Franja

Zadetki iskanja

  • dēcerpō -ere -cerpsī -cerptum (dē in carpere)

    1. odtrgati, utrgati, trgati: Ca., Cu., Col. idr., flores Lucr., O., Plin., Cereris decerpsit aristas O.; z abl. instrumenti: pollice florem, pabula manu O., lilia tenero ungui Pr., laureae ramulos … manu Val. Max. O d kod? undique decerpta oliva H., inde laureas d. Suet.; z abl.: pomum arbore ali adducto ramo O.; s praep.: acina de uvis Ca., mala de arboribus Hyg., ex abiete … fila Plin.; pren.: omnia, nisi decerpantur, arescunt Q.; occ.
    a) (s kljunom, z zobmi) odtrgati, utrgati, odgloda(va)ti: oscula mordenti semper decerpere rostro Cat. golobčkati (ljubkovati) se, ita decerpens aequabat semper opus dens Cat.
    b) odjesti (odjedati), objesti (objedati), izsrka(va)ti: thymum Plin. (o čebelah), ora puellae Ps.-V., (Copa) posladka(va)ti se z usti …

    2. pren. odvzeti, vzeti (jemati) od kod: humanus animus decerptus ex mente divina Ci.; occ.
    a) izbirajoč povzeti, posneti, izbrati: habent tamen alii quoque comici … quaedam, quae possis decerpere Q., ex hac (materia) … aliqua in usum principii d. Q.
    b) uži(va)ti, pridobiti si: ex re decerpere fructūs H., illibatam virginitatem Sen. rh., primas noctes tecum epulis Pers., decus primae pugnae Sil., murmura vocis Stat.
    c) zmanjš(ev)ati, kratiti, pritrgati: ne quid iocus de gravitate decerperet Ci., nihil sibi ex ista laude centurio … decerpit Ci., nec hac re de principatu quidquam decerpsit Val. Max., nihil ex cuiusquam dignitate … decerpseris Plin. iun.
    č) uničiti: quae (invidia) spes tantas decerpat Q.
  • défaire* [defɛr] verbe transitif odvezati, razvozlati; razdreti, razstaviti; odtrgati, uničiti; premagati, pobiti (sovražnika)

    se défaire raz-, odvezati se; razdreti se; sleči se
    se défaire de quelque chose znebiti se česa; odpustiti (de quelqu'un koga); commerce na trg vreči, znebiti se (blaga); odložiti, odreči se (službi, navadi)
    défaire quelqu'un de quelque chose osvoboditi česa
    défaire un marché preklicati kupčijo
    défaire une armée poraziti vojsko
    défaire sa cravate odvezati si kravato
    défaire un contrat prelomiti pogodbo
    se défaire d'un employé odpustiti uslužbenca
    se défaire d'une détestable habitude znebiti se grde navade
    défaites-moi de ce gêneur! rešite me tega nadležneža!
  • défalquer [defalke] verbe transitif odbiti, odtegniti, odtrgati, odračunati

    défalquer les acomptes du montant d'une facture odračunati naplačila od zneska fakture
  • dēlībō -āre -āvī -ātum, prvotno = pri darovanju vina nekoliko te tekočine iz čaše „izliti“, od tod pren.

    1. kaj malega posne(ma)ti s česa, odvze(ma)ti, odlomiti, odtrgati, pokusiti (pokušati): sol umoris parvam delibet ab aequore partem Lucr., ne delibent aliquid membrorum Varr. ne odrgnejo, poškodujejo, d. truncum Col., paululum carnis Petr. pokusiti, užiti, eius osculum delibatum digitis Suet. božana; pesn.: d. oscula V., Ph. le površno se ustec dotakniti, rahlo poljubiti; pren.: ut omnis undique flosculos carpam atque delibem Ci., philosophiae doctrinas satius est numquam attigisse quam leviter et primoribus, ut dicitur, labiis delibasse Fr.

    2. posne(ma)ti, povze(ma)ti, zaje(ma)ti, okusiti (okušati), uži(va)ti: ex universa mente divina delibatos animos habemus Ci., d. novum honorem L., honores Plin. iun., suas artes agendo O. površno ukvarjati se s … , omnia narratione Q. vsega se dotakniti.

