обгрызать, обгрызть obgrizovati, obgristi
обкусывать, обкусать obgloda(va)ti, obgristi
огрызать, огрызть obgrizovati, obgristi
attondeō (adtondeō) -ēre -tondī -tōnsum
1. (o)striči, obrez(ov)ati: caput Cels., comata colla V. (Catal.), vitem V., forficulis caprinos utres Ap., setas P. Veg.; pesn. = obgristi, (po)muliti, popasti (popasem): tenera attondent... virgulta capellae V., att. prata Aus., attonsa arva Lucan. popasene, gole; pren.: aliquem strictim att. Pl. do golega ostriči koga, šalj. = hudo ga ukaniti, naspr. aliquem per pectinem att. Pl., attonsae hae quidem ambae usque sunt (oves) Pl. sta do golega ostriženi, metuo,... ne ulmos parasitos faciat, quae usque attondeant Pl. ki (človeka) pošteno narežejo (nabijejo).
2. pren. pomanjš(ev)ati, (s)krajš(ev)ati: consiliis nostris laus est attonsa Laconum Ci. poet.
Opomba: Vulg. fut. po 3. konjugaciji attondent: Vulg. in v pass. attondentur: Vulg. — Star. attōnse = attondisse: V. (Catal.).
nagrísti -grízem nagristi, obgristi s površine, s krajeva: nagristi jabolko; miš je nagrizla korenje; kislina je nagrizla kovino
genuīnus2 3 (gena) ličen = k licu spadajoč: dentes CI., PLIN. kočniki; subst. genuīnus -ī, m (sc. dēns) kočnik: IUV., v pl.: V. (Catal.); preg.: genuinum in aliquo frangere PERS. hudo obgristi (= grobo prerešetati) koga.
obgrizováti (-újem) imperf. glej obgristi | obgrizovati