amplificus 3, adv. -ē (amplus in facere) čudovit, krasen: Fr., Eccl.; adv.: Cat.
astonishing [əstɔ́nišiŋ] pridevnik (astonishingly prislov)
presenetljiv, nepričakovan; čudovit
astounding [əstáundiŋ] pridevnik (astoundingly prislov)
presenetljiv, osupljiv; čudovit
caelicus 3 (caelum2) nebeški, čudovit, krasen: M., Paul. Nol., tecta (po drugih tesca) Stat.
cataclīstos -on (gr. κατάκλειστος) vreden, da se ga zaklepa ali hrani, od tod krasen, čudovit: vestis = subst. cataclīsta -ae, f praznična (paradna) obleka: Ap., Eccl. Od tod adj. cataclīsticus 3 praznične obleke (gen. sg.): c. fila Ven. = cataclīsta -ae, f.
colossal [kəlɔ́sl] pridevnik (colossally prislov)
velikanski, orjaški, ogromen
pogovorno sijajen, imeniten, čudovit
čȕdan -dna -o
1. čuden: -o vladanje; -a znamenja; -e misli
2. čudovit: -a priča; -e puške, valja mušku glavu; -o čudo veliko čudo; čudan svat, svetac čuden človek, čudak
čȕdesan -sna -o
1. čudovit: -a jesen
2. čudežen: znanost odbacuje -o stvaranje svijeta, sveta
dandyish [dǽndiiš] pridevnik (dandyishly prislov)
gizdalinski
ameriško odličen, čudovit
délicieux, euse [-sjö, z] adjectif slasten; izvrsten, nad vse prijeten, čudovit
mets masculin délicieux slastna jed
sensation féminin délicieuse zelo prijeten občutek
(ironično)
il est délicieux avec ses projets on je (res) posrečen s svojimi načrti
despampanante čudovit, kolosalen, bajen
devastating [dévəsteitiŋ] pridevnik (devastatingly prislov)
opustoševalen poguben
figurativno čudovit, veličasten
dȋvan -vna -o čudovit, prelep, sijajen
dīvīnus 3 (dīvus)
1.
a) božji, božanstven: Pergamum divina manu munitum Pl., numen, animal d. Ci., animos hominum esse divinos Ci. božjega izvora, omnia divina et humana violare Ci. vse, kar je božjega in človeškega, divinum ius et humanum Ci. ali divina atque humana iura Ci. ali divina humanaque iura C. ali humana atque divina iura Fl. ali ius divinum humanumque Cu. naravno in državljansko pravo, res divina Pl., Ter., Ci., N., V., Suet. ali res divinae Ci. služba božja, bogoslužje, sveto opravilo, daritev, žrtvovanje, res divinae pa včasih tudi
b) = nauk o naravi, naravoslovje, „fizika“ (naspr. res humanae nauk o človeku, nravoslovje, etika): sapientia … est … rerum divinarum et humanarum … scientia Ci., scientia divinarum humanarumque rerum Sen. ph. (= humanorum divinorumque scientia Sen. ph.), de rebus divinis maxime dicunt Q., ut oratoris vita cum scientia divinarum rerum sit humanarumque coniuncta Q.
c) = naravno pravo (naspr. res humanae pisano [pozitivno] pravo): Ci., Icti.; ope divinā C., d. decus, d. tela V., d. aura, urna H., origo L., scelus L. zoper bogove, stirps, semen O.; adv. dīvīnē po božje, kakor bog: nunc tu divine huc fac adsis Sosia Pl. Subst. dīvīnum -ī, n
a) α) božje: nihil divino divinius Sen. ph. β) bogoslužna daritev, žrtvovanje: neque suum neque publicum divinum pure faciet L.
b) božanstvenost: Ap. (De magia lib. c. 56).
c) v pl. α) božje reči: miscendo humana divinis L. β) božje lastnosti: Homerus … humana (človeško slabost) ad deos transferebat; divina mallem ad nos Ci.
2. (večinoma pesn.) od boga (božanstva) navdahnjen, preroški, vedeževalen: tu mihi divini quidquam creduis Pl., divinus spiritus mentis Ci., animus appropinquante morte … est divinior Ci., mens divinior H., instinctis divino spiritu vatibus Q., cum ille potius divinus fuerit N. poln višjega navdiha, vedež, divini pectoris carmina Lucr., d. carmen, d. poëta V., vates H., divine praesensa Ci. po božjem navdihu; z gen.: divina futuri sententia H., imbrium divina avis imminentum H. naznanjajoča … plohe. Subst.
a) dīvīnus -ī, m prerok, vedež(evalec), videc: Ca., Col., falli sperat Chaldaeos cetrosque divinos Ci., adsisto divinis H., divine tu, inaugura, … L.
b) dīvīna -ae, f prerokinja, vedeževalka: Petr.
c) dīvīnum -ī, n prerokovanje, vedeževanje: divini potens ali divini sciens Ap. (tudi kot iuxtapositio divinipotens, divinisciens).
3.
a) božanski, božansko lep, sijajen, veličasten, izvrsten, neprimerljiv, izreden, čudovit: Plato Ci., divinus ille vir, d. homo in dicendo, divini hominis Africani mors Ci., genere hominum … paene divino Ci., Cn. Pompei divinum consilium Ci. ep., divina studia Ci. najplemenitejše delo, tum … illas caelestīs divinasque legiones … comprobastis Ci., o divina senatus admurmuratio Ci., d. fides, virtus, domus Ci., nihil ratione divinius, divinior causa, dona divinissima Ci., divine … Plato escam malorum appellat voluptatem Ci., divinus orator, nitor loquendi, d. eloquentia, facultas eloquendi, natura, species, testimonia Q., quae M. Tullius in Oratore divine ut omnia exsequitur Q., d. tomacula Iuv., d. apparatus Fl.
b) v cesarski dobi cesarjev vzdevek = božanski, (pre)vzvišen: domus Ph. prevzvišena = cesarska rodbina, mens Eutr., indulgentia Icti.
4. medic. d. morbus (ἱερὰ νόσος) božjast (= božja oblast): Ap.
dȉvotvōran -rna -o čudovit, čudodelen: -o oko djevojčino
dreamlike [drí:mlaik] pridevnik
pravljičen, čudovit; mamljiv, varljiv
épatant, e [epatɑ̃, t] adjectif, familier presenetljiv, osupljiv, sijajen, čudovit, famozen
il fait un temps épatant čudovito vreme je
il n'est pas épatant, votre fromage vaš sir ni nič posebnega
époustouflant, e [epustuflɑ̃, t] adjectif osupljiv; izreden, čudovit
remarque féminin époustouflante presenetljiva opazka
espantoso strašen, strahovit, grozen; ogromen; čudovit