Franja

Zadetki iskanja

  • povzročíti, povzróčati causar; motivar; ocasionar; producir; provocar

    povzročiti komu stroške ocasionar gastos a alg
  • povzročiti to cause, to be the cause of; to occasion; to bring about; to give rise to; to provoke; to lead to

    povzročiti komu bolečino to cause someone pain
    povzročiti prepir to provoke (ali to bring about) a quarrel
    to bo povzročilo stavko that will lead to a strike
    to je povzročilo mnogo stroškov this involved much expense
  • povzroči|ti (-m) povzročati verursachen; (imeti za posledico) bewirken, auslösen, herbeiführen; (izzvati) heraufbeschwören; spore, spopade - človek: anstiften (zu)
    povzročiti bolečino komu (jemandem) weh tun, Schmerzen zufügen, zob ipd.: (jemanden) schmerzen, (jemandem) Schmerzen bereiten
    povzročiti smrt zum Tode führen
    voznik, ki je povzročil nesrečo der Unglücksfahrer, Unfallfahrer
    škoda, ki jo je povzročila divjad der Wildschaden
    škoda, ki so jo povzročile živali der Tierschaden
    motnja, ki jo je povzročilo okolje die Umweltstörung
  • povzročíti provoquer, occasionner, produire, déterminer, conduire , figurativno procurer ; (sočutje, pozornost, strah) faire, causer, donner, entraîner, susciter, troubler ; (nastanek) donner naissance à quelque chose, faire naître

    povzročiti kaj donner lieu à quelque chose, être (la) cause de quelque chose
    povzročiti mnogo stroškov occasionner beaucoup de frais
    povzročiti motnje v prebavi troubler la digestion
    povzročiti nesporazum provoquer un malentendu
    povzročiti komu nevšečnosti occasionner des ennuis à quelqu'un
    povzročiti smeh pri gledalcih exciter le rire des spectateurs
    povzročiti stroške entraîner des dépenses, faire (ali occasionner) des dépenses
    povzročiti težave soulever des difficultés
    vojna povzroča mnogo zla la guerre produit beaucoup de maux
  • povzročíti (-ím) perf. glej povzročati | povzročiti
  • povzročíti -im uzrokovati, prouzrokovati, prouzročiti, dovesti do čega: povzročiti nesrečo, smrt, komu škodo
  • povzročíti -ím dov., спричини́ти -ню́ док., заподі́яти -ді́ю док., зчини́ти -ню́ док., завда́ти -да́м док.
  • povzročíti -ím nedov. a provoca, a cauza, a produce, a pricinui, a suscita
    povzročiti škodo a păgubi
  • acarrear prevažati, (od)poslati, odpraviti; povzročiti (škodo)
  • accendō -ere -cendī -cēnsum (ad in *candĕre; prim. candeō)

    I.

    1. priž(i)gati, vž(i)gati, zaž(i)gati (naspr. exstinguere): taedas O., tus L., rogum, acervos scutorum V., ignem V., Cu. zanetiti, ignis accendit Ilion H., faces accensae Ci.; z grškim acc.: accensa comas V.; z metonimičnim obj.: lucernam Ph., Sen. ph. prižgati luč v svetilki, aras, focum O. ali foculum L. ogenj zanetiti na žrtvenikih, na ognjišču, cornua L. ali armenta Sil. = vžgati šibje na govejih rogovih.

    2. occ.
    a) razsvetliti (razsvetljevati): luna radiis solis accensa Ci., medius cum sol accendit Olympum Sil., saevo cum nox accenditur auro (sideris) Val. Fl., gemmis galeam clipeumque accenderat auro Stat.
    b) razžariti (razžarjati), razgreti, razbeliti: vapor solis accendit harenas, calor aestatis accendit oram Cu., acc. ahenum Sen. tr., aurum accenditur Plin.; z notranjim obj.: sol accendit aestūs V.

    — II. pren.

