divòkradica m divji lovec
dog-parsley [dɔ́gpa:sli] samostalnik
botanika divji peteršilj
dulcamara f bot. divji srobot, grenkoslad (Solanum dulcamara)
equiferus -ī, m divji konj: Plin.
erithales -is, n (gr. ἐριϑαλές) bot. divji netresk = aizoon minusculum (gl. aīzōon): Plin., Ap. h.
ferōculus 3 (demin. k ferōx) nekoliko divji, prešeren: Auct. b. Afr.
Fischwilderei, die, divji ribolov
furiōsus 3, adv. -ē (furia) poln blaznosti, — besnosti, blazen, besen, ves divji, brezumen: si furiosus escit mentes Lact., Tab. XII ap. Ci., mulier iam non morbo, sed scelere furiosa Ci., f. cupiditas, f. genus dicendi Ci., voltus Lucr., orator, inceptum L., bello furiosa Thrace H., furiorius peccatum H., f. vota O., tibia O. omamljajoča (po drugih: navdušujoča), furiosior amor O., f. initium, dictum, f. vociferatio Q., f. latrones Fl., cum aliquid furiose fecit Ci. ep., furiosissime qui dixit Sen. rh.
furor2 -ōris, m (furere)
I. divjanje, razgrajanje, razsajanje, besnenje (poseb. o viharju in morju): caeli Cat., Boreae dirus f. Sil., f. maris Tib. razburkanje; v pl.: furores rabiesque tanta caeli marisque V. —
II. metaf.
1. besnenje, besnost, (besno) divjanje: qui … eius furorem exsultantem repressit Ci., quod eorum … furorem consceleratum repressi Ci., cum maxime Antonii furor arderet Ci., imminebat tuus furor omnium fortunis et bonis Ci., eius indomitos atque effrenatos furores plausu prosequebantur Ci. izbruhe njegove besnosti.
2. occ.
a) (bakhantska) besnost, navdušenost: violenti signa furoris Lucr., simulato numine Bacchi orsa furorem V., venit in exemplum furor hic O., face, ut hunc furor agitet Cat.; pren. Cethegi furor in vestra caede bacchantis Ci.
b) (pesnikov, vedežev, vedeževalk) navdahnjenost, navdušenost, navdihnjenost, zamaknjenost: negat sine furore Democritus poëtam magnum esse posse Ci., cuius furor consederit Ci., ut primum cessit furor (Sybillae) V., ubi vaticinos concepit mente furores O., ille f. patriae fuit utilis Pr., feminae in furorem turbatae … canebant T. zamaknjene.
c) bojna navdušenost, srdita bojaželjnost: sic animis iuvenum furor additus V., f. Teutonicus Lucan., armorum Vell., bellandi Sil.; o živalih: f. illorum (sc. taurorum) Ph.; pesn. pooseb. Furor -ōris, m Furor, Besnik, božanstvo v Marsovem spremstvu: Sil., Stat., Furor impius saeva sedens super arma V.
č) besna jeza, divji srd, ihta, togota: furor iraque mentem praecipitant V., inceptum frustra submitte furorem V., regia Iuno acta furore gravi V., populum Rom. egit in furorem praetexta C. Caesaris cruenta Q.; meton. vzrok jeze, nejevolje: ut tibi sim merito semper furor Pr.
d) strastna (blazna) ljubezen, strastno ljubkovanje, ljubljenje, pohota: ardet amans Dido traxitque per ossa furorem V., mille puellarum, puerorum mille furores H., quo me furor egit amantem? O., intus erat f. igneus O. goreča, žarna ljubezen, furori indulgere O., amenti caeca furore Cat.; (o živalih) pojatev, pojanje: f. equarum V.; meton. predmet strastne ljubezni, ljubica: sive mihi Phyllis, sive esset Amyntas, seu quicumque furor V.
3. poblaznelost, blaznost, steklost, brezumnost: ira furor brevis est H., caeci furore L., velut captus furore L., detrectavitque furore militiam ficto O., indomitus furore Cat., dignum furore suo habuit exitum Vell., fere ira et concitatio furori sunt similia Q.; furor est z inf.: Sen. ph., quis furor est atram bellis arcessere mortem? Tib.; id primum videri furor (brezumnost) z inf. Iust.; occ.
a) zaslepljenost: cuius tanti furoris fuit omnes reges contra se excitare Ci., furore atque amentiā impulsus C., quis furor auditos … praeponere visis caelestes? O.
b) slepa strast, zagrizenost političnih strankarjev, uporno mišljenje, upornost: tantumque esse eorum omnium furorem, ut … C., sceleri ac furori tuo … fortunam populi Rom. obstitisse Ci., alicuius furorum frangere Ci. ali armis compescere Vell., alicuis effrenatus et praeceps furor Ci., f. civilis H., tribunicii furores L., cum aliquo furorem suum consociare L., nec se comitem illius furoris, sed ducem praebuit L.
c) strasten pohlep, silno poželenje: movit tantum vox illa furorem Lucan., nec minor in campo (Martio) furor est Petr.; z objektnim gen.: impius lucri f. Sen. tr., quis vos agitat furor (z inf.) Sen. tr., f. impendiorum Suet.
fūrunculus1 -ī, m (demin. fūr)
1. tatič, malopridnež: olim furunculus, nunc etiam rapax (drzen ropar) Ci.
2. meton. divji podočnik (podočnjak) na trti: Col., Plin.
garenne [garɛn] féminin gozdnat in peščen kraj, kjer žive kunci v prostosti; masculin divji kunec; féminin rezerviran prostor za ribolov
gattilier [gatilje] masculin, botanique divji poper
genepì m bot.
1. divji pelin (Artemisia)
2. pelinkovec
génépi [ženepi] masculin, botanique rman; divji pelin
glùhān -ána m, glùhār -ára m zool. divji petelin: u osobitosti naših planina spada od ptica gluhan ili tetreb
gourmand, e [gurmɑ̃, d] adjectif ki rad dobro jé; požrešen; sladkosneden, pohlepen (de quelque chose česa); masculin požeruh, sladkosnedež, dober jedec; agronomie divji poganjek, mladika
être gourmand de quelque chose rad kaj jesti
grinta f
1. namrščen, divji obraz:
ha una grinta da far paura tako je namrščen, da bi se ga človek ustrašil
2. ekst. odločnost, borbenost, agresivnost:
un atleta che ha grinta zelo borben tekmovalec
helxīnē -ēs, f (gr. ἑλξίνη) helksina, bot., menda divji žafran (Carthamus tinctorius Linn.): Plin.
high mallow [haimǽlou] samostalnik
botanika divji slez