Franja

Zadetki iskanja

  • deprecare v. tr. (pres. deprēco)

    1. knjižno zaklinjati, rotiti

    2. grajati; obsoditi, obsojati:
    tutti deprecarono il gesto vsi so obsodili dejanje
  • dēprecor -ārī -ātus sum

    I.

    1. za odvrnitev kakega zla prositi, kaj, koga proseč (s prošnjami) odvračati: d. periculum C., in deprecandis amicorum aut periculis aut incommodis N., d. mortem C., non mortem neque aerumnas S., saepe precor mortem, mortemque quoque deprecor idem O., d. virgarum vim Ci., ab sese calamitatem, iustam patriae querimoniam a se, ignominiam a familia Ci., ad deprecandam ignominiam L., d. iram senatūs L. ali illorum iratos animos Ci. s prošnjami potešiti, hoc unum deprecor O. prosim te, da edinole od tega odstopiš, lecto te deprecor uno Pr., d. poenam Cu., Suet., praecipiendi munus Q. proseč (= vljudno) odkloniti, deprecante populo T.; brahilogija: postquam (legati) errasse regem … deprecati sunt (= deprecandi causa dixere) S. ko so poskusili to odvrniti, češ, kralj se je zmotil. - Pt. pf. s pass. pomenom: deprecati belli remissio Iust. s prošnjami odvrnjene vojne.

    2. za koga, za kaj (živo) prositi, koga milosti prositi, (za)prositi: pro amico, pro civi, pro reditu Ci., pro se Vell., ei misericordiam me deprecante tribuatis Ci. na mojo priprošnjo, quem enim deprecarere, cum omnes essent sordidati Ci., d. numina versu Petr., superos Val. Fl., senatum ac principem T.; z nikalnim finalnim stavkom: deprecor, ne irascatur Ci., unum petere ac deprecari: … ne se armis despoliaret C., d. patres, ne festinarent L., deprecatus … senatum, ne maiestatis crimina tractarentur T.; za nikalnico s quominus ali quin: neque illum se deprecari, quominus pergat L., nihilum deprecans, quin privatus iterum in se saeviret L., nec deprecor, quin sic existimetis Ap.; z dat. osebe, za katero se prosi: d. seni, ne vapulet Pl.; abs.: arma deponat, roget, deprecetur Ci., legatos deprecandi causā ad Caesarem mittunt C., equidem merui, non deprecor V., XXX oratoribus missis ad deprecandum Cu. Pt. pf. deprecatus 3 s pass. pomenom = zaprošen: deprecato summo numine Ap.

    — II. koga ali kaj izprositi, priprositi, česa prositi; z acc. personae: non ego meis ornatum beneficiis a vobis deprecor, iudices, sed custodem salutis meae Ci., te assiduae lacrimae C. Marcelli, fratris optimi, deprecantur Ci.; z acc. rei: pacem deprecari Ci., d. fratris salutem a populo Romano Ci., quam multorum hic vitam est a L. Sulla deprecatus Ci., vitam sibi d. Auct. b. Afr., cum vitam etiam per ubera materna deprecaretur Iust., auxilium supplices deprecantur Iust., belli prosperos eventus deprecantes Iust., paucos dies exsolvendo donativo d. T.; s pozitivnim finalnim stavkom: deprecatus est eum … sepulturae traderet Hyg., nec deprecaturi sumus, ut crimen hoc nobis condonetis Ci., dispensatorem deprecari, ut servo poenam remitteret Petr., deprecabatur eum, ut imponat illi manum Vulg.; z inf.: non deprecor hosti servari Lucan., nec deprecor umbram accipere Stat.; z ACI: lumen oculorum divinitus sibi servari deprecatur Aug. živo prosi.

    — III.

    1. obr. preklinjajoč (zaklinjajoč) izreči (izrekati): uxor … diras devotiones in eum deprecata Ap.; pren. zakletve zoper koga izreči, koga zaklinjati: deprecor illam adsidue Cat.

    2. voliti = komu kaj želeti: Pyrrho et Samnitibus eam sapientiam Val. Max.

    Opomba: Act. soobl.: orabunt, deprecabunt in hac domo It. ap. Aug.
  • dēvoveō -ēre -vōvī -vōtum

    1. božanstvu kot dar obljubiti (obljubljati), nameniti (namenjati), posvetiti (posvečevati), darovati, žrtvovati: Enn., Agamemnon cum devovisset Dianae, quod in suo regno pulcherrimum natum esset … immolavit Iphigeniam Ci., huic (Marti) ea, quae bello ceperint, plerumque devovent C., si quis gnatam pro muta devovet agna H., devota victima H.