    1. vne(ma)ti, razvne(ma)ti, razgreti, razžariti (razžarjati): ingenium vehementius accendere S., acc. plebis animum, Bocchi animum oratione S., libidine sic accensa, ut ... S., accendis (me), quā re cupiam H., furiis accensae pectore matres V., accensa furore L., accensus irā, amore L. ali odio, iniuriā T., accendere clamore suos Cu.; acc. animos ad virtutem S. vnemati za ..., podžigati k ..., acc. ad libidinem L., Marium contra Metellum S., animos in hostem V., affectūs in amorem alicuius T., traditam Tiberio (Iuliam) in maritum T.; ret.: in multo impotentiorem rabiem accensi L. do ... besnosti razpaljeni, pesn. z dat.: acc. animos bello (za vojno) V.; abs.: pariter accendit et ardet O. razvnema (druge) in je (sama) razvneta v ljubezni, sic accensa profatur V., sensūs accensi Lucr.

    2. occ.
    a) vne(ma)ti, podnetiti, zanetiti, vzpodbuditi (vzpodbujati), povzročiti (povzročati): seditionem, certamen, proelium L., bellum, Martem V., spem, invidiam L., ingentem curam alicui L., iram Cu., dictis virtutem V., studia Numidarum in Iogurtham accensa S. ali studia hominum accensa in Agrippinam T. navdušenje za Jogurto, Agripino, studia pro Scipione et adversus Scipionem accensa L. duhovi, vneti za Scipiona in sovražni mu, ex quā (tribuniciā potestate) omnes discordiae accensae S. fr., acc. sitim Cu., febrem Cels.
    b) netiti, (po)večati, poviš(ev)ati, množiti, (o)krepiti: spes accensa V., firmare animos minuendo metu, accedenda spe T., accendit magis animos quam minuit L., accendi magis discordiam quam sedari L., acc. vitia O., dolorem, pertinaciam, fiduciam Tyriorum Cu., delicta T., cum ... vis venti accensa esset L., acc. sitim Cels., pretium Sen. ph. ceno dvigniti (dvigovati), acetum accenditur pipere Plin.
  • addūcō -ere -dūxī -ductum

    I. k sebi (po)vleči, potegniti (potezati): ramum adducere et remittere O., adductis spumant freta versa lacertis V. (o veslanju), add. arborem funibus C. (da se podre), pedem O. = vzdigniti, ostium Petr.; pren.: adductum propius Tarentum H. = pričarani; occ.
    a) nategniti (nategovati), nape(nja)ti: adducto constitit arcu V. z napetim lokom, add. sagittam, habenam V., habenas adducere vel remittere Ci., add. lorum L., funes C., balistas, tormenta Ci.
    b) (s)krčiti, (na)mrščiti, (na)grbančiti: sitis adduxerat artūs V., adducit cutem macies O., frontem add. Sen ph., Q.

    II.

    1. dovesti (dovajati), privesti, spraviti (spravljati) kam: Pl., Ter., Cu., exercitum Ci., Lilybaeo adduxit operarios Ci., copias navibus (na ladjah) L., me ad aram adduxit N., add. iumenta ad oppidum C., legionem ad Caesarem, legiones ad urbem Ci., inanem navem in Italiam Ci., supplementum ab Roma L., hominem secum Ci.; add. ad populum Ci. ali ad populi iudicium L. ali in ius, in iudicium Ci. pred ..., tudi samo reum suum add. (sc. in iudicium) Ci., prim.: servi adducti (sc. in iudicium) in veritate manserunt Ci.; pesn.: dextris adducor litora remis O. = ducor ad litora; occ. dovesti, privesti: quos sibi subsidio adduceret N., puero scorta adducebantur N., add. aquam L., Plin, Front. ali Virginem Plin. ali lacum fossā ad flumen Plin. iun. napeljati.

