Franja

Zadetki iskanja

  • largi-loquus 3 (largē in loquī) gostobeseden, blebetav, jezičen: lingua Pl., largiloquae extemplo sumus (sc. mulieres) Pl.
  • limbút -ă (-ţi, -te) adj. klepetav, zgovoren, jezičen
  • linguacciuto agg. jezičen, opravljiv, obrekljiv
  • lingual [líŋgwəl]

    1. pridevnik (lingually prislov)
    anatomija jezičen; jezikoven; ki se tvori z jezikom

    2. samostalnik
    jezičnik (d, l, n)
  • lingual jezičen
  • linguale agg.

    1. anat. jezičen

    2. jezik jezičniški, lingvalen
  • linguāx -ācis (lingua) jezičen, blebetav: Gell.
  • linguōsus 3 (lingua) jezičen, blebetav: Petr., Eccl.; metaf.: artes l. Aug. govorn(išk)e umetnosti, digiti orchestarum Cass.
  • liquidus 3 (liquēre)

    1. raztopljen, tekoč, židek: plumbum H., odores H. vonjiva (vonjava) mazila, aqua Ca., moles Lucr., nymphae O. studenčne nimfe, nimfe studenčnice, palaestra Lucan. tekoča, vlažna, spolzka (ker si rokoborci ude mazilijo z oljem), flumina (naspr. gelu rigentia) Plin. iun., iter po plinastem zraku: V., tudi: po vodi: Pr., alvus ali venter Cels. lijoče, odprto telo; subst. liquidum -ī, n tekoče, kaka tekočina, voda idr.: tibi si sit opus liquidi non amplius urnā H., liquido mixta polenta O. z vodo, crassa conveniant liquidis et liquida crassis Lucr.; occ. (o glasovih) topljiv, jezičen: consonantes Char., Prisc., Prob. zvočniki (= l, r, m, n), vocales (= ε, ο) Prisc.; metaf. gladko tekoč, gladek, nepretrgan: genus dicendi Ci., genus sermonis adfert non liquidum, non fusum ac profluens, sed exile, aridum, conscisum ac minutum Ci.

    2. čist, bister, jasen, svetel, veder: aqua L., fontes V., Falernum H., Baiae H. s čistim zrakom, po drugih: z bistro vodo, aether V., O., caelum O. čist zrak, aestas, ignis, nox V., liquidā iam luce L., lux liquidior Cu., liquidissima caeli tempestas Lucr.; (o glasu) čist, jasen, zveneč: liquidis loca vocibus opplent Lucr., tum liquidas corvi … voces … ingeminant V., cui liquidam pater vocem cum cithara dedit H., tako tudi: citharae liquidum carmen Lucr.; metaf.
    a) čist, bister, jasen, razločen, razumljiv: purum liquidumque ingenium Ci., liquida voluptas et libera Ci. ali voluptas liquida puraque Lucr. neskaljena, fides O. čista, prava, oratio ita pura, ut nihil liquidius Ci.
    b) vesel, veder, živahen, boder, miren: homo, animus Pl., mens Cat., somnus Val. Fl.
    c) očiten, (prav) gotov, zanesljiv: auspicium Pl.; subst. liquidum -ī, n gotovost, neizpodbitnost, nedvo(u)mnost, zanesljivost: ad liquidum explorata L., ad liquidum perducere Q.; od tod adv. abl. liquidō prav gotovo, zagotovo, neizpodbitno, nedvo(u)mno, očitno, odločno, mirne vesti, brez pomisleka: l. iurare Ter., nemo est, quin audisse se l. diceret Ci., confirmare hoc l., iudices, possum Ci., alia sunt, quae l. negare soleam Ci. ep., l. discere (izvedeti) ab aliquo L., si l. constiterit ali si l. appareat Dig. Adv. liquidē

    1. čisto, jasno, svetlo: caelum l. serenum Gell.; glede na sluh = tanko, ostro, izostreno, dobro: liquidius audiunt talpae Plin. imajo bolj izostren sluh, bolje slišijo.

    2. metaf. (prav) gotovo, zagotovo, neizpodbitno, nedvomno, odločno, brez pomisleka: l. consistere Gell., liquidius negare Ci., quod eo liquidius faciet, si perspexerit … Ci., tuis litteris lectis liquidius de sensu tuo iudicavi Ci. ep., liquidissime … defendere Aug.
  • loquāx -ācis, adv. loquāciter (loquī) zgovoren, govorljiv, gostobeseden, besedljiv, razgovoren, klepetav, blebetav, jezičen (naspr. mutus, tacitus): convivae Varr. fr., loquax magis quam facundus S. fr., senectus est naturā loquacior Ci., homo … loquacissimus obmutuit Ci., loquacem esse de aliquo Pr., alicui loquaciter respondere Ci., scribetur tibi forma loquaciter et situs agri H.; adv. komp. loquācius: Aug., Paul. Nol.; z gen.: mendaciorum loquacissimus Tert.; o živalih: ranae loquaces V. regljajoče, kvakajoče, avium loquaciores quae minores Plin.; metaf. o neosebnih subj.: epistula Ci. ep., Aug., quae (sc. ars) in excogitandis argumentis muta nimium est, in iudicandis nimium loquax Ci., nidus l. V. polno čivkajočih mladičev, stagna loquacia V. hrupne (zaradi žabjega regljanja), lymphae l. H. žuboreče, fama O., vultus O. govoreč, živ, oculi Tib. žive, izrazite.
  • multiloquus 3 (multus in loquī) veliko govoreč, blebetav, klepetav, jezičen (naspr. tacitus): homo Pl., Aug., anus Pl., erit praeterea tacitus is, qui naturā atque sanitatis tempore fuerat multiloquus Cael.
  • volubile [vɔlübil] adjectif, botanique ovijajoč se, ovijalen; zgovoren, gostobeseden, jezičen, klepetav, odrezav

    plante féminin volubile ovijalka
  • voluble [vɔ́ljubl] pridevnik (volublely prislov)
    vrtljiv, gibljiv; zgovoren, gostobeseden, jezičen; tekoč (govor)
  • zùbat -a -o
    1. zobat, z velikimi zobmi
    2. zobčat, z zobci
    3. ekspr. jezičen, hudega jezika: -a žena
    4. oster, mrzel: -o sunce; zubat vjetar
  • развязный razbrzdan, jezičen; neprisiljen
  • языковый iz jezika, jezičen
  • язычный jezičen
  • linguātulus 3 (demin. linguātus) precej jezičen: Tert.
  • -sprachig -jezičen
  • jezíčljiv (-a -o) adj. glej jezičen