Franja

samostálnik m imenica

ȉmenica ž lingv. samostalnik: imenica muškog roda; apstraktna, brojna, opšta, opća, vlastita, zbirna imenica

sȕpstantīv m (lat. substantivum) lingv. substantiv, samostalnik

ča okrajšan in nepregiben samostalnik od čiča, stoji z vezajem pred imenom: ča-Marko, ča-Jovan

mȁskulinum -a m, mn. mȁskulina, rod. mȁskulīnā lingv. maskulinum, samostalnik moškega spola

sȁmostāvan -vna -o samostaven, samostojen: -o brdo; -o ime zastar. samostalnik