    2. pren.
    a) navesti (navajati): errat, qui ea (animalia) in exemplum hominis adducit Sen. ph. postavi za zgled, promulgationibus illam rationem (razlog) adducere, quoniam ... Dig.
    b) dovesti (dovajati), spraviti (spravljati) v kak položaj, v kako stanje: Ter., Varr., Sen. ph., rem adducere ad finem N., aliquid ad effectum L. kaj končati, iambos ad umbilicum H. (gl. umbilicus), rem ad interregnum, rem in controversiam Ci., hominem in sermonem Ci. jezikom dati, aliquem in invidiam Ci. sovraštvo nakopati komu, aliquem in vituperationem Ci., aliquem alicui in suspicionem N. koga pri kom osumničiti, in suspicionem adduci N., add. rem publ. in discrimen L., res in extremum discrimen, in angustias summas Ci., vitam pro libertate in discrimen Ci. v nevarnost postaviti, spraviti, nepos avum in capitis discrimen (v smrtno nevarnost) adduxit Ci., add. aliquem ad mortis periculum Cu., in metum Ci., in desperationem Iust. spraviti koga v obup, vzeti mu vse upanje, ad desperationem adduci N., eo usque desperationis adducere aliquem N. do tolikšnega obupa pripraviti koga, ad summam inopiam adduci C. v skrajnje pomanjkanje zabresti, adducere aliquem ad consuetudinem Ci. ali in eam consuetudinem N. navaditi koga (tako), adducere se in consuetudinem C. navaditi se, nondum Myronis (signa) satis ad veritatem adducta C. popolnoma še ne dosegajo resnice, est res iam adducta in eum locum, ut ... Ci. prišlo je že tako daleč (do tega), da ...; occ. prinesti (prinašati) kaj = kako stanje povzročiti (povzročati): adduxere sitim tempora H., opella forensis adducit febres H., add. taedium vini Plin.
    c) koga k čemu privesti (privajati), pripraviti (pripravljati), nagniti (nagibati), spodbuditi (spodbujati), zapeljati (zapeljevati), zavesti (zavajati), kaj komu ali v kom vzbuditi (vzbujati): Pl., Ter., aliquem ad fletum Ci. v jok pripraviti, ad consilium S., ad facinus Ci., ad iracundiam adduci Ci., adduci ad suspicandum Ci. adduci ad credendum N. dati se prepričati, adduci in opinionem N. dati se zavesti k mnenju; adduci in spem z ACI (ki naznanja obseg tega, kar kdo upa): in spem maximam ... sumus adducti hunc ipsum animum salutarem civitati fore Ci. ali s konsekutivnim stavkom (ki pojasnjuje kak determinativ): in eam spem adducimur, ut nobis ea contentio ... interdum non fugienda videatur Ci. ali z gen. gerundivi: in spem adductus Aulus conficiendi belli S.; konsekutivni stavek stoji tudi za samim glag. (brez določila): regem adduxit, ut eum terrā depelleret N., nullo frigore adduci, ut capite operto sit Ci. noben mraz ne pripravi nekoga, da bi ...; od tod za nikalnico s quin: Suet., nulla calamitate victus ... potuit adduci, quin ... cogeret ... victores in se tela conicere Hirt., nequeo adduci, quin existimem T. nič me ne more pripraviti, da ne bi mislil. Pogosto pt. pf. adductus 3 z abl. causae: adductus oratione C. zapeljan, cupiditate regni C. iz poželenja po ...; sploh se ta pt. večinoma sloveni le s primerno praep., npr.: adductus pudore C. iz sramu, timore, spe C. iz strahu, v upanju, amore adducti Ci. iz ljubezni, precibus adductus C. na prošnje ali preprošen, adductus mercede L ali mercedula Ci. za borno plačo, his rebus adductus Ci., C. zato.
    č) preprič(ev)ati; popolni izrazi, kakor adducor, ut credam L., ut putem Ci., Plin. iun. z ACI (ki naznanja vsebino tega, kar kdo misli), se skrajšujejo: Cu., Col., ut iam videar adduci (sc. ut credam) hanc quoque ... esse patriam tuam Ci., non adducor quemquam bonum ... putare Ci. ep. ne dam se prepričati, da ..., ne verjamem, da ...; tudi s konsekutivnim stavkom: illud quidem adduci vix possum, ut ea ... tibi vera non videantur Ci. komaj morem verjeti, da ..., vix adducor, ut ... futurum non quierint animo praesentire Lucr.; abs.: adducor igitur et propemodum assentior Ci. Od tod adj. pt. pf. adductus 3, adv. (le komp.) adductius

    1. "nategnjen" = skrčen, ozek: (Africa) ex spatio paulatim adductior Mel., adductius iacula contorquere Aus. s krepkejšim zamahom, z večjo močjo; pren. umerjen: pressior ... et adductior (orationis vis) Plin. iun.