    2. occ.
    a) bogovom (zlasti podzemnim) kot spravni dar posvetiti (posvečevati), smrti posvetiti, za smrt določiti, žrtvovati: pro re publica, … legiones auxiliaque hostium mecum deis manibus Tellurique devoveo L., quos sacerdotes ad mortem devovissent L., devota vita (Deciorum) Ci., devota corpora (Deciorum) L.; pogosto refl. se devovere kot spravni dar zaobljubiti se, žrtvovati se, smrti posvetiti se: tanta religionis vis fuit, ut quidam imperatores etiam se ipsos dis immortalibus … pro re publica devoverent Ci., quorum (superorum) se devovet aris V., d. se pro populo Romano legionibusque L., se pro patria Sen. ph.; šalj. (z namigovanjem na požrtvovalno smrt Decijev): qui (P. Decius) maiorum exempla persequens pro alieno se aere devovit Ci. se je žrtvoval.
    b) orožje (za umor) posvetiti: sica quibus sacris devota sit nescio Ci., d. capulam Petr.
    c) pri podzemnih bogovih prekleti (preklinjati): postquam … audivit … sacerdotes a populo coactos, ut se devoverent N., d. natum suum, suas artes, scelerata arma O., spiritum meum Petr., se Q., ducem hostilibus diris Fl., ubi … se … diris per omnium sacerdotum religiones devotum cognovit Iust.
    č) podzemnim bogovom zaklinjati, začarati, uročiti: te traiectis Aeaea venefica lanis devovet O., num te carminibus, num te pollentibus herbis devovit … anus? Tib.

    3. pren.
    a) koga ali kaj komu (čemu) kot žrtev izročiti (izročati), preda(ja)ti, nameniti (namenjati), pogubi da(ja)ti, prepustiti (prepuščati), smrti posvetiti (posvečevati), žrtvovati: animam hostibus Acc. fr., vobis (za vas) hanc animam devovi V., d. pro alicuius salute spiritum Val. Max., alteri vitam debet, alteri devovet Sen. rh.; pass.: Phoenissa pesti devota futurae V., devota morti pectora H., Andromeda devota monstris marinis Pr., devotis omnium capitibus Cu., arma devota focis Mart.
    b) occ. refl. čemu povsem vda(ja)ti se, popolnoma posvetiti (posvečevati) se: se regibus S. fr., se amicitiae alicuius C., se gloriae Cu. Od tod adj. pt. pf. dēvōtus 3, adv.

    1. preklet: arbos, sanguis H., periuria Cat., devotissima senectus Aug.

    2. zaklet, začaran, uročen: nunc mea Thessalico languent devota veneno corpora O.

    3. pren.
    a) popolnoma vdan, močno privržen: Sen. ph., mulier vino devota Ph., devotae in externa proelia dextrae Lucan. takoj pripravljene na … , deditus alicui devotusque Iuv., scaenae d. Suet., devoto vobis animo Tiber. ap. Suet., an quisquam nobis devotior exstat? Cl., quibus rebus … devotissimos sibi … reddidit Suet., devotissimi rei publicae viri Vop., devote militare Cod. Th.; subst. dēvōtī -ōrum, m zvesto vdani možje, privrženci: cum DC devotis C.
    b) vdan = bogu vdan, pobožen: deo, Christo Eccl., devota ieiunia Aus.; adv. dēvōtissimē: Eccl.
    c) oblasti, zakonom vdan, pokoren: Cass.

    Opomba: Sinkop. fut. II. dēvōrō (= dēvōverō): Acc. fr.
  • draw down prehodni glagol
    spustiti; pritegniti; zaklinjati
  • evocar [c/qu] (po)klicati (na pomoč); evocirati, v spomin priklicati, (duhove) zaklinjati
  • exorcise [éksɔ:saiz] prehodni glagol (from, out of)
    izganjati duhove; zaklinjati
  • exorciser [ɛgzɔrsize] verbe transitif izganjati, zaklinjati (duhove, demone, hudiča)
  • exorcizar [z/c] zaklinjati, zarotiti, duhove izganjati
  • gesundbeten figurativ zaklinjati
  • invoke [invóuk] prehodni glagol
    prositi, zaklinjati, klicati
    figurativno moledovati, obrniti se na koga
  • obsecrate [ɔ́bsikreit] prehodni glagol
    zaklinjati, rotiti
  • obtest [ɔbtést]

    1. prehodni glagol
    arhaično rotiti, prositi, zaklinjati

    2. neprehodni glagol
    protestirati
  • òklinjati -njēm zaklinjati: mi smo ga oklinjali da se crnje ne može; sve što im se više oklinjao, sve su mu manje vjerovali
  • pow-wow2 [páuwau] neprehodni glagol
    prirediti indijansko svečanost; vračiti, zaklinjati, odganjati bolezni
    ameriško, pogovorno posvetovati se, kramljati
  • prèklinjati -njēm zaklinjati, rotiti: preklinjati koga bogom i svetim Jovanom, preklinjao nas da budemo oprezni
  • rezar [z/c] moliti; (mašo) brati; (na pamet) povedati; razglasiti, oznanjati; glasiti se; zaklinjati (bolezen); mrmrati

    rezar el rosario rožni venec moliti
    según reza el texto kot pravi besedilo
    eso no reza conmigo to se me ne tiče
  • rotíti -ím, roti -ite, rotil -a preklinjati, zaklinjati: rotiti koga pri materini ljubezni; rotiti se na žive in mrtve
  • scongiurare v. tr. (pres. scongiuro)

    1. knjižno zaklinjati, zarotiti

    2. pren. rotiti

    3. odvrniti, odvračati; preprečiti, preprečevati; izogniti, izogibati se:
    scongiurare un pericolo preprečiti nevarnost
  • zapriségati -am zaklinjati
  • заклина́ти -на́ю недок., zaklínjati -am nedov.