Franja

Zadetki iskanja

  • amplector -plectī -plexus sum (ambi in plectere) „oplesti (opletati) se“, od tod

    1. ovi(ja)ti kaj, ovi(ja)ti se okrog česa: compedes amplectuntur crura Pl., corpora natorum serpens amplexus V., serpens arboris amplexus stirpem Lucr.;
    a) (z rokami) obje(ma)ti, okleniti (oklepati) koga ali kaj, oprije(ma)ti se ali okleniti (oklepati) se koga ali česa (zlasti prijazno ali ljubeče): Kom., genua L. Andr. fr., Pl., V., dextram V. ali manum alicuius Plin. iun. prijeti koga za roko, non possunt amplexae adire Vitr. za roke se vodeč, sinu germanam amplexa fovebat V., ampl. limina portae V., saxa manibus L., gradus templi O., aram T., amplexae tenent (matres) postīs V., ampl. aliquem exanimem Pr.; pren.: quod autem istud imperium est, decemviri, quod amplexi tenetis? L.
    b) okleniti (oklepati) = obkoliti (obkoljevati), obda(ja)ti, obseči (obsegati), zavze(ma)ti: Lucr., Plin., hostium aciem L., quantum munimento amplecteretur loci L., terrarum ultimos fines Rubrum mare amplectitur L., nobis idem Alcimedon duo pocula fecit et molli circum est ansas amplexus acantho V., nox tellurem alis amplectitur V. zagrne, ignis proxima quaeque... amplexus totis se dissipavit castris L., postquam coepit... urbis latior amplecti murus H., spatium XXX pedum amplecti Cu.

    2. pren.
    a) z ljubeznijo obje(ma)ti, visoko ceniti, čislati, ljubiti, zavze(ma)ti se za kaj, skrbno gojiti, negovati: rem publicam, artem, ius civile, nobilitatem et dignitates hominum Ci., illud, quod amplexi sumus Ci. poklic, ki smo si ga s posebno ljubeznijo izbrali, tanto amore suas possessiones amplexi tenebant Ci., quem videtur amplecti res publ. Ci., nimis amplecti plebem videbatur Ci., imperator magis eum in dies amplecti S., alicuius amicitiam ampl. T.; hoc se amplectitur uno H.; occ. poprije(ma)ti se česa, vzeti, jemati (z veseljem, prijazno), spreje(ma)ti, posvetiti (posvečati) se čemu, vda(ja)ti se čemu, komu služi kaj v..., odobriti (odobravati), (po)hvaliti, prista(ja)ti na kaj: optimam quamque causam rei publ., libenter talem animum Ci., victoriam pro sua L., regium nomen L., paupertatem spontaneam Cu. izbrati, qui mortis poenam removet (zametava), ceterorum suppliciorum omnes acerbitates amplectitur Ci. odobrava, perverse prima viai (= viae) Lucr. takoj v začetku napačno pot ubrati = že v začetku napačno razume(va)ti, occasiones obligandi me avidissime ampl. Plin. iun.; z dvojnim acc.: hunc (Lysiam) amplectuntur amatores huius nominis modum (za zgled, vzor) Q.
    b) z umom (z mislimi) obseči (obsegati), premisliti (premišljati), preudariti (preudarjati): omnia consilio Ci., cogitationem toto pectore Ci. ep., amplexus animo sum amplius Ci.
    c) obseči (obsegati), posne(ma)ti, povze(ma)ti: tu edicto plus amplectĕris quam lege Ci., hoc argumentum pluribus verbis amplecterer Ci., ampl. totum genus iudiciorum Ci., omnes oratores Ci., omnia communiter L. vse počez povze(ma)ti, obravnavati, non ego cuncta meis amplecti versibus opto V.; occ. vze(ma)ti = spreje(ma)ti med kaj, privze(ma)ti v kaj: honestum interdum virtutis nomine amplectimur Ci.; (o stvareh) obseči (obsegati) = vsebovati, v sebi imeti: tabulae religionem amplectuntur Ci., cum (grammatice) prope omnium maximarum artium scientiam amplexa sit Q. obsega, vsebuje. Arh. soobl. amploctor: L. Andr. fr., Prisc., Cass. — Od act. soobl. amplectō -ere imp. amplectitōte: Pl. in pt. pf. amplexus 3: Pl., Petr. fr.
  • annuō (adnuō) -ere -uī

    1. prikima(va)ti, pokima(va)ti, namigniti (namigavati); abs.: adnuentibus et vocantibus suis... evadit L.; z dat.: Pl., simulatque sibi adnuisset, numeraturum se dicebat Ci. na prvi migljaj; s finalnim stavkom: donec, ut considerem, adnueres Cu. mi nisi namignila = dovolila, da...; z odvisnim vprašanjem: adnuenti, an... caedem patraret, renuit T. ko mu je (vprašujoč) namignil, ali...