    2. zgrbančen, v gube nabran: adducto fere vultu Suet.; pren. resen, oster, strog: modo familiaritate iuvenili et rursus adductus T., adductum et quasi virile servitium T., adductius imperitare T., Gothones regnantur adductius T.

    Opomba: Star. imp. addūce: Pl., Ter.; sinkop. pf. addūxtī = addūxistī: Ter., sinkop. inf. pf. addūxe: Pl.
  • adúce adúc vt.

    1. prinašati, prinesti

    2. peljati, pripeljati
    a-şi aduce aminte spomniti se

    3. povzročati, povzročiti
  • amener [amne] verbe transitif do-, privesti, pripeljati; dovažati, familier prinesti; figuré pripraviti (quelqu'un à quelque chose koga do česa), prepričati; povzročiti, izzvati, povod dati; uvesti, vpeljati (modo), napeljati (pogovor) (sur na); potegniti k sebi; spustiti, sneti (jadro)

    s'amener (populaire) priti
    amener la conversation sur un sujet napeljati pogovor na kak predmet
    amener des ennuis privesti do nevšečnosti, povzročiti nevšečnosti
    amener les voiles sneti, spustiti jadra
    amener les couleurs spustiti, sneti zastavo
    délivrer un mandat d'amener izdati poziv pred sodišče, tiralico
    le pêcheur amène son filet ribič potegne k sebi mrežo
    faire amener quelqu'un privesti koga
    amener quelqu'un à son opinion koga pridobiti za svoje mnenje
    amener à soi toute la couverture (figuré) vse ugodnosti zase pobrati
    amène-toi ici! (populaire) privleci se sem! pridi sem!
  • anrichten

    1. Speisen: pripraviti, garnirati; es ist angerichtet servirano je

    2. ein Blutbad, Unheil, Verwüstungen: povzročiti, povzročati

    3. was Schönes anrichten ušpičiti jo
  • anstiften napeljevati, napeljati (zu k); Unheil, Verwirrung: povzročiti, povzročati
  • aportar prinesti, vložiti; povzročiti, sprožiti
  • apportare v. tr. (pres. appōrto)

    1. knjižno prinesti, nositi (tudi pren.):
    il vento apporta suoni e odori veter prinaša zvoke in vonje

    2. povzročiti, porajati:
    apportare benessere prinašati blaginjo
    apportare danni povzročati škodo

    3. pravo predložiti, predlagati; navesti, navajati:
    apportare qcs. a discarico navesti kaj kot olajšavo

    4. navesti, citirati:
    apportare un motto navesti duhovit izrek
  • apporter [apɔrte] verbe transitif do-, prinesti; prinesti s seboj; potegniti za seboj, povzročiti; navesti (razloge)

    apporter de l'attention à quelque chose biti, postati pozoren na kaj
    apporter son concours sodelovati pri čem
    apporter des difficultés à quelque chose otežkočiti, otežiti kaj, delati zapreke čemu
    apporter de l'empressement pokazati vnemo
    apporter des facilités à quelque chose olajšati kaj
    apporter des obstacles à quelque chose ovirati kaj
    apporter du soin à quelque chose skrbi si dati, pokazati skrb za kaj
    apporter un soulagement prinesti olajšanje
  • arcēssō -ere -īvī -ītum (najbrž iz ar [= ad] in facessere prizadevno delati, dobavljati)

