Franja

Zadetki iskanja

  • frūgi-perdia -ae, adj. f (frūx in perdere) (prezgodaj) sad izgubljajoč, sad otresajoč, nerodoviten (prim. gr. ὠλεσίκαρπος) Hom.): salix Plin.
  • gracilis -e adv. graciliter,

    1. tanek, vitek, slok, ozek, (v slabem pomenu) suh, suhoten, medel, šibek, mršav: virgo TER., puer H., gracili sic tamque pusillo H., equi hominesque L., corpus CELS., hibiscus V., capellae, cacumen cupressi O., arbores PLIN., via MART., rima AP., glans ... gracilior PLIN., crura gracillima SUET.; occ. tanek = droben, nežen: comae, catenae, stamen, umbra O., vinculum auri PETR., vox IUST., vasculum graciliter fistulatum AP.

    2. metaf.
    a) pust, nerodoviten, slab, boren, pičel: clivi COL., ager PLIN., vindemiae PLIN. IUN., Lar AP., solum gracilius PLIN.
    b) (o govoru in govorniku) preprost, ne (pretirano) olepšan, nenakičen: GELL., gracili modulante Thalia PS.-V. (Cul.), materiae gracili sufficit ingenium O., praefationes gr. PLIN. IUN., orator gr. Q., quis dubitat alia ornatius, alia gracilius esse dicenda? Q. – Predklas. soobl.: gracila (f. sg.): LUC. AP. NON., ut (virgines) gracilae sient TER.
  • hungry [hʌ́ŋgri] pridevnik (hungrily prislov)
    lačen; ki povzroča lakoto; nerodoviten (zemlja)
    figurativno željen, hrepeneč po (for)

    as hungry as a hunter (ali bear) lačen ko volk
    to go hungry stradati
    the hungry forties lakota od 1840.-1846.
  • iēiūnus (pri Pl. večinoma iāiūnus) 3, adv. (prim. lat. iēiēntāre, iēntāre, iāntāre, iēntāculum, iāntāculum)

    I.

    1. tešč, trezen, s praznim želodcem: biduum ita ieiunus fui, ut ne aquam quidem gustarim Ci. ep., ieiuna fessaque corpora torpebant L., ōs Plin., saliva Plin., slina na tešče; pesn. enalaga: lupus … , ieiunis dentibus acer H., Cerberus … ieiuno terreat ossa sono Pr.

    2. meton.
    a) lačen: canes Ci., misera ac ieiuna plebecula Ci. ep., Fames O.
    b) žejen: sic expletur ieiuna cupido Lucr. žeja, vilem ieiunae saepe negavit aquam Pr. —

    II. metaf.

    1. prazen, brez česa: corpora … suco ieiuna feruntur Lucr., ieiun. intestinum Cels. lačno črevo.

    2. pust, nerodoviten, neploden: ager Ci., ieiuna glarea ruris V., omnis humus inferiorem partem ieiuniorem habet Col., quid ieiunius (sc. hoc saxo)? Sen. ph.

    3. prikrajšan za kaj, lačen česa, hrepeneč po čem: ieiunae huius orationis aures Ci. neseznanjena —, nezadovoljena s … , imperii divitiarumque avidi ieiunique Iust.

    4. malo česa: ieiūnā sanie infuscatur arena V.

    5.
    a) malo pomemben, malenkosten, neznaten, (u)boren, beden, klavrn, maloumen: calumnia Ci., si non ieiunum hoc nescio quid, quod ego gessi, … videbitur Ci. ep., illud vero pusilli animi et ipsā malevolentiā ieiuni atque inanis Ci. ep., nihil in me non modo perfidiosum … et fallax in amicitia, sed ne humile quidem aut ieiunum debes agnoscere Ci. ep., ieiuna ars Q.
    b) kot ret. t. t. trezen = suh, suhoparen, jalov, brez jedra, dolgočasen, pust: oratio, concertatio verborum, res Ci., cognitio Ci. nekoristno, brez koristi, si quis erit, qui … aut Antonium ieiuniorem aut Crassum pleniorem fuisse putet Ci., ieiuna eloquentia Q., ieiune et exiliter disputavisse Ci., haec dicuntur fortasse ieiunius Ci., ieiune et infirme dicere Plin. iun., ieiune laudare Gell.
  • improduttivo agg.

    1. nerodoviten, jalov

    2. pren. neproduktiven
  • infécond, e [ɛ̃fekɔ̃, d] adjectif neploden, nerodoviten

    sol masculin infécond nerodovitna tla
  • infecund [infékənd] pridevnik
    nerodoviten, neploden, jalov
  • infecundo nerodoviten, neploden, jalov
  • īn-fēcundus 3, adv. neplod(onos)en, nerodoviten: (arbusta) infecunda quidem, sed laeta et fortia surgunt V., regio, litora Mel., infecundior materia Col., annus Prud., natura Stat., infecunde (skopo) atque ieiune laudare Gell.; z abl.: ager arbore infecundus S. ubogo z drevesi; metaf.: inf. (ingenii) fons O.
  • īn-fēlīx -īcis, adv. īnfēlīciter

    1. nerodoviten, neplod(onos)en: infelix lolium V., oleaster V., tellus inf. frugibus V.; zlasti arbor infelix = drevo brez (užitnega) sadu: Cat. fr., Plin., Macr., Ap.; na taka drevesa so obešali zločince, od tod staro besedilo obsodbe (pri Ci. in L.): caput obnubito, arbori infelici (na hudo, nesrečno drevo) suspendito, tako tudi: cadaver infelicissimis lignis semiustulatum Ci.

