πόλις, ἡ, ep. πτόλις [Et. staroindsko pūr, púra-m, trg, trdnjava. – Obl. at. πόλεως, πόλει, πόλιν, πόλι; πόλεις, πόλεων, πόλεσι, πόλεις; ep.: gen. πόλιος, πτόλιος, πόληος, dat. πόληι, πτόλεϊ, acc. πτόλιν, pl. πόλιες, πόληες, πολίων, πολίεσσι, πόλιας, πόληας; ion.: dat πόλι, pl. πόλισι, acc. πόλις; poet. gen. sg. πόλεος]. 1. mesto; pos. a) glavno mesto (Atene, Troja); b) mestni grad, zgornje (utrjeno) mesto (= ἀκρόπολις); c) trdnjava; d) rojstno mesto. 2. domača dežela, domovina, občina, (svobodna) država; τὰ τῆς πόλεως (πράγματα) državne zadeve, državni posli, državna uprava. 3. meščani, državljani.
Σάρδεις, εων, αἱ [ion. Σάρδιες, ίων, ισι, ῑς]glavno mesto Lidije; adi. Σαρδιανός 3; preb. Σαρδιανοί in Σαρδιηνοί, οἱ.
Σοῦσα, τά prestolnica perzijskih kraljev (glavno mesto pokrajine Σουσιανή); preb. οἱ Σουσιανοί in Σούσιοι, fem. ἡ Σουσίς Suzijanka (Panteja).
Σπάρτη, ἡ glavno mesto v Lakoniji; adv. Σπάρτηθεν iz Sparte, Σπάρτηνδε v Sparto; preb. ὁ Σπαρτιᾱ́της, fem. ἡ Σπαρτιᾶτις.
Ταρσός, ἡ Ταρσοί, οἱ glavno mesto v Kilikiji.
Τροία, ἡ, ion. Τροίη Troja 1. pokrajina (tudi Τρῳάς, ἡ)v severozapadnem delu Male Azije, tako imenovana po Erihtonijevem sinu (Τρώς, Τρωός); adi. Τρῳός 3 Trojev. 2. Τροία, Τροίη, Τρώων πόλις glavno mesto te dežele; adi. Τρωικός 3 in Τρῳός 3, ion. Τρώιος, fem. Τρωιάς, ἡ trojanski, Τρωιάς ἡ Trojanka; τὰ Τρωικά desetletna trojanska vojska. 3. adv. Τροίηθεν, ἀπὸ, Τροίηθε(ν) iz Troje, Τροίηνδε v Trojo.
Χαλκίς, ίδος, ἡ 1. glavno mesto Evboje; preb. ὁ Χαλκιδεύς; adi. Χαλκιδικός 3. 2. mesto v Ajtoliji. 3. mesto v južni Elidi.