    3. z odvzemanjem zmanjš(ev)ati, prikrajšati, okrniti, kratiti, raniti, žaliti, (o)skruniti: aliquid de gloria sua, aliquid de honestate Ci., nec de laude ieiuni hominis quicquam Ci., nullā voce delibans insitam virtutem Corn., d. castitatem virginis Val. Max., pudicitiam Suet., aliquid de virginitatis integritate Fl.
  • dēplantō -āre -āvī -ātum

    1. odtrgati: virgulam de cytiso d. (za sadež) Varr.; od tod sploh odlomiti: ramum Col.

    2. mladiko zasaditi (zasajati): Plin.
  • dēripiō -ere -ripuī -reptum (dē in rapere) odtrgati, iztrgati, s koga, s česa (s)trgati, iz (s) česa vzeti, jemati: dereptus cortex O.; z dat. personae: quod pertineat ad usum, alteri deripere Ci., spolia occisis derepta Latinis V., spolia … Romanis derepta T., dereptae viris … exuviae Sil., blandae derepta monilia divae Val. Fl. Od kod? s (iz) česa? z abl.: d. tergora costis V., ensem vaginā V., izdreti, cola tectis V. sneti, amphoram horreo, lunam caelo H., pignus dereptum lacertis, signa … derepta Parthorum superbis postibus H., plaustro derepta nurus Val. Fl., quem (praefectum castrorum) dereptum vehiculo sarcinis gravant T., derepta monilia collo, ore derepta frena Sil., arma d. templis ali pugnantum dextris Sil.; s praep.: amicam de ara d. Pl., qui me capillo hinc de curru deripit Pl., de manu Cereris Victoriam d. Ci., membranae summo de corpore rerum dereptae Lucr., serta de sanctis deripuisse focis Tib., a pectore vestem d. O., ferrum a latere deripuit (ali diripuit) T., d. velamina ex humeris O., deos e caelo Tib. Pren. komu kaj (od)vzeti: misero omnia vitae ornamenta Ci., quantum de mea auctoritate deripuisset Ci. za kolikor je bil zmanjšal.
  • desceller [dɛsɛle] verbe transitif odpečatiti, odstraniti pečat; odpreti; architecture odtrgati, odlomiti

    desceller un acte odpečatiti, odpreti (uraden) spis
    desceller une pierre du mur odlomiti kamen iz zidu
  • desprínde desprínd vt./vr.

    1. ločiti (se)

    2. odtrgati (se)

    3. odlepiti (se)

    4. izpreči

    5. izstopati
  • destacar [c/qu] oddeliti (od), ločiti, odtrgati

    destacarse odražati se; ločiti se od glavne vojske
  • détachable [detašabl] adjectif ki se da iz-, odtrgati, odstranljiv, snemljiv

    coupon masculin détachable kupon, ki se da odtrgati
    cahier masculin à feuilles détachables zvezek z odstranljivimi listi
    imperméable masculin à capuche détachable dežni plaščs snemljivo kapuco
  • détacher [detaše] verbe transitif

    1. odtrgati, od-, razvezati; odstraniti, odvzeti; oddeliti, ločiti; dodeliti (uradnika) drugam na delo; militaire detaširati; odposlati, delegirati; figuré odtujiti, odvrniti (de quelque chose od česa); zadati (udarec)

    2. odstraniti madeže (quelque chose iz česa)

    se détacher odtrgati se, ločiti se od; osvoboditi se; odvrniti se (de quelqu'un od koga); odreči se; odražati se, pokazati se
    savon masculin à détacher milo za odstranjevanje madežev
    détacher sa ceinture, le chien odvezati si pas, odvezati psa
    détacher les yeux, le regard, son attention de quelque chose obrniti, odtrgati pogled, pozornost od česa
    détacher quelqu'un au-devant d'un hôte odposlati koga gostu naproti
  • dēvellō -ere -vellī (-volsī Cat.), -vulsum (-volsum) odtrgati, iztrgati, (iz)puliti: Fr., pennas Pl., ramum trunco O., plantas de matrum radice Pall.; razgaliti: concubinas Suet.
  • dīrapiō ali disrapiō -ere odtrga(va)ti, pren. odvrniti (odvračati): Ap.
  • dīripiō -ere -ripuī -reptum (dis in rapere)