    2. prikimavajoč pritrditi (pritrjevati), potrditi (potrjevati), odobriti (odobravati), obljubiti (obljubljati) (naspr. abnuere); abs.: Kom., quaesivi, cognosceretne signum: adnuit Ci.; z acc. rei: deditionem Cu., id toto capite Ci., hoc... adnuisse mihi visus est Ci., quod semel adnuisset N., vi tormentorum victis quibusdam, ut falsa adnuerent T.; z dat. personae: adn. oranti, petenti V., alicui facili ore Pr.; z dat. rei: adnuite legibus impositis S. fr., quibus (praemiis) etiam rex ipse adnuerat L., audacibus adnue coeptis V. prijazno prikimavaj = bodi usmiljen, ut promissis deus adnuat Plin., adn. facinori T.; z acc. rei in dat. personae: sin nostrum adnuerit nobis Victoria Martem V. nam ugoden (srečen) izid boja, caeli quibus adnuis arcem V., ni... divûm pater adnuisset rebus Aeneae (= dat. Aeneae)... muros H., omnia omnibus adn. Cat. vsemu kimati; z notranjim obj.: adnuite nutum numenque vestrum invictum Campanis V. dajte svoje pritrdilo, pritrdite; z ACI: cum adnuisset se venturum L., idque ratum (sc. esse) adnuit et nutu totum tremefecit Olympum V. (prim. ἐπ' ὄφρυσι νεῦσε ... μέγαν δ' ἐλέλιξεν Ὄλυμπον Hom.); z inf.: ubi primum vellere signa adnuerint superi V.

    3. prikimavajoč zaznamovati: ex hac decuria vestra,... quos iste adnuerat, in suum consilium ... subsortiebatur Ci.

    Opomba: Pf. adnūit: Enn. ap. Prisc.
  • apadrinar za pričo (sekundanta) biti; pomagati, braniti; odobriti
  • approbate [ǽprobeit] prehodni glagol
    ameriško odobriti; dovoliti (to)
    privoliti
  • approbō (adprobō) -āre -āvī -ātum

    1. odobriti (odobravati), pripozna(va)ti, pritrditi (pritrjevati), s pohvalo spreje(ma)ti, (po)hvaliti, spozna(va)ti kaj za vredno pohvale, zadovoljen biti s čim (naspr. improbāre); abs.: decerne, modo recte: omnes approbabunt Ci., nihil sine consilio senatus, nihil non approbante populo egi Ci., latae sunt leges consulibus approbantibus Ci. s pritrdilom konzulov; z obj.: hunc gregem, nostram pietatem Pl., orationem C., consilium, sententiam, sumptūs, illud magno clamore, dictum id risu, falsa pro veris Ci., cuncta, clamore donum L.; z ACI: omnes approbant ita fieri oportere Ci.; pren. (o bogovih) blagosloviti (blagoslavljati): Pl., dis... approbantibus Ci. z božjim blagoslovom, navem iis non imperasti..., di approbent! Ci., dii approbent! habemus hominem Ci. če dajo bogovi, id quidem, inquit, dii approbent! Cu.

    2. komu kaj po volji storiti, po dogovoru kaj narediti: (Simonides pyctae) opus approbavit Ph., prima castrorum rudimenta Suetonio Paullino adprobavit T., duobus Alpes generibus (casei) pabula sua adprobant Plin. Alpe izpričujejo izvrstnost svojih pašnikov z dvema vrstama sira, is ad tempus opus manu factum subtiliter regi approbavit Vitr.; pren. dokaz(ov)ati, izkaz(ov)ati, potrditi (potrjevati): iudici officium suum Ci., hanc (propositionem) approbare et firmare Ci., talis laus genus adprobet Cat., fidem suam regi app. Cu., ne obiecta crimina pro adprobatis accipiatis T., si tribuni... adprobaverant T.; z ACI: Plin., Suet., rei publicae adprobate moras belli numquam imputari potuisse exercitui T.; v pas. z NCI: si idoneus esse approbetur Paul. (Dig.). — Od tod adj. approbātus 3 odobren, pripoznan: Don.
  • approuver [apruve] verbe transitif odobriti, odobravati, potrditi, sprejeti; strinjati se (quelque chose s čim); pohvaliti

    le conseil a approuvé l'ordre du jour svet je odobril dnevni red
    je l'approuve dans son opinion, d'en avoir décidé ainsi strinjam se z njegovim mnenjem, da je o tem tako odločil
  • approvare v. tr. (pres. apprōvo)

