Franja

strascinamento m vlečenje, vlačenje

tȅgljēnje s vlačenje, vlečenje, vleka: konop za tegljenje; tegljenje broda

tèzmānje s vlačenje

tote² [tóut]

1. samostalnik
ameriško, pogovorno prenašanje, vlačenje, vleka, prevažanje; tovor

2. prehodni glagol
ameriško nositi, vleči, vlačiti, voziti, prevažati

to tote a gun nositi puško s seboj

traino m

1. vleka, vlačenje

2. tovor, vozno blago

3. vlača

4. pren. spodbuda, pospeševanje:
fare da traino žarg. vleči (gospodarska panoga)

trascinio m (pl. -ii) vlačenje

trazione f

1. vlačenje, vlek; pogon:
autoveicolo a trazione anteriore, posteriore mehan. vozilo s prednjim, zadnjim pogonom
forza di trazione vlečna sila
trazione animale živinska vleka
trazione elettrica, meccanica električni, strojni pogon

2. med. vlek, ekstenzija

trimbalage [trɛ̃balaž] masculin vlačenje (s seboj)

vúcānje s vlačenje

vucàrānje s vlačenje

zúbljēnje s
1. piljenje zobcev
2. zobčanje
3. brananje, vlačenje
4. zobljenje

dobrànati -ām dobranati, končati vlačenje

màkare mȁkārā ž mn. (t. makara) dial.
1. zidarski oder
2. motek, tuljava
3. smuka, priprava za vlačenje pluga na njivo

trupčànīk -íka m tir po snegu za spuščanje ali vlačenje hlodov iz gozda

zȁmanica ž priprega za vlačenje čolnov po reki navzgor: bio sam na -i; činio sam -u

ἀνολκή, ἡ (ἀν-έλκω) potegovanje, vlačenje (ladij iz morja na suho).

ὁλκή, ἡ (ἕλκω) vlačenje; teža.

ῥυστακτύς, ύος, ἡ ep. vlačenje, grdo ravnanje, sramotenje.