    1.
    a) raztrga(va)ti, trgati, razkosa(va)ti: Lucr., Val. Fl., Pentheum Pl., artūs O., membra viri (= Penthei) manibus direpta nafandis O., Hippolyte infelix, … cum consternatis diripereris equis O., diripiunt dapes (Harpyiae) V.; pesn.: diripiunt fretum Stat.
    b) koga sem in tja trgati, vleči, vlačiti: differor, distrahor, diripior Pl.

    2. razdejati, uničiti: diripuere aras V., duo praecipua oppida … direpta sunt Suet.

    3. pren.
    a) odtrgati, iztrgati, strgati, (o meču) izdreti (izdirati): arma militibus sine caede … direpta H., d. vexillum Amm.; z abl.: funem litore, vaginā ensem V.; s praep.: a pectore vestem O., ex capite regni insigne Cu., ferrum a latere T.
    b) razgrabiti, (o)pleniti, upleniti, (o)ropati: domum, villas, patriam, patrimonium, fanum, portum, provincias Ci., civitates, impedimenta C., oppidum … ad diripiendum militibus concessit C., d. castra hostiliter, urbes L.; met.: d. Eburones C., Lusitanos N., socios T.; occ. ropajoč odvleči, proč zvleči, ugrabiti, nagrabiti: hereditatis diripiendae participes Ci., quas (res pulcherrimas) … ex tota Asia direptas in suum regnum congesserat Ci., ex horreis direptum frumentum Ci., d. magnum numerum frumenti commeatusque C., bona C., praedas bellicas S., aureum vellus Amm., aliquid ex illo naufragio Paul. (dig.).
    c) za kaj, za koga trgati se, puliti se: talos … , quos illi diripere coeperunt Q., d. Timagenem Sen. ph., te diripiunt potentiores per convivia Mart., Maeoniden … urbes diripiunt, matrem … ambo diripiunt flentes Stat.; v pass.: diripitur ille toto foro patronus Sen. ph.
  • distaccare

    A) v. tr. (pres. distacco)

    1. odtrgati; oddeliti, oddeljevati; oddvojiti, oddvajati

    2. ločiti, ločevati; razdružiti, razdruževati

    3. voj. detaširati; oddeliti; premestiti, premeščati; ekst. prestaviti:
    distaccare un impiegato presso un altro ufficio premestiti uslužbenca v drugo pisarno

    4. šport pridobiti si prednost pred nasprotniki, pustiti zasledovalce daleč za sabo

    B) ➞ distaccarsi v. rifl. (pres. mi distacco)

    1. ločiti, ločevati se; oddaljiti se

    2. pren. odtujiti, odtujevati se

    3. pren. (emergere) odlikovati se; izstopati, razlikovati se; biti nad:
    distaccarsi dalla media izstopati od povprečja
  • distract [distrǽkt] prehodni glagol (from)
    odvračati, odvrniti, odtrgati; odmakniti, usmeriti; (z)motiti, zmesti, (z)begati, obnoriti; vznemiriti, vznemirjati
  • distrahō -ere -trāxī -trāctum (po drugih -trăctum)

    1. narazen vleči (trgati), raztrga(va)ti, trgati, (na silo) razstaviti, razdreti: Lucr., C., d. aliquem equis Varr. fr., corpus … , quod dirimi distrahive non possit Ci., iam corpus distrahendum dabis L., turbatis distractus equis (Hippolytus) V., distracta in diversum actis curribus membra Sen. ph., quadrigis religari et in diversa distrahi Aur. razčetverjen biti, vallum distrahere et dirripere L., d. saxa Sen. ph. razgnati; pesn. (zevgma): d. (alicui) comam … , lumina … , genas O., razmršiti lase … , razpraskati oči … , razmrcvariti lica; pren.: haud fallebat Tiberium moles cognitionis quāque ipse famā distraheretur T. kako ga obrekujejo.