    1. odobravati, hvaliti:
    approvare le idee di qcn. odobravati ideje nekoga
    approvare incondizionatamente qcs. hvaliti kaj brez pridržkov

    2. priznati za sposobnega:
    l'alunno è stato approvato agli esami učenec je opravil izpite

    3. pravo odobriti, sprejeti, izglasovati:
    approvare una concessione, un appalto odobriti zakup
    entrambe le Camere hanno già approvato il progetto di legge oba doma sta že sprejela osnutek zakona
  • approve [əprú:v]

    1. prehodni glagol (of)
    odobriti; pohvaliti; potrditi, dokazati, priporočiti; izraziti priznanje

    2. neprehodni glagol
    izkazati se

    to approve o.s. a good worker izkazati se dobrega delavca
    to approve of odobriti, strinjati se s, priznati
  • aprobá aprób vt.

    1. odobravati, odobriti

    2. sprejeti
  • aprobar [-ue-] odobravati, odobriti, aprobirati, potrditi

    aprobar con la cabeza prikimati
    aprobar un curso izdelati razred
  • aprobírati -am (lat. approbare) aprobirati, odobriti
  • āsciscō (adsciscō) -ere -scīvī -scītum

    1. privze(ma)ti, priz(i)vati, k sebi poz(i)vati, spreje(ma)ti: perficiam..., ut hunc A. Licinium non modo non segregandum... a numero civium, verum etiam... putetis adsciscendum fuisse Ci., asciverunt sibi illud oppidum piratae Ci. spravili so na svojo stran, pridobili so si, asc. manus Mulcibri Ci. na pomoč pozvati, exsulibus omnium civitatum ascitis Hirt., plurimos cuiusque generis homines ascivisse sibi dicitur S., dominos acrīs adsc. Lucr., precibus uxoris Tiberio Germanicum, sibi Tiberium T., tribunos centurionesque et volgus mititum T.; s predikatnim acc.: me patronum asciverant Ci., asc. aliquem socium ad bellum C., aperit docetque se... a Gabinio... socium adscitum nihil amplius scire S., asc. aliquem generum V., L., T.; na vprašanje kam? ali čemu? s praep.: nemo... fuit, quem non ad hoc incredibile sceleris foedus adsciverit Ci., asc. aliquem ad spem praedae L., aliquem in numerum civium Ci., in civitatem L., T., in senatum T., in nomen familiae suae Suet., virginem in matrimonium Iust. za ženo vzeti, aliquem in societatem sceleris Cu., in conscientiam facinoris pauci asciti T., asc. aliquem inter patricios T.; pesn. z dat.: tu certe scis hoc, superis ascite... Caesar O. bogovom pridruženi.

    2. pren.
    a) od kod kaj vzeti (jemati), spreje(ma)ti, prevze(ma)ti, prije(ma)ti se česa: hanc consuetudinem, dictionis genus, amicitiam propter utilitates Ci., quod natura ipsa asciscat Ci. zahteva, sacra a Graecis ascita et accepta, sacra ista ascita ex Phrygia Ci., asc. civitatem N. sprejeti državljanstvo, nova verba H., neglegere patrios ritus, peregrinos asciscere L.; occ. (pri)lastiti si, (pri)svojiti (prisvajati) si, vzde(va)ti si (ime): provinciam, quam Lentulus deposuit, sibi asc. Ci., neque istam mihi ascisco sapientiam Ci., asc. sibi prudentiam Ci., sibi eloquentiae laudem T.; brez dat.: nihil dixi sublatius asciscendae laudis causā Ci. iz slavohlepnosti, asc. imperium, regium nomen L.
    b) spreje(ma)ti kaj = potrditi (potrjevati), odobriti (odobravati), prizna(va)ti kaj, privoliti (privoljevati) v (na) kaj, k čemu, prista(ja)ti na kaj: illud et melius et verius, omnia, quae natura aspernetur, in malis esse, quae asciscat, in bonis Ci., ne labar ad opinionem et aliquid asciscam et comprobem incognitum Ci., quas (leges) Latini voluerunt, asciverunt Ci., cum iussisset populus Rom. aliquid, si id ascivissent socii populi ac Latini Ci. Od tod adj. pt. pf. āscītus 3 od drugod (pri)vzet, tuj: ut appareret in eo nativum quendam leporem esse, non ascitum N. nepriučena, genitos esse vos mihi, non ascitos milites credite Cu. ne najeti, ascitae dapes O., ascita proles Stat.
  • authorize [ɔ́:ɵəraiz] prehodni glagol
    pooblastiti, dati pravico; odobriti

