Franja

Zadetki iskanja

  • castus 3, adv. (gl. careō)

    1. (nravstveno) čist, brezmadežen, nedolžen, pošten, dostojen: homo integer et castus Ci. ep., quis hoc adulescente castior? Ci., castissimum hominem ad peccandum impellere Ci., populus... et frugi castusque verecundusque coibat H., nulli fas casto sceleratum insistere limen V., animi integri castique Ci., castus moribus, integer pudore Mart., castra puraque mens Plin. iun., falsum crimen in purissimam castissimamque vitam conlatum Ci., c. fides Sil. neomajna, tempora Vop., dicens castiores esse debere ludos spectante censore Vop. da morajo igre potekati z večjo dostojnostjo, caste agere aetatem suam Pl., caste et integre vivere Ci., radix caste pureque collecta Plin., ubertim casteque adesse Macr. (o jedilih); čist česa z a(b): a culpa castae Pl., res familiaris casta a cruore civili Ci.

    2. occ.
    a) (do tujega imetja) čist, čistih, neomadeževanih rok, nesebičen, vzdržen: homo castus ac non cupidus Ci., castissimus homo atque integerrimus Ci., meus labor in privatorum periculis caste integreque versatus Ci.; z gen.: auri castus Varr. ap. Non. vzdržen do zlata.
    b) (spolno) čist, nedolžen, sramežljiv, neoskrunjen, deviški, pošten, vzdržen (naspr. incestus, abscaenus, adulter): Lucr., Tib. idr., puella O., Cat., maritae O., Minerva, pueri H., matres V., iuvenis, coniunx Sen. tr., mulier Ph., mulieres castiores Ci., femina matronarum castissima Ci., Vestae castissimas sacerdotes defendi Ci., curator apium castus ab rebus venereis Col., caste se habere a servis aliorum C. Gracchus ap. Gell., caste tueri eloquentiam ut adultam virginem Ci., caste sancteque habere aliquam Cu., caste se gerere Lact.; adv. acc. neutr. sg.: castum sapere Prud.; enalaga: c. vestis Varr. ap. Non., cubile, lectulus Cat., iura tori O., vultūs O., signa O. znamenja čistosti, domus H., Cassii castissima domus Ci., castum corpus Sen. ph., Plin. iun., pectus Sen. tr., c. oscula Ph.
    c) nabožen, pobožen, bogoljuben, svet: Aeneas H., casti maneant in religione nepotes V., ego, qui castam contionem... defendo Ci., ad divos adeunto caste Ci., haec omnia pure ac caste tribuere deorum numini Ci., caste placare deos O., castius sacra privata facere L., castissime colere deos Ci. ep., caste introire Suet. iz pobožnosti; (o rečeh) bogu (bogovom) posvečen, svet, nedotakljiv: res sacrae, religiosae castaeque Varr. ap. Non., poësis Varr. ap. Non. (ker je v božjem varstvu), haud satis castum donum deo Ci., taedae V., verbena H., parum casti luci H., laurus Tib., nemus T., tempora sacerdotum O., sacra Stat.; subst. castum -ī, n praznovanje (svetkovina) na čast kakemu božanstvu: Isidis et Cybeles Tert., Cereris Fest.
    č) pren. o slogu čist, brez barbarizmov: Caius Caesar sermonis praeter alios suae aetatis castissimi Gell., caste pureque linguā Latinā uti Gell.
  • chaste [čeist] pridevnik (chastely prislov)
    čist, sramežljiv, neomadeževan, deviški, nedolžen; preprost
  • chaste [šast] adjectif nedolžen, čist, neomadeževan; figuré spodoben, skromen

    elle porte des vêtements chastes skromno je oblečena
    amour masculin chaste nedolžna ljubezen
    les chastes sœurs Muze
    chastes oreilles féminin pluriel, (humour) nedolžna, sramežljiva ušesa
  • childlike [čáildlaik] pridevnik
    otroški, otročji, sinovski, hčerinji, nedolžen, prostodušen
  • clean1 [kli:n] pridevnik (cleanly prislov)
    čist, snažen, očiščen, opran; nepopisan
    figurativno nedolžen; brezhiben; popoln; gladek, someren; spreten; lepe postave

    sleng to come clean priznati, priti z besedo na dan
    to make a clean sweep odpraviti, znebiti se
    figurativno to see one's way clean ne imeti težav
    to stand clean off stati ob strani česa, ne priti v bližino
    to make a clean breast of it vse odkrito povedati
    figurativno to have a clean slate ne imeti obveznosti
    clean proof druga korektura
  • clean-handed [klí:nhændid] pridevnik
    figurativno nedolžen; pošten
  • columbino golobji; čist, nedolžen
  • continent1 [kɔ́ntinənt] pridevnik (continently prislov)
    vzdržen, zmeren; deviški, nedolžen
  • guiltless [gíltlis] pridevnik (guiltlessly prislov) (of)
    nedolžen, neškodljiv; neizkušen
    pogovorno ki ne zna
  • harmless [há:mlis] pridevnik (harmlessly prislov)
    neškodljiv; nestrupen (kača); nedolžen, nič hudega sluteč