    2. occ.
    a) raztegniti (raztezati), razširiti (razširjati), osamiti (osamljati), (raz)deliti, razkropiti: turmas T., Caecinam cum quadraginta cohortibus Romanis distrahendo hosti … misit T., familiarissimos fuga distraxit Ci., d. hostem Fl., populus Romanus per diversa terrarum distractus Fl.; med.: Pompeius suis praedixerat, ut Caesaris impetum exciperent neve se loco moverent aciemque eius distrahi paterentur C., Euphrates distrahitur ad rigua, in paludes Plin. se deli, se razteka.
    b) narazen spraviti, (raz)ločiti: non prius distracti sunt (pugnantes), quam alterum anima relinqueret N.
    c) koga imetje razsipati, razmeta(va)ti, zapravljati: quom absenti hic tua res distrahitur tibi Pl., non hercle minus distrahitur cito Pl.
    č) drž.pr. (posamično) (raz)prodajati, s prodajo razkosati, na dražbi proda(ja)ti: dividant … distrahant Luc. ap. Non., quanto quis obaeratior, aegrius distrahebant (agros) T., coëmendo quaedam, tantum ut pluris postea distraheret Suet., d. bona Gell., merces Iust., modico (za zmerno ceno), viliori, vilissimo d. aliquid Icti.
    d) gram. med dvema besedama (v verzu) zev (hiatus) dopuščati, dve besedi z zevom izgovarjati: voces Ci.

    3. pren.
    a) zveze razvez(ov)ati, razdreti (razdirati), ukiniti, razpustiti, razgnati: amorem Ter., quae sententia omnem societatem distrahit civitatis Ci., haec naturā cohaerentia distraxerunt Ci., d. concilium Boeotorum L., societatem cum aliquo Sen. rh., collegia (zadruge) Sen. ph.; occ. (osebe) razdvojiti (razdvajati), spreti; v pass. razdvojiti se, spreti se: distrahi cum filio Ci., Pompeium et Caesarem perfidiā hominum distractos (sprta) rursus in pristinam concordiam reducas Balbus in Ci. ep.
    b) kaj ubraniti, preprečiti, brezuspešno narediti: subicitur etiam L. Metellus, … qui hanc rem distrahat C.
    c) prepire poravna(va)ti, pomiriti (pomirjati), spraviti (spravljati): controversias Ci., Suet.
    č) na razne strani vleči (nagibati): feror, differor, distrahor Pl., obsessos hinc fides, inde egestas inter decus ac flagitium distrahebant T. tu je bilo pomanjkanje vzrok, da so … omahovali med … , cum Tiberium anceps cura distrahere, vine militum servum suum coërceret, an … T. ko je … nagibala sem in tja; v pass. tudi = omahovati, kolebati: in deliberando animus in contrarias sententias distrahitur Ci., cum Tiridates … distrahi consiliis, iret contra an … T., in subtilitatem inutilem distrahi Sen. ph. izgubljati se v nepotrebne malenkosti; distrahi (abs.) Ci. v dvome zaiti; v pomenu vznemiriti (vznemirjati): distrahi litibus, ancipiti contentione Ci., multiformibus curis Amm.; v pomenu raztrositi, razcepiti (razcepljati): eius (oratoris) industiam in plura studia distrahere Ci., d. rem publicam L., T., si matrimonium Liviae velut in partes domum Caesarum distraxisset T.

    4. odtrg(ov)ati, iztrg(ov)ati, odtegniti (odtegovati), odvrniti (odvračati), odpraviti (odpravljati), na silo ločiti: d. aliquem a complexu suorum Ci., qui a me mei servatorem capitis … distrahat Ci., ab eis membra citius distrahi posse Ci., illam a me distrahit necessitas Ter., d. socium a rege, socius a me distractus Ci.; med. odtrgati se, ločiti se: non potui ab illo tam cito distrahi Sen. rh., ne vi distrahitur anima a corpore Sen. ph.;
    a) pren. ut enim sapientiam, temperantiam, fortitudinem copulatas esse docui cum voluptate, ut ab ea nullo modo nec divelli nec distrahi possint, sic … Ci.
    b) occ. koga komu odtujiti (odtujevati): quid ego illum ab eo distrahere conarer? Ci. — Od tod adj. pt. pf. distrāctus (distrăctus) 3 razdeljen, raztresen: divisior inter se ac distractior actus Lucr.; pren. zaposlen: tamquam distractissimus ille tantorum onerum mole Vell. vsestransko zaposlen.
  • dīvellō -ere -vellī in -vulsī -volsum, mlajše -vulsum

