φῡσητήρ, ῆρος, ὁ ion. pihalo, pihalnik, cev za pihanje.
φυσιο-λόγος, ὁ prirodoslovec.
Φύσκος, ὁ Tigridov pritok v Asiriji.
φυτεύω (φυτόν, φύω) I. act. 1. sadim, zasajam δένδρα, ἀμπέλους. 2. a) rodim, donašam, proizvajam, ὁ φυτεύσας oče, οἱ φυτεύσαντες starši; φυτευθεὶς Κακοῦ sin nesreče; b) izmišljam, snujem, pri-, napravljam, nameravam, povzročujem κακά, μόρον, φόνον. II. med. zasajam (obdelujem) svoje polje ἀγρόν.
φυτο-σπόρος, ὁ (σπείρω) = φυτουργός.
φυτουργός, ὁ (φυτόν, ἔργον) poet. roditelj, oče.
φύω [Et. lat. sor. fui, futurus, slov. biti (iz by-ti), sem, bivati, nem. (ich) bin, bauen (stvn. būan), gršk. φύσις, φυτόν, φῦλον. – Obl. ῠ pred vok., ῡ pred kons.; fut. φῡ́σω, aor. ἔφῡσα, ep. impf. 3 sg. φύεν; intr. in med. φύομαι, fut. φῡ́σομαι, aor. ἔφῡν, cj. 3 sg. φύῃ, 3 pl. φύωσι, opt. φυίη, φύη, inf. φῦναι, pt. φῡ́ς, pf. πέφῡκα; ep. impf. med. φύοντο, aor. 3 sg. φῦ, 3 pl. ἔφῡν, redupl. aor. ἐπέφῡκον, pf. 3 pl. πεφῡ́κασι, πεφύᾱσι, pt. masc. πεφυῶτες, -ῶτας, fem. πεφυυῖα, plpf. πεφῡ́κεε(ν), NT pt. φυέν, fut. φυήσεσθαι]. I. act. 1. trans. storim, da kaj nastane, storim, da raste ali uspeva; povzročam, pripravljam πόνους τινί, ustvarjam, podelim φρένας τιvί; poganjam, rodim, donašam; ἄδηλα spravljam na dan, πώγωνα puščam si rasti brado, dobivam brado; γλώσσαν dobim, φρένας izpametujem se (Sof. El. 1463 postanem prevzeten), δόξαν napihnem se; ὁ φύσας oče, οἱ φύσαντες starši, ἡ ἡμέρα φύσει σε dan bo pokazal tvoj rod (kdo te je rodil). 2. intr. sem, postanem, rastem Il. I 149, NT Hebr. 12, 15. II. pass. 1. nastanem, rastem, rodim se, sem kakega rodu, izhajam od koga τινος, ἐκ, ἀπό τίνος, τὰ φυόμενα rastline, τὰ ἐκ τῆς γῆς φυόμενα zemeljski pridelki, μέγα πρᾶγμα velika nevarnost nastaja, ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρί stisnil mu je roko, ὀδὰξ ἐν χείλεσι vgriznem se v ustnice; aor. ἔφυν postal sem. 2. (pf. πέφυκα) sem od narave tak, sem sposoben za kaj, sem (bistroumen), οἱ τὰ σώματα πρὸς ὥραν (οἱ τὰς ψυχὰς πρὸς τὴν ἀρετὴν) εὖ πεφυκότες od narave bogato obdarjeni z lepimi telesi (z lepim dušami), οὕτως πεφυκότων v teh (takih) razmerah, ἄνθρωπος πεφυκώς človek, kakor je od narave ustvarjen, ὁ ἄνθρωπος πέφυκεν ὑπερφρονεῖν je po svoji naravi nagnjen k ošabnosti, πολὺ ῥᾷον ἔχοντας φυλάττειν ἢ κτήσασθαι πέφυκε πάντα naravno je, da je lažje; δένδρα πεφυκότα čvrsto ukoreninjena drevesa τὰ τοῖς ἵπποις πεφυκότα (ἡδέα) naravi konj (konjem) primerno.
Φώκαια, ion. -αίη, ἡ mesto na jonski obali; preb. ὁ Φοκαιεύς, pl. ion. Φωκαιέες, fem. Φωκᾱΐς, ίδος.
Φωκίς, ίδος, ἡ pokrajina v srednji Greciji; preb. ὁ Φωκεύς, adi. Φωκικός 3.
Φωκίων, ωνος, ὁ atenski državnik in vojskovodja.
φωλεός, ὁ votlina, jama, brlog NT.
φώς, φωτός, ὁ ep. poet. [gen. pl. φωτῶν] človek, mož, soprog, junak.
φωστήρ, ῆρος, ὁ 1. zvezda NT. 2. nebeška luč, svetloba NT.
φωσ-φόρος 2 (φέρω) ki prinaša svetlobo, razsvetljujoč; subst. ὁ (sc. ἀστήρ) danica NT.
φωτισμός, ὁ razsvetljenje, svetlost, lesk NT.
Χαιρε-κράτης, ους, ὁ Atenec, Sokratov prijatelj.
Χαιρε-φῶν, ῶντος, ὁ Sokratov učenec.
χαλῑνός, ὁ 1. brzda, uzda, žvala, vajeti, χαλινῶν ἔχομαι držim vajete. 2. poet. ladijske vrvi (s katerimi so se privezovale ladje na suho ali na katerih so bila sidra).
χάλιξ, ικος, ὁ, ἡ [Et. odtod izpos. lat. calx, cis, nem. Kalk] apno, omet.