    pravno, ekonomija to hold (ali save) s.o. harmless povrniti komu škodo
  • harmlos nenevaren, neškodljiv, nedolžen
  • honest [ɔ́nist] pridevnik (honestly prislov)
    pošten, odkrit, odkritosrčen; nepokvarjen, pravi, pristen; pošteno zaslužen
    šaljivo vrl, pošten
    arhaično neomadeževan, nedolžen (ženska)

    to be quite honest about it po pravici povedati; da povem po pravici
    to turn (ali earn) an honest penny zaslužiti s poštenim delom
    to make an honest woman of poročiti zapeljano dekle
    honest goods pristna roba
    ameriško, sleng & šaljivo honest Injun častna beseda
    pogovorno honestly! kaj res! (začudenje); zares!, častna beseda!
  • imme-rēns (in-merēns) -entis, adv. immerenter (Val. Max.) „ne zaslužujoč“ = nekriv, nedolžen: Lucr., Suet., immerentes ut sceleratos occidunt N., dominus i. H.; o pojmih: interdum quae immerentia sunt (kar ni nič zakrivilo), supremi fati titulum occupant Val. Max.
  • im-meritus (in-meritus) 3

    1. act. (med.)
    a) „ki ni zaslužil“, torej nedolžen, ki ni kriv: V., Pr., Lact., delicta maiorum inmeritus lues H., protegit haec sontes, immeritosque premit O.; pesn. inmeritam vestem scindere H.; z inf.: inmeritus mori H. ki ni zaslužil smrti.
    b) poseb. abl. immeritō ne da bi zaslužil, nezasluženo, brez krivde, po nedolžnem: cur tu immerito meo me morti dedere optas? Pl.; od tod samo immerito: Ci., L., Cu., tudi immeritissimo Ter. popolnoma nezasluženo; pogosteje zanikano: nec (haud, non) immerito L., T., Lucan., Q., Sen. ph., Suet. popolnoma po pravici.

    2. pass.: nezaslužen: Mart., Val. Fl., meriti atque immeriti triumphi L., laudes haud immeritae L. popolnoma zaslužena, immeritā … ope O.
  • incolpevole agg. nekriv, nedolžen
  • inculpable [inkʌ́lpəbl] pridevnik
    nedolžen
  • inculpable nedolžen, nekazniv
  • ingenuous [indžénjuəs] pridevnik (ingenuously prislov)
    odkrit, odkritosrčen; pošten, preprost, nedolžen, naiven
    zgodovina svobodniškega rodu
  • in-nocēns -entis, adv. innocenter

    1. neškodljiv: innocens Lesbium (vinum) H., vinum innocentius Plin., cibus innocentior Plin., loca pura atque innocentia T., socordiā innocens T. iz strahu neškodljiv, contentiones Vell. ne pikri, epistulam tuam conscidi innocentem Ci.

    2. nedolžen: Pl., Ter., Amm., si innocens Falcula, quaero, quis sit nocens Ci., innocentem reum condemnat Ci., utilius est absolvi innocentem Ci., servus innocens absolvitur Ci., innocentium sanguis Ci., verba innocenti reperire facile est Cu.; enalaga: i. sanguis T.

    3. nekazniv, brezgrajen, pošten, vrl, neomadeževan, neoporečen: innocenter agere T., innocenter vivere Q., ut sibi liceat innocenti vitam degere Ci., utinam virorum fortium atque innocentium copiam tantam haberetis Ci.; z abl.: vita innocentissimus Vell.; z gen.: i. factorum (v dejanjih) T.; occ. nesebičen: Fl., opes innocenter paratae T., Sicilia per innocentīs praetores recreari potest Ci., nobilitas integra atque innocens Ci., vir Suet., S., Plin. iun.; subst.: S., Corn.
  • innocent1 [ínəsnt] pridevnik (innocently prislov)
    nedolžen, neomadeževan, čist; neškodljiv, preprost, neizumetničen
    pravno nedolžen (of)
    dopusten, legalen, nesumljiv
    pogovorno bedast, naiven

    innocent air nedolžen obraz, nedolžen videz
    an innocent deception nedolžna prevara
    an innocent sport neškodljiv šport
    innocent trade legalna trgovina
    innocent goods nesumljiva roba, nepretihotapljena roba
    pogovorno innocent of brez
    innocent of self respect brez samospoštovanja
    he is innocent of such things še nikoli ni o teh stvareh slišal
    he is innocent of Latin ne zna niti besedice latinščine