    1. raztrgati, pretrgati, razčesniti: Gell., Amm., magnos manibus d. montīs, divolsā nube Lucr., d. manibus nodos V. razvozlati, corpus O., suos artūs morsu O., ea cornu divulsere boves O., divulsa membra O., d. vulnus (obvezo rane) manibus Auct. b. Afr., effigies Pisonis T.; klas. le pren. = razvez(ov)ati, razdreti (razdirati), na silo ločiti (ločevati), prekiniti, ukiniti, uničiti (uničevati): res copulatas, commoda civium, affinitatem Ci., amorem querimoniis H., somnos divellit cura H. prekine, moti, d. amicitiam Sen. ph.; pass.: distineor ac divellor dolore Ci.

    2. occ. odtrg(ov)ati, odčehniti, odčesniti, ločiti; abs.: nec me … Gyes divellet umquam (sc. a te) H.; Od kod? s samim abl.: d. Damalin adultero H., ramum suo trunco O.; z a(b): neque ab eo (sc. a Catilina) divelli possunt Ci., qui a me mei servatorem capitis divellat Ci., divelli liberos a parentum complexu S., se ab hoste L., divelli a se et abripi Cu., uxor, ne ab aegro divelleretur Iust.; med.: divellimur inde V., non ego amplexu divellerer tuo V.; pren.: divelli ab otio, a voluptate Ci.
  • ēripiō -ere -ripuī -reptum in rapere)

    1. iztrg(ov)ati, odtrg(ov)ati, izdreti (izdirati): familiaris sui telum eripuit N. Od kod? z abl.: ensem vaginā, ferrum vaginā V., viscera vivis (pecudibus) eripiunt V.; s praep.: tibias ex ore Pl., deos ex aedibus suis Ci., sacra ex incendio L. epit., faces de manibus Ci., torrem ab igne O., ensem a femine V.; pesn.: orationem alicui ex ore Pl., ali vocem ab ore loquentis V. vzeti komu besedo iz ust, sam spregovoriti, eripiunt subito nubes caelumque diemque ex oculis V. zakrijejo in zatemnijo nebo; z dat. personae: tune hinc eripiare mihi? V. ti da bi mi ušel? oculis eripi O. izginiti izpred oči, oculos alicui eripere. H.

    2. vzeti, po sili vzeti, jemati, ugrabiti, upleniti, uropati: ne lucem hanc eripere cupiat Ci., scaphia confiteris erepta? Ci., mortalem formam eripere V., prospectum oculis, mentem, auxilium, coniugem V., pecuniam alicui, animam, vitam S., victoriam ex manibus, legis praesidium, probitatem, faciundi licentiam S., velis armentisque ereptis omnis usus navium uno tempore eriperetur C.; s praep.: hereditas erepta a liberis Ci., ornamenta ex fanis erepta Ci.; tudi z dat.: eripies pupillae togam? Ci., eripere pellem iuvenco V. odreti ga, pudicitiam militi Ci.; pren.: hunc mihi timorem eripe Ci., errorem, dolorem eripere Ci., posse loqui eripitur O. vzame se ji možnost govorjenja; occ. (o usodi, smrti idr.) koga ugrabiti, pobrati; poseb. pogosto v pass., ki se bolje sloveni z act.: quae virum … subito de sinu civitatis eripuit Corn., saevus et illum exitus eripuit Iuv., lux et eum ereptura vitā Amm..; ereptus fato V., uxorem sibi fato ereptam L., si fatis erepta fuisses O., in ipso robore aetatis eripior Cu. in flore aetatis ereptus rebus humanis (dat.) Cu. človeštvu (svetu) odvzet, paene vobis ereptus sum Cu.; tudi abs.: primā erepta iuventā est V. v zgodnji mladosti, erepto patre Cu. po očetovi smrti, Scipio … ereptus, vivit tamen Ci. čeprav mrtev, vendar živi, primis coniux ereptus in annis Val. Fl., matre mihi ereptā Q., Marcellum flagrantibus plebis studiis intra iuventam ereptum T., morte ereptus Amm., v pomenu usmrtiti, v pass.: reppulit erepto cunei ductore Menalca Stat.