    the Authorized Version odobrena izdaja prevoda sv. pisma iz l. 1611
  • autoriser [otɔrize] verbe transitif pooblastiti, dati pravico; odobriti, dovoliti

    s'autoriser de opirati se na, sklicevati se na, izgovarjati se na
    s'autoriser de l'opinion de son chef sklicevati se na mnenje svojega šefa
    autoriser une réunion publique dovoliti javno zborovanje
    autoriser son secrétaire à signer les lettres pooblastiti svojega tajnika, da podpisuje pisma
    masculin 'autorisez-vous à parler en votre nom? me pooblastite, da govorim v vašem imenu?
  • autorizar [z/c] pooblastiti, avtorizirati; overoviti, odobriti

    autorizar con su firma potrditi s podpisom
  • autorizzare v. tr. (pres. autorizzo)

    1. pooblastiti, pooblaščati:
    m'hanno autorizzato a parlarti pooblastili so me, da govorim s tabo

    2. odobriti, dovoliti, avtorizirati

    3. opravičiti, upravičiti:
    il suo comportamento autorizza i nostri sospetti njegovo ravnanje opravičuje naše sume
  • begènisati -išēm (t. begenmek)
    I.
    1. vzljubiti, čutiti simpatije do koga: koji koga begeniše, s onim i jegleniše kogar kdo rad vidi, z njim rad govori, se pogovarja; već cio sokak zna da moj Mladen tvoju Jelku begeniše da mu je tvoja Jelka všeč, da jo rad vidi
    2. ljubiti, marati, rad imeti: ne uzimaj onu koju ne begenišeš; ne begenišem za svojim stolom ljudi koji su tako čvrsto zakopčali dugmeta svoje uniforme da im ne vidiš srcu do dna
    3. odobriti, odobravati, pohvaliti: ne begenišem što si uradio
    II. begenisati se vzljubiti se, rad se imeti: kad se momak i djevojka begenišu, ne pazi se na godine
  • bewilligen dovoliti, pristati na; Gelder, Kredite: odobriti, Rechte: priznavati, priznati
  • billigen odobravati, einen Bericht, Vorschläge: odobriti, sprejeti
  • caber* vsebovati, obsegati; iti v, najti prostor, biti obsežen v; zadostovati; dopustiti, odobriti

    caber en suerte pripasti (kot delež)
    me cabe la satisfacción de imam zadovoljstvo, (zadovoljen sem), da ...
    todo cabe vse je mogoče
    cabe suponer que domnevati je, da ...
    lo que cabe pensar kar se (sploh) da misliti
    si cabe če mogoče
    aun más, si cabe mogoče še več
    ¿qué duda cabe? kdo bi mogel o tem dvomiti?
    ¡qué duda cabe! gotovo!
    no nos cabe la menor duda niti najmanj ne dvomimo, da ...
    ¿cuántas veces cabe 3 en 9? kolikokrat gre 3 v 9?
    no caber en sí zelo ohol (objesten) biti
    no caber en sí de gozo ves iz sebe biti od veselja
    no caber en toda a la casa ves besen biti
    no cabe más to je višek!
    elegante que no cabe más nad vse eleganten
    no cabe tanta gente en la sala v dvorano ne gre toliko ljudi
    no cabe duda nedvomno
    no cabe perdón ne da se oprostiti
    no cabe equivocación pomota je izključena
    los zapatos no me caben čevlji me tišče
    eso no me cabe en la cabeza to mi ne gre v glavo
    eso no cabe aquí to ni dovoljeno
    él y yo no cabemos juntos on in jaz ne spadava skupaj
    el corazón no me cabía en el pecho bil sem ves iz sebe od veselja
    todo cabe en él (fig) pri njem je vse mogoče