    2. nesrečen, beden: Pl., Ter., Val. Fl., o infelix, o sceleste Ci., postulabant pro homine infelicissimo Ci., terrae incubat infelix O., hic miser atque infelix Ci., infelix atque aerumnosus Ci., homo miserrimus atque infelicissimus Ci., infelicior domi quam militiae L., avis H., patria V., victus V., femina infelicissima Q., totiens infeliciter temptata arma capere L., cum Carthaginiensibus dimicare infeliciter Val. Max.; adv. comp.: infelicius Sen. rh.; superl.: infelicissimē Aug.; z loc.: infelix animi Phoenissa V.; z gen.: inf. ausi Sil., fidei Sil.; enalaga: infelicem animam exhalat O.; subst.: crux infelici parabatur Ci. nesrečnežu.

    3. nesrečonosen, zlonosen, nesrečen, poguben, zlokoben: o miserum et infelicem diem Ci., o prima infelix fingenti terra Prometheo Pr., dolor, cura, Erinys O., infelix forma puellae L., consilium L., fama, exsilium, thalamus, balteus V., inf. erga plebem Rom. studium L., ingenium Plin. neplodovit, opera Q. zastonj, zaman, prazen.
  • īn-ferāx -ācis nerodoviten, neploden: silvae Hier.
  • infertile [infə́:tail] pridevnik
    nerodoviten, neploden, jalov
  • infertile [ɛ̃fɛrtil] adjectif neploden, nerodoviten; figuré nehvaležen
  • īn-frūctuōsus 3 nerodoviten: Aur., arbores infructuosae et frugiferae Ulp. (Dig.), vitis, cultura, vinea Col., Nilus Amm.

    2. metaf. brezuspešen, brezkoristen, nekoristen, brez koristi (sadu), ničvreden: Vulg., Aug., militia T. brez dobička, inanis et infr. laus T., preces Plin. iun., epistula Sen. rh.; adv. īnfrūctuōse: Eccl.
  • infructuous [infrʌ́ktjuəs] pridevnik
    nerodoviten
    figurativno jalov, nesmiseln
  • infruttifero agg. neploden, nerodoviten; jalov
  • karg skop, pičel, boren; Boden: nerodoviten; Landschaft: pust, gol; mit etwas karg sein skopariti z
  • macer1 -cra -crum (iz *makros, indoev. *məkrós; prim. gr. μακρός dolg, μῆκος dolgost, dolžina, stvnem. magar = nem. mager, lat. maceō, macies)

    1. (o človeku in živini, vselej z grajalnim pomenom) suh, slok, medel, mršav, tanek, droben, upadel (naspr. pinguis, opimus): Varr., Q., Pr., Gell. idr., taurus V., mustela, turdi H., macerrimae corporis partes Sen. ph.

    2. (o stvareh, poseb. o zemljišču, prsti) pust, izmolzen, neroden, nerodoviten, neploden, jalov, slab: solum exile et macrum Ci., macris aut aridis locis Col., ager macrior Ca., Varr., vitis macrior, humus macerrima, vineae macerrimae, stirpes macerrimae Col.; pesn.: libellus Mart. droben; metaf. medel od žalosti: si me palma negata macrum, donata reducit opimum H.
  • malīgnus 3, adv. (malus in gīgnere)

    1. zloben = slab, neugoden, nerodoviten, jalov, pust: difficiles terrae collesque maligni V. nerod(ovit)ni, malignior terra Plin. iun. manj rodovitna, angustae fauces aditusque maligni V. tesni, zelo zaprti, slabi, ostium Sen. ph. ozka, tellus Stat. slaba, huda pot, lunae lux maligna V. medla.

    2. zloben, hud(oben), pokvarjen, malopriden, hudodelski, zavisten, nevoščljiv, sovražen, hudovoljen, zlovoljen, zlohoten, zlonameren, brezbožen, nenaklonjen (naspr. benīgnus): malignum volgus spernere H., malignae leges et invida iura O., malignis oculis spectare V., m. paupertas Mart., sermo Suet., capita malignissima Sen. ph., maligne loqui L. ali dicere Plin. iun., benefacta maligne detrectare O., maligne legere librum Plin. iun., malignius sermonem habere Cu.; tudi škodljiv, kvaren: studia O.

    3. pretirano varčen, skop, stisnjen, škrt, neradodaren, pičel, boren, nezadosten, pomanjkljiv, nezadovoljiv, majhen (naspr. largus): fama O., Venus (= concubitus) O., caupones H., ignis Mart., victus Sil., unda Lucan., in laudandis discipulorum dictionibus nec malignus nec effusus Q., laudare maligne H., maligne decernere L., praebere omnia L., maligne praebere commeatūs Iust., ager maligne plebi divisus L., maligne apertus Sen. ph. ali virens Plin. malo, ne posebno, non mihi tam maligne fuit Cat. ni mi šlo tako slabo, malignius alere corpus Sen. ph., malignius plorare aliquem Petr.; metaf. v vedenju mrzel, hladen, nedostopen: maligna multo et magis procax facta est Ter.
  • meagre [mí:gə] pridevnik
    britanska angleščina (meagrely prislov) suh, mršav, tenek; reven, boren (plača), pomanjkljiv (hrana); suh, prazen (spis); nerodoviten (zemlja)