condīmentum -ī, n (condīre)
1. dodatek (k) jedi, dišava, začimba, zabela: Plin., cenas condimentis condire Pl., cibi condimentum esse famem, potionis sitim Ci., c. arida, viridia Col. koreninice; occ.
a) condimenta facere Pl. praženo sadje vkuha(va)ti.
b) corpora medicata condimentis Tert. namaziljena; pren.: res velut asperso quodam condimento iucundior erit Q.
2. pren. začimba = sladilo; (o)lajšalo: c. postremum fabulae plausus Pl., c. amicitiae suavitas sermonum Ci., facetiae omnium sermonum condimenta Ci., c. quoddam simplex orationis Q.; animus aequos optumumst aerumnae c. Pl., severitas alicuius multis condimentis humanitatis mitigatur Ci. ep.