs, m (excēdere)

    I. „izitje“, odhod: excessus eius Vell.

    — II. pren.

    1. „odhod iz življenja“, odhod v večnost, ločitev od tega sveta, smrt: excessus vitae Ci., in his esse et excessum e vita et in vita mansionem Ci.; abs.: Suet., post obitum vel potius excessum Romuli Ci., missique legati, qui … maestitiam eius (Germanici) ob excessum Augusti solarentur T.

    2. oddaljitev od česa, odstop od česa, zanemarjanje česa: a pudore Val. Max., moderaminis Prud.; occ. ret. zastranitev od glavne teme: Plin., Amm., Tert., egressio vel, quod usitatius esse coepit, excessus Q., (Cicero) otiosus (est) circa excessūs T., quid audentius est illo pulcherrimo ac longissimo excessu Plin. iun.

    3. excessus mentis (ἔκστασις) zamaknjenje (zamaknjenost): Aug., Cassian.

    4. pomol, štrlina: os calcis … quadam (parte) excessus habet Cels., fluxuosi excessus, montani excessus Amm., excessus (crucis) Tert.
  • exorbitātiō -ōnis, f (exorbitāre) odstop od česa; pren. prestop(ek), prekršek: Aug., disciplinae Tert.
  • flexus2 -ūs, m (flectere)

    I. med.

    1. ovinek, zavoj, krivina, zavinek, obrat, pregib: Plin., Q., fluminis, cervicis O., labyrinthei flexūs Cat., (aures) … duros habent introitus multisque cum flexibus Ci., fl. viae, flexūs vallium L., fl. oculorum Sen. ph., flexu modico (litus) sinum facit Cu., Rhenus modico flexu in occidentem versus T.; pesn.: flexu sinuoso elabitur Anguis V. zakrivljena (vijoča se) v mnogih vijugah.

    2. metaf.
    a) preobrat: flexūs rerum publicarum (v ustavi) Ci.
    b) kot ret. t. t. α) menjava, spreminjanje glasu (modulacija): vocis Q., qui flexus deceat miserationem Q., citharoedi simul et sono vocis et plurimis flexibus serviunt Q. β) zahod, oddaljitev, odstop od glavne stvari: haec recta (prosti stavki) et in nullos flexus recedentia Q. ki nič ne zaidejo.

    3. occ.
    a) nagib na stran, izogib(anje) telesa: qui cursu parum valent, flexu eludunt Q.
    b) ovinek poti (ceste), stranska pot, okljuk(a), okoliš, zapotje: in quo flexus est ad iter Arpinas Ci., notis flexibus praecurrit ad alium xystum Ph., flexu Armeniam petivit T., eo flexu itineris ire iubet, quo Viennam vitarent T.
    c) obračališče = lok, v katerem so morali dirkači v cirkusu voziti okrog cilja (meta); od tod pesn. pren. (o stremljenju za nravno dovršenostjo): metae qua mollis flexus et unde Pers. kod je rahli obrat okrog cilja in odkod.

    4. meton. preobrat: fl. aetatis (mladosti, življenja) Ci., brumales flexūs Lucr., autumni flexu T. ko se je jesen že koncu bližala, v pozni jeseni. —

    II. pass.

    1. upognjenost, krivost, zakrivljenost, kodranje, skodranost: fl. fistulae Cels., ossa patiuntur flexūs O. se dajo upogniti (kriviti), centum flexibus apti (capilli) O., fl. capillorum Q.

    2. metaf.
    a) kot gram. t. t. pregibanje besed ali pa njih (etim.) izvajanje: Q. (1, 6, 15).
    b) kot ret. t. t. obrat v govoru: Q. (5, 13, 2).
  • òdstup m odstop, umik