    3. odtegniti koga čemu, oteti koga (kaj) iz česa, rešiti koga (kaj) koga, česa, osvoboditi koga (kaj) česa, od česa: eripe me Val. Fl.; (redko) s samim abl.: eripere flammā (igne O.) Palladium Ci. oteti iz ognja; pren.: se flammā eripere Ci.: s praep.: eripere aliquem ex istorum insidiis et mucronibus Ci., aliquem e flamma atque ferro ac paene ex faucibus fati Ci., servos ex media morte Ci., se ex pugna, se ex infamia, se ex hoc iudicio vi Ci., eripere aliquem ex (e) periculo C., S., ereptus e manibus hostium C., me ex manibus impiis eripite S., eripere aliquem ex manibus impiorum Cu., aliquem ex servitute S., aliquem ex obsidione L., eripere se ab illa miseria Ci., filium a morte Ci., de severitate istum Ci., aliquem de Macedonum manibus Val. Max.; aliquem umeris (abl. instrumenti, na ramah) per flammas et tela V.; z dat.: civitatem periculis ereptam esse S., eripere aliquem morti, se leto V., se pugnae V., se hosti L., se hosti fugā Cu., se sequentibus L. odtegniti se zasledovalcem, fatis eripi O., eripi praesenti periculo Cu., eripere se calamitatibus, se huic servituti Sen. ph., qui te legibus atque urnae dira eripuere minanti Sil., se quam primum contumeliis eripere Suet.; pesn.: eripe te morae H. odtegni se obotavljanju = ne obotavljaj se, nutans distorquensque oculos, ut me eriperet H. da bi me rešil (nadležnega spremljevalca), eripe fugam V. reši si možnost bega = reši se, dokler je še čas, vix tamen eripiam (= impediam), … velis quin … H., illis eriperes verbis mihi sidera caeli lucere Tib. bi me mogel pripraviti ob vero, da … svetijo. S finalnim stavkom: per eos se eripuit, ne causam diceret C. se je odtegnil zagovoru (sodni obravnavi).
  • ēvellō -ere -vellī (-vulsī: Sen. ph., Fl.), -volsum, mlajše -vulsum,

    1. iztrg(ov)ati, odtrg(ov)ati, (iz)puliti, izdreti (izdirati), izru(va)ti: Varr., Fl., Ap., linguam se evellisse M. Catoni Ci., timide signifer evellebat, quod fidenter infixerat Ci., emblemata evellenda curavit Ci., evellere arborem Ci., L., arbores radicitus Sen. ph. izkoreniniti, arbor … evulsa radicitus Suet., evolsis truncis iaculator H. ki meče izruvana debla, evellere fervum, pilum C., capillos Ph., dentes Plin. Od kod? z abl.: spinas agro, caeno plantam H.; z ex: hastam ex corpore Cu.; od tod pren.: radicitus evellere omnīs actiones tuas Ci. povsem pobijati, evellere ex animis hominum tantam opinionem Ci., suspicionem ex animo Ci., hoc metu proposito evellere se aculeum severitatis vestrae posse confidunt Ci., hunc sibi ex animo scrupulum ut evellatis Ci., evellere iras (e pectore) Stat., pravas … opiniones evellere atque exstirpare Aug.

    2. pren. odpraviti (odpravljati), iztrebiti (iztrebljati), zatreti (zatirati), izbrisati: consulatus ex monimentorum memoria evolsus Ci., consules non solum ex memoria, sed etiam ex fastis evellere Ci., quam litteram etiam e maxillis consuetudo elegans Latini sermonis evellit Ci., nec radicitus evelli mala posse putandumst Lucr.

    3. s silo osvoboditi: obsessa evellere castra Sil.