    1. poz(i)vati, poklicati, poslati po koga: S. idr., arcessit alter consul Siculos Ci., cum me vestra auctoritas arcessierit Ci., factum esse, uti ab Arvernis Sequanisque Germani mercede arcesserentur C., qui... adulescenti negare non potuerit, quin eum (Platonem) arcesseret N., consules extemplo arcessiti L.; izhodišče z abl.: ego litteris Sestium Capuā arcessivi Ci., Corintho colonos arc. N.; s praep.: aliquem ex citeriore Hispania S., ab aratro arcessebantur, qui consules fierent Ci., auxilia a Vercingetorige C., exercitum ab Tanai Cu., aliquem a Gadibus Plin., aliquem de exsilio Asc.; z adv.: undique praesidia S.; smer z acc.: uxorem domum Ter., Aesculapium ab Epidauro Romam L.; s praep.: arc. aliquem ad se Ter., Ci., N., generum ad se arcessi iubet N., aliquem in senatum, in patriam Ci., amicum trans mare Q.; z adv.: domo dudum huc arcessita sum Pl.; namen: Gallorum gentem ad bellum S., aliquem ad laboris societatem Ci., ad evertenda rei publicae fundamenta Gallos Ci., Gallos auxilio (dat. = na pomoč) C., arcessitur lavatum (sup.) interea virgo Ter.; redkeje pren. poslati po kaj: aurum Pl., res transmarinas Ci., sin melius quid (sc. vini) habes, arcesse H., arc. tormenta aut missilia tela T.

    2. occ.
    a) iz podzemlja pozvati, poklicati: manes coniugis V.
    b) nevesto pripeljati v ženinovo hišo: virginem accersant (= arcessant, glej opombo) Ter., quor uxor non accersitur Ter.
    c) jur. na sodišče, pred sodnika, na zagovor poz(i)vati, od tod (ob)tožiti, (ob)dolžiti, (o)kriviti; z gen. criminis: aliquem capitis Ci., pecuniae captae S., maiestatis T.; z abl.: innocentem iudicio capitis, aliquem ambitūs crimine, aliquem statuarum nomine Ci., aliquem veneni crimine Suet.; v pozni lat. tudi arc. aliquem in crimen laesae maiestatis Amm. in v pass. z NCI: arcessebantur ministri fuisse Galli ferocientis Amm.; pren.: arc. aliquem inscitiae Nigidius ap. Gell.

    3. pren.
    a) kaj dobi(va)ti, pridobi(va)ti si, priskrbeti (priskrbovati), povzročiti (povzročati): quies molli strato arcessita L., quemque sibi tenues nascentem arcessere vitas V., somnum in ossa Pr., somnum medicamentis Cels., gloriam ex periculo Cu.; navleči, nakopa(va)ti si kaj (v slabem pomenu): illic homo a me sibi malam rem (nesrečo) arcessit iumento suo Pl., ne arcessant bellum L., arc. causam sibi mortis Val. Max., mortem Val. Max., mors arcessita Plin. iun.
    b) snov, misli idr. iz česa vzeti, jemati, zaje(ma)ti: ab exteris nationibus adscita atque arcessita (sacra) Ci., rivulus arcessitus et ductus ab ipso capite accusationis Ci., comoedia ex medio res arcessit H., zajema iz vsakdanjega življenja, arc. fabulas longe Petr., res extrinsecus, ea aliunde Q. Od tod pt. pf. arcēssītus 3 od daleč vzet (zajet) = prisiljen, pritegnjen: dictum Ci., color Sen. rh., affectatio innata, non arcessita Q., ioci Suet.

    Opomba: Soobl.: accersō -ere (po premeni črk iz arcēssō): Ter., N., S. idr.; redkeje (iz pf. arcessivi) arcēssiō -īre, arcessiam, arcessiens, arcessiri Eccl., arcessiretur Front., arcessirentur Suet., arcessier (= arcessiri) Caecil. fr., Ter., in accersīrī: Auct. b. Afr., Front., Macr.
  • armar oborožiti, opremiti; okovati; napeti (lok); montirati (stroj); nastaviti (past); pogrniti (mizo); priviti (vijak); oklopiti; opremiti z moštvom; ojačiti; oskrbeti; izmisliti; povzročiti; oborožiti se za vojno; opirati se na

    armar la bayoneta nasaditi bajonet na puško
    armar bronca prepir iskati ali začeti
    armar caballero za viteza napraviti, poviteziti
    armar camorra prepir začeti
    armar cizaña razdor povzročiti (sejati)
    armar escándalo škandal napraviti
    armar un pleito prepir začeti
    armar un puente zgraditi most
    armarla hrup (rabuko, kraval) napraviti
    armarse oborožiti se; pripravljati se (nevihta)
Število zadetkov: 608